Laatst kwam ik het volgende stukje tegen op het internet:
Binnen bepaalde denominaties van de gereformeerde gezindte wordt de doodstaat van een mens erg sterk benadrukt. Een predikant vertelde ooit dat hij blij was dat de Catechismus in zondag 2 al met de kennis van de ellende begon omdat zijn nieuwe gemeente dan kon zien hoe ‘ernstig’ hij was. De echte gereformeerdheid wordt doorgaans afgemeten aan de gradatie waarin de kennis van de ellende aanwezig is. Het betreft hier een wezenlijk punt omdat het rechtstreeks indruist tegen wat men zelf voorstaat. Men wijst aan de ene kant de mens aan als actieve zondaar terwijl aan de andere kant de mens wordt voorgesteld als iemand die dood is. Prof. Dr. A.A. van Ruler zegt: “Naar mijn inzicht leidt deze uitwerking van het beeld van de apostel ons bepaald op ketterse banen. Is aan het zondaar-zijn van de mens de passiviteit van het lijk eigen? Heeft de zonde het lotskarakter met de dood gemeen? Is de zonde niet daad?â€
De nadruk op de doodstoestand van de mens
Ik kan het over het algemeen met je eens zijn. Maar één ding vind je in de Bijbel niet zo terug: dat je de jou gegeven talenten moet gebruiken. De gelijkenis die de Heere Jezus uitsprak over de talenten is een gelijkenis. Een talent is een som geld. Ergens talent voor hebben is iets anders, al klinkt het eender. Wat bedoeld wordt door de Heere Jezus (volgens mij) is: strijdt om in te gaan.
He WSO, dank je wel voor je reply. Ik heb het niet alleen over wat Jezus zei, maar wat de hele Bijbel zegt:
I Korinthe 14:1 Jaagt de liefde na, en ijvert om de geestelijke gaven, maar meest dat gij moogt profeteren.
I Korinthe 12:31 Doch ijvert naar de beste gaven; en ik wijs u een weg, die nog uitnemender is.
I Timotheüs 4:14 Verzuim de gave niet die in u is, die u gegeven is door profetie met oplegging der handen van de ouderlingschap.
God heeft de mens geschapen met gaven en talenten, en wij kunnen die nastreven om goed te doen.
[Aangepast op 18/6/03 door Madtice]
I Korinthe 14:1 Jaagt de liefde na, en ijvert om de geestelijke gaven, maar meest dat gij moogt profeteren.
I Korinthe 12:31 Doch ijvert naar de beste gaven; en ik wijs u een weg, die nog uitnemender is.
I Timotheüs 4:14 Verzuim de gave niet die in u is, die u gegeven is door profetie met oplegging der handen van de ouderlingschap.
God heeft de mens geschapen met gaven en talenten, en wij kunnen die nastreven om goed te doen.
[Aangepast op 18/6/03 door Madtice]
Ik vind je gedachten over de talenten en gaven een beetje vreemd WSO. We hebben op deze aarde ook gewoon verantwoordelijkheid om die te bebouwen en te bewaren. We moeten mens en dier onderhouden. En naar mate we meer gaven hebben gekregen om hier mee bezig te zijn, denk ik ook dat we meer verantwoordelijkheid hebben.
Hoewel de geestelijke verantwoordelijkheid wellicht het belangrijkst is, is de verantwoordelijkheid voor de aarde daarmee niet onbelangrijk. Dat is ook een opdracht. Je uitleg van de gelijkenis van de talenten is een sterk staaltje van pietistische verenging: alles betrekken op het zieleleven. God geeft ons verstand dat moeten we gebruiken. Het gaat om de vraag wat doen we met het van God gekregene? In alle opzichten zowel geestelijk als aards.
De teksten die madtice noemt gaan allemaal over de geestelijke gaven als profetie, genezing, ed. Dit zijn bijzondere gaven van de Heilige Geest.
hmm, ik ben een beetje warrig vandaag.
Hoewel de geestelijke verantwoordelijkheid wellicht het belangrijkst is, is de verantwoordelijkheid voor de aarde daarmee niet onbelangrijk. Dat is ook een opdracht. Je uitleg van de gelijkenis van de talenten is een sterk staaltje van pietistische verenging: alles betrekken op het zieleleven. God geeft ons verstand dat moeten we gebruiken. Het gaat om de vraag wat doen we met het van God gekregene? In alle opzichten zowel geestelijk als aards.
De teksten die madtice noemt gaan allemaal over de geestelijke gaven als profetie, genezing, ed. Dit zijn bijzondere gaven van de Heilige Geest.
hmm, ik ben een beetje warrig vandaag.
nounounou. Wel even lezen, zeg. De reply van Madtice geeft ook allemaal geestelijke gaven aan, waarmee gewoekerd moet worden.
We moeten de aarde 'bouwen en bewaren', akkoord, maar de Bijbel schrijft m.i. nergens dat we met ons talent meoeten woekeren. Als ik bv erg muzikaal ben (ben ik niet) moet ik dan organist worden? Of mag ik er dan toch voor kiezen om de accountancy in te gaan, wat predikanten ten sterkste afraden. Maar als ik nu goed ben in het financiële vlak?
Voorlopig blijf ik erbij dat alleen met geestelijke talenten gewoekerd moet worden, volgens de Bijbel.
We moeten de aarde 'bouwen en bewaren', akkoord, maar de Bijbel schrijft m.i. nergens dat we met ons talent meoeten woekeren. Als ik bv erg muzikaal ben (ben ik niet) moet ik dan organist worden? Of mag ik er dan toch voor kiezen om de accountancy in te gaan, wat predikanten ten sterkste afraden. Maar als ik nu goed ben in het financiële vlak?
Voorlopig blijf ik erbij dat alleen met geestelijke talenten gewoekerd moet worden, volgens de Bijbel.
WSO, je zegt het niet zo, maar je zou uit wat jij zegt kunnen concluderen dat je tegen het ontplooien van je gaven bent. Hoe sta jij tegenover het ontplooien van je gaven?
In de gelijkenis van de talenten haalt Jezus inderdaad het geld aan, maar m.i. als voorbeeld: je krijgt het geld (allegorie = gaven?), deze moet je gebruiken, tot Zijn eer. Let wel: het gaat hier om geld, het aardse slijk.
Persoonlijk vind ik het onzin om gewoon niks te doen met je gaven. Je hebt ze gekregen, gebruik ze dan. Dus als je goed kunt voetballen, muziek maken, met kinderen kunt omgaan, managen, enz. enz. ontplooi deze gaven maar, zet ze maar in. Zo ben je toch door God gemaakt? En als dat niet mag, wat is dan het alternatief, thuis zitten en niks doen?
Deze wereld is aards, is aards geschapen, met alleen geestelijke gaven redt je het niet.
In de gelijkenis van de talenten haalt Jezus inderdaad het geld aan, maar m.i. als voorbeeld: je krijgt het geld (allegorie = gaven?), deze moet je gebruiken, tot Zijn eer. Let wel: het gaat hier om geld, het aardse slijk.
Persoonlijk vind ik het onzin om gewoon niks te doen met je gaven. Je hebt ze gekregen, gebruik ze dan. Dus als je goed kunt voetballen, muziek maken, met kinderen kunt omgaan, managen, enz. enz. ontplooi deze gaven maar, zet ze maar in. Zo ben je toch door God gemaakt? En als dat niet mag, wat is dan het alternatief, thuis zitten en niks doen?
Deze wereld is aards, is aards geschapen, met alleen geestelijke gaven redt je het niet.
Gaat heen en leert wat het betekent: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande
Niet wat ik vind, maar wat de Bijbel zegt is maatgevend.
Zoek eerst het koninkrijk Gods en al het andere zal u toegeworpen worden.
Aanzie de leliën, ze arbeiden niet en spinnen niet.
Geen mus zal ter aarde vallen zonder uw hemelse Vader. Gij gaat vele musjes te boven.
Maak je niet bezorgd over de dag van morgen. Ieder dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad.
Doe je werk getrouw, dat is een bijbelse boodschap. Nergens staat dat je je lichamelijk gaven moet uitbuiten. Je krijgt of krijgt niet dagelijks kracht om je werk te doen.
Zoek eerst het koninkrijk Gods en al het andere zal u toegeworpen worden.
Aanzie de leliën, ze arbeiden niet en spinnen niet.
Geen mus zal ter aarde vallen zonder uw hemelse Vader. Gij gaat vele musjes te boven.
Maak je niet bezorgd over de dag van morgen. Ieder dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad.
Doe je werk getrouw, dat is een bijbelse boodschap. Nergens staat dat je je lichamelijk gaven moet uitbuiten. Je krijgt of krijgt niet dagelijks kracht om je werk te doen.
Even bij de les blijven. De vraagstelling ging m.i. voornamelijk over de 'doodstaat' van de mens en zijdelings over de gaven en talenten. Meestal als het over de doodstaat gaat wordt er bijgezegt "dat de mens dood ligt in zonden en misdaden". Ik weet niet of dat nog veel verschil maakt. Maar we moeten de uitdrukking natuurlijk zien in het figuurlijke. De nadruk daarop is w.s. ook te wijten aan het activisme van andere groeperingen. Een tegenreaktie dus. OOk niet altijd goed, we moeten wel evenwichtig blijven. Een te sterke nadruk op de doodstaat kan lijdelijk in de hand werken.
-- Hoe kun je dus enerzijds beweren dat de mens dood is, en ander zijds dat de mens nog actief zondigt? En waarom de nadruk enkel en alleen op de zonde en de ellende en de nietigheid van de mens leggen, als de Bijbel ook zegt dat we gaven en talenten hebben gekregen, die we moeten ontwikkelen. Daar is volgens mij niets doods of zondigs aan... dus toch? --
Maar waarom die doodstaat? Men bedoelt hiermee dat wij als mens niets kunnen m.b.t. onze geestelijke staat. Wij kunnen [en moeten] kiezen voor een leven naar GOds wil. Maar kunnen niet ons zelf wederom geboren laten worden. Dat is de doodstaat. De nadruk daarop komt omdat dat het belangrijkste is in een mensenleven. In die doodstaat kunnen wij hoog of laag springen onze talenten gebruiken maar zullen verloren gaan.
-- Inderdaad, als Christus het de moeite waar vond om Zijn leven voor mij te geven, heb ik dan het recht om te zeggen dat ik het niet waard ben? Het is weer zo'n vraag waar met name in de binnenkamer over nagedacht dient te worden, denk ik. --
Wij als mens waren het waard! Als Christus voor mij Zijn leven heeft gegeven ben ik het waard geweest. Maar is dat zo vanzelfsprekend? Inderdaad een vraag voor de binnenkamer.
-- Hoe kun je dus enerzijds beweren dat de mens dood is, en ander zijds dat de mens nog actief zondigt? En waarom de nadruk enkel en alleen op de zonde en de ellende en de nietigheid van de mens leggen, als de Bijbel ook zegt dat we gaven en talenten hebben gekregen, die we moeten ontwikkelen. Daar is volgens mij niets doods of zondigs aan... dus toch? --
Maar waarom die doodstaat? Men bedoelt hiermee dat wij als mens niets kunnen m.b.t. onze geestelijke staat. Wij kunnen [en moeten] kiezen voor een leven naar GOds wil. Maar kunnen niet ons zelf wederom geboren laten worden. Dat is de doodstaat. De nadruk daarop komt omdat dat het belangrijkste is in een mensenleven. In die doodstaat kunnen wij hoog of laag springen onze talenten gebruiken maar zullen verloren gaan.
-- Inderdaad, als Christus het de moeite waar vond om Zijn leven voor mij te geven, heb ik dan het recht om te zeggen dat ik het niet waard ben? Het is weer zo'n vraag waar met name in de binnenkamer over nagedacht dient te worden, denk ik. --
Wij als mens waren het waard! Als Christus voor mij Zijn leven heeft gegeven ben ik het waard geweest. Maar is dat zo vanzelfsprekend? Inderdaad een vraag voor de binnenkamer.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Het gaat ook niet over uitbuiten van je gaven, maar over het gebruiken van je gaven, over je ontplooien, jezelf ontwikkelen. Dat lijkt me eigenlijk wel de bedoeling van schepping. Zo niet, wat is dan wel de bedoeling?Oorspronkelijk gepost door WSO
Doe je werk getrouw, dat is een bijbelse boodschap. Nergens staat dat je je lichamelijk gaven moet uitbuiten. Je krijgt of krijgt niet dagelijks kracht om je werk te doen.
Gaat heen en leert wat het betekent: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande
Mijns inziens staan de activerende uitdrukkingen in de bijbel om ons, van nature onverschillige mensen', aan het werk' te krijgen. Verder zien we in de bekeringsgeschiedenissen die in de bijbel geschreven staan dat er niemand zich uit zichzelf de zaligheid toe-eigent.
Activerende teksten als de volgende (Openb.3:20), moeten we niet makkelijk naast ons neerleggen.
Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
Aangrijpend dat dat tegen de lauwe gemeente van Laodicea gezegd wordt!
Mijn beleving is dat de activerende teksten ons de rust wegnemen en ons in het nauw drijven. Ga maar eens proberen die deur van je hart te openen. Het lukt mij niet hoor!
Concluderend: de bijbel staat volgens mij bol van activerende teksten, maar als het goed is drijven die je uit naar God, omdat je er achter komt dat je, zoals dat wel eens gezegd wordt: "geen nagelschrapsel tot je eigen zaligheid kan toe doen". En van dat laatste staan nou diverse beschrijvingen van geschiedenissen/personen in de bijbel.
Pim.
Activerende teksten als de volgende (Openb.3:20), moeten we niet makkelijk naast ons neerleggen.
Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
Aangrijpend dat dat tegen de lauwe gemeente van Laodicea gezegd wordt!
Mijn beleving is dat de activerende teksten ons de rust wegnemen en ons in het nauw drijven. Ga maar eens proberen die deur van je hart te openen. Het lukt mij niet hoor!
Concluderend: de bijbel staat volgens mij bol van activerende teksten, maar als het goed is drijven die je uit naar God, omdat je er achter komt dat je, zoals dat wel eens gezegd wordt: "geen nagelschrapsel tot je eigen zaligheid kan toe doen". En van dat laatste staan nou diverse beschrijvingen van geschiedenissen/personen in de bijbel.
Pim.
Zou de Bijbel alleen vol staan met activerende teksten omdat dat ons niet lukt zodat we naar God toe geleid worden? Dat is zeg maar een snoepje voorhouden die je niet krijgt? Ik denk niet dat de Bijbel dat bedoelt heeft, om ons serieus wil 'activeren' in het geloof, en dus het doen van goede zaken en gedachten, uiteraard wel met hulp van de Heilige Geest (we staan er nooit alleen voor).
Zou je misschien een paar (tekst) voorbeelden kunnen noemen van geschiedenissen/personen in de Bijbel die 'geen nagelschrapsel tot je eigen zaligheid kan toe doen' verduidelijken?
Zou je misschien een paar (tekst) voorbeelden kunnen noemen van geschiedenissen/personen in de Bijbel die 'geen nagelschrapsel tot je eigen zaligheid kan toe doen' verduidelijken?
We kunnen toch in z'n algemeenheid zeggen dat God het is die de genade schenkt en dat een Kananese vrouw, een Nicodemus, etc. het zelf niet meer konden doen. De rijke jongeling moest al zijn goede werken en goederen overboord gooien en Christus volgen, omdat Hij in het middelpunt behoort te staan!
Het is toch niet: wij wat en God wat? Dat staat toch hopelijk wel buiten kijf?
Pim.
Het is toch niet: wij wat en God wat? Dat staat toch hopelijk wel buiten kijf?
Pim.
Oorspronkelijk gepost door Madtice
Zou je misschien een paar (tekst) voorbeelden kunnen noemen van geschiedenissen/personen in de Bijbel die 'geen nagelschrapsel tot je eigen zaligheid kan toe doen' verduidelijken?
Handelingen 9
4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
5 En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan.
6 En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.
Hier werd Paulus levendgemaakt!
Maar de daders van het Woord komen straks thuis! Niet de hoorders! Die denken "Och, mocht het nog een gebeuren".. De daders komen thuis, maar die komen wel op een punt, dat ze zullen zeggen "ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet." Maar de Heere laat zich wel vinden hoor, maar dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme.
Liever Turks dan Paaps
-
hijwel
Dit is nou typisch iets waar ik niet bij kan met mijn hoofd.
Waarom moet de nadruk liggen op de doodstaat van de mens?
Ik ben juist van mening dat de noodzaak van de preek moet liggen in de verlossing... Ik weet dat je geen verlossing nodig hebt als je niet zondig voelt..
Maar iedereen heeft toch een zonde kennis?
Het lijkt in sommige gemeentes er op dat je eerst een bepaalde zonde kennis moet hebben. En daarna je moet gaan vragen naar verlossing omdat je weet dat je het zelf niet kan.
Ik ben van mening dat je gewoon de opdrachten moet uitvoeren die in de bijbel staan.. Bekeert u!
Of je dit niet kan daar moet je achter komen.. maar niet zomaar klakkeloos aanemen dat je het niet kan want dat is de opdracht niet!
Ik ben bang dat ze in veel gemeentes bij de opdracht voorbij gaan. Maar je moet toch zelf eerst de stap naar hem zetten. Want hij heeft de stap al gezet om op deze aarde te komen.
Nader tot hem en hij zal tot jou naderen.
Waarom moet de nadruk liggen op de doodstaat van de mens?
Ik ben juist van mening dat de noodzaak van de preek moet liggen in de verlossing... Ik weet dat je geen verlossing nodig hebt als je niet zondig voelt..
Maar iedereen heeft toch een zonde kennis?
Het lijkt in sommige gemeentes er op dat je eerst een bepaalde zonde kennis moet hebben. En daarna je moet gaan vragen naar verlossing omdat je weet dat je het zelf niet kan.
Ik ben van mening dat je gewoon de opdrachten moet uitvoeren die in de bijbel staan.. Bekeert u!
Of je dit niet kan daar moet je achter komen.. maar niet zomaar klakkeloos aanemen dat je het niet kan want dat is de opdracht niet!
Ik ben bang dat ze in veel gemeentes bij de opdracht voorbij gaan. Maar je moet toch zelf eerst de stap naar hem zetten. Want hij heeft de stap al gezet om op deze aarde te komen.
Nader tot hem en hij zal tot jou naderen.
Wat ik al eerder geschreven heb...Oorspronkelijk gepost door hijwel
Ik vind dat wet en evangelie beide gepreekt moet worden in de kerk. Als het alleen maar evangelie is, dan wordt het werk van Christus te niet gedaan. Maar ik vind wel, dat het evangelie de wet moet overheersen. Zeg maar 40% wet en 60% evangelie.Dit is nou typisch iets waar ik niet bij kan met mijn hoofd.
Waarom moet de nadruk liggen op de doodstaat van de mens?
Ik ben juist van mening dat de noodzaak van de preek moet liggen in de verlossing... Ik weet dat je geen verlossing nodig hebt als je niet zondig voelt..
Maar iedereen heeft toch een zonde kennis?
Iedereen zonde kennis?
Niet iedereen is een zondaar hoor. Ja, ze zeggen het wel dat ze een zondaar zijn, maar ze zijn het niet. Met hun mond zeggen ze het, maar met hart hebben ze er geen weet van.
Dat maakt de duivel hen dat wijs. Dat staat namelijk niet in Gods Woord.Het lijkt in sommige gemeentes er op dat je eerst een bepaalde zonde kennis moet hebben. En daarna je moet gaan vragen naar verlossing omdat je weet dat je het zelf niet kan.
Ik ben van mening dat je gewoon de opdrachten moet uitvoeren die in de bijbel staan.. Bekeert u!
Of je dit niet kan daar moet je achter komen.. maar niet zomaar klakkeloos aanemen dat je het niet kan want dat is de opdracht niet!
Ik ben bang dat ze in veel gemeentes bij de opdracht voorbij gaan. Maar je moet toch zelf eerst de stap naar hem zetten. Want hij heeft de stap al gezet om op deze aarde te komen.
Nader tot hem en hij zal tot jou naderen.
"De daders van het Woord komen straks thuis! Niet de hoorders van het Woord! Die denken "Och, mocht het nog eens gebeuren".. De daders komen thuis, maar die komen wel op een punt, dat ze zullen zeggen "ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet." Maar de Heere laat zich wel vinden hoor, maar dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme."
Liever Turks dan Paaps