Heel herkenbaar! Door deze crisis ga ik mij nog meer bezinnen op hoe ik mijn tijd besteed. Verjaardagen ga ik als eerste onder de loep nemen. Meestal praat ik met vriendinnen van m'n schoonzus, de schoonouders van mijn broer en vage tantes bij mijn schoonouders, terwijl ik de jarige zelf amper vijf minuten spreek. Dat ga ik dus niet meer doen. Ik spreek liever persoonlijk af en laat al die avonden verjaardag graag aan me voorbij gaan. Mijn eigen verjaardag: veel te druk voor een gesprek. Liever zoals dit jaar: 3 intimi naast ons gezin, buiten rond de vuurkorf. Ik heb nog nooit zo'n knusse en ontspannen verjaardag gehad.Orchidee schreef:Oké ik snap het (denk/hoop ik).
Heel persoonlijk:
Ik heb sowieso niets met grote begrafenissen en condoleances.
Het is net als met bruiloften: de meeste bruiloften die nu gewoon doorgaan en waarvan ik iets meekrijgt of mee beleef vind ik juist heel fijn!
Ik had het ook best gewild zo (26 jaar geleden een "verplichte" receptie gedaan, zou ik ook nooit meer doen!)
Véél mensen zie je alleen op een condoleance, begrafenis en bruiloft, de rest van je leven als je mensen nodig hebt zie je 75% van diezelfde mensen niet!
Verstuurd vanaf mijn BAH2-W19 met Tapatalk
Hoewel deze tijd veel nadelen kent, zie ik veel fijne dingen die ik er graag in houd. Dat knuffelen en zoenen mis ik bijvoorbeeld niet. Heel fijn die afstand!