Gelezen, gedacht, gehoord...

[Jeremiah]

Maar concreet: bij de manier van spreken over de wijze van geloven.. ..voel ik me helemaal niet thuis.

Zou je dat wat nader kunnen toelichten?

Verder legt het artikel mijns inziens zeer de kloof bloot die zich aan het voltrekken is in onze gemeenten. Het kan me niet anders dan met zorg vervullen.

Zou je dat wat nader kunnen toelichten?

Los daarvan vind ik de reactie helemaal niet ingetogen. Door iemand als raar te bestempelen (of het wat aardiger te formuleren, dat iemand bevreemdend overkomt) diskwalificeer je zonder enige motivering. Inmiddels zie ik enige onderbouwing. Maar het is onzin dat het aardiger of ingetogen zou zijn als je iemand veroordeelt zonder de concrete reden daarvoor te noemen.

Van harte met DDD eens.

[Wandelende]

Een prachtig artikel. Bemoedigend en inspirerend.

[helma]

Hou ook even rekening met de manier waarop het ND dingen verwoordt en de manier waarop journalisten werken. Het zou zomaar iets genuanceerder kunnen zijn dan in het interview is gepubliceerd. Ook weerspiegelt een interview nooit alles wat gezegd is. Als journalist kan je daar nogal 'creatief' mee omgaan. Als je bewust iemands eigen persoonlijkheid naar voren wil halen dan kies je juist die aspecten waar dat uit blijkt.

[Mara]

Ik vind het spreken over aardappels schillen echt buitengewoon neerbuigend. Een slag in het gezicht voor ambitieuze moeders die hun primaire roeping waarnemen in het geestelijk "opkweken" van hun gezin (en eventueel gemeente). Verder legt het artikel mijns inziens zeer de kloof bloot die zich aan het voltrekken is in onze gemeenten. Het kan me niet anders dan met zorg vervullen.

Ik heb hetzelfde gevoel als jij Roeline.
Dat aardappelen schillen was nogal badinerend (zoals het er nu staat) en ik denk dat zij met zo'n kast van een huis en haar werkdagen een andere (ref)vrouw nodig heeft om haar aardappels te schillen.

Hou ook even rekening met de manier waarop het ND dingen verwoordt en de manier waarop journalisten werken. Het zou zomaar iets genuanceerder kunnen zijn dan in het interview is gepubliceerd. Ook weerspiegelt een interview nooit alles wat gezegd is.

Dat hoop ik en dat denk ik ook, want ik vind haar een boeiende vrouw. Misschien dat je in een 1 op 1 gesprek haar beter zal begrijpen.
Het is in bepaalde refokringen nu eenmaal niet gebruikelijk om eerlijk over je beleving en gevoelens te praten. Men praat liever in de 2e persoon.

[DDD]

Wat vind je er precies badinerend aan als je een hekel hebt aan huishoudelijke taken? Ieder heeft toch zo zijn eigen talenten en voorkeuren?

[CvdW]

Gelezen: https://www.nd.nl/nieuws/leven/portreti ... ign=buffer

Ik wil en kan geloof ik best denken buiten kadertjes en tradities maar toch bevreemdt veel uit dit artikel me. Misschien zie ik er teveel de schaduw van onze eigen domineesvrouw naast. Maar ja, dan nog ...bevreemdend, dat is het woord dat blijft hangen.

De meeste uit de GG lezen het RD, waarom staat haar 'bekeringsgeschiedenis' dan niet in het RD?

[Mara]

Wat vind je er precies badinerend aan als je een hekel hebt aan huishoudelijke taken? Ieder heeft toch zo zijn eigen talenten en voorkeuren?

De zin is: Netty werd fulltime moeder en verveelde zich: ‘Vandaag schil ik een aardappel, morgen, en over veertig jaar nog – en waar ben ik dan?’
Ze zegt: ik werd fulltime moeder en dan is aardappels schillen 1 van je laatste taken op het lijstje lijkt mij. De zorg voor je kind(eren) staat op nummer 1, tenminste bij mij wel en ik zag dat ook bij niet-werkende zussen en vriendinnen.
Nu lijkt het erop of ze gapend en hangend de dag doorkwam, en dan uiteindelijk maar die aardappels ging schillen. En o help, dit gaat de komende 40 jaar zo.
Ee domineesvrouw heeft toch ook nog taken in de gemeente, waarom zegt ze daar dan niets over op dat punt in het interview?
Ik heb echtgenotes meegemaakt die het zo druk hadden met hun werk in de gemeente, dat zij een hulp in de huishouding moesten nemen.

In wat daarna dan staat: Ze werd actief in de Oikonomos Foundation van haar vermogende schoonfamilie, een stichting voor goede doelen. En ze ging psychologie studeren. ‘
Je bent dus alleen interessant als je buiten de deur gaat werken en dan ook nog studeren, met een jong gezin? Hoeveel uren telde haar dagen?
Wij hebben nog geleerd dat de mooiste taak van een vrouw/moeder/echtgenote is: het dienen. En juist dat is zooooo moeilijk. Want dat is onzichtbaar, lijkt niet op te vallen, totdat het wegvalt!

[Wandelende]

Ik heb een enorme hekel aan aardappels schillen. Even als aan overhemden strijken. En het bed opmaken. En stofzuigen. Tevens zou ik er niet aan moeten denken dat deze taken tot de meest centrale taken van mijn leven zouden behoren.
Juist dáárom heb ik grote bewondering voor diverse mensen in mijn naaste familiekring die deze taken met liefde, zorgvuldigheid, ijver en getrouwheid doen. Ik ben juist weleens jaloers op deze personen vanwege hun dienende arbeidsethos in de uitoefening van de aan hen gegeven taken.

In het genoemde artikel is naar mijn mening dan ook geen waardeoordeel over dit onderwerp te vinden. Wellicht is de achterliggende gedachte juist wel een verwondering naar anderen toe.

Het is maar hoe je het wilt lezen.

[DDD]

Gelezen: https://www.nd.nl/nieuws/leven/portreti ... ign=buffer

Ik wil en kan geloof ik best denken buiten kadertjes en tradities maar toch bevreemdt veel uit dit artikel me. Misschien zie ik er teveel de schaduw van onze eigen domineesvrouw naast. Maar ja, dan nog ...bevreemdend, dat is het woord dat blijft hangen.

De meeste uit de GG lezen het RD, waarom staat haar 'bekeringsgeschiedenis' dan niet in het RD?

Wat een rare vraag. De krant bepaalt zelf wie geïnterviewd wordt.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[DDD]

@Mara:
Je maakt een citaat van een constatering van de journalist. En dat is niet eerlijk.

Los daarvan zie ik niet in waatom huishoudelijke taken tot het wezen van de christelijke opvoeding zouden behoren. Iedereen mag daarin zijn eigen keuzes maken.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[Mara]

Je maakt een citaat van een constatering van de journalist.

Normaliter lees je beter ik zei dan ook:

Dat hoop ik en dat denk ik ook, want ik vind haar een boeiende vrouw. Misschien dat je in een 1 op 1 gesprek haar beter zal begrijpen.

Los daarvan zie ik niet in waatom huishoudelijke taken tot het wezen van de christelijke opvoeding zouden behoren

Dat is niet het punt, maar waarom zegt iemand dit zo?
Zo wordt nl. vrijwel altijd over fulltime moeders gesproken, in termen als: aardappels schillen, thuiszitten.
Netty is een intelligente hoogopgeleide vrouw, dus dat ze iets naast haar moederlijke taken doet, vind ik volstrekt begrijpelijk.
Maar fulltime moederschap duurt geen 40 jaar.

Ik heb een enorme hekel aan aardappels schillen. Even als aan overhemden strijken. En het bed opmaken. En stofzuigen. Tevens zou ik er niet aan moeten denken dat deze taken tot de meest centrale taken van mijn leven zouden behoren.

Deze taken moet ik ook doen en ik doe dat echt niet altijd zingend. Ook vaak met frisse tegenzin of zelfs mopperend.
Maar dat vormt maar een klein onderdeel van het geheel.
Het gaat erom, als zij had gezegd iets in de trant van: daar zat ik dan, kind verschoond, gevoed en slapend in wiegje, huis aan kant en de dag strekte zich voor me uit., hoe kan ik mijn tijd daarnaast zinvoller besteden? dan haal je het badinerende er uit.

Maar reageer eens op de zin van Roeline, want we blijven nu in het stofzuigen en aardappelen schillen en dat is maar bijzaak:

quote Maar concreet: bij de manier van spreken over de wijze van geloven, bepaalde manieren van leven (luxe, maatschappelijke rol) en de manier van kleden voel ik me helemaal niet thuis . Subjectief? Misschien.
Ik vind het spreken over aardappels schillen echt buitengewoon neerbuigend. Een slag in het gezicht voor ambitieuze moeders die hun primaire roeping waarnemen in het geestelijk "opkweken" van hun gezin (en eventueel gemeente). unquote

[Ambtenaar]

Ze zegt: ik werd fulltime moeder en dan is aardappels schillen 1 van je laatste taken op het lijstje lijkt mij. De zorg voor je kind(eren) staat op nummer 1, tenminste bij mij wel en ik zag dat ook bij niet-werkende zussen en vriendinnen.
Nu lijkt het erop of ze gapend en hangend de dag doorkwam, en dan uiteindelijk maar die aardappels ging schillen. En o help, dit gaat de komende 40 jaar zo.
Ee domineesvrouw heeft toch ook nog taken in de gemeente, waarom zegt ze daar dan niets over op dat punt in het interview?
Ik heb echtgenotes meegemaakt die het zo druk hadden met hun werk in de gemeente, dat zij een hulp in de huishouding moesten nemen.

Volgens mij moet je het zo interpreteren dat ze niet echt uitdaging zag in het laten reilen en zeilen van een huishouden. En dat kan ik mij goed voorstellen. Veel talenten die je hebt worden niet echt aangesproken als je je activiteiten beperkt tot het huishouden.

Waarom zou de vrouw van een dominee een taak hebben in de gemeente? Het is toch de baan van haar man, niet van haar.

Wij hebben nog geleerd dat de mooiste taak van een vrouw/moeder/echtgenote is: het dienen. En juist dat is zooooo moeilijk. Want dat is onzichtbaar, lijkt niet op te vallen, totdat het wegvalt!

Als je werkt, zeker voor Mercy Ships, dan dien je toch ook?

[Moderamen]

Ze is pas dit directricewerk gaan doen toen, op 1 na, de kinderen het huis uit waren. Daarvoor heeft ze gewoon aardappels geschild voor het gezin.

[CvdW]

Natuurlijk heeft ze aardappels geschild.
Maar vraag het even aan de kerkleden in Vlissingen. Ze is ook vaak weg, naar het buitenland.

[Moderamen]

Uiteraard, 't zou wat wezen als de directeur van Mercy Ships niet buiten de Nederlandse grenzen zou komen. Zeker als de kinderen het huis uit zijn, doet dit niets af aan het moederschap zoals sommige dames hier suggereren.