Kerkelijke eenheid / Kanselruil

[-DIA-]

Dus @DIA, als ds. Van Dieren ruilde met ds. Bijl uit Vriezenveen of met ds. Onderdelinden, zou jij daar moeite mee hebben?

Ik mag toch hopen dat @DIA daar geen enkele moeite mee zal hebben?

In zoverre dat niet elke predikant de 'zielsbevindelijke gangen' preekt. Na de schriftverklaring moet de praktische bevindelijke toepassing volgen, of die moet (zoals de laatste tijd meer gebruikelijk) in de preek verweven zijn. In elke woordbediening dient een mens te moeten weten of hij erin of erbuiten wordt gepreekt. Het algemene van nu doet het zo zachtjes dat de mens niet uitgestoten wordt en blijft rusten op wat gevoel wat hij voor bevinding houdt. Dan kan er heel veel waarheid zijn, of het kan gewoon een Bijbelse waarheid zijn, maar het moet toch ook bevindelijk worden verklaard. Ik weet ook wel dat men tegenwoordig een andere lading geeft aan 'bevindelijk', daar kan ik ook niets aan doen. Ik mag er niet om liegen. Ik meen toch dat dit juist het kenmerkende was (ik moet haast wel in de verleden tijd spreken) van de gereformeerde gezindte (in engere zin). Wat daar buiten stond, en niet van bevinding wilde weten was toen o.a. de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt). Ook in de kerken van de doleantie hadden wel die (ruimere) lijn, en toen die steeds ruimer werd gingen nogal wat dolerenden over naar andere gemeenten. Bekende voorbeelden: Ds. Steenblok, ds. den Hengst. Ook binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken zien we een dergelijke beweging, hoewel nog minder radicaal, hoewel het plaatselijk best wel radicaal genoemd mag worden. Daar zijn de 'bevindelijken in engere zin' ook vaak vertrokken. Hoeveel zijn er niet naar de GG of OGG gegaan? Een enkeling bleef, als b.v. ds. F. Bakker. We merken ook dat de oude garde gebakerd was door prof. Wisse. Ik merkte wel hoe b.v. ds. Venema nogal eens sprak over zijn geliefde leermeester, en dat was prof. Wisse. En ook zijn hartsvriend die bleef: Ds. F. Bakker.
Ik verwonder me over het feit dat men het oude standpunt nog niet kent want de vragen hieromtrent blijven komen. Blijkbaar wordt er iets geraakt als we de oude leer noemen. Maar dat zou na meer dan tien jaar toch bekend kunnen zijn?
Waarom dat blijven uithalen in deze zaken? Of wordt het helemaal niet meer herkend?

[Luther]

Dus @DIA, als ds. Van Dieren ruilde met ds. Bijl uit Vriezenveen of met ds. Onderdelinden, zou jij daar moeite mee hebben?

Ik mag toch hopen dat @DIA daar geen enkele moeite mee zal hebben?

In zoverre dat niet elke predikant de 'zielsbevindelijke gangen' preekt. Na de schriftverklaring moet de praktische bevindelijke toepassing volgen, of die moet (zoals de laatste tijd meer gebruikelijk) in de preek verweven zijn. In elke woordbediening dient een mens te moeten weten of hij erin of erbuiten wordt gepreekt. Het algemene van nu doet het zo zachtjes dat de mens niet uitgestoten wordt en blijft rusten op wat gevoel wat hij voor bevinding houdt. Dan kan er heel veel waarheid zijn, of het kan gewoon een Bijbelse waarheid zijn, maar het moet toch ook bevindelijk worden verklaard. Ik weet ook wel dat men tegenwoordig een andere lading geeft aan 'bevindelijk', daar kan ik ook niets aan doen. Ik mag er niet om liegen. Ik meen toch dat dit juist het kenmerkende was (ik moet haast wel in de verleden tijd spreken) van de gereformeerde gezindte (in engere zin). Wat daar buiten stond, en niet van bevinding wilde weten was toen o.a. de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt). Ook in de kerken van de doleantie hadden wel die (ruimere) lijn, en toen die steeds ruimer werd gingen nogal wat dolerenden over naar andere gemeenten. Bekende voorbeelden: Ds. Steenblok, ds. den Hengst. Ook binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken zien we een dergelijke beweging, hoewel nog minder radicaal, hoewel het plaatselijk best wel radicaal genoemd mag worden. Daar zijn de 'bevindelijken in engere zin' ook vaak vertrokken. Hoeveel zijn er niet naar de GG of OGG gegaan? Een enkeling bleef, als b.v. ds. F. Bakker. We merken ook dat de oude garde gebakerd was door prof. Wisse. Ik merkte wel hoe b.v. ds. Venema nogal eens sprak over zijn geliefde leermeester, en dat was prof. Wisse. En ook zijn hartsvriend die bleef: Ds. F. Bakker.
Ik verwonder me over het feit dat men het oude standpunt nog niet kent want de vragen hieromtrent blijven komen. Blijkbaar wordt er iets geraakt als we de oude leer noemen. Maar dat zou na meer dan tien jaar toch bekend kunnen zijn?
Waarom dat blijven uithalen in deze zaken? Of wordt het helemaal niet meer herkend?

Nee, ik herken het helemaal, maar ik bedoel eenvoudig dat ds. IJ.R. Bijl en ds. C.L. Onderdelinden toch precies deze prediking brengen?
Want dat was de vraag: of ds. Van Dieren met hen zou kunnen ruilen. Volgens mij kan dat en is dat inhoudelijk geen enkel probleem.

[-DIA-]

Dus @DIA, als ds. Van Dieren ruilde met ds. Bijl uit Vriezenveen of met ds. Onderdelinden, zou jij daar moeite mee hebben?

Ik mag toch hopen dat @DIA daar geen enkele moeite mee zal hebben?

In zoverre dat niet elke predikant de 'zielsbevindelijke gangen' preekt. Na de schriftverklaring moet de praktische bevindelijke toepassing volgen, of die moet (zoals de laatste tijd meer gebruikelijk) in de preek verweven zijn. In elke woordbediening dient een mens te moeten weten of hij erin of erbuiten wordt gepreekt. Het algemene van nu doet het zo zachtjes dat de mens niet uitgestoten wordt en blijft rusten op wat gevoel wat hij voor bevinding houdt. Dan kan er heel veel waarheid zijn, of het kan gewoon een Bijbelse waarheid zijn, maar het moet toch ook bevindelijk worden verklaard. Ik weet ook wel dat men tegenwoordig een andere lading geeft aan 'bevindelijk', daar kan ik ook niets aan doen. Ik mag er niet om liegen. Ik meen toch dat dit juist het kenmerkende was (ik moet haast wel in de verleden tijd spreken) van de gereformeerde gezindte (in engere zin). Wat daar buiten stond, en niet van bevinding wilde weten was toen o.a. de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt). Ook in de kerken van de doleantie hadden wel die (ruimere) lijn, en toen die steeds ruimer werd gingen nogal wat dolerenden over naar andere gemeenten. Bekende voorbeelden: Ds. Steenblok, ds. den Hengst. Ook binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken zien we een dergelijke beweging, hoewel nog minder radicaal, hoewel het plaatselijk best wel radicaal genoemd mag worden. Daar zijn de 'bevindelijken in engere zin' ook vaak vertrokken. Hoeveel zijn er niet naar de GG of OGG gegaan? Een enkeling bleef, als b.v. ds. F. Bakker. We merken ook dat de oude garde gebakerd was door prof. Wisse. Ik merkte wel hoe b.v. ds. Venema nogal eens sprak over zijn geliefde leermeester, en dat was prof. Wisse. En ook zijn hartsvriend die bleef: Ds. F. Bakker.
Ik verwonder me over het feit dat men het oude standpunt nog niet kent want de vragen hieromtrent blijven komen. Blijkbaar wordt er iets geraakt als we de oude leer noemen. Maar dat zou na meer dan tien jaar toch bekend kunnen zijn?
Waarom dat blijven uithalen in deze zaken? Of wordt het helemaal niet meer herkend?

Nee, ik herken het helemaal, maar ik bedoel eenvoudig dat ds. IJ.R. Bijl en ds. C.L. Onderdelinden toch precies deze prediking brengen?
Want dat was de vraag: of ds. Van Dieren met hen zou kunnen ruilen. Volgens mij kan dat en is dat inhoudelijk geen enkel probleem.

Moet ik dat echt zeggen? Staat u erop? U zou ook een jaartje of tien kunnen teruglezen want dit heeft al voor zoveel problemen gezorgd. Nogmaals staat u erop? Ook voor de gevolgen als ik ronduit moet spreken, wat ik vaak heb gedaan maar wat blijkbaar niet landt, met alle ellende ervan. Begrijpt u het dan echt niet? Ik wil het best zeggen, maar ik weet uit ervaring dat er dan grote schade voor mijn persoon aan vast zit. Ik mag toch geen duimbreed wijken? Luther zei dat ook: Gods Woord houdt stand in eeuwigheid.

Ein feste Burg ist unser Gott,
ein gute Wehr und Waffen.
Er hilft uns frei aus aller Not,
die uns jetzt hat betroffen.
Der alt böse Feind mit Ernst
ers jetzt meint;
groß Macht und viel List
sein grausam Rüstung ist,
auf Erd ist nicht seinsgleichen.

Mit unsrer Macht ist nichts getan,
wir sind gar bald verloren;
es streit' für uns der rechte Mann,
den Gott hat selbst erkoren.
Fragst du, wer der ist?
Er heißt Jesus Christ,
der Herr Zebaoth,
und ist kein andrer Gott,
das Feld muß er behalten.

Und wenn die Welt voll Teufel wär,
und wollt uns gar verschlingen,
so fürchten wir und nicht so sehr,
es soll uns doch gelingen.
Der Fürst dieser Welt,
wie saur er sich stellt,
tut er uns doch nicht;
das macht, er ist gericht':
Ein Wörtlein kann ihn fällen.

Das Wort sie sollen lassen stahn
und kein' Dank dazu haben;
er ist bei uns wohl auf dem Plan
mit seinem Geist und Gaben.
Nehmen sie den Leib,
Gut, Ehr, Kind und Weib:
Laß fahren dahin,
sie habens kein' Gewinn,
das Reich muß uns doch bleiben.

[Luther]

Nee, ik herken het helemaal, maar ik bedoel eenvoudig dat ds. IJ.R. Bijl en ds. C.L. Onderdelinden toch precies deze prediking brengen?
Want dat was de vraag: of ds. Van Dieren met hen zou kunnen ruilen. Volgens mij kan dat en is dat inhoudelijk geen enkel probleem.

Moet ik dat echt zeggen? Staat u erop? U zou ook een jaartje of tien kunnen teruglezen want dit heeft al voor zoveel problemen gezorgd. Nogmaals staat u erop? Ook voor de gevolgen als ik ronduit moet spreken, wat ik vaak heb gedaan maar wat blijkbaar niet landt, met alle ellende ervan. Begrijpt u het dan echt niet? Ik wil het best zeggen, maar ik weet uit ervaring dat er dan grote schade voor mijn persoon aan vast zit. Ik mag toch geen duimbreed wijken?

Ja, ik vraag het gewoon rechtstreeks. Het antwoord lijkt me namelijk vrij eenvoudig. Volgens mij komt er geen ellende van.

[-DIA-]

Nee, ik herken het helemaal, maar ik bedoel eenvoudig dat ds. IJ.R. Bijl en ds. C.L. Onderdelinden toch precies deze prediking brengen?
Want dat was de vraag: of ds. Van Dieren met hen zou kunnen ruilen. Volgens mij kan dat en is dat inhoudelijk geen enkel probleem.

Moet ik dat echt zeggen? Staat u erop? U zou ook een jaartje of tien kunnen teruglezen want dit heeft al voor zoveel problemen gezorgd. Nogmaals staat u erop? Ook voor de gevolgen als ik ronduit moet spreken, wat ik vaak heb gedaan maar wat blijkbaar niet landt, met alle ellende ervan. Begrijpt u het dan echt niet? Ik wil het best zeggen, maar ik weet uit ervaring dat er dan grote schade voor mijn persoon aan vast zit. Ik mag toch geen duimbreed wijken?

Ja, ik vraag het gewoon rechtstreeks. Het antwoord lijkt me namelijk vrij eenvoudig. Volgens mij komt er geen ellende van.

Voilgens u, ik heb er meer en langer ervaring mee. Zulk een vorm van afdwingen geeft geen zaak van blijdschap maar van droefheid. Immers spreekt hier meer wantrouwen uit dan een werkelijk willen weten, althans zo komt het over. Hoewel, dat zeg ik er ook bij dat sommigen te goeder trouw dit niet weten, maar erger dat sommigen dit niet willen weten. Ik wil nu zelf ook geen antwoord geven, dan heb ik het misschien weer gedaan of verkeerd gezegd.
Het gaat dus over de bevindelijke beleving, maar ook niet minder over verkondigen (separeren) van het ware en het valse (zie ook Van der Groe en Maede, Bunyan, enz.)
Ik laat citeer dan maar gewoon een stukje bevindelijk spreken. Een man die zoals wel blijkt en we wel eens wat mogen voelen toch wel wat weet wat de kennis van Christus voor hem is. Maar tegelijkertijd ook het nabijkomende werk aanwijst. Maar ook wat het gemis is buiten Christus, en wat het is om te denken in Christus te zijn en dat het enkel gevoel is. Deze zaken moeten duidelijk onderscheidend behandeld worden, want wat is er nu arglistiger dan een mensenhart? Wie zal het kennen?

Ik laat nu ds. Roos even aan het woord die uit de bevinding spreekt, en misschien dat sommigen het wel voelen.
Het is een van de 93 meditaties die ds. J. Roos in de jaren vanaf 1995 in De Wachter Sions werden gepubliceerd. Ik ben niet verder op zoek gegaan, dit is het eerste wat ik tegenkwam als het gaat over ware bevinding en nabijkomend werk. Over een voorwerpelijke kennis en een onderwerpelijke kennis. Ik laat het hier maar volgen. De voorbeelden zouden met honderden te vermenigvuldigen zijn.

Christus de schoonste! (54)
Gij zijt veel schoner dan de mensenkinderen.
Psalm 45:3a.

Geliefde lezer,
Al verschillende keren hebben we stilgestaan bij de tegenstellingen die er zijn tussen een door Gods Geest bearbeide zondaar en Christus, de Middelaar Gods en der mensen. De zielsbevindelijke kennis ofwel de geestelijke wetenschap en het bevindelijk gevoel leert de tegenstellingen verstaan alsook dat deze alleen in Christus worden weggenomen.

In deze weg mag zij tot de gelovige uitroep komen, dat Hij werkelijk voor haar de Schoonste aller mensenkinderen is. Christus en een gezaligde zondaar zijn één door het genadige werk van God Drie-enig verheerlijkt in het hart! Zegt de apostel niet: "Want èn Hij Die heiligt, èn zij die geheiligd worden, zijn allen uit één; om welke oorzaak Hij Zich niet schaamt hen broeders te noemen?" (Hebr. 2 : 11). Zal een ziel dit dan niet gelovig gewaar worden wanneer de Heere Zich in Zijn genade voor het eerst of bij vernieuwing aan haar openbaart?

O, wanneer die oudste Broeder verschijnt in haar benauwdheid, aanvechtingen en andere beproevingen, dan zullen zij behalve Zijn gemeenschap ook Zijn kracht en bijstand in haar ziel gewaar worden!
De verborgen omgang met die gezegende Middelaar zal dan voor haar niet vreemd blijven, waardoor de zielsverlangens opgewekt worden, en de uitgangen tot Hem zullen gaan om Hem te kennen, lief te hebben en te loven. Ja, om in Zijn nabijheid te blijven, Die alleen het hart kan innemen en vervullen met Zijn zalige tegenwoordigheid. Daar zegt Asaf van: "Het is mij goed nabij God te wezen" (Ps. 73 : 28).

Hetzij dit mag plaatsvinden in het naderen tot Hem in het gebed in haar verborgen bidvertrek. of tijdens het verkeren onder de verkondiging van Zijn dierbaar Woord en Goddelijke inzettingen. Met welk een eerbied en diep ontzag is de ziel dan vervuld vanwege Zijn tegenwoordigheid, en mogen zij weten op heilig grondgebied te verkeren. Dat doet de ziel tot zichzelf spreken: "O mijn ziel, gij hebt tot de HEERE gezegd; Gij zijt de Heere; mijn goedheid raakt niet tot U" (Ps. 16 : 2).
Dit verwekt vervolgens in haar een geheiligde vrijmoedigheid om tot God te naderen, en tot Hem te spreken: "Bewaar mij, o God, want ik betrouw op U" (Ps. 16 : 1).

Het is dan ook niet te omschrijven wat de gemeenschapsoefeningen inhouden voor een ziel die Zijn zalige gunst voor een tijd pijnlijk heeft moeten ontberen. Het ontdekkende werk van Christus' Geest maakt dat het voor de ziel onhoudbaar wordt, waardoor haar ziel bezwijkt van sterk verlangen naar een blijkje van Zijn gunst en een toeknikje van Zijn vriendelijk aangezicht. Waar het waarachtige werk van Christus' Geest in het hart te vinden is, daar zal ook een genadige kennis en bevindelijk gevoel zeker niet ontbreken. Een kennis zonder gevoel is geen waar zaligmakende kennis, en een bloot gevoel zonder ware kennis is geen zaligmakende vrucht van het werk van God de Heilige Geest. Alleen het bezitten van een blote kennis aangaande Christus maakt opgeblazen, doch het ontvangen van de rechte zaligmakende kennis veroorzaakt een gevoel van onwaarde van zichzelf en het hoogschatten van de oneindige waarde van Christus in Zijn Persoon en dierbaar Middelaarswerk.

Alleen het bezitten van een verstandelijke en dorre hoofdkennis is een duidelijk bewijs van een nabijkomend christen, die straks kloppende aan de gesloten hemelpoort zal staan, doch voor eeuwig buiten zal moeten blijven.
Alleen op gevoel of op zielsaandoeningen te drijven zijn rechte kenmerken van het gevoelschristendom, die het werk des Geestes nabootst, waarmee men zich jammerlijk bedriegt en er eeuwig mee verloren gaat. Zonder de ware liefde Gods in het hart uitgestort door de Heilige Geest blijft de mens buiten Christus ondanks al zijn gemoedelijk zwoegen en godsdienstig werken.

De ware geestelijke kennis en het bevindelijk gevoel hebben beide de liefde als grondslag, en zijn de vruchten van de eeuwige liefde die de Heere in het hart van verloren zondaars geschonken heeft. Zonder die liefde blijven de overdachte tegenstellingen ons vreemd, en kennen we Christus niet als werkelijk de Schoonste aller mensenkinderen. Deze liefde verwekt in de ziel wederliefde, raakt de tere zielesnaren aan, doet in verlangen uitzien naar meerdere uitlatingen van Zijn liefde, verwekt nadere gemeenschapsoefeningen met Hem en beoogt de verheerlijking van Christus' naam.

Vrienden, hoe zalig mag de ziel gesteld zijn wanneer zij God weer eens mag bedoelen en wordt het bedoelen van Zijn eer haar zaligheid. Hoe dikwijls kan men het stellen buiten Christus, en leven bij de gebroken bakken die geen water kunnen bevatten. De Heere geeft dan wel onderhoudende genade, echter de geestelijke liefdesuitgangen tot die gezegende Persoon des Middelaars kunnen zo zwak zijn. De Heere laat het dan weer eens vastlopen door haar allerlei beproevingen te zenden, en haar in wegen van kruis en druk te leiden. Mede hierdoor kan zij het niet langer meer stellen zonder de verheffing van Zijn vriendelijk aangezicht en de betoningen van Zijn liefde.

O, indien Christus als die dierbare Middelaar dan op het onverwachtst Zich aan haar openbaart en Zich vertoont in Zijn Middelaarsgraveerselen, dan springt het hart van vreugde op, verwekt een hartelijke liefde tot Hem, doet Hem achten als het hoogste Goed, en erkennen als de Enige zowel in de hemel als op de aarde Die zij zo innig lief heeft (Ps. 73 : 25).
Het verbond mag dan weer vernieuwd, de vorige ondervindingen bevestigd, het geloof versterkt en de hoop verlevendigd worden. We geloven, dat indien er meer onderzoek des harten bij Gods volk zou zijn naar zielsbevindelijk kennis omtrent Christus en Zijn werk, zij zou er pijnlijk achter komen dat zij de tekst die we aan het overdenken zijn weinig recht beoefenen.

Wat veroorzaakt het een zielesmart en droefenis indien de Heere het afhoereren en de hapers bloot gaat leggen.
Een zielesmart omdat men zo kan leven zonder de gezegende gemeenschap met Christus. Daarom gebruikt de Heere zulke strenge maatregelen in het zenden van beproevingen en kastijdingen om de ziel het ongenoegzame van het leven buiten Hem pijnlijk te laten inleven. Zie, daarom kan Gods volk niet buiten beproevingen zijn, opdat Zijn genade, gerechtigheid en bloed meer benodigd zal worden en Zijn schoonheid, dierbaarheid en gepastheid meer geprezen worden. De onderwijzingen des Geestes aangaande Christus' liefde doen de uitgangen van het hart vuriger en teder zijn dan zij dan zijn.

Hebben we stilgestaan bij de tegenstellingen, de volgende keren hopen we met de hulp des Heeren te overdenken hoe Christus alle andere mensen in schoonheid ver te boven gaat. Moge de Heere het geschrevene nog willen heiligen aan de harten van onze lezers.
(einde citaat)

[eilander]

Ik ben het niet met DIA eens, maar laten we er anderzijds ook voor waken om van het toejuichen van kanselruil een soort lakmoesproef te maken. Per slot van rekening heeft ook kanselruil iets schrijnends: we vinden het dan geen probleem om af en toe met elkaar van kansel te ruilen, maar we trekken vervolgens weer gescheiden op.

[-DIA-]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

[Bezorgd]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

Doel je nu op de predikanten die Luther noemt?
En waar je geen antwoord op wilt geven?

[eilander]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

Doel je nu op de predikanten die Luther noemt?
En waar je geen antwoord op wilt geven?

Ik geef toe dat ik er zelf ook niet altijd even goed mee om kan gaan, maar alsjeblieft: stop toch met het opjagen van DIA om hem uitspraken te ontlokken over specifieke predikanten, om daar vervolgens dan (indien van toepassing) op los te gaan.

[eilander]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

Dat is de dood in de pot onder een schijn van leven.

[Bezorgd]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

Doel je nu op de predikanten die Luther noemt?
En waar je geen antwoord op wilt geven?

Ik geef toe dat ik er zelf ook niet altijd even goed mee om kan gaan, maar alsjeblieft: stop toch met het opjagen van DIA om hem uitspraken te ontlokken over specifieke predikanten, om daar vervolgens dan (indien van toepassing) op los te gaan.

Dat is prima, maar hij mag al dan niet direct, van alles zeggen. Beter is dat deze man tegen zichzelf in bescherming wordt genomen.
Want Dia, wat zul jij eenmaal verbaasd staan van wie er allemaal in de hemel zullen zijn....

[-DIA-]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

Doel je nu op de predikanten die Luther noemt?
En waar je geen antwoord op wilt geven?

Ik geef toe dat ik er zelf ook niet altijd even goed mee om kan gaan, maar alsjeblieft: stop toch met het opjagen van DIA om hem uitspraken te ontlokken over specifieke predikanten, om daar vervolgens dan (indien van toepassing) op los te gaan.

Dat is prima, maar hij mag al dan niet direct, van alles zeggen. Beter is dat deze man tegen zichzelf in bescherming wordt genomen.
Want Dia, wat zul jij eenmaal verbaasd staan van wie er allemaal in de hemel zullen zijn....

Ik wil het wel zeggen, maar zoals ik eerder opmerkte daar komt hier ellende van. In hoeverre wordt men al vervolgd als men niet meer vrijuit kan spreken over je geloofsovertuiging? Het is nu nog subtiel, maar ik zie een zwarte schaduw opdoemen.

[Bezorgd]

[qu
Ik wil het wel zeggen, maar zoals ik eerder opmerkte daar komt hier ellende van. In hoeverre wordt men al vervolgd als men niet meer vrijuit kan spreken over je geloofsovertuiging? Het is nu nog subtiel, maar ik zie een zwarte schaduw opdoemen.

Klopt, want op de weegschaal van jouw vermeende rechtzinnigheid voldoet er nog maar een enkeling.
Gelukkig weeg jij niet, maar een ander, De Ander.

[Klavart]

Wat zou er gebeuren als er in de kerken niet meer gesepareerd wordt?

En wat zou er gebeuren als in de kerken de belofte van het Evangelie niet meer zonder onderscheid verkondigd en voorgesteld wordt, met bevel van bekering en geloof?

[-DIA-]

[qu
Ik wil het wel zeggen, maar zoals ik eerder opmerkte daar komt hier ellende van. In hoeverre wordt men al vervolgd als men niet meer vrijuit kan spreken over je geloofsovertuiging? Het is nu nog subtiel, maar ik zie een zwarte schaduw opdoemen.

Klopt, want op de weegschaal van jouw rechzinnigheid voldoen er nog maar een enkeling.
Gelukkig weeg jij niet, maar een ander, De Ander.

Hier kunnen we goed genoeg aan zien hoe laat het is. (U slaat nu een heel andere weg in, daar ging het niet over)