Tja, wat ervaar je nu precies als je tot geloof komt. Zelf denk ik dat je gevoel er in ieder geval wel in mee komt. Er zijn bijv. ook mensen die zeggen dat geloof en gevoel los van elkaar staan.
Goed, je ervaart dus in ieder geval iets.
Mijn vraag is wat ervaar je? Zijn hier Bijbelse richtlijnen voor te geven?
Wat ervaar je als je tot geloof komt?
-
sochrio
Tja, wat ervaar je nu precies als je tot geloof komt. Zelf denk ik dat je gevoel er in ieder geval wel in mee komt. Er zijn bijv. ook mensen die zeggen dat geloof en gevoel los van elkaar staan.
Goed, je ervaart dus in ieder geval iets.
Mijn vraag is wat ervaar je? Zijn hier Bijbelse richtlijnen voor te geven?
Goed, je ervaart dus in ieder geval iets.
Mijn vraag is wat ervaar je? Zijn hier Bijbelse richtlijnen voor te geven?
-
Refojongere
Hoewel het bij vele kerkmensen niet zo is dat ze een moment kunnen aanwijzen (of een periode) waarop ze tot geloof of bekering kwamen, net als Timotheüs, zal ik hier een stukje neerzetten uit John Bunyan’s Christenreis.
Waar Getrouwe aan Mond-Christen vraagt: “Hoe ontdekt zich het werk der zaligmakende genade Gods in het hart der mensen?â€
Waar Getrouwe aan Mond-Christen vraagt: “Hoe ontdekt zich het werk der zaligmakende genade Gods in het hart der mensen?â€
-
Christina
Sochrio, ik ben zo blij dat je vraagt naar Bijbelse richtlijnen over wat je ervaart als je tot het geloof gekomen bent. Romeinen 5 geeft een heel duidelijk beeld:
Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof...tot het geloof gekomen dus
hebben:
1)VREDE bij God, door onzen Heere Jezus Christus; Door Welken (Christus dus) wij ook de
2)TOELEIDING (dat wij zonder belemmering naar God mogen gaan) hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en
3)ROEMEN (verheugen ons)in de hoop der heerlijkheid Gods.
En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende, dat de verdrukking
4)LIJDZAAMHEID (of geduld) werkt; En de lijdzaamheid
5)BEVINDING, (dat wij steeds ondervinden dat God ons door alle verdrukking heen helpt) en de bevinding
6)HOOP (dat God zo door alle dagen heen bij ons zal zijn en dat wij uiteindelijk eeuwig bij Hem mogen zijn) En de hoop beschaamt niet, omdat de
7)LIEFDE (voor God en mensen) Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
ALs ik het zo in mijn eigen woorden en vanuit mijn eigen ervaring mag zeggen zou ik
willen beginnen met vrede. Dat de oorlog met God voorbij is. En als er nog opstandigheid over is (en dat is zo) dan mag ik met toch Paulus zeggen: Rom 7:17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont. In mijn diepste wezen, mijn ik, heb ik vrede met God.
Dan een onbeperkte toegang tot God. Wat een voorrecht! Zelfs al heb ik gezondigd, mag ik met een belijdenis naar Hem toe gaan en dan is de weg naar de Aanwezigheid van God weer helemaal vrij. Het is door Christus, door Zijn offer, dat wij deze toegang hebben. Het voorhangsel van Zijn vlees is immers gescheurd zodat wij het Heilige der Heiligen binnen mogen gaan.
En dan die vreugde! Voor mij persoonlijk voert die vreugde in Christus, het gevoel van geluk alleen al omdat Hij er is, de boventoon als het gaat om geloofsbeleving. Je leest het ook heel vaak in de Bijbel (lees het boek Handelingen maar eens door) dat als mensn gelovig worden zij een onuitsprekelijke vreugde beleven. Zelfs een tijdgelovige ontvangt die vreugde! Psalm 16:11- verzadiging der vreugde is bij Uw aangezicht. De aanwezigheid van de Heere in de vrede die Christus verdiend heeft is zuiver vreugde. In het Hogepriesterlijk gebed bad Hij dat wij Zijn blijdschap zouden krijgen: Maar nu kom Ik tot U, en spreek dit in de wereld, opdat zij Mijn blijdschap vervuld mogen hebben in zichzelven.
Die vreugde (of roem) gaat zelfs door als er moeilijke tijden aanbreken. Wij houden de laatste tijd bidstonden voor een doodzieke broeder en het zijn tijden van ongekende vreugde voor iedereen, ook de zieke, dwars door alle smart, pijn, en ellende heen.
Ik hoop daaruit te leren dat als ik aan de beurt ben om verdrukt te worden, ik al mijn hoop veilig op God mag stellen, wetende dat Hij alles laat meewerken ten goede.
Dit alles werkt door de liefde van God- die liefde die Hem Zijn enige Zoon deed geven zodat wij weer bij Hem terug konden komen. Die zelfde liefde wordt door de Heilige Geest ook in onze harten uitgestort.
Wat een zaligheid! Alle lof en eer aan de Heere Jezus Christus die het allemaal mogelijk gemaakt heeft.
Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof...tot het geloof gekomen dus
hebben:
1)VREDE bij God, door onzen Heere Jezus Christus; Door Welken (Christus dus) wij ook de
2)TOELEIDING (dat wij zonder belemmering naar God mogen gaan) hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en
3)ROEMEN (verheugen ons)in de hoop der heerlijkheid Gods.
En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende, dat de verdrukking
4)LIJDZAAMHEID (of geduld) werkt; En de lijdzaamheid
5)BEVINDING, (dat wij steeds ondervinden dat God ons door alle verdrukking heen helpt) en de bevinding
6)HOOP (dat God zo door alle dagen heen bij ons zal zijn en dat wij uiteindelijk eeuwig bij Hem mogen zijn) En de hoop beschaamt niet, omdat de
7)LIEFDE (voor God en mensen) Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
ALs ik het zo in mijn eigen woorden en vanuit mijn eigen ervaring mag zeggen zou ik
willen beginnen met vrede. Dat de oorlog met God voorbij is. En als er nog opstandigheid over is (en dat is zo) dan mag ik met toch Paulus zeggen: Rom 7:17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont. In mijn diepste wezen, mijn ik, heb ik vrede met God.
Dan een onbeperkte toegang tot God. Wat een voorrecht! Zelfs al heb ik gezondigd, mag ik met een belijdenis naar Hem toe gaan en dan is de weg naar de Aanwezigheid van God weer helemaal vrij. Het is door Christus, door Zijn offer, dat wij deze toegang hebben. Het voorhangsel van Zijn vlees is immers gescheurd zodat wij het Heilige der Heiligen binnen mogen gaan.
En dan die vreugde! Voor mij persoonlijk voert die vreugde in Christus, het gevoel van geluk alleen al omdat Hij er is, de boventoon als het gaat om geloofsbeleving. Je leest het ook heel vaak in de Bijbel (lees het boek Handelingen maar eens door) dat als mensn gelovig worden zij een onuitsprekelijke vreugde beleven. Zelfs een tijdgelovige ontvangt die vreugde! Psalm 16:11- verzadiging der vreugde is bij Uw aangezicht. De aanwezigheid van de Heere in de vrede die Christus verdiend heeft is zuiver vreugde. In het Hogepriesterlijk gebed bad Hij dat wij Zijn blijdschap zouden krijgen: Maar nu kom Ik tot U, en spreek dit in de wereld, opdat zij Mijn blijdschap vervuld mogen hebben in zichzelven.
Die vreugde (of roem) gaat zelfs door als er moeilijke tijden aanbreken. Wij houden de laatste tijd bidstonden voor een doodzieke broeder en het zijn tijden van ongekende vreugde voor iedereen, ook de zieke, dwars door alle smart, pijn, en ellende heen.
Ik hoop daaruit te leren dat als ik aan de beurt ben om verdrukt te worden, ik al mijn hoop veilig op God mag stellen, wetende dat Hij alles laat meewerken ten goede.
Dit alles werkt door de liefde van God- die liefde die Hem Zijn enige Zoon deed geven zodat wij weer bij Hem terug konden komen. Die zelfde liefde wordt door de Heilige Geest ook in onze harten uitgestort.
Wat een zaligheid! Alle lof en eer aan de Heere Jezus Christus die het allemaal mogelijk gemaakt heeft.
-
Gerrie
-
sochrio
Kan die zekerheid ook wegraken? Bij mij kwam er een diep gevoel van verwondering. Toen ik die zondagavond in de kerk zat zei de ds. echter dat je wanneer je tot geloof kwam, een overweldigend gevoel ervaarde. Zo groot dat je dacht dat je eraan zou sterven. Toen sloeg de schrik me om het hart. Angst, vertwijfeling. Sindsdien ben ik het kwijt, of nee, het is veel minder sterk. Nog maar heel flauwtjes. Wat moet ik hiermee? Had die ds. gelijk? Kan je geloof wel echt zijn als je twijfelt. Misschien zijn hier wel mensen die dit herkennen. Het zou fijn zijn als we er op dit forum over konden praten. Er hangt vaak zo'n taboesfeer omheen.
-
Leo
Hoi Sochrio,
Wij mensen willen zo graag iets in handen hebben. En de gemeenschap met Christus is iets dat door het geloof plaatsvind.
Twijfel komt dus door ongeloof.
"die twijfelt is een golf van de zee gelijk"
Twijfel is dus zonde en geen kenmerk van een waar geloof. Maar iedere ware gelovige twijfelt soms. De een meer, de ander minder. Maar we moeten (mogen, want de Geest werkt het in ons en tevens is het onze verantwoordelijkheid) als we twijfelen niet wachten, maar meteen weer op Christus zien. Want de Zaligheid ligt niet in mijn zekerheid, maar in Christus. En Christus liegt niet. Mijn Zaligheid ligt vast in Christus en in de Vader.
De praktijk is helaas dat wij maar al te vaak twijfelen.
Een overweldigend gevoel?
Stel dat nou die dominee gelijk heeft en bij de bekering hoort een overweldigend gevoel...
Stel dat jij dat gevoel hebt gehad, is dan je bekering daarom waar?
Is je bekering dan gebaseerd op dat overweldigende gevoel?
De Geest gaat met een ieder een eigen Goddelijke weg. Als we de Geest voor willen schrijven dat dat met een bepaald gevoel gepaard gaat dan willen wij bepalen hoe God een zondaar bekeerd.
Er staat bij Zacheus, Levi, de gevangenbewaarder, de bloedvloeiende vrouw enz. enz. niet dat ze een 'overweldigend gevoel' hadden. (zeker niet in die woorden)
Als er inderdaad een overweldigend gevoel VERPLICHT zou zijn had Jezus dat ons daar toch in het Evangelie over onderwezen? Maar waar de Heere Jezus het wel heel vaak over had is het geloof. Het gevoel is een gevolg (vrucht) van het geloof, geen voorwaarde of kenmerk dat je moet bezitten.
Maar nu een andere vraag: heb je Christus hartelijk lief? Kun je nog zonder Hem? Geloof je in (of vertrouw je op) Zijn oneindige zondaarsliefde? Kun je het niet vatten dat Hij ook voor jou aan het kruis is gegaan?
Laten we ons dan in Hem verblijden Die dat wonder gewerkt heeft!
Wij mensen willen zo graag iets in handen hebben. En de gemeenschap met Christus is iets dat door het geloof plaatsvind.
Twijfel komt dus door ongeloof.
"die twijfelt is een golf van de zee gelijk"
Twijfel is dus zonde en geen kenmerk van een waar geloof. Maar iedere ware gelovige twijfelt soms. De een meer, de ander minder. Maar we moeten (mogen, want de Geest werkt het in ons en tevens is het onze verantwoordelijkheid) als we twijfelen niet wachten, maar meteen weer op Christus zien. Want de Zaligheid ligt niet in mijn zekerheid, maar in Christus. En Christus liegt niet. Mijn Zaligheid ligt vast in Christus en in de Vader.
De praktijk is helaas dat wij maar al te vaak twijfelen.
Een overweldigend gevoel?
Stel dat nou die dominee gelijk heeft en bij de bekering hoort een overweldigend gevoel...
Stel dat jij dat gevoel hebt gehad, is dan je bekering daarom waar?
Is je bekering dan gebaseerd op dat overweldigende gevoel?
De Geest gaat met een ieder een eigen Goddelijke weg. Als we de Geest voor willen schrijven dat dat met een bepaald gevoel gepaard gaat dan willen wij bepalen hoe God een zondaar bekeerd.
Er staat bij Zacheus, Levi, de gevangenbewaarder, de bloedvloeiende vrouw enz. enz. niet dat ze een 'overweldigend gevoel' hadden. (zeker niet in die woorden)
Als er inderdaad een overweldigend gevoel VERPLICHT zou zijn had Jezus dat ons daar toch in het Evangelie over onderwezen? Maar waar de Heere Jezus het wel heel vaak over had is het geloof. Het gevoel is een gevolg (vrucht) van het geloof, geen voorwaarde of kenmerk dat je moet bezitten.
Maar nu een andere vraag: heb je Christus hartelijk lief? Kun je nog zonder Hem? Geloof je in (of vertrouw je op) Zijn oneindige zondaarsliefde? Kun je het niet vatten dat Hij ook voor jou aan het kruis is gegaan?
Laten we ons dan in Hem verblijden Die dat wonder gewerkt heeft!
-
Christina
'Maar nu een andere vraag: heb je Christus hartelijk lief? Kun je nog zonder Hem? Geloof je in (of vertrouw je op) Zijn oneindige zondaarsliefde? Kun je het niet vatten dat Hij ook voor jou aan het kruis is gegaan?'
Prachtig gezegd Leo. Hier kan ik alleen maar Amen op zeggen en jij misschien ook wel Sochrio!
Als je iets wilt 'voelen', lees dan dit lied in de Bijbel maar eens hardop. Het is ook een lied in 'Opwekking' en ik krijg er altijd kippevel van.
11 En ik zag, en ik hoorde een stem veler engelen rondom den troon, en de dieren, en de ouderlingen; en hun getal was tien duizendmaal tien duizenden, en duizendmaal duizenden;
12 Zeggende met een grote stem: Het Lam, Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging.
13 En alle schepsel, dat in den hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zijn, en alles, wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem, Die op den troon zit, en het Lam, zij de dankzegging, en de eer, en de heerlijkheid, en de kracht in alle eeuwigheid.
Prachtig gezegd Leo. Hier kan ik alleen maar Amen op zeggen en jij misschien ook wel Sochrio!
Als je iets wilt 'voelen', lees dan dit lied in de Bijbel maar eens hardop. Het is ook een lied in 'Opwekking' en ik krijg er altijd kippevel van.
11 En ik zag, en ik hoorde een stem veler engelen rondom den troon, en de dieren, en de ouderlingen; en hun getal was tien duizendmaal tien duizenden, en duizendmaal duizenden;
12 Zeggende met een grote stem: Het Lam, Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging.
13 En alle schepsel, dat in den hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zijn, en alles, wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem, Die op den troon zit, en het Lam, zij de dankzegging, en de eer, en de heerlijkheid, en de kracht in alle eeuwigheid.
-
Gerrie
Hoi Sochrio,Kan je geloof wel echt zijn als je twijfelt. Misschien zijn hier wel mensen die dit herkennen.
Dit herken ik ook wel. Weet je dat de vader van de maanzieke knaap zei: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp. Markus 9:24.
Zo mag je met je twijfel ook naar de Heere gaan.
(Zoals je ziet Refo, heb ik het verbeterd)
[Edited on 2/26/02 by Gerrie]
[Edited on 2/27/02 by Gerrie]
-
Christina
Spraakverwarring is te zwak uitgedrukt, maar we hebben gelukkig ook wel veel dingen die overeenkomen, Christina.
Enfin, daar gaat het niet over.
Binnenkort(?) komt er weer een hoofdstuk van de Redelijke Godsdienst op Sprokkelhout (H.34, over de rechtvaardigmaking), dat gaat ook over dit onderwerp. Voor degenen die het boek hebben: sla het er eens op na!
Enfin, daar gaat het niet over.
Binnenkort(?) komt er weer een hoofdstuk van de Redelijke Godsdienst op Sprokkelhout (H.34, over de rechtvaardigmaking), dat gaat ook over dit onderwerp. Voor degenen die het boek hebben: sla het er eens op na!
-
sochrio
Twijfel kan heel goed zijn, zolang je er maar niet in blijft steken.
Kijk we blijven mensen en het is dus goed mogelijk dat we onszelf bedriegen. Daarom is het niet verwonderlijk als zo af en toe de twijfel de kop op steekt.
Gevaarlijk wordt het wanneer je in die twijfel blijft steken. Het kan je van god af doen drijven. Aan de andere kant kan je ook 'sterker uit de strijd' komen.
Het goede evenwicht te vinden is ontzettend moeilijk
Kijk we blijven mensen en het is dus goed mogelijk dat we onszelf bedriegen. Daarom is het niet verwonderlijk als zo af en toe de twijfel de kop op steekt.
Gevaarlijk wordt het wanneer je in die twijfel blijft steken. Het kan je van god af doen drijven. Aan de andere kant kan je ook 'sterker uit de strijd' komen.
Het goede evenwicht te vinden is ontzettend moeilijk
-
Frost
Ik heb dit altijd raar gevonden. Iemand die meent wedergeboren te zijn heeft toch zo zijn redenen om daar vanuit te gaan? Hoe kunnen die redenen nou op het ene moment wel geldig zijn en op het andere moment weer niet? Als de geldigheid zo wisselvallig is (als de gemoedstoestand?) zou ik er absoluut geen vertrouwen in stellen.
Je hebt zekerheid of je hebt het niet. Punt.
Je hebt zekerheid of je hebt het niet. Punt.