Mag je als kerk een filter verplicht stellen

[Mara]

Zeker als ik het verdriet zag bij mijn ouders, als we iets uitgespookt hadden.
Anderzijds heb ik ook wel stiekem dingen gedaan, om niet buiten de boot te vallen bij mijn klasgenoten.

Dat geldt voor mij ook wel. Echter, mijn ouders spraken er verder eigenlijk nooit met me over. Dus het verdriet was altijd een soort van impliciet. Net als met vragen over kerk en godsdienst 'dat weet je best wel'. Dat brengt een puber nergens. Het is dan alleen een schuldgevoel wat je (enigszins) van zaken weerhoudt, maar geen duidelijke uitleg. Dat wil ik bij mijn eigen kinderen volledig anders. Gesprek met mijn ouders is tegenwoordig nog steeds niet mogelijk over wezenlijke zaken en ik vind dat echt een zwaar gemis.

Mijn moeder had ook wel de neiging om weg te duiken en meer in de slachtofferrol te gaan hangen als wij iets uitspookten. In de zin van: wat doe je me aan.
Maar mijn vader legde het ons uit, ging dan meer naast ons staan dan boven ons. In die zin, hij deed niet alsof hij zelf altijd braaf was geweest, maar wees ons op de gevolgen van de zonden die je in je jonge jaren bedrijft. Dan lijkt het allemaal niet zo erg en zwaar.
En die doet het en die doet het ook, nou dan.
Maar inderdaad: het veel (te vaak) gehoorde argument is: omdat ik het zeg. Einde tegenspraak.

Bijna iedereen scheen het te kennen, maar het was mij volledig onbekend. Op zo’n moment sta je als jongere ineens op een heel vervelende plaats, alsof je van een andere planeet bent.

Ik had dat eens met een liedje. De hele klas liep te zingen op een klassenavond: Mien waar is mijn feestneus, en ik had geen idee waar het over ging.
Alhoewel ik op een heel degelijke gereformeerde basisschool zat, waren veel kinderen tamelijk vrijzinnig. Zeker zij die jonge ouders hadden. En op zondag liep ik met zo'n mal hoedje op naar de kerk. Toen ik ouder was, frommelde ik het in mijn zak, bang om klasgenoten tegen te komen.
Zo voelde ik me heel vaak alsof ik van een andere planeet kwam inderdaad. Ik kon over veel dingen niet meepraten, tv programma's, heel soms kon ik iets zien als ik op woensdagmiddag bij iemand binnen speelde. En dan zat ik met open mond te kijken.
Bij ons in de wijk woonde een oude mevrouw die tv had en bij haar mochten kinderen dan komen kijken. Je moest 2 cent betalen en kreeg dan een bekertje ranja. Ik mocht voor 5 cent snoep kopen, maar spaarde dat op. TV vond ik fijner dan snoep.

[Tiberius]

In grote lijnen ben ik het met Ambtenaar eens.
Dat ontduikingsgedrag ontstaat juist als thuis alles verboden wordt. Naar mijn idee kan je beter tamelijk vroeg beginnen met media-opvoeding. Daar heb je meer aan dan rigoureus verbieden totdat je dat niet meer tegen kan houden.

Met Kliksafe of Solcon kan je de uitwassen tegenhouden, terwijl de kinderen toch het gevoel hebben dat ze kunnen ontdekken.

Het gebeurd ook bij ouders die soms heel rekkelijk zijn.
Ik vind het altijd van naïviteit getuigen als men denkt 'mijn kind doet dat niet'

Zelf hebben we echt niet te klagen (denk ik) maar ik ga er vanuit dat ik niet alles weet wat mijn kinderen doen.

Ik denk echt niet 'mijn kind doet dat niet'. (Degenen die het meest op mij zullen dat in ieder geval wel doen; die op mijn vrouw lijken wellicht niet.)
Maar je kan kinderen jarenlang weghouden van allerlei dingen, maar dat gaat niet eindeloos. En dan gaan ze helemaal los.
Ik ken ouders die zover gingen dat ze de bikina-pagina's uit de Wehkampcatalogus knipten, om hun kinderen daarvan weg te houden. Maar wat doe je dan als ze een keer naar het strand gaan?

[Hollander]

(…) Hoe eerder ze daar mee leren omgaan, hoe beter. Daarbij komt dat kinderen zich altijd vergelijken met leeftijdsgenootjes. Dus als je de enige of één van de weinigen bent die niet beschikt over een eigen telefoon, dan krijg je mijns inziens vanzelf gebruik dat onbegrensd is, althans die kans acht ik veel hoger.

Besef je dat je met de vetgedrukte zin in déze context ook van invloed bent op de opvoedingskeuzes van andere ouders met kinderen op de basisschool? Dat zou voor mij persoonlijk een belangrijke overweging zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

[merel]

(…) Hoe eerder ze daar mee leren omgaan, hoe beter. Daarbij komt dat kinderen zich altijd vergelijken met leeftijdsgenootjes. Dus als je de enige of één van de weinigen bent die niet beschikt over een eigen telefoon, dan krijg je mijns inziens vanzelf gebruik dat onbegrensd is, althans die kans acht ik veel hoger.

Besef je dat je met de vetgedrukte zin in déze context ook van invloed bent op de opvoedingskeuzes van andere ouders met kinderen op de basisschool? Dat zou voor mij persoonlijk een belangrijke overweging zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

Mijn dochter ( Gr 6) is een van de weinige zonder telefoon in haar klas, maar ik peins er niet over om die voor haar al aan te schaffen. Eind groep 8 en niet eerder

[Hollander]

Mijn dochter ( Gr 6) is een van de weinige zonder telefoon in haar klas, maar ik peins er niet over om die voor haar al aan te schaffen. Eind groep 8 en niet eerder

Mogen die telefoons ook al mee naar de basisschool?

[Zeeuw]

In grote lijnen ben ik het met Ambtenaar eens.
Dat ontduikingsgedrag ontstaat juist als thuis alles verboden wordt. Naar mijn idee kan je beter tamelijk vroeg beginnen met media-opvoeding. Daar heb je meer aan dan rigoureus verbieden totdat je dat niet meer tegen kan houden.

Met Kliksafe of Solcon kan je de uitwassen tegenhouden, terwijl de kinderen toch het gevoel hebben dat ze kunnen ontdekken.

Het gebeurd ook bij ouders die soms heel rekkelijk zijn.
Ik vind het altijd van naïviteit getuigen als men denkt 'mijn kind doet dat niet'

Zelf hebben we echt niet te klagen (denk ik) maar ik ga er vanuit dat ik niet alles weet wat mijn kinderen doen.

Ik denk echt niet 'mijn kind doet dat niet'. (Degenen die het meest op mij zullen dat in ieder geval wel doen; die op mijn vrouw lijken wellicht niet.)
Maar je kan kinderen jarenlang weghouden van allerlei dingen, maar dat gaat niet eindeloos. En dan gaan ze helemaal los.
Ik ken ouders die zover gingen dat ze de bikina-pagina's uit de Wehkampcatalogus knipten, om hun kinderen daarvan weg te houden. Maar wat doe je dan als ze een keer naar het strand gaan?

Haha, ja, bij ons thuis werden bepaalde pagina's uit 'het aanzien van 1995' oid geknipt. Wat doe je dan als 13-jarige als je dat boek in de bieb ziet staan? En echt, dan stond er een dame in met een bloot bovenlijf. Alsof dat het einde van de wereld is. Zo wordt alles wat bloot is als erotisch aangezien, terwijl het volgens mij erg goed is je kinderen het verschil uit te leggen.

[Lilian197]

Droom zacht Jantje....
Ze "krijgen" de oude van een vriendje die aan een nieuwe toe is. Ze hoeven er echt niet een voor een paar honderd euro om mee te doen met de rest.

Precies. En een prepaidkaart van een 10tje. Vervolgens en wifi code en de wereld is open.

Allerlei soorten verhalen al gehoord. Tot bij de meest volgzame pubers.
En als je het als ouder in de hand denkt te hebben en de telefoon controleert en je puber vindt dat prima , ligt er een tweede telefoon in de slaapkamer waar de ouders niet vanaf weten. Hele vriendengroep weet het incl de ouders van de vrienden, behalve de eigen ouders.

Je kunt gewoon zien welke apparaten op je wifi netwerk zijn aangesloten. Een onbekend apparaat, de gekregen mobiel met een prepaidkaart van een tientje, kun je gewoon van je netwerk verwijderen.

Als er op mijn wifi - ik heb een mesh systeem - een nieuw apparaat aangemeld wordt, krijg ik een melding op mijn telefoon.

Dus op mijn wifi geen onbekende apparaten.

Ja klopt je kan het zien. Dus iedere dag controleren. Je hebt er een dagtaak aan. En ze gasn met die telefoon (extra die jij niet weet) los bij hun vrienden. Met alle gedoe erbij. En wanneer die puber echt niet wil blijft het continue doorgaan. Op welke manier ook. Zoeken hun heil bij vrienden waar jij geen zicht op hebt. Want die bevestigen hun zieligheid. Worden opgejut...Meisjes zijn daar helemaal gevoelig voor. En worden continue in hun gelijk bevestigt. Ik kan je verzekeren. Het is een groot drama dan.en als op zulke momenten dan ook nog eens gezegd wordt door mede christenen. Ach laat ze nou maar....

[Geytenbeekje]

Of met je partner afspreken dat je de hele tijd tijdens het avond eten op mobiele telefoon gaat zitten.
Dan zien de kinderen ook wel hoe storend het is misschien...

[Ambtenaar]

Besef je dat je met de vetgedrukte zin in déze context ook van invloed bent op de opvoedingskeuzes van andere ouders met kinderen op de basisschool? Dat zou voor mij persoonlijk een belangrijke overweging zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

Zeker, maar ik ben verantwoordelijk voor mijn kinderen en en niet voor die van anderen of van de opvoeding daarvan.

[Ambtenaar]

Ja klopt je kan het zien. Dus iedere dag controleren. Je hebt er een dagtaak aan. En ze gasn met die telefoon (extra die jij niet weet) los bij hun vrienden. Met alle gedoe erbij. En wanneer die puber echt niet wil blijft het continue doorgaan. Op welke manier ook. Zoeken hun heil bij vrienden waar jij geen zicht op hebt. Want die bevestigen hun zieligheid. Worden opgejut...Meisjes zijn daar helemaal gevoelig voor. En worden continue in hun gelijk bevestigt. Ik kan je verzekeren. Het is een groot drama dan.en als op zulke momenten dan ook nog eens gezegd wordt door mede christenen. Ach laat ze nou maar....

Ik ga zeker niet iedere dag controleren, zie daar het nut niet van in. En inderdaad, opvoeden is ook loslaten. Waarom een strijd voeren die je niet kunt winnen? Ik prefereer een goede relatie met mijn kind boven het kind laten doen wat ik wil. Ik ben namelijk ervan overtuigd dat je op basis van een goede relatie en daarmee onderling vertrouwen je een kind beter kunt sturen. En dan zullen ze nog dingen doen die je niet goed vindt. Daar leg ik me dan bij neer.

[Hollander]

Besef je dat je met de vetgedrukte zin in déze context ook van invloed bent op de opvoedingskeuzes van andere ouders met kinderen op de basisschool? Dat zou voor mij persoonlijk een belangrijke overweging zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

Zeker, maar ik ben verantwoordelijk voor mijn kinderen en en niet voor die van anderen of van de opvoeding daarvan.

Nee, verantwoordelijk niet. Alleen jij baseert je keuze blijkbaar wel op o.a. het gedrag van het geheel van de groep klasgenoten (citaat: "Hoe eerder ze daar mee leren omgaan, hoe beter. Daarbij komt dat kinderen zich altijd vergelijken met leeftijdsgenootjes."). Daarmee fungeert voor jou de klasomgeving mede als instrument waarop jij je keuzes baseert. Indirect kan je daarmee de groepsdruk op andere ouders en kinderen vergroten. Je bent dus niet verantwoordelijk voor de opvoeding van andermans kinderen, maar door jouw keuzes die afhankelijk zijn van het gedrag in de leeftijdsgroep, ben je wel mede verantwoordelijk voor de invloed op de keuzemogelijkheden voor andermans opvoeding.
Ik zeg niet dat het erg of verkeerd is, maar het zou voor mij persoonlijk een zwaarwegend argument zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

[Bezorgd]

In grote lijnen ben ik het met Ambtenaar eens.
Dat ontduikingsgedrag ontstaat juist als thuis alles verboden wordt. Naar mijn idee kan je beter tamelijk vroeg beginnen met media-opvoeding. Daar heb je meer aan dan rigoureus verbieden totdat je dat niet meer tegen kan houden.

Met Kliksafe of Solcon kan je de uitwassen tegenhouden, terwijl de kinderen toch het gevoel hebben dat ze kunnen ontdekken.

Het gebeurd ook bij ouders die soms heel rekkelijk zijn.
Ik vind het altijd van naïviteit getuigen als men denkt 'mijn kind doet dat niet'

Zelf hebben we echt niet te klagen (denk ik) maar ik ga er vanuit dat ik niet alles weet wat mijn kinderen doen.

Ik denk echt niet 'mijn kind doet dat niet'. (Degenen die het meest op mij zullen dat in ieder geval wel doen; die op mijn vrouw lijken wellicht niet.)
Maar je kan kinderen jarenlang weghouden van allerlei dingen, maar dat gaat niet eindeloos. En dan gaan ze helemaal los.
Ik ken ouders die zover gingen dat ze de bikina-pagina's uit de Wehkampcatalogus knipten, om hun kinderen daarvan weg te houden. Maar wat doe je dan als ze een keer naar het strand gaan?

Eens.
Ik bedoelde meer dat het overal gebeurd. Zowel bij de preciezen als bij de rekkelijken

[Lilian197]

Ja klopt je kan het zien. Dus iedere dag controleren. Je hebt er een dagtaak aan. En ze gasn met die telefoon (extra die jij niet weet) los bij hun vrienden. Met alle gedoe erbij. En wanneer die puber echt niet wil blijft het continue doorgaan. Op welke manier ook. Zoeken hun heil bij vrienden waar jij geen zicht op hebt. Want die bevestigen hun zieligheid. Worden opgejut...Meisjes zijn daar helemaal gevoelig voor. En worden continue in hun gelijk bevestigt. Ik kan je verzekeren. Het is een groot drama dan.en als op zulke momenten dan ook nog eens gezegd wordt door mede christenen. Ach laat ze nou maar....

Ik ga zeker niet iedere dag controleren, zie daar het nut niet van in. En inderdaad, opvoeden is ook loslaten. Waarom een strijd voeren die je niet kunt winnen? Ik prefereer een goede relatie met mijn kind boven het kind laten doen wat ik wil. Ik ben namelijk ervan overtuigd dat je op basis van een goede relatie en daarmee onderling vertrouwen je een kind beter kunt sturen. En dan zullen ze nog dingen doen die je niet goed vindt. Daar leg ik me dan bij neer.

Waarom zou je je kind willen bewaren voor de beïnvloeding van allerlei vloggers of zangers? Rappers? Etc. Waarom zou je je kind willen bewaren voor invloed verkeerde vrienden? Wat en hoe kan je het e.a. v errantwoorden voor je God due Heilig is? Waarom zou je je kind niet willen afstompen met vloeken en seksuele misvattingen en uutspattingen. En als je kind daar doof voor is ( vijandschap tegen alles wat God wil zit in ieder mens) dan maar erop loslaten? Die begeleide confrontatie daar is een deel van pubers gewoon doof voor. Was het maar zo gemakkelijk allemaal.

[Ambtenaar]

Nee, verantwoordelijk niet. Alleen jij baseert je keuze blijkbaar wel op o.a. het gedrag van het geheel van de groep klasgenoten (citaat: "Hoe eerder ze daar mee leren omgaan, hoe beter. Daarbij komt dat kinderen zich altijd vergelijken met leeftijdsgenootjes."). Daarmee fungeert voor jou de klasomgeving mede als instrument waarop jij je keuzes baseert. Indirect kan je daarmee de groepsdruk op andere ouders en kinderen vergroten. Je bent dus niet verantwoordelijk voor de opvoeding van andermans kinderen, maar door jouw keuzes die afhankelijk zijn van het gedrag in de leeftijdsgroep, ben je wel mede verantwoordelijk voor de invloed op de keuzemogelijkheden voor andermans opvoeding.
Ik zeg niet dat het erg of verkeerd is, maar het zou voor mij persoonlijk een zwaarwegend argument zijn in het al dan niet geven van een eigen smartphone in de basisschoolleeftijd.

Het is voor mij een secundaire reden. Als mijn kind de enige of een van de weinigen zou zijn, zou het voor mij reden zijn hem een telefoon te geven.

Primaire reden om een telefoon te geven is dat ik het belangrijk vind dat ze al op jonge leeftijd vertrouwd zijn met internet en bijbehorende devices.

Dat ik daarmee indirect invloed heb op de opvoeding van een ander klopt wellicht. Maar voor mij geen reden om het niet te doen.

[Orchidee]

En mensen die kinderloos zijn of vrijgezel (die zijn er ook onder ambtsdragers en predikanten vaak) zouden dus nooit meer hierover een oordeel kunnen vellen? Alsjeblieft zeg. Kom op. Gekker moet het niet worden.

De meeste volwassen vrijgezellen en/of kinderloze mensen die ik ken en ontmoet zijn gelukkig wat genuanceerder en erkennen ook dat zij wat dat betreft aan de zijlijn staan.
Je hebt er natuurlijk altijd botte boeren bij