Verontrustende berichten

[-DIA-]

Naar de orde des heils leerde hij zich als een verloren zondaar kennen, die Jezus nodig kreeg. Het begint toch met de kennis van onze ellende? Is er anders ooit plaats voor Jezus' Middelaarswerk? Ik geloof het niet. Laten we de orde des Heils laten staan zoals deze altijd geleerd en bevonden is.

Een grote fout in hedendaagse prediking is dat de ellendekennis vooraf geplaatst wordt als een voorwaarde. Maar ellendekennis drijft uit tot Christus. van ellendekennis kan men achteraf zeggen: dat dreef uit naar Hem., calvijn zegt: zaligheid begint met Christus

Dit is inderdaad een typefout ofwel plakfout. Ik denk dat ieder weldenkend mens dat wel kan zien en beoordelen.


De ophef hierover zegt me wel een en ander over hoe men over mijn gedachten en de leer die ik voorsta denkt. Immers elk mens kan fouten maken, en dat is niet zo erg als het niet moedwillig is, en de bedoeling er wel bovenop ligt. Want wie zou dan vrijuit gaan?

Voor de duidelijkheid:
Naar de orde des heils leerde hij zich als een verloren zondaar kennen, die Jezus nodig kreeg. Het begint toch met de kennis van onze ellende? Is er anders ooit plaats voor Jezus' Middelaarswerk? Ik geloof het niet. Laten we de orde des Heils laten staan zoals deze altijd geleerd en bevonden is.

Wat bedoel ik hier eigenlijk? Het werk Gods in de mens begint niet met Jezus. Maar met de ontdekkking van een schuld die niet te betalen is. Zo dat er van de mens uit geen weg meer overblijft. En dat de je gaat toestemmen dat God recht is als Hij nooit meer naar je zal omzien.
Dan zie je geen Christus, of tegenwoordig wel? Moet je dan niet meer sterven? Grijp je dan Jezus aan en: Ik ben gered! Dat is een grote versimpeling een voorstelling die niet overeenkomstig is met het Woord.

Volgens mij is de verwarring nu compleet, want @Dia heeft het over een hele andere 'type-fout'/ 'plak-fout' dan waar @DDD en @ Jongere op doelden.
Maar goed het zei zo.
Ik vind dat stukje van Soren Kierkegaard duidelijk en de verklarende regel van @ Jongere ook.

Deze keer eens groot. Ik snap er ook niets meer van! Wat gebeurt hier? Die Soren Kierkegaard (eerlijk gezegd had ik nooit van hem gehoord) zegt goed waar het op staat. Hetzelfde bedoelde ik dus ook. Ik denk dat ik weer in de war raakte doordat men mij zo aanviel. Ik kan er geen onschriftuurlijke zaken in vinden.

[DDD]

Wat is dit nu voor onzin. Niemand valt je aan. Je schrijft alleen over een tollenaar en een farizeeër en dan precies andersom als in de bijbel staat, terwijl ook de toepassing daarmee niet klopt. Het zal vast een vergissing zijn, maar het geeft geen pas mij te beschuldigen van een aanval.

[-DIA-]

Wat is dit nu voor onzin. Niemand valt je aan. Je schrijft alleen over een tollenaar en een farizeeër en dan precies andersom als in de bijbel staat, terwijl ook de toepassing daarmee niet klopt. Het zal vast een vergissing zijn, maar het geeft geen pas mij te beschuldigen van een aanval.

Had ik dat dan niet weerlegd? Hoe heb ik het nu?

[-DIA-]

Nu gaan we (nota bene!) over een fout kibbelen terwijl de wezenlijke vragen die stelde blijven liggen!
Vragen:
* Kende Nathanael Jezus niet toen hij onder de vijgenboom was?
* Zou Nathanael verloren zijn geweest als hij daar was gestorven?
* Wat betekent: Wel van Christus, maar niet Christus Zelf?
Zomaar een paar vragen die bij me opkwamen.

[DDD]

Wat is dit nu voor onzin. Niemand valt je aan. Je schrijft alleen over een tollenaar en een farizeeër en dan precies andersom als in de bijbel staat, terwijl ook de toepassing daarmee niet klopt. Het zal vast een vergissing zijn, maar het geeft geen pas mij te beschuldigen van een aanval.

Had ik dat dan niet weerlegd? Hoe heb ik het nu?

Nee, dat heb je niet weerlegd. Dat hoeft ook helemaal niet hoor. Een toelichting zou al voldoende zijn.

In een gesprek hoef je overigens niet altijd alles wat een ander zegt te weerleggen, denk ik.

Die andere vragen zijn mijns inziens van nul en generlei belang, dan om theologische scherpslijpers bezig te houden. Het is grotendeels een kwestie van definitie. De bijbel doet er nauwelijks een uitspraak over, en daarom is het niet nuttig om je daar uren mee bezig te houden. Het voornaamst is of er een klein begin van het echte geloof is. Discussie daarover laat het geloof niet harder groeien.

Een discussie over de vraag wanneer iemand nu wel of niet behouden is, is al helemaal niet zinnig. Dat zijn onze zaken helemaal niet. Wij worden geroepen te geloven en ons te bekeren, en ons nauwkeurig te onderzoeken. Voor onszelf iets strenger zijn kan niet zoveel kwaad, en voor anderen wat milder zijn past goed bij onze belijdenisgeschriften.

Dan hoeven we ons echt niet meer druk te maken over de vraag welk moment Nathanael Christus leerde kennen.

Los daarvan hoorde ik toevallig afgelopen zondag daarover een goede preek. De dominee merkte terecht op dat de geschiedenis ons over al dit soort vraagstukken niet informeert. Dat betekent dat die vragen kennelijk ook niet zo ter zake doen. En zo is het.

[-DIA-]

Wat is dit nu voor onzin. Niemand valt je aan. Je schrijft alleen over een tollenaar en een farizeeër en dan precies andersom als in de bijbel staat, terwijl ook de toepassing daarmee niet klopt. Het zal vast een vergissing zijn, maar het geeft geen pas mij te beschuldigen van een aanval.

Had ik dat dan niet weerlegd? Hoe heb ik het nu?

Nee, dat heb je niet weerlegd. Dat hoeft ook helemaal niet hoor. Een toelichting zou al voldoende zijn.

In een gesprek hoef je overigens niet altijd alles wat een ander zegt te weerleggen, denk ik.

Die andere vragen zijn mijns inziens van nul en generlei belang, dan om theologische scherpslijpers bezig te houden. Het is grotendeels een kwestie van definitie. De bijbel doet er nauwelijks een uitspraak over, en daarom is het niet nuttig om je daar uren mee bezig te houden. Het voornaamst is of er een klein begin van het echte geloof is. Discussie daarover laat het geloof niet harder groeien.

Een discussie over de vraag wanneer iemand nu wel of niet behouden is, is al helemaal niet zinnig. Dat zijn onze zaken helemaal niet. Wij worden geroepen te geloven en ons te bekeren, en ons nauwkeurig te onderzoeken. Voor onszelf iets strenger zijn kan niet zoveel kwaad, en voor anderen wat milder zijn past goed bij onze belijdenisgeschriften.

Dan hoeven we ons echt niet meer druk te maken over de vraag welk moment Nathanael Christus leerde kennen.

Los daarvan hoorde ik toevallig afgelopen zondag daarover een goede preek. De dominee merkte terecht op dat de geschiedenis ons over al dit soort vraagstukken niet informeert. Dat betekent dat die vragen kennelijk ook niet zo ter zake doen. En zo is het.

De vragen waren ook niet bedoeld om te beantwoorden, maar om over na te denken, ter bezinning. Bij dezen kan dat alsnog.
Ik acht dat wat zinniger als over foutje struikelen. Lees ook de hele meditatie van ds. Blok, desnoods. Nu stop ik, anders zie ik nog aankomen dat dit topic wordt gesloten. Het lijkt een beetje die kant weer op te gaan als ds. Blok in het gesprek komt.

[eilander]

@-DIA-, je moet naar mijn mening wel verschil maken tussen
(1) de meer beschrijvende vorm van hoe God een mens bekeert. En hoewel de Heere daar vrij in is, en ook op veel verschillende manieren werkt, geloof ik dat het waar is dat in ons hart van nature geen enkele plaats is voor de Heere Jezus, en dat de Heilige Geest daar plaats voor maakt
(2) de wijze waarop zondaren gewezen mag worden op de Heere Jezus. Johannes de Doper heeft zijn hoorders rechtstreeks op Hem gewezen met de woorden: 'Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt'. En wat zou er anders bedoeld worden met 'Wendt u naar Mij toe, alle gij einden der aarde'. We mogen niets afdoen aan Zijn gewilligheid om zondaren zalig te maken.
En ik ben bang dat (2) onderbelicht wordt door altijd alleen maar (1) te benadrukken.

[DGG]

Naar de orde des heils leerde hij zich als een verloren zondaar kennen, die Jezus nodig kreeg. Het begint toch met de kennis van onze ellende? Is er anders ooit plaats voor Jezus' Middelaarswerk? Ik geloof het niet. Laten we de orde des Heils laten staan zoals deze altijd geleerd en bevonden is.

Een grote fout in hedendaagse prediking is dat de ellendekennis vooraf geplaatst wordt als een voorwaarde. Maar ellendekennis drijft uit tot Christus. van ellendekennis kan men achteraf zeggen: dat dreef uit naar Hem., calvijn zegt: zaligheid begint met Christus

Dit is inderdaad een typefout ofwel plakfout. Ik denk dat ieder weldenkend mens dat wel kan zien en beoordelen.

Begrijp ik goed, DIA, dat jij hetgeen Mulder zegt, ontkent? Want dan ben je wel heel erg ver afgedwaald hoor! Wat Mulder zegt is voluit bijbels. Men moet de 'orde des heils' niet tot een 'met de armen over elkaar makende' houding maken! Want wij dragen ook onze verantwoordelijkheid. En nee, het is niet alleen zomaar 'Jezus aannemen en dan is het goed, dat is remonstrants. Maar zeggen dat we aan onze ellende geopenbaard moeten worden en dat dit als voorwaarde gesteld moet worden, betekent dat we een voorwaardelijke prediking gaan maken en de prediking moet onvoorwaardelijk zijn, zonder aanziens des persoons! Want in de uitwendige roeping moeten allen de ellendekennis (met zondekennis, besef van recht en gerechtigheid van God) worden gepreekt (maar dat niet alleen!!!, zoals enkele predikanten in het rechtse deel der Gereformeerde gezindte steeds vaker lijken te doen!) die uitdrijft tot Christus, en waarna men Hem dankbaar zal zijn voor Zijn werk!

[DGG]

@-DIA-, je moet naar mijn mening wel verschil maken tussen
(1) de meer beschrijvende vorm van hoe God een mens bekeert. En hoewel de Heere daar vrij in is, en ook op veel verschillende manieren werkt, geloof ik dat het waar is dat in ons hart van nature geen enkele plaats is voor de Heere Jezus, en dat de Heilige Geest daar plaats voor maakt
(2) de wijze waarop zondaren gewezen mag worden op de Heere Jezus. Johannes de Doper heeft zijn hoorders rechtstreeks op Hem gewezen met de woorden: 'Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt'. En wat zou er anders bedoeld worden met 'Wendt u naar Mij toe, alle gij einden der aarde'. We mogen niets afdoen aan Zijn gewilligheid om zondaren zalig te maken.
En ik ben bang dat (2) onderbelicht wordt door altijd alleen maar (1) te benadrukken.

En daardoor creëert men mensen die met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: "God moet het doen."

[eilander]

@-DIA-, je moet naar mijn mening wel verschil maken tussen
(1) de meer beschrijvende vorm van hoe God een mens bekeert. En hoewel de Heere daar vrij in is, en ook op veel verschillende manieren werkt, geloof ik dat het waar is dat in ons hart van nature geen enkele plaats is voor de Heere Jezus, en dat de Heilige Geest daar plaats voor maakt
(2) de wijze waarop zondaren gewezen mag worden op de Heere Jezus. Johannes de Doper heeft zijn hoorders rechtstreeks op Hem gewezen met de woorden: 'Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt'. En wat zou er anders bedoeld worden met 'Wendt u naar Mij toe, alle gij einden der aarde'. We mogen niets afdoen aan Zijn gewilligheid om zondaren zalig te maken.
En ik ben bang dat (2) onderbelicht wordt door altijd alleen maar (1) te benadrukken.

En daardoor creëert men mensen die met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: "God moet het doen."

Dit wordt heel vaak gezegd, maar eigenlijk kan dit niet waar zijn. Als je écht gelooft dat je verloren bent buiten Christus, en als je écht gelooft dat God het moet doen (en beide dingen zijn waar), dan heb je geen rust.
Anders gezegd: mensen die alleen maar zeggen 'maar God moet het doen, dus ik wacht maar af' die geloven niets van hun eigen verlorenheid, en niets van de gewilligheid van de Zaligmaker.

[Posthoorn]

Nu gaan we (nota bene!) over een fout kibbelen terwijl de wezenlijke vragen die stelde blijven liggen!
Vragen:
* Kende Nathanael Jezus niet toen hij onder de vijgenboom was?
* Zou Nathanael verloren zijn geweest als hij daar was gestorven?
* Wat betekent: Wel van Christus, maar niet Christus Zelf?
Zomaar een paar vragen die bij me opkwamen.

-DIA-, deze vragen heeft eilander al beantwoord. Nathanaël onder de vijgenboom was een OT gelovige, die nog niet de ontwikkeling van OT naar NT gelovige had doorgemaakt. Dat is een unieke situatie geweest die je niet zomaar mag overzetten op de bekering in déze tijd. Dan ga je heilsgeschiedenis en heilsorde door elkaar halen.

[DGG]

@-DIA-, je moet naar mijn mening wel verschil maken tussen
(1) de meer beschrijvende vorm van hoe God een mens bekeert. En hoewel de Heere daar vrij in is, en ook op veel verschillende manieren werkt, geloof ik dat het waar is dat in ons hart van nature geen enkele plaats is voor de Heere Jezus, en dat de Heilige Geest daar plaats voor maakt
(2) de wijze waarop zondaren gewezen mag worden op de Heere Jezus. Johannes de Doper heeft zijn hoorders rechtstreeks op Hem gewezen met de woorden: 'Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt'. En wat zou er anders bedoeld worden met 'Wendt u naar Mij toe, alle gij einden der aarde'. We mogen niets afdoen aan Zijn gewilligheid om zondaren zalig te maken.
En ik ben bang dat (2) onderbelicht wordt door altijd alleen maar (1) te benadrukken.

En daardoor creëert men mensen die met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: "God moet het doen."

Dit wordt heel vaak gezegd, maar eigenlijk kan dit niet waar zijn. Als je écht gelooft dat je verloren bent buiten Christus, en als je écht gelooft dat God het moet doen (en beide dingen zijn waar), dan heb je geen rust.
Anders gezegd: mensen die alleen maar zeggen 'maar God moet het doen, dus ik wacht maar af' die geloven niets van hun eigen verlorenheid, en niets van de gewilligheid van de Zaligmaker.

Nee, dat is waar, maar deels ligt dat (m.m. het feit dat men niet veel meer gelooft van de gewilligheid van de Zaligmaker) aan de prediking, als altijd maar op zonde- en ellendekennis wordt gewezen..., en het Evangelie blijft leggen, dat God ook Zijn Zoon gaf om te sterven voor de zonde van Zijn volk en dat er daarom nog vergeving mogelijk is... dan betekent dit dat de gewilligheid van de Zaligmaker nooit wordt verkondigd! Predikanten dragen een grote verantwoordelijkheid mee voor de gehele gemeente! En nee, hiermee praat ik het niet goed, dat men zo'n afwachtende houding aanneemt, de mens blijft 100% verantwoordelijk en het is 100% Gods werk!

[Vagari]

En het is altijd de schuld van een ander...

[-DIA-]

Oké, het zei zo. Wij zijn de schuldige, als het u goeddunkt, en u uw consciëntie daarin mee hebt.

Ik heb gezegd.

[Jeremiah]

En daardoor creëert men mensen die met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: "God moet het doen."

Dit wordt heel vaak gezegd, maar eigenlijk kan dit niet waar zijn. Als je écht gelooft dat je verloren bent buiten Christus, en als je écht gelooft dat God het moet doen (en beide dingen zijn waar), dan heb je geen rust.
Anders gezegd: mensen die alleen maar zeggen 'maar God moet het doen, dus ik wacht maar af' die geloven niets van hun eigen verlorenheid, en niets van de gewilligheid van de Zaligmaker.

Van harte mee eens.