Eisen of pleiten? (uit: Waar ging de preek van afgelopen zondag over?)

[huisman]

Helaas gaan velen verloren met een toegezegde belofte die ze hebben laten liggen

Belooft de Heere iets wat Hij niet waar maakt? Een mens is de vader der leugenen toegevallen, maar God daarentegen is getrouw, Die nooit laat varen de werken van Zijn Handen. Je gelooft toch ook niet in een afval der heiligen?

God belooft inderdaad weleens dingen die niet doorgaan. Denk maar aan het volk Israël, dat God beloofde in Kanaän te brengen. Maar het merendeel van hen is niet ingegaan door hun ongeloof (Hebr. 3 en 4).

Precies. Dit zou ook mijn antwoord zijn geweest richting Adagio.

[Jantje]

Helaas gaan velen verloren met een toegezegde belofte die ze hebben laten liggen

Belooft de Heere iets wat Hij niet waar maakt? Een mens is de vader der leugenen toegevallen, maar God daarentegen is getrouw, Die nooit laat varen de werken van Zijn Handen. Je gelooft toch ook niet in een afval der heiligen?

God belooft inderdaad weleens dingen die niet doorgaan. Denk maar aan het volk Israël, dat God beloofde in Kanaän te brengen. Maar het merendeel van hen is niet ingegaan door hun ongeloof (Hebr. 3 en 4).

Precies. Dit zou ook mijn antwoord zijn geweest richting Adagio.

Ik heb, gelet op het dikgedrukte, dit ook nog in mijn Bijbel staan: God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? (Numeri 23: 19)

[pierre27]

Toch vreemd dat bij @Ouderling de schuldverslagen zondaar wel de bedreigingen zich mag toe-eigenen maar dat ik van de beloften Gods niets lees. Dat is misschien wel het grootste probleem. Dat we niet meer durven spreken zoals bv Ralph Erskine in zijn bekende verhandeling: De zwangere belofte. Zijn onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit. Als we zwijgen over Gods beloften dan kunnen we de Bijbel beter dicht laten.

Helemaal eens. Punt is echter dat de mens uit zichzelf niet in staat is zich de schuld toe te eigenen, en ook niet de beloften. Zijn ogen moeten voor beide geopend worden. En het is ook niet zo, dat als iemand zijn schuld eigent, hij nu als het ware automatisch bij de beloften terechtkomt. Nee, dat moet hem van boven geopenbaard worden. Niet omdat de beloften hem niet zouden gelden, maar omdat hij er van nature blind voor is.

Mooie en evenwichtige bijdrage, het benoemen van de noodzaak van de wedergeboorte is iets wat ik in dit topic niet zoveel tegen ben gekomen.

[eilander]

Ik heb, gelet op het dikgedrukte, dit ook nog in mijn Bijbel staan: God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? (Numeri 23: 19)

Dat is een machtig woord om mee werkzaam te zijn, Jantje.

[Jantje]

Ik heb, gelet op het dikgedrukte, dit ook nog in mijn Bijbel staan: God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? (Numeri 23: 19)

Dat is een machtig woord om mee werkzaam te zijn, Jantje.

Zeker. Maar ik zou dat nou nooit eisend durven.

[eilander]

Toch vreemd dat bij @Ouderling de schuldverslagen zondaar wel de bedreigingen zich mag toe-eigenen maar dat ik van de beloften Gods niets lees. Dat is misschien wel het grootste probleem. Dat we niet meer durven spreken zoals bv Ralph Erskine in zijn bekende verhandeling: De zwangere belofte. Zijn onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit. Als we zwijgen over Gods beloften dan kunnen we de Bijbel beter dicht laten.

Helemaal eens. Punt is echter dat de mens uit zichzelf niet in staat is zich de schuld toe te eigenen, en ook niet de beloften. Zijn ogen moeten voor beide geopend worden. En het is ook niet zo, dat als iemand zijn schuld eigent, hij nu als het ware automatisch bij de beloften terechtkomt. Nee, dat moet hem van boven geopenbaard worden. Niet omdat de beloften hem niet zouden gelden, maar omdat hij er van nature blind voor is.

Mooie en evenwichtige bijdrage, het benoemen van de noodzaak van de wedergeboorte is iets wat ik in dit topic niet zoveel tegen ben gekomen.

Dat laatste klopt, maar dan moeten we ook wel oog hebben voor het onderwerp waarover het gaat, nl. mogen we God eisen om de vervulling van Zijn beloften?
Vandaar ook mijn openingszin bij de citaten van Erskine: je zou het hele boek moeten lezen, dan weet je dat hij dat allerminst onder het tapijt schuift.

[eilander]

Ik heb, gelet op het dikgedrukte, dit ook nog in mijn Bijbel staan: God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? (Numeri 23: 19)

Dat is een machtig woord om mee werkzaam te zijn, Jantje.

Zeker. Maar ik zou dat nou nooit eisend durven.

Dat geeft niet. Het zit 'm niet in de woordje. Hoewel Luther nog wel verder durfde gaan, en sprak over 'God om de oren slaan met Zijn beloften.' Maar dat is taal die ik ook niet zo makkelijk gebruik, en die ik ook in de Bijbel niet tegen kom.
Maar toch... als je tegen de Heere zegt: "Heere, U hebt Zelf gezegd dat wie tot U komt, niet uitgeworpen zal worden. En ook: wendt u tot Mij en wordt behouden. U kunt toch van Uw eigen Woord niet af? Dan zúlt U het toch doen? Niet omdat ik zo'n beste jongen ben, totaal niet. Maar omdat U het gezegd hebt." ... is dat dan zoveel anders? Of noem je dat ook onbijbels?

[Jantje]

Ik heb, gelet op het dikgedrukte, dit ook nog in mijn Bijbel staan: God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? (Numeri 23: 19)

Dat is een machtig woord om mee werkzaam te zijn, Jantje.

Zeker. Maar ik zou dat nou nooit eisend durven.

Dat geeft niet. Het zit 'm niet in de woordje. Hoewel Luther nog wel verder durfde gaan, en sprak over 'God om de oren slaan met Zijn beloften.' Maar dat is taal die ik ook niet zo makkelijk gebruik, en die ik ook in de Bijbel niet tegen kom.
Maar toch... als je tegen de Heere zegt: "Heere, U hebt Zelf gezegd dat wie tot U komt, niet uitgeworpen zal worden. En ook: wendt u tot Mij en wordt behouden. U kunt toch van Uw eigen Woord niet af? Dan zúlt U het toch doen? Niet omdat ik zo'n beste jongen ben, totaal niet. Maar omdat U het gezegd hebt." ... is dat dan zoveel anders? Of noem je dat ook onbijbels?

Nee. In het geheel niet. Integendeel zelfs. Dat is een smeekbede. En dat is dus geheel wat anders, mijns inziens.

[huisman]

Toch vreemd dat bij @Ouderling de schuldverslagen zondaar wel de bedreigingen zich mag toe-eigenen maar dat ik van de beloften Gods niets lees. Dat is misschien wel het grootste probleem. Dat we niet meer durven spreken zoals bv Ralph Erskine in zijn bekende verhandeling: De zwangere belofte. Zijn onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit. Als we zwijgen over Gods beloften dan kunnen we de Bijbel beter dicht laten.

Helemaal eens. Punt is echter dat de mens uit zichzelf niet in staat is zich de schuld toe te eigenen, en ook niet de beloften. Zijn ogen moeten voor beide geopend worden. En het is ook niet zo, dat als iemand zijn schuld eigent, hij nu als het ware automatisch bij de beloften terechtkomt. Nee, dat moet hem van boven geopenbaard worden. Niet omdat de beloften hem niet zouden gelden, maar omdat hij er van nature blind voor is.

Mooie en evenwichtige bijdrage, het benoemen van de noodzaak van de wedergeboorte is iets wat ik in dit topic niet zoveel tegen ben gekomen.

Het ging mij in deze discussie over dit gedeelte van onze leer . (DL)

3/4-8. Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.

3/4-9. Dat er velen, door de bediening des Evangelies geroepen zijnde, niet komen en niet bekeerd worden, daarvan is de schuld niet in het Evangelie, noch in Christus, door het Evangelie aangeboden zijnde, noch in God, Die door het Evangelie roept, en Zelf ook dien Hij roept onderscheiden gaven mededeelt; maar in degenen, die geroepen worden; van dewelken sommigen, zorgeloos zijnde, het woord des levens niet aannemen; anderen nemen het wel aan, maar niet in het binnenste huns harten, en daarom is het, dat zij, na een kortstondige blijdschap van het tijdgeloof, wederom terugwijken; anderen verstikken het zaad des Woords door de doornen der zorgvuldigheden en wellusten der wereld, en brengen geen vruchten voort; hetwelk onze Zaligmaker leert in de gelijkenis van het zaad (Matth. 13).

[pierre27]

Toch vreemd dat bij @Ouderling de schuldverslagen zondaar wel de bedreigingen zich mag toe-eigenen maar dat ik van de beloften Gods niets lees. Dat is misschien wel het grootste probleem. Dat we niet meer durven spreken zoals bv Ralph Erskine in zijn bekende verhandeling: De zwangere belofte. Zijn onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit. Als we zwijgen over Gods beloften dan kunnen we de Bijbel beter dicht laten.

Helemaal eens. Punt is echter dat de mens uit zichzelf niet in staat is zich de schuld toe te eigenen, en ook niet de beloften. Zijn ogen moeten voor beide geopend worden. En het is ook niet zo, dat als iemand zijn schuld eigent, hij nu als het ware automatisch bij de beloften terechtkomt. Nee, dat moet hem van boven geopenbaard worden. Niet omdat de beloften hem niet zouden gelden, maar omdat hij er van nature blind voor is.

Mooie en evenwichtige bijdrage, het benoemen van de noodzaak van de wedergeboorte is iets wat ik in dit topic niet zoveel tegen ben gekomen.

Dat laatste klopt, maar dan moeten we ook wel oog hebben voor het onderwerp waarover het gaat, nl. mogen we God eisen om de vervulling van Zijn beloften?
Vandaar ook mijn openingszin bij de citaten van Erskine: je zou het hele boek moeten lezen, dan weet je dat hij dat allerminst onder het tapijt schuift.

Helder, zoals je kunt lezen kan er alle kanten opgegaan worden met eisen. Ik vond die bijdrage over Luther best een duidelijke bijdragen.

[eilander]

Zeker. Maar ik zou dat nou nooit eisend durven.

Dat geeft niet. Het zit 'm niet in de woordje. Hoewel Luther nog wel verder durfde gaan, en sprak over 'God om de oren slaan met Zijn beloften.' Maar dat is taal die ik ook niet zo makkelijk gebruik, en die ik ook in de Bijbel niet tegen kom.
Maar toch... als je tegen de Heere zegt: "Heere, U hebt Zelf gezegd dat wie tot U komt, niet uitgeworpen zal worden. En ook: wendt u tot Mij en wordt behouden. U kunt toch van Uw eigen Woord niet af? Dan zúlt U het toch doen? Niet omdat ik zo'n beste jongen ben, totaal niet. Maar omdat U het gezegd hebt." ... is dat dan zoveel anders? Of noem je dat ook onbijbels?

Nee. In het geheel niet. Integendeel zelfs. Dat is een smeekbede. En dat is dus geheel wat anders, mijns inziens.

Oké, dan zit het dus tóch vast op dat ene woordje...

[pierre27]

Toch vreemd dat bij @Ouderling de schuldverslagen zondaar wel de bedreigingen zich mag toe-eigenen maar dat ik van de beloften Gods niets lees. Dat is misschien wel het grootste probleem. Dat we niet meer durven spreken zoals bv Ralph Erskine in zijn bekende verhandeling: De zwangere belofte. Zijn onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit. Als we zwijgen over Gods beloften dan kunnen we de Bijbel beter dicht laten.

Helemaal eens. Punt is echter dat de mens uit zichzelf niet in staat is zich de schuld toe te eigenen, en ook niet de beloften. Zijn ogen moeten voor beide geopend worden. En het is ook niet zo, dat als iemand zijn schuld eigent, hij nu als het ware automatisch bij de beloften terechtkomt. Nee, dat moet hem van boven geopenbaard worden. Niet omdat de beloften hem niet zouden gelden, maar omdat hij er van nature blind voor is.

Mooie en evenwichtige bijdrage, het benoemen van de noodzaak van de wedergeboorte is iets wat ik in dit topic niet zoveel tegen ben gekomen.

Het ging mij in deze discussie over dit gedeelte van onze leer . (DL)

3/4-8. Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.

3/4-9. Dat er velen, door de bediening des Evangelies geroepen zijnde, niet komen en niet bekeerd worden, daarvan is de schuld niet in het Evangelie, noch in Christus, door het Evangelie aangeboden zijnde, noch in God, Die door het Evangelie roept, en Zelf ook dien Hij roept onderscheiden gaven mededeelt; maar in degenen, die geroepen worden; van dewelken sommigen, zorgeloos zijnde, het woord des levens niet aannemen; anderen nemen het wel aan, maar niet in het binnenste huns harten, en daarom is het, dat zij, na een kortstondige blijdschap van het tijdgeloof, wederom terugwijken; anderen verstikken het zaad des Woords door de doornen der zorgvuldigheden en wellusten der wereld, en brengen geen vruchten voort; hetwelk onze Zaligmaker leert in de gelijkenis van het zaad (Matth. 13).

Geheel eens met de DL, aansluitend wat Posthoorn schreef in gedachten nemend.

[huisman]

Toch wel een goede en belangrijke discussie. Dit is waarom ik op RF meedoe en telkens weer leer.

Niet de afstotende discussie over evolutie of schepping of vrouw in het ambt. Die zaken zouden op dit forum geen discussie moeten opleveren.

Maar wel:
Eens was ik een vreemd’ling voor God en mijn hart;
Ik kende geen schuld en gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: Mijn ziel, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?

.................................................

Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij:
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus-alleen mijn gerechtigheid is!

[Jantje]

Je moet wel het hele lied citeren. Ik lees namelijk ook het volgende (voor het laatste couplet wat jij citeert):
Maar toen mij Gods Geest aan mijzelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt;
toen voeld' ik wat eisen Gods heiligheid deed;
daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.
En dat geeft nu precies weer waarom ik bezwaar heb voor het gebruik van het woord 'eisen'. Zeker in het licht van de derde regel van bovengenoemd couplet...

[huisman]

Je moet wel het hele lied citeren. Ik lees namelijk ook het volgende (voor het laatste couplet wat jij citeert):
Maar toen mij Gods Geest aan mijzelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt;
toen voeld' ik wat eisen Gods heiligheid deed;
daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.
En dat geeft nu precies weer waarom ik bezwaar heb voor het gebruik van het woord 'eisen'. Zeker in het licht van de derde regel van bovengenoemd couplet...

@jantje het hele gedicht van Robert Murray McCheyne is voluit Bijbels. Ik citeer gewoon een gedeelte die ik vond passen in deze discussie .

Het gaat bij het eisen/pleiten totaal niet om of wij rechten hebben. Die hebben wij niet en die hadden Adam en Eva niet na de val. Wij zijn doodgevallen zondaren zonder rechten en zonder vermogens om zalig te worden. Maar het pleiten richt zich dan ook niet op mijn verdiensten,bevindingen,tranen enz. maar op Gods beloften. Adam en Eva kregen de bedreiging dat zij de dood zouden sterven als ze ongehoorzaam zouden zijn.
Maar na hun diepe val kwam de HEERE hun opzoeken met straffen maar juist ook met de moederbelofte.
Daar mochten zij -met eerbied gesproken- de HEERE aan houden. Adam en Eva hoefden niet direct te sterven maar Eva mocht zonen baren omdat God een waarmaker is van Zijn Woord.

Ben wel benieuwd hoe jij met Gods beloften omgaat in de Schrift. Mag je die gebruiken in je gebed?