eilander schreef:
Mijn verwachting is gebaseerd op wat ik al heel lang geleden van de landelijke SGP-fractie heb meegekregen: als we de vrijheid van onderwijs in stand willen houden, moeten we niet onze eigen grondslag en ons eigen toelatingsbeleid gaan verruimen. En met toelatingsbeleid bedoel ik dan wat ik eerder heb gezegd: ruimte voor leerlingen buiten onze gezindte kan alleen als de grondslag verankerd blijft in de statuten, en als het personeelsbeleid niet ook verruimd wordt.
De vrijheid van onderwijs is niet afhankelijk van het toelatingsbeleid of grondslag van het reformatorisch onderwijs.
Als je als hele school als kleur gaat verschieten, is het toch wel een logische gedachte dat je dan op de langere termijn niets meer overhoudt?
De vraag is of er sprake is van kleur verschieten als een school veranderd van een klassiek reformatorische basisschool in een positief protestantse basisschool. Daarnaast is jouw aanname dat je dan in een spiraal van verandering en vernieuwing terecht komt die uiteindelijk leidt tot een meer algemene identiteit.
Dat zie je bijvoorbeeld hieraan: als je nu zegt dat een aanzienlijk deel van de basisscholen in Nederland, bijzondere scholen zijn i.p.v. openbare scholen, is menigeen heel verbaasd.
Ik niet, want onze kinderen zitten op algemeen bijzonder onderwijs.
Da's logisch, want je merkt het namelijk nergens meer aan.
Je maakt de denkfout dat bijzonder onderwijs enkel betrekking heeft op religieuze identiteit. Bijzonder onderwijs betekent dat de school niet wordt bestuurd door de overheid. Dit geldt vaak ook voor montessori onderwijs, vrije scholen, jenaplan, dalton, etc.
De stap naar afschaffing van artikel 23 is dan heel snel gemaakt.
Die stap zie ik totaal niet.
