Auto schreef:
Het slaat gewoon nergens op. In het bedrijfsleven spreek je een klant aan met u, en is het meneer. Dit doe je uit fatsoen en pas op het moment dat de klant toestemming geeft om te tutoyeren dan spreek je iemand aan met zijn voornaam. Het is me juist opgevallen dat in het bedrijfsleven het meer op prijs wordt gesteld om de etiquette weer te gebruiken. Zelfs in het hoger onderwijs wordt rond stages duidelijk instructies gegeven hoe je je als stagiair moet gedragen. Als jij zegt: Geen normaal functionerend mens laat zich nog bij de achternaam noemen, dan vraag ik me echt af hoe jouw gedragsnormen zijn ..... of zou ik me dat niet meer hoeven af te vragen?
Het is maar net wat binnen de organisatiecultuur de gewoonte is. Ik spreek mijn hoogste ambtelijke baas (SG) aan met haar voornaam. Zij spreekt de minister ook aan bij de voornaam, terwijl ik dat juist weer niet doe.
Onze predikant (Gereformeerde Bond) spreek ik met zijn voornaam aan omdat hij dat graag wil. Bij andere predikanten doe ik dat niet, tenzij ze dat aangeven. Ik verwacht dan overigens van hen dat ze mij ook niet tutoyeren.
Als je in een krant bericht over minister Henk Kamp, dat is het consequent om ook een predikant met voor- en achternaam te noemen.
P.S. Als jarenlang meelezer meng ik mij maar eens in de gesprekken.