Gereformeerde Gemeenten

[Bezorgd]

Prachtige preek over het werk van de Geest door ds C.G. Vreugdenhil
De hele preek is het beluisteren waard.

Heb je geen tijd voor de hele preek, luister de 10 minuten vanaf minuut 55.31 :

https://youtu.be/290QrhXKMAk?t=3331


Heel mooi: ds Vreugdenhil gaat in over de zekerheid van het geloof, over de verzegeling van de Heilige Geest.
En legt parallellen met de in sommige kringen geleerde “second blessing” en weerlegt deze leer.

Opvallend hoeveel gelijkenis er is tussen het onder ons vaak gehoorde verschil tussen Bethel en Pniël , zondag 7 en zondag 23 als een nadere weldaad en de ‘second blessing’

Wat een helder bijbels onderwijs van deze oude dienstknecht.

(Dit onderwerp is pas in dit topic besproken , vandaar dat ik dit bericht hier plaats)

Zo bijzonder is dit toch niet? Dit is ook wat wijlen ds. H. Paul schreef in een eerder door mij gerefereerde artikelenserie.
Alleen door de term 'second blessing' te gebruiken, framet hij een andere geloofsbeleving; wat ik persoonlijk niet zo heel netjes vind.

In zoverre, de preek raakte me, dus dan vind je zo'n preek toch al bijzonder. Maar ook omdat dit recent hier voor veel verwarring zorgde, is dit weer een bijbels geluid.
Die term dekt de lading denk ik heel goed. Je ziet dat wat meer 'gevoels' of, misschien beter 'beschrijvende' bevindelijken heel dicht bij evangelischen staan, alleen dezelfde zaken anders benoemen. Terwijl ze dat zelf natuurlijk niet zo zien.

[Tiberius]

Mogelijk; en ik ben het daarmee eens. Maar leg dat dan expliciet uit, zou ik adviseren.

[DDD]

Ik vraag me af of je een gemeente daarmee moet opzadelen. Misschien is het goed om dat niet uit te werken.

Erasmiaan spreekt over de druiven in raadselen. Ik kan mij haast niet voorstellen wat het woord zou moeten zijn.

[GGotK]

Ik vraag me af of je een gemeente daarmee moet opzadelen. Misschien is het goed om dat niet uit te werken.

Erasmiaan spreekt over de druiven in raadselen. Ik kan mij haast niet voorstellen wat het woord zou moeten zijn.

Het woord 'zalig'.

[DDD]

O dan twijfelde ik toch goed. Dat is in de gereformeerde gezindte inderdaad wat ongebruikelijk, hoewel wel normaal Nederlands.

[GGotK]

Het geplaatste gedeelte van de preek van ds Vreugdenhil zou ik toch graag willen aanvullen met een gedeelte van een preek van ds GH Kersten n.a.v. 2 Korinthe 1:22

Daarenboven wil Hij Zijn volk van de staat der behoudenis in hun hart verzegelen.Want toch al is Gods werk in hen en al zijn zij mitsdien Christus en al Zijn weldaden deelachtig, door het gemis van de verzegelingen des geloofs, verkeren Gods lievelingen dikwijls in grote vreze en bange strijd. Honderden vertwijfelingen zijn in hun hart over hun staat. Zij zijn bekommerd of het werk in hen wel waarheid is; zij vrezen geen deel aan Christus te hebben; de donder der wet verschrikt hen; het recht Gods blijft zijn eis op hen stellen; daarenboven valt de duivel dikwerf met zijn helse verschrikkingen op hen aan; en in hen is geen kracht tegen die grote menigte. Maar de Heere wil Zijn volk in die staat niet laten. Hij verzegelt hen. In elke geloofsoefening is een verzegelende kracht, die alle twijfel uitbant.
En in het bijzonder de Heere verzegelt Zijn volk door de Heilige Geest van hun deel aan Christus en hun inplanting in Hem, zodat zij één plant met Hem worden; de gelijkmaking Zijns doods en wederopstanding. Hun schuld wordt de Zijne; Zijn gerechtigheid de hunne, waarop de Vader hen vrijspreekt van schuld en straf en hun een recht ten eeuwige leven geeft. De Heilige Geest verzegelt dit in hun harten met
Zijn Woord hen betuigende dat de snoeren in liefelijke plaatsen gevallen zijn en dat God niet meer op hen toornen noch schelden zal.
O, als Gods kinderen betaamde het naar deze verzegeling des harten te staan en niet te rusten dan alleen in Christus en door Hem in God. Ook is er een gedurige verzekering van Gods gunst in al de strijd, noden en ellenden van het ellendig en arm volk, dat op de Naam des Heeren zal vertrouwen.

[DDD]

Op welk punt vult dit iets aan?

[samanthi]

GGotk schreef:het recht Gods blijft zijn eis op hen stellen

Het zal best bevindelijk zijn, maar schrifttuurlijk is het niet.

[Anselmus]

Zojuist zag ik het volgende bericht op RD.nl https://www.rd.nl/kerk-religie/zending- ... -1.1673260.

Onwillekeurig kwam de vraag in mij naar boven hoe dit zich verhoudt met het werven van predikanten voor kerken in Nederland. Afgelopen jaar vier zendingswerkers en voor komend jaar zetten ze opnieuw in op werving. Bij mij komt dan de vraag op of Nederlandse zielen minder waard zijn en dat daar minder mensen voor nodig zijn of dat door de ogen van curatoren zielen op het zendingsveld minder eerbiedige werkers nodig hebben. Maar wellicht is er een andere reden waarom er voor de evangelieverspreiding in het buitenland actief gewerft wordt, terwijl er voor Nederland en actief afwijsbeleid lijkt te zijn met veel vacante posten. Kan iemand mij uitleggen wat het verschil is tussen mensenzielen in de zending en in Nederland en wat het verschil in werkwijze kan verklaren?

[DDD]

Dat zou alleen een probleem zijn, als er een tekort is aan geroepen mensen. Nu dat niet het geval is, doet het niets af aan het predikantentekort hier. Dat ligt aan de werving en selectie, niet aan het aantal geroepen mensen.

[Ad Anker]

In de Nederlandse context vraagt het veel van je weerbaarheid, ingehouden flexibiliteit en het kunnen omgaan met een vorm van aanbidding door het gewone volk. Dat zijn trouwens dan officieel geen selectiecriteria. Toch ook weer wel: het kunnen getuigen van bekering en roeping vereist ook bepaalde gaven die weer raken aan bovengenoemde criteria. Daarbij wordt dan praktisch leiderschap, een mix van leiderschap en dienend vermogen ondergeschikt geacht. Bij een roeping komt dat mogelijk vanzelf, zo wordt dan gedacht.

In zendingsvacatures worden testen gedaan, worden praktische zaken gewogen en bouwt men naast bekering en roeping veel meer op het gezond verstand. Daarom spreekt men over werving. Een oproep van het curatorium daarentegen is geen wervingsactiviteit.

[Ambtenaar]

In de Nederlandse context vraagt het veel van je weerbaarheid, ingehouden flexibiliteit en het kunnen omgaan met een vorm van aanbidding door het gewone volk.

Dat laatste kun je als predikant gewoon actief tegengaan. Ik heb de indruk dat dat niet altijd gebeurt. En wat is ingehouden flexibiliteit? Je bedoelt dat predikanten star in hun opvattingen moeten zijn, wellicht tegen hun eigen karakter in?

Bij een roeping komt dat mogelijk vanzelf, zo wordt dan gedacht.

Dat is dan verkeerd geredeneerd. Mensen hebben bepaalde competenties en kunnen een roeping ontvangen. Het is niet zo dat mensen een roeping ontvangen en dan opeens over competenties beschikken. Wellicht dat men zich kan ontwikkelen in de loop der tijd op basis van ervaringen.

[DDD]

In de Nederlandse context vraagt het veel van je weerbaarheid, ingehouden flexibiliteit en het kunnen omgaan met een vorm van aanbidding door het gewone volk. Dat zijn trouwens dan officieel geen selectiecriteria. Toch ook weer wel: het kunnen getuigen van bekering en roeping vereist ook bepaalde gaven die weer raken aan bovengenoemde criteria. Daarbij wordt dan praktisch leiderschap, een mix van leiderschap en dienend vermogen ondergeschikt geacht. Bij een roeping komt dat mogelijk vanzelf, zo wordt dan gedacht.

In zendingsvacatures worden testen gedaan, worden praktische zaken gewogen en bouwt men naast bekering en roeping veel meer op het gezond verstand. Daarom spreekt men over werving. Een oproep van het curatorium daarentegen is geen wervingsactiviteit.

Ik kan me er wel in vinden dat een oproep van het curatorium geen wervingsactiviteit is, maar dat zou het wel moeten zijn. De oproep zou er op gericht moeten zijn om latente roepingen boven water te krijgen.

Overigens heb ik niet erg het idee dat er sprake is van iets wat ook maar lijkt op aanbidding door gemiddelde kerkmensen. Daar heb ik in mijn hele leven nog nooit iets van gemerkt.

[Ambtenaar]

Overigens heb ik niet erg het idee dat er sprake is van iets wat ook maar lijkt op aanbidding door gemiddelde kerkmensen. Daar heb ik in mijn hele leven nog nooit iets van gemerkt.

In mijn jeugd woonde ik in een klein dorpje op de Veluwe. Daar werden predikanten in figuurlijke zin aanbeden. En dat gebeurde destijds ook gewoon in de NHK. Dat heeft wellicht meer met de cultuur in het betreffende dorp te maken als met de cultuur in de betreffende kerkelijke gemeente. Een predikant had daar gewoon een soort van groupies.

[Tiberius]

Zojuist zag ik het volgende bericht op RD.nl https://www.rd.nl/kerk-religie/zending- ... -1.1673260.

Onwillekeurig kwam de vraag in mij naar boven hoe dit zich verhoudt met het werven van predikanten voor kerken in Nederland. Afgelopen jaar vier zendingswerkers en voor komend jaar zetten ze opnieuw in op werving. Bij mij komt dan de vraag op of Nederlandse zielen minder waard zijn en dat daar minder mensen voor nodig zijn of dat door de ogen van curatoren zielen op het zendingsveld minder eerbiedige werkers nodig hebben. Maar wellicht is er een andere reden waarom er voor de evangelieverspreiding in het buitenland actief gewerft wordt, terwijl er voor Nederland en actief afwijsbeleid lijkt te zijn met veel vacante posten. Kan iemand mij uitleggen wat het verschil is tussen mensenzielen in de zending en in Nederland en wat het verschil in werkwijze kan verklaren?

Die vragen leven bij mij ook.
Meer nog: Nederland is (op enkele regio's na) zendingsgebied geworden. Daar wordt nauwelijks aandacht aan besteed.
De kerkelijke leiders zeggen dan koeltjes: je kan er wel gaan werken en af en toe getuigen, maar ga er niet gaan.
Het is juist eenvoudiger om in Nederland te evangeliseren, omdat je dan geen taal- en cultuurkloof hebt.