Nee, @Jantje, nu even niet. De manier waarop deze discussie zich heeft ontwikkeld, vind ik persoonlijk onprettig. Als ik aangeef dat ik iets oprecht niet begrijp, dan bedoel ik dat precies zoals ik schrijf. Maar zelfs dat wordt onder kritiek gesteld. Het woorden 'rusten' in Genesis 8:4 betekent daar eenvoudigweg dat de ark vast kwam te zitten op een berg. Dat is de betekenis van dat werkwoord in die context.Jantje schreef:Ik ben het met @Valcke eens en zou het inderdaad op prijs stellen als @Luther ook de discussie aanging over de teksten die @Valcke zelf heeft aangedragen. Hij legt nu teveel de nadruk op de teksten uit de HSV die wel juist vertaald zijn in zijn ogen, terwijl het natuurlijk heel duidelijk is dat de nadelen er ook altijd zijn, daar zij tot uiting komen in de verschillende teksten die @Valcke heeft aangedragen. Ik vind het wel opmerkelijk dat, als het over die teksten gaat, er geen inhoudelijke reactie komt en de wagen stil staat.
En natuurlijk weet ik dat het werkwoord letterlijk rusten betekent. Er is echter bewust voor gekozen om hier niet met 'rusten' te vertalen, omdat het niet over een persoon, maar over de ark gaat. Wij gebruiken het woord 'rusten' niet meer in de zin, zoals dat in het Hebreeuws gebeurt, dat een zaak kan gaan rusten. Het water zakte zodanig dat de ark niet meer dreef, maar vast kwam te zitten op de berg Ararat. Dat wordt in het Hebreeuws uitgedrukt met rusten, wat in deze context gewoon 'vastzitten' betekent.
@Valcke vindt dat een verkeerde vertaling, omdat hij op woordniveau de verbinding zichtbaar wil maken o.a. met de naam van Noach (deze zal ons troosten/rustbrenger). Ligt die verbinding er dan niet? Jawel, want de letters van het woord Noach komen ook voor in het werkwoord 'rusten'. Alleen zal dat verband altijd uitgelegd moeten worden. De verbinding met Noach is in de SV namelijk ook verdwenen door de naam van Noach onvertaald te laten. (Dat lijkt me ook logisch om dat te doen.) Maar de eerste zin van de tekst is dat de ark op de berg vast komt te zitten, de overdrachtelijke betekenis van rusten dus. Dat er wellicht een diepere betekenis in het werkwoord rusten zit (ik ben daar zelf nog voorzichtig mee) kan alleen maar aan de hand van een StudieBijbel of de kanttekeningen (die hierover zwijgen) duidelijk worden.
De discussie zou erover moeten gaan, of je hier mag vertalen met 'vastzitten', of dat je alleen maar woordgetrouw bent als je 'rusten' gebruikt. Ik meen dat het beide kan, maar in het Nederlands is 'vastzitten' in deze context beter. De diepere lagen in de tekst zullen in de prediking uitgelegd moeten worden. Ik ben gisteren wel concreet ingegaan op enkele voorbeelden van Wim Anker. De suggestie werd gewekt dat de HSV daar helemaal vervlakt en verkeerd vertaalde. Ik heb laten zien dat die teksten in de HSV prima waren vertaald, zelfs nog wat scherper dan in de SV. Maar de reactie die je dan krijgt, is een heel verhaal over honderden voorbeelden waarbij het mis is gegaan. Ik vind dat niet een goede manier van discussiëren, zeker niet door iemand als dr. Ouweneel, die normaliter op RF geen gezaghebbende figuur is, erbij te citeren. Het komt op mij over: Hoe durf je nog steeds de HSV-vertaalkeuzes te verdedigen? Eerlijk gezegd heb ik daar geen in (afgezien van de tijd die het kost).