Een mooi artikel. Niet wereldschokkend, maar wel heel ter zake én reformatorisch.
Toch was het niet de pers die het woord Neo-reformatisch voor het eerst gebruikte.
Al gaat het hier dan over Neo-calvinistisch. Ik heb dit woord hier voor het eerst gebruikt, zover mij bekend had ik het nergens ooit gelezen. Ik trok een vergelijking met Gereformeerd vs Neo-gereformeerd.
Een mooi artikel. Niet wereldschokkend, maar wel heel ter zake én reformatorisch.
Toch was het niet de pers die het woord Neo-reformatisch voor het eerst gebruikte.
Al gaat het hier dan over Neo-calvinistisch. Ik heb dit woord hier voor het eerst gebruikt, zover mij bekend had ik het nergens ooit gelezen. Ik trok een vergelijking met Gereformeerd vs Neo-gereformeerd.
Neo-calvinisme is al een oude uitdrukking om de stroming mee aan te duiden van H. Bavinck en A. Kuyper (en hun geestverwanten). De stroming in de VS waar het hier over gaat, is nauw verbonden aan deze traditie.
Neo-reformatorisch heb ik inderdaad nog nergens gelezen dan alleen in jouw postings.
Een mooi artikel. Niet wereldschokkend, maar wel heel ter zake én reformatorisch.
Toch was het niet de pers die het woord Neo-reformatisch voor het eerst gebruikte.
Al gaat het hier dan over Neo-calvinistisch. Ik heb dit woord hier voor het eerst gebruikt, zover mij bekend had ik het nergens ooit gelezen. Ik trok een vergelijking met Gereformeerd vs Neo-gereformeerd.
Neo-calvinisme is al een oude uitdrukking om de stroming mee aan te duiden van H. Bavinck en A. Kuyper (en hun geestverwanten). De stroming in de VS waar het hier over gaat, is nauw verbonden aan deze traditie.
Neo-reformatorisch heb ik inderdaad nog nergens gelezen dan alleen in jouw postings.
Dat wist ik ook wel. Juist met die wetenschap lanceerde ik het woord neo-reformatorisch. Dat er een even grote kloof ligt tussen het oude gereformeerde van de vroegere Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zal ook wel niemand kunnen ontkennen die een beetje op de hoogte is.
Intussen hebben vele vrijgemaakten een inhaalslag geleverd, en lijkt nu de vrijmaking van 1944 haast een overbodige scheuring.
Er zijn kenmerken waaraan de opwas in de genade gekend kan worden.
Eén kenmerk van ‘opwas in de genade’ is toegenomen nederigheid. Degene wiens ziel ‘groeit’ gevoelt steeds meer zijn eigen zondigheid en onwaardigheid. Hoe dichter hij tot God nadert en hoe meer hij ziet van Gods heiligheid en volmaaktheid, hoe grondiger hij zich bewust is van zijn eigen talloze onvolmaaktheden. Hoe verder hij reist op de weg naar de hemel, hoe meer hij verstaat wat Paulus bedoelt wanneer hij zegt ‘Ik ben niet waardig een apostel genaamd te worden’; ‘mij, de allerminste van al de heiligen’. Hoe stralender en helderder zijn licht is, hoe meer hij ziet van de tekortkomingen en zwakheden van zijn eigen hart. Toen hij voor het eerst tot bekering kwam zag hij er maar weinig van vergeleken bij wat hij nu ziet. Wil iemand weten of hij opwast in de genade? Vergeet dan vooral niet in uw binnenste te zoeken naar toegenomen nederigheid.
Nog een kenmerk is toegenomen geloof en liefde tot onze Heere Jezus Christus. Degene wiens ziel ‘groeit’ vindt ieder jaar meer in Christus om op te rusten, en verblijdt zich meer dat hij zulk een Zaligmaker heeft. Ongetwijfeld zag hij veel in Hem toen hij voor het eerst geloofde. Zijn geloof greep de verzoening van Christus aan en gaf hem hoop. Maar naarmate hij opwast in de genade, ziet hij duizend dingen in Christus waarover hij eerst zelfs nog nooit gedroomd had. Zijn liefde en macht- Zijn hart en Zijn oogmerken - Zijn ambten als Plaatsvervanger, Voorbidder, Priester, Voorspraak, Heelmeester, Herder en Vriend, ontvouwen zich op onuitsprekelijke wijze voor een groeiende ziel. Kortom, zo iemand ontdekt een gepastheid in Christus voor de behoeften van zijn ziel, waarvan eens nog niet de helft bekend was.
Nog een kenmerk van ‘opwas in de genade’ is een toegenomen geestelijke gezindheid van iemands smaak en gemoed. Degene wiens ziel ‘groeit’, stelt steeds meer belang in geestelijke dingen. Hij verwaarloost zijn plicht in deze wereld niet. Maar de dingen die hij het meeste bemint, zijn geestelijke dingen. De gewoonten, modes, amusementen en recreaties van de wereld krijgen een steeds kleinere plaats in zijn hart. Hij veroordeelt ze niet als ronduit zondig. Hij zegt niet dat degenen die er iets mee van doen hebben, naar de hel gaan. Hij voelt alleen dat ze steeds minder grip op zijn eigen genegenheden hebben, en dat ze in zijn ogen geleidelijk aan nietiger en onbeduidender lijken. Geestelijke vrienden, geestelijke bezigheden en geestelijke gesprekken krijgen aldoor meer waarde voor hem.
Nog een kenmerk is een toename van naastenliefde. Zijn liefde zal zich actief bewijzen in een groeiende gezindheid om vriendelijkheden te bewijzen, om tegenover iedereen goedaardig te zijn, om vrijgevig, medelijdend, bedachtzaam, teerhartig en attent te zijn. Zijn liefde zal zich passief bewijzen in een groeiende gezindheid om zachtmoedig en geduldig te zijn, om veel liever te dragen en te verdragen dan ruzie te maken.
Dit zijn enkele betrouwenswaardige kenmerken van opwas in de genade. Laten we ze zorgvuldig onderzoeken en bezien wat wij ervan kennen.
Jeremiah schreef:Weet u wat zo gevaarlijk is? Als we voorspoed gaan verwarren met zegen. Maar vleselijke rust en tijdelijke voorspoed zijn geen blijken van Gods gunst.
Ds. M. Karens
pittig, echt om over na te denken.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Jeremiah schreef:Weet u wat zo gevaarlijk is? Als we voorspoed gaan verwarren met zegen. Maar vleselijke rust en tijdelijke voorspoed zijn geen blijken van Gods gunst.
Ds. M. Karens
Zo waar!
Het zogenaamde 'welvaartsevangelie'.
Ik ben geleerd dat Gods kind hier op 'bezet gebied' leeft en de vijand overal loert om onrust en verwarring te zaaien.
Uitspraken als 'er moet gewicht aan de klok hangen' en de duivel komt niet op een leeg schip, ben ik mee opgegroeid. Maar ik merk dat deze gedachte een beetje aan het weggaan is. ( Niet op dit forum hoor)
