Orgaandonatie
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Ik stoor me ook aan de verdachtmakingen van een professionele beroepsgroep. Er kunnen overal moordenaars schuilen, maar de kans is in een ziekenhuis huis niet groter dan elders.
Ik denk eerder dat artsen vaak veel te lang voor veel geld onnodige behandelingen doen aan mensen die op sterven na dood zijn, omdat ze er van de familie ´alles aan moeten doen´. En misschien voor een enkeling ook omdat dat extra geld oplevert.
Ik denk eerder dat artsen vaak veel te lang voor veel geld onnodige behandelingen doen aan mensen die op sterven na dood zijn, omdat ze er van de familie ´alles aan moeten doen´. En misschien voor een enkeling ook omdat dat extra geld oplevert.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Gelukkig is dat geen verdachtmaking van een professionele beroepsgroep...
- Wandelende
- Inactief
- Berichten: 3076
- Lid geworden op: 13 jun 2017, 06:43
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Wees gerust, mij heb je niet tegen je in het harnas.-DIA- schreef:Meest waarschijnlijk is dat gedagvaarde D. hier zijn zeker snode plannen mee had. D. zal het waarschijnlijk met opzet suggestief bedoeld hebben, mede om het forum verder tegen hem in het harnas te jagen en zo zich een slachtofferrol aan te meten! Dit is een hoogst ernstige zaak! Het is dus wel zaak om deze zaak op het hoogst ernstig te nemen en D. te vermanen zich te onthouden van provocerende taal.Wandelende schreef:Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.-DIA- schreef:Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.
Goed om te horen dat je je van geen kwaad bewust was.AANVULLING:
Na een interne gedachtewisseling met D. blijkt nu echter dat D. zich toch van geen kwaad bewust was. We kunnen het voor waar aannemen, wamt D. zit hier zelf te typen. Hopelijk is het zo duidelijk, en is nu de onderste steen boven water.
(~)
- Wandelende
- Inactief
- Berichten: 3076
- Lid geworden op: 13 jun 2017, 06:43
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
.DDD schreef:Ik stoor me ook aan de verdachtmakingen van een professionele beroepsgroep. Er kunnen overal moordenaars schuilen, maar de kans is in een ziekenhuis huis niet groter dan elders.
Ik denk eerder dat artsen vaak veel te lang voor veel geld onnodige behandelingen doen aan mensen die op sterven na dood zijn, omdat ze er van de familie ´alles aan moeten doen´. En misschien voor een enkeling ook omdat dat extra geld oplevert.
Een deel van de woorden die @DDD gebruikt werden door de beroepsgroep zèlf in 2012 gebruikt. Dan is het dus geen ongegronde verdachtmaking.Tiberius schreef:Gelukkig is dat geen verdachtmaking van een professionele beroepsgroep...
Zie:
https://www.medischcontact.nl/nieuws/la ... g-door.htm
https://www.nu.nl/gezondheid/2822387/ar ... -door.html
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ar ... ~a3262830/
(~)
-
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Ik ken diverse gevallen (zowel in de eigen familie als daarbuiten) waarbij artsen het leven van een patiënt doelbewust wilden verkorten, ondanks dat de familie dit niet wilde. En in sommige gevallen hebben de artsen dit ook doorgezet. Bijvoorbeeld is het toedienen van morfine bij iemand die sterven gaat, voor artsen de aangewezen behandeling, ook al is er geen bijzondere pijnsituatie. (De familie hoeft niet op begrip te rekenen wanneer zij dat niet wil, noch bij de artsen, noch bij de verpleging.)samanthi schreef:Dat weet ik wel, maar ik snap de angst en onzekerheid van oude mensen, de opa van mijn man was jaren geleden in 1985 al bang dat ze hem bedrogen, mijn vader heeft eens een narcose gekregen terwijl hij een plaatselijke verdoving wilde, hij was bang voor narcose, hij kreeg eerst iets kalmerends en werd wakker toen de operatie plaats gevonden had, tja een foutje, maar het vertrouwen was wel weg, dus ik begrijp echt goed dat mensen bang zijn.Dodo schreef:Dat is toch goed? Jullie hebben aangegeven wat je belangrijk vond rond het einde van je moeder, en daar heeft men zich aan gehouden. Zo hoort het toch?samanthi schreef:
DIA heeft gelijk, het is zaak dat je van te voren bedenkt wat je zou willen zeggen, toen mijn moeder op het laatste was hebben we heel duidelijk gezegd wat we wel of niet wilde, daar hebben zij zich aan gehouden, maar ik moet zeggen dat we, toen we ons oude hondje in wilde laten slapen tegenstand kregen.
Dus je oude hondje kan je moeilijker in laten slapen dan je moeder, dan moet je duidelijk vertellen wat je wilt, dat je wenst dat ze een natuurlijke dood sterft.
Het is echt niet zo dat medici voortdurend zitten te poken of ze nog ergens een euthanasietje kunnen plegen.
ook wil ik benadrukken dat mijn zussen en ik heel direct en duidelijk zijn er is geen woord spaans bij, voor mensen die minder gebekt zijn, wordt het moeilijker om uit te leggen.
Een volledig natuurlijk sterven (inclusief een laatste opleving die dan kan plaatsvinden vlak voor de dood) komt naar mijn overtuiging in ziekenhuizen of verpleeghuizen nog maar heel weinig voor...
Het is inderdaad de tijdgeest, en vele artsen doen daar zonder meer aan mee. Ik spreek niet over de hele beroepsgroep, maar wel over een bepaald niet verwaarloosbaar deel daarvan.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Waar heb je het over?Tiberius schreef:Gelukkig is dat geen verdachtmaking van een professionele beroepsgroep...
Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]
Hoe ik je gevoel en je bezwaren tov de nieuwe donorwet ook kan begrijpen, maar toch is dit een onjuiste wijze van argumenteren.huisman schreef:[
Mevr Pia is dezelfde die de wet over voltooid leven promoot. Die het kweken van embryo’s voor onderzoek wil regelen. enz.
Dat alles maakt dat ik het aannemen van de donorwet van gisteren weer een stap vind van een overheid die ethisch steeds keuzes maakt die tegen Gods Woord zijn.
Omdat Mevr Dijkstra anderen zaken voorstaat, kan dit ook niet uit een goed motief geboren zijn. Dat gaat mij toch iets te ver.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Toch vind ik het erg dat we zo een beroepsgroep, of in ieder geval een niet verwaarloosdeel daarvan, wegzetten.Zonderling schreef:
Ik ken diverse gevallen (zowel in de eigen familie als daarbuiten) waarbij artsen het leven van een patiënt doelbewust wilden verkorten, ondanks dat de familie dit niet wilde. En in sommige gevallen hebben de artsen dit ook doorgezet. Bijvoorbeeld is het toedienen van morfine bij iemand die sterven gaat, voor artsen de aangewezen behandeling, ook al is er geen bijzondere pijnsituatie. (De familie hoeft niet op begrip te rekenen wanneer zij dat niet wil, noch bij de artsen, noch bij de verpleging.)
Een volledig natuurlijk sterven (inclusief een laatste opleving die dan kan plaatsvinden vlak voor de dood) komt naar mijn overtuiging in ziekenhuizen of verpleeghuizen nog maar heel weinig voor...
Het is inderdaad de tijdgeest, en vele artsen doen daar zonder meer aan mee. Ik spreek niet over de hele beroepsgroep, maar wel over een bepaald niet verwaarloosbaar deel daarvan.
De artsen die ik heb meegemaakt ook in familiekring hebben altijd alles gedaan met het oog op het welbevinden van de patient.
Ook in de laatste levensfase. Dat daar ook een stukje palliatieve zorg bij hoort is alleen maar toe te juichen. Maar laten we die zorg a.u.b. niet in het grijze gebied trekken van levensverkorting. Dan doen we deze artsen echt te kort.
- Dodo
- Berichten: 5724
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Toch houd ik de mogelijkheid open dat er in zulke gevallen als jij zegt, sprake is van miscommunicatie. Dat er over en weer niet duidelijk is waarom men wel of niet iets wil. Artsen zijn niet altijd even duidelijk. Familie heeft soms te weinig kennis van zaken om te weten waarom bepaalde behandelingen worden gegeven. En als de communicatie dan tekort schiet, krijg je denkbeelden van euthanasie terwijl dat niet terecht is. In het RD staan regelmatig verslagen van "missers" die ook meestal neerkomen op gebrekkige communicatie.Zonderling schreef:
Ik ken diverse gevallen (zowel in de eigen familie als daarbuiten) waarbij artsen het leven van een patiënt doelbewust wilden verkorten, ondanks dat de familie dit niet wilde. En in sommige gevallen hebben de artsen dit ook doorgezet. Bijvoorbeeld is het toedienen van morfine bij iemand die sterven gaat, voor artsen de aangewezen behandeling, ook al is er geen bijzondere pijnsituatie. (De familie hoeft niet op begrip te rekenen wanneer zij dat niet wil, noch bij de artsen, noch bij de verpleging.)
Een volledig natuurlijk sterven (inclusief een laatste opleving die dan kan plaatsvinden vlak voor de dood) komt naar mijn overtuiging in ziekenhuizen of verpleeghuizen nog maar heel weinig voor...
Het is inderdaad de tijdgeest, en vele artsen doen daar zonder meer aan mee. Ik spreek niet over de hele beroepsgroep, maar wel over een bepaald niet verwaarloosbaar deel daarvan.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Dat kan zeker het geval zijn. Maar we moeten ook onze ogen niet sluiten voor de praktijken die er ook zijn. Ik waag me niet aan percentages, daarvoor heb ik er te weinig zicht op.Dodo schreef:Toch houd ik de mogelijkheid open dat er in zulke gevallen als jij zegt, sprake is van miscommunicatie. Dat er over en weer niet duidelijk is waarom men wel of niet iets wil. Artsen zijn niet altijd even duidelijk. Familie heeft soms te weinig kennis van zaken om te weten waarom bepaalde behandelingen worden gegeven. En als de communicatie dan tekort schiet, krijg je denkbeelden van euthanasie terwijl dat niet terecht is. In het RD staan regelmatig verslagen van "missers" die ook meestal neerkomen op gebrekkige communicatie.Zonderling schreef:
Ik ken diverse gevallen (zowel in de eigen familie als daarbuiten) waarbij artsen het leven van een patiënt doelbewust wilden verkorten, ondanks dat de familie dit niet wilde. En in sommige gevallen hebben de artsen dit ook doorgezet. Bijvoorbeeld is het toedienen van morfine bij iemand die sterven gaat, voor artsen de aangewezen behandeling, ook al is er geen bijzondere pijnsituatie. (De familie hoeft niet op begrip te rekenen wanneer zij dat niet wil, noch bij de artsen, noch bij de verpleging.)
Een volledig natuurlijk sterven (inclusief een laatste opleving die dan kan plaatsvinden vlak voor de dood) komt naar mijn overtuiging in ziekenhuizen of verpleeghuizen nog maar heel weinig voor...
Het is inderdaad de tijdgeest, en vele artsen doen daar zonder meer aan mee. Ik spreek niet over de hele beroepsgroep, maar wel over een bepaald niet verwaarloosbaar deel daarvan.
De opstelling van @keesjanm vind ik echter wat te kort door de bocht. Het probleem bestaat wel degelijk.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Morfine wordt niet alleen toegediend bij ernstige pijn, maar ook bij ernstige benauwdheid.Zonderling schreef: Ik ken diverse gevallen (zowel in de eigen familie als daarbuiten) waarbij artsen het leven van een patiënt doelbewust wilden verkorten, ondanks dat de familie dit niet wilde. En in sommige gevallen hebben de artsen dit ook doorgezet. Bijvoorbeeld is het toedienen van morfine bij iemand die sterven gaat, voor artsen de aangewezen behandeling, ook al is er geen bijzondere pijnsituatie.
En morfine versnelt niet het stervensproces.
Als het een arts betreft die de patiënt al langer behandelt, is er echt wel sprake van vertrouwen en kennis wat de patiënt (en familie) wil.keesjanm schreef:Ook in de laatste levensfase. Dat daar ook een stukje palliatieve zorg bij hoort is alleen maar toe te juichen. Maar laten we die zorg a.u.b. niet in het grijze gebied trekken van levensverkorting. Dan doen we deze artsen echt te kort.
Een arts kan in de wat vagere termen communiceren: "ik wil u helpen hoor, we kunnen uw lijden verkorten", dan is dat de aanloop tot een actievere vorm van euthanasie.
Vaker zegt een arts: het spijt me, maar ik kan niets meer voor u doen.
Sterven is niet alleen een lichamelijk proces, maar ook een geestelijk! Zeker i.g. van langdurige en ernstige ziekte.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
-
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Dat laatste hangt echt af van de dosering. Ik heb begrepen dat de dosering in de stervensfase dikwijls zodanig hoog is dat dit het sterven wel degelijk bespoedigt. En bovendien het bewustzijn verlaagt of geheel wegneemt.Mara schreef:Morfine wordt niet alleen toegediend bij ernstige pijn, maar ook bij ernstige benauwdheid.
En morfine versnelt niet het stervensproces.
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Iemand sterft met morfine en niet aan morfine.Zonderling schreef:Dat laatste hangt echt af van de dosering. Ik heb begrepen dat de dosering in de stervensfase dikwijls zodanig hoog is dat dit het sterven wel degelijk bespoedigt. En bovendien het bewustzijn verlaagt of geheel wegneemt.Mara schreef:Morfine wordt niet alleen toegediend bij ernstige pijn, maar ook bij ernstige benauwdheid.
En morfine versnelt niet het stervensproces.
"Vaak treedt in de terminale fase benauwdheid op. Daartegen is morfine absoluut het beste middel, om mee te starten. Dat moet wel proportioneel toegediend worden. Van te veel morfine wordt de patiënt onrustig. Dus dient een arts dan dormicum toe. Daarvan val je in slaap. Daar begint palliatieve sedatie."
De patiënt wordt in slaap naar het sterven begeleid. "Dat mag trouwens alleen bij een levensverwachting van minder dan twee weken."
PALLIATIEVE ZORG, de RICHTLIJNEN
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
-
- Berichten: 4330
- Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31
Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)
Nederlands Tijdschrift voor geneeskunde
Bron: https://www.ntvg.nl/artikelen/frequenti ... ervensfaseDoel
Intensief morfinegebruik in de stervensfase valt soms in het grijze gebied tussen levensbeëindigend handelen en reguliere symptoomverlichting. Wij gingen na wat de belangrijkste kenmerken van morfinegebruik in de stervensfase zijn.
Opzet
Dwarsdoorsnede-onderzoek met vragenlijst.
Methode
Er werd een gestratificeerde steekproef getrokken van sterfgevallen uit 2010. Artsen kregen een vragenlijst over medische beslissingen en zorg voorafgaand aan het overlijden van de desbetreffende patiënt. De respons was 74% (n = 6598).
Resultaten
Van alle overledenen kreeg 60% op de laatste dag voor overlijden morfine. Bij 64% van de patiënten hield de arts daarbij rekening met de mogelijkheid dat hierdoor het levenseinde zou worden bespoedigd. Bij 82% werd de dosering van morfine gedurende de laatste 3 dagen niet of alleen geleidelijk verhoogd. Bespoediging van het levenseinde was mede het doel van de toediening van morfine bij 2,9% van de patiënten en het uitdrukkelijke doel bij 1,2%. Bij 2,1% van de patiënten gaf de arts aan dat de dosering hoger was dan nodig om symptomen te verlichten. Over mogelijke levensbekorting als gevolg van de toediening van morfine werd niet altijd overlegd met de patiënt, diens familie, of andere zorgverleners; in 20% van de gevallen werd hierover met niemand overlegd.
Conclusie
Morfine is een veelgebruikt middel in de stervensfase. Artsen houden daarbij vaker rekening met mogelijke bespoediging van het levenseinde dan nodig lijkt. Soms wordt met een overdosering morfine doelbewust gestreefd naar bespoediging van het levenseinde. Daarbij kan de met wet- en regelgeving beoogde transparantie en zorgvuldigheid rond medisch handelen in de laatste levensfase in het geding zijn.
-
- Berichten: 16185
- Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
- Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com
Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]
Je hebt dit al verschillende keren geschreven, maar ook in deze situaties worden er geen organen uitgenomen. Als er geen nabestaanden zijn, gebeurt dit niet!eilander schreef:Hier moet je eens even goed over nadenken... Nu gaat dit dus ook gebeuren (ongetwijfeld in iets mindere mate, maar toch...) Dan betekent het automatisch dat je donor bent.Mara schreef:Dat is allemaal al gedaan!eilander schreef:Inzet is goed, het doel is ook wel goed (denk ik), maar de aanpak en dus de uitkomst is naar mijn mening totaal verkeerd. Ze had deze energie beter kunnen steken in betere voorlichting en extra aandacht, dat had uiteindelijk misschien ook nog meer resultaat gehad.
Er is al zoveel aandacht aan besteed, maar het blijft voor veel mensen de ver-van-hun-bed show.
Je wordt pas met je neus op de feiten gedrukt, als er een naaste op de wachtlijst staat.
Ik doe het nog wel hoor, net zoiets als een vrijblijvend bevolkingsonderzoek.
Men is het van plan, maar..... er komt iets tussen of schuift het weg.
Ik denk bijvoorbeeld aan mijn buurman van vroeger: geen familie die naar hem omkeek. Als hij in een lastige fase zat en daarom twee keer een brief niet openmaakte of geen energie had om erover na te denken, worden zijn organen dus gebruikt: geen keuze gemaakt, en geen nabestanden die NEE gaan zeggen. Fijn is dat...
Echt een totaal verkeerde gedachtengang.
Daarnaast vind ik het gewoon gek dat we al die jaren geen brief hebben gehad.
Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.
Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Als je geen donor wilt zijn: prima. Maar 'eis' dan zelf ook geen orgaan!
Ik roep nu een heleboel reacties over me uit, maar dat zijn dan maar zo. De tegenargumenten zijn ronduit slap.
Laatst gewijzigd door Jantje op 16 feb 2018, 11:44, 1 keer totaal gewijzigd.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
uw medeforummer Jantje