Gereformeerde Gemeenten

[Zeeuw]

Dat zegt hij in afscheidswoord in De Saambinder en het stond ook woordelijk op gergeminfo.nl

Zou je antwoord kunnen geven ipv een verwijzing aub? Dat helpt mij wat sneller verder.

Ik heb gelezen dat hij vertelde dat de Heere hem had verteld dat het genoeg was. Dat begrijp ik ook. Maar ik ben benieuwd van mensen die hem kennen of het preken om een fysieke reden niet meer ging. Zoals ik de preek luisterde (en ik ken ds Mijnders verder helemaal niet) leek het dat hij geestelijk nog helder was en goed uit zijn woorden kon komen voor iemand van zo een hoge leeftijd.
Ik heb er met ontroering naar geluisterd.

Ik had net toestemming van de mod om te citeren. Daarom zal ik de persoonlijke brief uit De Saambinden citeren:

Geliefde gemeenten,
De Heere gaf mij na mijn emeritaat in 1991 nog vele malen naar de lust van mijn hart in de gemeenten te mogen voorgaan. De leeftijd steeg, namelijk 97 jaar, de krachten namen echter vooral de laatste tijd steeds meer en meer af. Gods Woord zegt dat alles hier zijn bestemde tijd heeft. Dit betreft ook de prediking door Zijn knechten. Na de laatste keer in de gemeente van mijn woonplaats Barendrecht - op 2 december- en nog een keer in Ridderkerk -op 16 december- te zijn voorgegaan, sprak de Heere: ‘Het is genoeg’.

Na veel strijd moet ik nu niet, maar mag ik thans het voorgaan in het midden van de gemeenten, na bijna vijftig jaar overgeven in de handen van mijn grote Zender. Mijn bede is of de Heere al het tekort dat erin is geweest genadig wil verzoenen. Maar hetgeen van Hem was wil bekronen en achtervolgen met Zijn zegen. Hij schenke u allen in het bijzonder wat uw persoonlijk leven aangaat uit Zijn volheid genade voor genade te mogen ontvangen.

Ontvang een hartelijke groet, van uw
heilzoekende emeritus predikant, ds. J. Mijnders.

Dank. Deze had ik zondag ook gelezen ja. Maar blijft nog steeds wel mijn vraag staan. Die echt geen blijk is van wantrouwen aan Gods leiding, maar meer een stukje benieuwdheid. (Ja, dat is een ander woord voor nieuwsgierig ).

[-DIA-]

Ik zal de persoonlijke brief uit De Saambinden citeren:

Geliefde gemeenten,
De Heere gaf mij na mijn emeritaat in 1991 nog vele malen naar de lust van mijn hart in de gemeenten te mogen voorgaan. De leeftijd steeg, namelijk 97 jaar, de krachten namen echter vooral de laatste tijd steeds meer en meer af. Gods Woord zegt dat alles hier zijn bestemde tijd heeft. Dit betreft ook de prediking door Zijn knechten. Na de laatste keer in de gemeente van mijn woonplaats Barendrecht - op 2 december- en nog een keer in Ridderkerk -op 16 december- te zijn voorgegaan, sprak de Heere: ‘Het is genoeg’.

Na veel strijd moet ik nu niet, maar mag ik thans het voorgaan in het midden van de gemeenten, na bijna vijftig jaar overgeven in de handen van mijn grote Zender. Mijn bede is of de Heere al het tekort dat erin is geweest genadig wil verzoenen. Maar hetgeen van Hem was wil bekronen en achtervolgen met Zijn zegen. Hij schenke u allen in het bijzonder wat uw persoonlijk leven aangaat uit Zijn volheid genade voor genade te mogen ontvangen.

Ontvang een hartelijke groet, van uw
heilzoekende emeritus predikant, ds. J. Mijnders.

Dank. Deze had ik zondag ook gelezen ja. Maar blijft nog steeds wel mijn vraag staan. Die echt geen blijk is van wantrouwen aan Gods leiding, maar meer een stukje benieuwdheid. (Ja, dat is een ander woord voor nieuwsgierig ).

Om er iets persoonlijk van te zeggen. Ds. Mijnders wist hoe hij was geroepen. Hij zou niet durven stoppen als het niet duidelijk voor hem was geworden. Dat was dezelfde gang die ds. J. Karels moest gaan. In de avondschemering van zijn leven kreeg hij het moeilijker. Maar zijn begeerte was om Gods woord te verkondigen zo lang dat mogelijk was. Hij wenste niet te stoppen zonder daar aanwijzing voor te krijgen van zijn Zender.
Toen hij na een dienst geleid te hebben (ik meen in Oudemirdum) onwel werd en in het ziekenhuis werd opgenomen werd het een mogen stoppen. Toen moest, maar belangrijker, toen mocht hij stoppen. Dat was voor de boodschap van boven.

[Zeeuw]

Om er iets persoonlijk van te zeggen. Ds. Mijnders wist hoe hij was geroepen. Hij zou niet durven stoppen als het niet duidelijk voor hem was geworden. Dat was dezelfde gang die ds. J. Karels moest gaan. In de avondschemering van zijn leven kreeg hij het moeilijker. Maar zijn begeerte was om Gods woord te verkondigen zo lang dat mogelijk was. Hij wenste niet te stoppen zonder daar aanwijzing voor te krijgen van zijn Zender.
Toen hij na een dienst geleidt te hebben (ik meen in Oudemirdum) onwel werd en in het ziekenhuis werd opgenomen werd het een mogen stoppen. Toen moest, maar belangrijker, toen mocht hij stoppen. Dat was voor de boodschap van boven.

Dank voor de toelichting. Wat een zegen om zo lang te hebben mogen dienen en goed te mogen spreken van Zijn Zaligmaker.

[Panny]

Verstandelijk is dominee Mijnders nog helder.
Hij is vooral ontzettend moe.
De laatste tijd kostte het preken hem zoveel energie dat hij na smorgens gepreekt te hebben de rest van de dag op bed moest liggen.
Dus het is geen ziekte maar hij heeft te weinig energie/is te vermoeid om nog te kunnen preken.

[-DIA-]

Verstandelijk is dominee Mijnders nog helder.
Hij is vooral ontzettend moe.
De laatste tijd kostte het preken hem zoveel energie dat hij na smorgens gepreekt te hebben de rest van de dag op bed moest liggen.
Dus het is geen ziekte maar hij heeft te weinig energie/is te vermoeid om nog te kunnen preken.

Zo ligt het ook met ds. Karels. Hij mag nog helder zijn, maar zijn lichamelijke gezondheidstoestand laat het niet meer toe om te preken.

[Jantje]

Om er iets persoonlijk van te zeggen. Ds. Mijnders wist hoe hij was geroepen. Hij zou niet durven stoppen als het niet duidelijk voor hem was geworden. Dat was dezelfde gang die ds. J. Karels moest gaan. In de avondschemering van zijn leven kreeg hij het moeilijker. Maar zijn begeerte was om Gods woord te verkondigen zo lang dat mogelijk was. Hij wenste niet te stoppen zonder daar aanwijzing voor te krijgen van zijn Zender.
Toen hij na een dienst geleidt te hebben (ik meen in Oudemirdum) onwel werd en in het ziekenhuis werd opgenomen werd het een mogen stoppen. Toen moest, maar belangrijker, toen mocht hij stoppen. Dat was voor de boodschap van boven.

Dank voor de toelichting. Wat een zegen om zo lang te hebben mogen dienen en goed te mogen spreken van Zijn Zaligmaker.

Zeker. In het laatste toen hij nog preekte, is hij hier ook eens twee zondagen geweest. Dan merk je dat, hoe ouder de dominees worden, hoe rijker ze worden in hun prediking. Dat vind ik altijd heel bijzonder.

[Bezorgd]

[
Zeker. In het laatste toen hij nog preekte, is hij hier ook eens twee zondagen geweest. Dan merk je dat, hoe ouder de dominees worden, hoe rijker ze worden in hun prediking. Dat vind ik altijd heel bijzonder.

Dat lijkt ook zo bij emeritus predikanten. Alsof ze toch vrijer en ruimer durven (s)preken

[Jantje]

[
Zeker. In het laatste toen hij nog preekte, is hij hier ook eens twee zondagen geweest. Dan merk je dat, hoe ouder de dominees worden, hoe rijker ze worden in hun prediking. Dat vind ik altijd heel bijzonder.

Dat lijkt ook zo bij emeritus predikanten. Alsof ze toch vrijer en ruimer durven (s)preken

Inderdaad. Ik heb het niet alleen over ds. J. Karels, maar ook in het algemeen. Hoe zou dat toch komen? Ik vind dat wel een interessante vraag.

[Bezorgd]

[
Zeker. In het laatste toen hij nog preekte, is hij hier ook eens twee zondagen geweest. Dan merk je dat, hoe ouder de dominees worden, hoe rijker ze worden in hun prediking. Dat vind ik altijd heel bijzonder.

Dat lijkt ook zo bij emeritus predikanten. Alsof ze toch vrijer en ruimer durven (s)preken

Inderdaad. Ik heb het niet alleen over ds. J. Karels, maar ook in het algemeen. Hoe zou dat toch komen? Ik vind dat wel een interessante vraag.

Sociale druk die in bepaalde kerkelijke culturen ervaren kan worden.

[Jantje]

[
Zeker. In het laatste toen hij nog preekte, is hij hier ook eens twee zondagen geweest. Dan merk je dat, hoe ouder de dominees worden, hoe rijker ze worden in hun prediking. Dat vind ik altijd heel bijzonder.

Dat lijkt ook zo bij emeritus predikanten. Alsof ze toch vrijer en ruimer durven (s)preken

Inderdaad. Ik heb het niet alleen over ds. J. Karels, maar ook in het algemeen. Hoe zou dat toch komen? Ik vind dat wel een interessante vraag.

Sociale druk die in bepaalde kerkelijke culturen ervaren kan worden.

Is die weg als je met emeritaat bent? Volgens mij kun je dan ook nog druk ervaren van de kerkenraad van de plaats der inwoning. Of niet?

[Bezorgd]

Is die weg als je met emeritaat bent? Volgens mij kun je dan ook nog druk ervaren van de kerkenraad van de plaats der inwoning. Of niet?

Nee, je staat verder van kerkenraad, classis en synodes vandaan. Dat geeft blijkbaar rust.
Slecht teken overigens.

[Jantje]

Is die weg als je met emeritaat bent? Volgens mij kun je dan ook nog druk ervaren van de kerkenraad van de plaats der inwoning. Of niet?

Nee, je staat verder van kerkenraad, classis en synodes vandaan. Dat geeft blijkbaar rust.
Slecht teken overigens.

Maar je staat toch niet verder van de kerkenraad vandaan? Zeker niet als je als emeritus-predikant tot een vacante gemeente kerkelijk behoort en dus je dus geregeld bijstand verleent in het pastoraat (denk aan rouw- en trouwdiensten, gemeenteavonden, (zondagse) erediensten (vooral op feestdagen), bijeenkomsten voor de verenigingen en wat dies meer zij).

[Bezorgd]

[
Maar je staat toch niet verder van de kerkenraad vandaan? Zeker niet als je als emeritus-predikant tot een vacante gemeente kerkelijk behoort en dus je dus geregeld bijstand verleent in het pastoraat (denk aan rouw- en trouwdiensten, gemeenteavonden, (zondagse) erediensten (vooral op feestdagen), bijeenkomsten voor de verenigingen en wat dies meer zij).

Je bezoekt geen kerkenraadsvergaderingen meer, geen afgevaardigde meer van meerdere vergaderingen. Geen deputaatschappen.
Dus ja je komt er wel 'buiten' te staan"
Als gewoon lid heb je te maken met de kerkenraad bv de jaarlijkse huisbezoeken, maar niet meer als opzicht over het ambt.

[Jantje]

[
Maar je staat toch niet verder van de kerkenraad vandaan? Zeker niet als je als emeritus-predikant tot een vacante gemeente kerkelijk behoort en dus je dus geregeld bijstand verleent in het pastoraat (denk aan rouw- en trouwdiensten, gemeenteavonden, (zondagse) erediensten (vooral op feestdagen), bijeenkomsten voor de verenigingen en wat dies meer zij).

Je bezoekt geen kerkenraadsvergaderingen meer, geen afgevaardigde meer van meerdere vergaderingen. Geen deputaatschappen.
Dus ja je komt er wel 'buiten' te staan"
Als gewoon lid heb je te maken met de kerkenraad bv de jaarlijkse huisbezoeken, maar niet meer als opzicht over het ambt.

Niet formeel nee, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat je 'informeel' nooit met de kerkenraad spreekt. Sommige dominees gaan heel dikwijls voor in de vacante gemeente waar ze kerkelijk toe behoren. Dan spreek je de kerkenraad toch ook. Dat geldt ook voor gemeenteavonden. Ik weet zelfs dat er een emeritus-predikant in een niet-vacante gemeente nog pastorale bezoekjes aflegt bij gemeenteleden, op verzoek van de huidige predikant. Dus ik geloof dat niet.

[Bezorgd]

[ Dus ik geloof dat niet.

Prima.