Het hangt ervan af wat de gevoelswaarde van het woord is. Een vreemd wezen, een ondefinieerbaar wezen, dat klinkt raar en oneerbiedig.DDD schreef:Ben ik de enige die het oneerbiedig vindt om de Heere God als 'het Goddelijk Wezen' aan te duiden? Ik snap dat het in de belijdenis genoemd wordt, in een poging om iets van Gods natuur te omschrijven. Maar je noemt je vader toch ook geen 'manspersoon', behalve dan misschien als je een definitie van een vader moet geven.
Maar op zich betekent "Wezen" hetzelfde als "Zijn". Als je God een "Wezen" noemt, noem je Hem "de Zijnde". Dat ligt niet ver van: Ik ben die Ik ben. Dan klinkt het heel anders.