De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
In het topic "Waar ging de preek van afgelopen zondag over? [3]" kwam het vandaag voorbij: discussie over het schrijven van de Naam van God als Heere of Here.
Dit zette me even aan het denken.
Want waarom is de Naam van God eigenlijk vertaald naar HEERE in onder andere de Staten Vertaling (En bijvoorbeeld in de King James vertaald als Lord)? Waarom niet Jehovah (JHWH)?
Want Jehovah is toch de Naam van God en niet HEERE?
Als argument hoor je vaak dat de Joden de Naam van God niet durfden uitspreken (Gij zult den naam des HEEREN uws Gods niet ijdellijk gebruiken).
In plaats daarvan zeiden de Joden Adonai (Mijn Heer) als er Jehova (JHWH) stond.
Maar is dat wel Bijbels? Of is het een (verkeerd) Joods gebruik (wat trouwens ook pas laat is ontstaan)?
God openbaarde Zich juist wel met Zijn Naam (Jehovah)
Al in Genesis 4 lees je dat de mensen God aanriepen bij Zijn Naam (Jehovah): "Toen begon men den Naam des HEEREN aan te roepen."
Er is toch eigenlijk geen reden om de Naam van God (Jehovah) te vertalen met Heere?
De Naam van God (Jehovah) is ook zo diep van betekenis. Eigenlijk raak je deze betekenis kwijt door Gods Naam te vertalen naar Heere.
God openbaart Zich als de Getrouwe, de Onveranderlijke. Jehova: Ik zal Zijn (of Ik ben met u). De God van het Verbond.
Waarom gebruiken wij dus vervolgens niet de Naam waarmee God Zich openbaart en aangesproken wil worden, maar vertalen het naar Heere?
Je kunt, het Griekse, Kyrios trouwens prima vertalen met Here of Heer (Heere is toch eigenlijk geen goede vertaling?).
Kyriosch was de titel van de Romeinse keizer. Maar de christenen gingen deze naam gebruiken om te belijden dat Christus de hoogste macht heeft: Jezus is Heer (Kyriosch).
Dit zette me even aan het denken.
Want waarom is de Naam van God eigenlijk vertaald naar HEERE in onder andere de Staten Vertaling (En bijvoorbeeld in de King James vertaald als Lord)? Waarom niet Jehovah (JHWH)?
Want Jehovah is toch de Naam van God en niet HEERE?
Als argument hoor je vaak dat de Joden de Naam van God niet durfden uitspreken (Gij zult den naam des HEEREN uws Gods niet ijdellijk gebruiken).
In plaats daarvan zeiden de Joden Adonai (Mijn Heer) als er Jehova (JHWH) stond.
Maar is dat wel Bijbels? Of is het een (verkeerd) Joods gebruik (wat trouwens ook pas laat is ontstaan)?
God openbaarde Zich juist wel met Zijn Naam (Jehovah)
Al in Genesis 4 lees je dat de mensen God aanriepen bij Zijn Naam (Jehovah): "Toen begon men den Naam des HEEREN aan te roepen."
Er is toch eigenlijk geen reden om de Naam van God (Jehovah) te vertalen met Heere?
De Naam van God (Jehovah) is ook zo diep van betekenis. Eigenlijk raak je deze betekenis kwijt door Gods Naam te vertalen naar Heere.
God openbaart Zich als de Getrouwe, de Onveranderlijke. Jehova: Ik zal Zijn (of Ik ben met u). De God van het Verbond.
Waarom gebruiken wij dus vervolgens niet de Naam waarmee God Zich openbaart en aangesproken wil worden, maar vertalen het naar Heere?
Je kunt, het Griekse, Kyrios trouwens prima vertalen met Here of Heer (Heere is toch eigenlijk geen goede vertaling?).
Kyriosch was de titel van de Romeinse keizer. Maar de christenen gingen deze naam gebruiken om te belijden dat Christus de hoogste macht heeft: Jezus is Heer (Kyriosch).
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Bij mijn weten is 'Jehova(h)' een vertaalfout, en is een meer voor de hand liggende omzetting 'Jahweh'.
Ik zie geen verschil tussen Heere en Here. Maar het is mijns inziens niet raar dat je als je aan de Statenvertaling vasthoudt, je ook aan de toenmalige spelling vasthoudt. Bij Heere kun je als vertaling in het NT in onze tijd wel vraagtekens zetten. Het lijkt iets anders te betekenen dan `Heer`, terwijl dat niet de bedoeling is.
Ik zie geen verschil tussen Heere en Here. Maar het is mijns inziens niet raar dat je als je aan de Statenvertaling vasthoudt, je ook aan de toenmalige spelling vasthoudt. Bij Heere kun je als vertaling in het NT in onze tijd wel vraagtekens zetten. Het lijkt iets anders te betekenen dan `Heer`, terwijl dat niet de bedoeling is.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
De naam IHWH is vertaald met HEERE in de SV. Adonai als Heere. En Elohim als God. De SV doet dat heel consequent.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Adonai betekent ook echt mijn Heer of mijn Meester.refo schreef:De naam IHWH is vertaald met HEERE in de SV. Adonai als Heere. En Elohim als God. De SV doet dat heel consequent.
Maar HEERE is geen vertaling van JWHW.
Daarom: Waarom hebben de vertalers gekozen Gods Naam te vertalen naar iets wat eigenlijk geen vertaling is van Gods Naam?
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
De Joden hebben in het OT waar de naam JHWH voorkwam de klinkers geplaatst van het woord 'adonai' (=heer), met de bedoeling dat de Naam zelf niet uitgesproken zou worden. Gevolg is dat niemand nu meer precies weet hoe Gods Naam in werkelijkheid uitgesproken werd.Panny schreef:Adonai betekent ook echt mijn Heer of mijn Meester.refo schreef:De naam IHWH is vertaald met HEERE in de SV. Adonai als Heere. En Elohim als God. De SV doet dat heel consequent.
Maar HEERE is geen vertaling van JWHW.
Daarom: Waarom hebben de vertalers gekozen Gods Naam te vertalen naar iets wat eigenlijk geen vertaling is van Gods Naam?
De Statenvertalers hebben zich aangesloten bij het gebruik onder de Joden, zoals in andere vertalingen, de Septuagint, de Engelse vertaling, ook was gedaan, en wat al langer gedaan werd. Zie: 'Nuttig tot lering' van L.M.P. Scholten.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Persoonlijk geloof ik dat de kleine letters die je gebruikt in je openingspost van doorslaggevend belang zijn. Ik weet niet of die reden ook voor de Statenvertalers meespeelde, maar ik zie dat nu in ieder geval als een belangrijke reden om JHWH te vertalen met 'HEERE'.
Namelijk omdat het nu juist deze titel is die het Nieuwe Testament toepast op Christus (Kurios). Vaak wordt die titel verbonden aan de titel van de keizers. Dat is een terechte connotatie, maar veel belangrijker is dat het de Griekse equivalent is van Adonai. Waar de Joden Adonai (=Heer) zeiden als zij JHWH tegenkwamen, heeft de Septuaginta consequent Kurios vertaald. De Joden in Jezus' dagen die deze Griekse Bijbel lazen (en we weten dat bijv. de evangelisten dat deden), lazen dus bij de hoogste Godsnaam de titel Kurios.
Als Jezus Kurios wordt genoemd in het NT heeft dat - veel meer dan de vaak aangehaalde link met de keizer - de grote waarde dat Hem de Godsnaam uit de Septuaginta wordt toebedeeld.
Vanuit deze gedachte moeten we bijvoorbeeld ook de bekering van Saulus zien. De kern van Paulus' bekering is dat hij leert zien dat de Jezus die hij vervolgt dezelfde is als JHWH. Paulus gebruikte ongetwijfeld de Septuaginta en was dus ook bekend met de titel Kurios voor JHWH. Zo begrijpen we zijn bekering het beste:
"En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere?"
(NB: Saulus beseft als vrome Jood door alle tekenen onmiddellijk dat dit een Godsopenbaring is, zoals ook de profeten van het OT die hadden. Hij spreekt JHWH ook aan met de Griekse titel Kurios, maar is in verwarring omdat hem vervolging wordt verweten.)
"En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt."
(NB: Dit is de kern van Paulus' bekering. Namelijk dat de Kurios/JHWH Zich openbaart als Jezus! Daarom preekt hij ook terstond Christus in de synagoge.)
Ik denk dat de SV een wijze keuze heeft gemaakt door de Septuaginta te volgen in de vertaling van de Godsnaam met HEERE. Het is een onmisbare verbinding tussen het Oude en Nieuwe Testament. In het NT wordt vrijwel iedere keer dat de naam Heere wordt gebruikt, Jezus bedoeld.
Namelijk omdat het nu juist deze titel is die het Nieuwe Testament toepast op Christus (Kurios). Vaak wordt die titel verbonden aan de titel van de keizers. Dat is een terechte connotatie, maar veel belangrijker is dat het de Griekse equivalent is van Adonai. Waar de Joden Adonai (=Heer) zeiden als zij JHWH tegenkwamen, heeft de Septuaginta consequent Kurios vertaald. De Joden in Jezus' dagen die deze Griekse Bijbel lazen (en we weten dat bijv. de evangelisten dat deden), lazen dus bij de hoogste Godsnaam de titel Kurios.
Als Jezus Kurios wordt genoemd in het NT heeft dat - veel meer dan de vaak aangehaalde link met de keizer - de grote waarde dat Hem de Godsnaam uit de Septuaginta wordt toebedeeld.
Vanuit deze gedachte moeten we bijvoorbeeld ook de bekering van Saulus zien. De kern van Paulus' bekering is dat hij leert zien dat de Jezus die hij vervolgt dezelfde is als JHWH. Paulus gebruikte ongetwijfeld de Septuaginta en was dus ook bekend met de titel Kurios voor JHWH. Zo begrijpen we zijn bekering het beste:
"En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere?"
(NB: Saulus beseft als vrome Jood door alle tekenen onmiddellijk dat dit een Godsopenbaring is, zoals ook de profeten van het OT die hadden. Hij spreekt JHWH ook aan met de Griekse titel Kurios, maar is in verwarring omdat hem vervolging wordt verweten.)
"En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt."
(NB: Dit is de kern van Paulus' bekering. Namelijk dat de Kurios/JHWH Zich openbaart als Jezus! Daarom preekt hij ook terstond Christus in de synagoge.)
Ik denk dat de SV een wijze keuze heeft gemaakt door de Septuaginta te volgen in de vertaling van de Godsnaam met HEERE. Het is een onmisbare verbinding tussen het Oude en Nieuwe Testament. In het NT wordt vrijwel iedere keer dat de naam Heere wordt gebruikt, Jezus bedoeld.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Overigens hoorde ik eens de volgende redenatie. Hoewel in de tijd van de Statenvertaling de naam 'Heere' als titel (heer, adonai) gebruikt en gelezen werd, is dat nu door de verandering van de taal niet meer het geval. Wij lezen 'Heer' nog steeds als titel (bezitter, adonai), maar 'Heere' is steeds meer als een eigennaam gaan functioneren. Door de ontwikkeling van de taal is dus ook het besef weer meer teruggekeerd dat het bij 'Heere' gaat om een Naam en niet om een titel. Daarom doen we er goed aan ook nu de laatste 'e' nog te handhaven. In de loop van de tijd is de vertaling HEERE voor JHWH dus (onbedoeld) weer steeds meer tot zijn recht gekomen als een eigennaam.
Ik vond daar wel wat inzitten. Overigens zou in lijn met dat pleidooi de titel 'adonai' in het OT beter wel met 'Heer' vertaald kunnen worden om dit onderscheid aan te geven. De titel Kurios in het NT zou ik een moeilijke keuze vinden, omdat daar beide connotaties (zowel titel als eigennaam) meespelen.
Ik vond daar wel wat inzitten. Overigens zou in lijn met dat pleidooi de titel 'adonai' in het OT beter wel met 'Heer' vertaald kunnen worden om dit onderscheid aan te geven. De titel Kurios in het NT zou ik een moeilijke keuze vinden, omdat daar beide connotaties (zowel titel als eigennaam) meespelen.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Op RefoWeb staat er een antwoord waar ik het wel mee eens ben.
Bron: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/157 ... hreven-is/Ds. J.D. van Roest schreef:Persoonlijk schrijf ik HEERE (vertaling van JAHWEH) en Heere (vertaling van Adonai) altijd met twee e's, maar het lijkt me nogal kortzichtig om een evangelisatie folder te typeren met "dat zal wel niets zijn" enkel en alleen omdat in die folder de naam Heere met één "e" geschreven was. Een dergelijk oordeel (zo'n veroordeling) getuigt van gebrek aan liefde en dat kan sowieso niet christelijk genoemd worden.
Het argument dat wordt aangevoerd om de dubbele "e" te verdedigen is: Heere is een eigennaam. Eigennamen worden in het Nederlands niet veranderd, dus mág je ook de naam Heere niet veranderen (net zo min als je Van Slooten verandert in Van Sloten of Van der Steege in Van der Stege.)
Dat klinkt wel heel aardig, maar het is natuurlijk helemaal niet waar dat Heere (HEERE) een eigennaam is. Dan zou het in het Engels en in het Frans ook HEERE moeten zijn. Het is een middeleeuwse vertaling (die in de 17e eeuw in de toen gangbare spelling is overgenomen in de Statenvertaling). In die spelling schreef je bijvoorbeeld ook "op eenen waegen". Schrijft iemand dat nog zo?
Deze dubbele "e" is in 1934 uit de Nederlandse spelling verdwenen. Het is een zaak van gevoel en van trouw aan de gewoonte om nog steeds Heere met dubbel "e" te schrijven. Het heeft niets te maken met eerbied. Misschien heeft iemand die "Here" schrijft wel meer eerbied dan iemand die "Heere" schrijft.
Kortom beide vormen zijn even goed. Laten we vooral niemand veroordelen om de manier waarop hij/zij de Godsnaam in het Nederlands schrijft.
Ds. J.D. van Roest
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Ik las eens dat je op een rouwkaart of in een rouwadvertentie nooit de verbondsnaam HEERE, dus met hoofdletters, mag gebruiken.
Dat was in een interview met een uitvaartleider/begrafenisondernemer, waarin hij een aantal vaak gemaakte fouten ontleedde.
Dat was in een interview met een uitvaartleider/begrafenisondernemer, waarin hij een aantal vaak gemaakte fouten ontleedde.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Volgens mij (weet het niet zeker, maar las het wel eerder ergens) staat het ook in de brochure "Zo wil ik het". Deze brochures zijn door de kerk onder de leden verspreid, en je moet (mag) ze invullen om te voorkomen dat bij overlijden van ouderen bv. kinderen die 'los van de kerk' zijn geraakt, de begrafenis regelen naar eigen inzicht.Mara schreef:Ik las eens dat je op een rouwkaart of in een rouwadvertentie nooit de verbondsnaam HEERE, dus met hoofdletters, mag gebruiken.
Dat was in een interview met een uitvaartleider/begrafenisondernemer, waarin hij een aantal vaak gemaakte fouten ontleedde.
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
-
- Berichten: 1564
- Lid geworden op: 17 apr 2012, 17:47
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Is dat het boekje waar ook in staat dat je alleen opgebaard mag worden in je pyjama?-DIA- schreef: Volgens mij (weet het niet zeker, maar las het wel eerder ergens) staat het ook in de brochure "Zo wil ik het". Deze brochures zijn door de kerk onder de leden verspreid, en je moet (mag) ze invullen om te voorkomen dat bij overlijden van ouderen bv. kinderen die 'los van de kerk' zijn geraakt, de begrafenis regelen naar eigen inzicht.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Hoewel het in dit topic gaat om de vertaling van de Godsnaam en niet om de vraag of je Heere nu met 2 of met 3 e's moet schrijven, merk ik terzijde toch even op dat de psalmberijmers van 1773 welbewust en uitdrukkelijk kozen voor Heer, zonder e op het eind.
De apostrofjes die je in GBS-bijbels en -psalmboekjes ziet, zijn falsificaties en strijdig met de bedoelingen van de berijmers van 1773.
De apostrofjes die je in GBS-bijbels en -psalmboekjes ziet, zijn falsificaties en strijdig met de bedoelingen van de berijmers van 1773.
~~Soli Deo Gloria~~
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Je zou, vanuit hun perspectief, ook kunnen spreken van correcties.
Maar historisch gezien is het inderdaad misleidend.
Maar historisch gezien is het inderdaad misleidend.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Ik heb dit nog nooit eerder gehoord; wat is de argumentatie daarvoor?Mara schreef:Ik las eens dat je op een rouwkaart of in een rouwadvertentie nooit de verbondsnaam HEERE, dus met hoofdletters, mag gebruiken.
Dat was in een interview met een uitvaartleider/begrafenisondernemer, waarin hij een aantal vaak gemaakte fouten ontleedde.
Re: De Naam van God vertaald naar HEERE (Waarom?)
Ik zou dat ook wel eens willen weten. Want voor de gelovigen is de dood immers de doorgang naar het eeuwige leven, en daarbij past de naam HEERE mijns inziens uitstekend.