Amstelodamense schreef:
En in hoeverre heb je gemeenschap der heiligen als je op afstand moet blijven in een kerkgebouw, ver bij elkaar uit de buurt en na de dienst direct het kerkgebouw uitgaat om geen besmettingsgevaar te vormen?
Jij benoemt nu het grootste pijnpunt van alles. De komplete sociale isolatie.
Veel mensen worden nu volledig geïsoleerd.
En dan kan het geestelijk ook duisternis worden!
We mogen en kunnen niet op mensen vertrouwen, maar omdat we geloven dat de Heere ook Lichtdragers op ons pad brengt, om ons te bemoedigen en vertroosten, kan dat dus tot benauwdheid leiden.
Het verpleeghuis zit nu totaal op slot. Er mogen alleen nog mensen bij de terminaal zieken komen en dan slechts de eerste lijns familieleden, ook zeer beperkt.
En zijn dit juist niet de meest kwetsbaren in onze samenleving? Zij kunnen letterlijk geen kant op, zijn in alles totaal afhankelijk en begrijpen niet wat er nu gebeurt, omdat het nieuws hen ontgaat.
Het kan dus zijn dat je straks geen afscheid kunt nemen van een geliefd familielid, omdat je net buiten de kring valt.
Ik heb het hier erg moeilijk mee.