Eerst bekering dan verkering

[Lecram]

Origineel geplaatst door parsifal

Misschien loopt 'jouw ware' op dit moment wel met ander rond.
:bou:

[PeterB]

Ik vind dit wel een erg onzinnige opmerking:
Eerst bekering dan..........

op de puntjes kun je alles invullen wat je maar wil, het is allemaal waar. Bekering is noodzakelijk en zonder bekering kunnen we eigenlijk niks doen. Toch hebben we de opdracht gekregen om zorg te dragen voor ons nageslacht en onze vrouw/man/vriendin/vriend/ouders etc. Maar zonder bekering kunnen we deze opdracht niet naar behoren volbrengen. Want al onze werken moeten tot eer van God zijn en zonder bekering doen wij niets dan onrecht aan Gods eer.
Daarom vind ik de stelling gewoon onzinnig om over te discuseren. Ik kan op de puntjes maar één ding invullen wat denk ik veel meer waarde geeft:

Eerst bekering dan sterven.

[Mirror]

Ik kan me eigenlijk best goed vinden in deze opmerking.

Het gaat mijn inziens vooral om het moraal van deze opmerking. Bekering is het levensdoel van ieder mens: "Maar een ding is nodig". Alle andere dingen komen op de tweede plaats, ook verkering. Soms denk ik weleens: laat iedereen toch minimaal zoveel inspanning doen om bekeerd te worden als dat er inspaningen worden gedaan om verkering te krijgen. Dit is denk ik het moraal van deze opmerking, het gaat niet om de volgorde maar om het levensdoel. Wat vind ik belangrijker? Waar span ik me voor in?

Er wordt vaak gezegd dat een man de priester is van het gezin is. Hoe kun je priester zijn zonder een levende relatie met God?

Eerst bekering dan sterven.

Inderdaad, we weten niet wanneer we sterven. Het kan dus geen uitstel leiden! Maar waarom vind je het een onzinnige opmerking?

[PeterB]

was een beetje verkeerde opmerking van mij, sorry

[de orthodoxer]

Hoeveel mensen op deze wereld zullen het dan helemaal verkeerd hebben gedaan. Eerst verkering en dan bekering...??? Dus iemand die niet bekeerd is mag geen verkering. Als je dus niet bekeerd wordt, mag je dus ook niet trouwen etc.???

[PeterB]

Dit bedoelde ik dus dat de discussie zinloos is, want we wekken dit soort gedachten op.

Het zeggen van: Eerst bekeerd, dan..... (vul maar in) wil niet zeggen dat we niet mogen trouwen etc. God heeft het huwelijk gegeven aan ons mensen, waarom zouden we neit mogen trouwen dan?
Dit neemt echter niet weg dat de stelling toch zeker wel waar is. Waarom? Wel. Het doel van de Schepping is: Gods eer. Zonder bekering is ons hele bestaan zondig en zonde is recht tegen Gods eer in. Daarom de stelling: Eerst bekeerd, dan..........
Het is meer een oproep tot bekering.

Ikzei al eerder dat we beter kunnen zeggen: Eerst bekeerd, dan ... "sterven". En zoals Mirror al aangaf, we weten het tijdstip van onze dood niet, dus laat het onze eerste zorg zijn om tot God bekeerd te worden. Daarom is het iedereen aan te bevelen om te bidden zonder ophouden en je te verootmoedigen tegenover God en aan Zijn genadetroon als een arme naakte zondaar, zonder enig werk van onszelf Hem te smeken of Hij een uitweg voor ons heeft. Vandaag nog.

[bloob]

Origineel geplaatst door Lecram
Beste Bloob,

Iedere dag dat je je bekering uitstelt is een levensgrote bedreiging. Worden we niet gedrongen om HEDEN zo we Zijn stem horen, ons niet te verharden maar te laten leiden? Het is toch onvoorstelbaar dat je zo gerust door kunt leven, zonder besef van de levensgevaarlijke toestand waarin je je als onbekeerde bevindt?
Het klinkt allemaal mooi, zo van: dan kunnen we samen de schrift onderzoeken. Maar geloof me, daar zou weleens veel minder van kunnen komen dan in je vrijgezelle bestaan.
Waarom zou je je dan niet vandaag nog tot God bekeren? Omdat je het niet kunt? Of omdat je het niet wilt? Ga met beide belemmeringen tot Hem en Hij weet er raad mee.

[Veranderd op 22/4/02 door Lecram]

Beste Lecram,

Mij bekruipt het gevoel dat je me nog steeds niet helemaal begrijpt. Nog maals: ik heb heeeeeeeeeel duidelijk gesteld dat bekering de hoogste prioriteit moet hebben, daar moet je het meest mee bezig zijn!!!! Maar daarnaast zijn we mensen, die een ingeschapen verlangen hebben naar de ander, en ook DAT mag er zijn. Ik vraag me af hoe jij je het e.e.a voorstelt, als je jouw gedachte consequent wilt handhaven. Dan kan ik ook stoppen met mijn werk, ik moet tenslotte eerst bekeerd worden. Wat dan? Wie zorgt er dan voor mijn brood? en voorbereiden vooor mijn wekr moet dan zeker maar zo kort mogelijk, want ik moet tenslotte eerst bekeerd worden.

Zeg, als ik het nog verder door mag trekken: waarom zit je hier dan nog op het forum?????

[matthijs019]

ik zeg niet dat ik hier mij aangehouden heb, zoek eerst het Koninkrijk van God.
Maar dit moeten wij toch zeker eerst doen. Ik weet wel,liefde maakt blind. Maar je moet niet zomaar een besluit gaan nemen, je moet alles voor de HEERE neerleggen. Hij zorgt voor alle dingen, als je in Hem gelooft. Dus ook voor de ware vriend(in). . Dan kunnen we wel verliefd op een meisje en niet bekeerd wezen, dan zou ik mij toch haasten om Hem eerst te kennen. Elk uur kan het laatste uur voor je zijn en dan is het eewigheid. Waar ga je dan heen? Ook jonge mensen kunnen sterven. Een paar weken terug heb ik het nog meegemaakt van een jongen van 23 jaar, verongelukt. Stel het nooit uit, zoek eerst het Koninkrijk van God.

[Lecram]

Origineel geplaatst door bloob

Origineel geplaatst door Lecram
Beste Bloob,

Iedere dag dat je je bekering uitstelt is een levensgrote bedreiging. Worden we niet gedrongen om HEDEN zo we Zijn stem horen, ons niet te verharden maar te laten leiden? Het is toch onvoorstelbaar dat je zo gerust door kunt leven, zonder besef van de levensgevaarlijke toestand waarin je je als onbekeerde bevindt?
Het klinkt allemaal mooi, zo van: dan kunnen we samen de schrift onderzoeken. Maar geloof me, daar zou weleens veel minder van kunnen komen dan in je vrijgezelle bestaan.
Waarom zou je je dan niet vandaag nog tot God bekeren? Omdat je het niet kunt? Of omdat je het niet wilt? Ga met beide belemmeringen tot Hem en Hij weet er raad mee.

[Veranderd op 22/4/02 door Lecram]

Beste Lecram,

Mij bekruipt het gevoel dat je me nog steeds niet helemaal begrijpt. Nog maals: ik heb heeeeeeeeeel duidelijk gesteld dat bekering de hoogste prioriteit moet hebben, daar moet je het meest mee bezig zijn!!!! Maar daarnaast zijn we mensen, die een ingeschapen verlangen hebben naar de ander, en ook DAT mag er zijn. Ik vraag me af hoe jij je het e.e.a voorstelt, als je jouw gedachte consequent wilt handhaven. Dan kan ik ook stoppen met mijn werk, ik moet tenslotte eerst bekeerd worden. Wat dan? Wie zorgt er dan voor mijn brood? en voorbereiden vooor mijn wekr moet dan zeker maar zo kort mogelijk, want ik moet tenslotte eerst bekeerd worden.

Zeg, als ik het nog verder door mag trekken: waarom zit je hier dan nog op het forum?????

Beste Bloob,

Je hoeft helemaal niet te stoppen met werken en zoeken naar een goede vriend. Ik begrijp best wat je bedoelt. Maar uit je antwoorden begrijp ik dat je toch niet bereidt bent om HEDEN, zeg VANDAAG je te laten leiden. Ieder moment van uitstel is een slag in het gezicht van Jezus. Hij staat toch NU met uitgestrekte armen? Het hoeft toch niet uitgesteld te worden? Of wacht je op een grote gebeurtenis in je leven? Een soort van bewust stilgezet worden? Het geloof begint zo klein als een mostertzaadje en groeit door tot een grote boom.
Het beangst me wel eens hoe makkelijk mensen over hun onbekeerde staat kunnen spreken. Het in feite afwijzen van de liefelijke nodigingen van God is een grote schande en men moet zich daar diep voor schamen!
Dit klinkt radicaal en dat is het ook. Gelukkig is Gods Woord ook radicaal: het is dood of leven, hel of hemel.

[Herman]

Bekering is ook niet dat je je werk opzegt, maar dat je ánders gaat werken. Namelijk dat je je werk inricht naar de inzettingen van God. Evenzo met verkering. Geen beter fundament dan onze Heere Jezus Christus! Kan je je iets constuctievers voorstellen wat een verhouding tussen mensen in stand houd en opbouwt? Ik niet.

Bekering kan je dus beter toepassen op verkering.

[bloob]

Beste Lecram,

Nu ben ik toch echt bang dat ik je niet meer volg. Bovendien ben je in je laatste posts behoorlijk kwetsend bezig en ik zal je uitleggen waarom:

a/ Jij stelt dat ik geen gehoor wil geven aan de oproep, terwijl ik toch echt aangeef wat het belangrijkste is in het leven. Dus ik vraag mij af waarop je zo'n behoorlijk kwetsende uitspraak grondt. Dus leg dat maar eens ff uit als je wilt

b/De ongenegenheid om aan de oproep gehoor te geven: Ja, die is er. Maar wat weet jij van de strijd af die iemand voert om die ongenegenheid de kop in te drukken? Weet jij hoe het bij iemand anders van binnen voelt als je je eigen goddeloze natuur maar niet de baas kan? Daarom komt zó'n opmerking dubbel hart aan.

Ik heb alleen, enkel, maar geprobeerd om je uit te leggen dat een mens naastr een geestelijk levne ook nog een aards leven heeft waar hij ook doorheen moet. Ik vraag me dus heel sterk af hoe jij aan je conclusie denkt te komen....

[Refojongere]

Ik heb de discussie nog eens overgelezen en kan er niet uit opmaken dat Bloob onbekeerd is. Het gebeurt wel meer op het forum dat men zegt: "Je zit nu wel zoveel over geloofszaken te praten, maar heb je er zelf wel deel aan?" Men gaat er zo gemakkelijk vanuit dat anderen onbekeerd zijn. Natuurlijk is zo'n vraag zeer belangrijk.

Ten diepste verschillen jullie niet van mening. Lecram, heden bekering, maar dat betekent ook dagelijkse bekering! En ten tweede kunnen wij er niet voor kiezen om NU bij wijze van spreken zaligmakend te geloven. Wij kunnen niet eens kiezen voor Jezus uit onszelf. Het is volledig Gods werk. Daarom blijft bekering dagelijks worstelen.

Weinigen zijn er die als een Saulus bekeerd worden. Het komt weinig voor dat er zoiets als een moment is waarop we bewust wederomgeboren en in Christus ingelijfd worden.
Onszelf bekeren is eigenlijk onmogelijk. Wij komen uit de hartelijke bede: Bekeer mij Heere!

[Lecram]

Origineel geplaatst door bloob
Beste Lecram,

Nu ben ik toch echt bang dat ik je niet meer volg. Bovendien ben je in je laatste posts behoorlijk kwetsend bezig en ik zal je uitleggen waarom:

a/ Jij stelt dat ik geen gehoor wil geven aan de oproep, terwijl ik toch echt aangeef wat het belangrijkste is in het leven. Dus ik vraag mij af waarop je zo'n behoorlijk kwetsende uitspraak grondt. Dus leg dat maar eens ff uit als je wilt

b/De ongenegenheid om aan de oproep gehoor te geven: Ja, die is er. Maar wat weet jij van de strijd af die iemand voert om die ongenegenheid de kop in te drukken? Weet jij hoe het bij iemand anders van binnen voelt als je je eigen goddeloze natuur maar niet de baas kan? Daarom komt zó'n opmerking dubbel hart aan.

Ik heb alleen, enkel, maar geprobeerd om je uit te leggen dat een mens naastr een geestelijk levne ook nog een aards leven heeft waar hij ook doorheen moet. Ik vraag me dus heel sterk af hoe jij aan je conclusie denkt te komen....

Beste Bloob,

ik ken je niet en weet al helemaal niet wat er bij jou zich afspeelt. In principe is dat mijn zaak niet. Ik vraag me wel af waarom het je irriteert dat het mijn overtuiging is (gebaseerd op Gods Woord) dat we eerst het koninkrijk van God moeten zoeken en dat alle dingen ons toegeworpen worden.

Ik leid uit jouw opmerkingen af dat je je nog niet aan Jezus hebt overgegeven. Als dat anders is, dan hoor ik dat graag en ben daar verheugd om. Sorry als ik dat verkeerd heb gehad. Maar dan verbaast het me te meer dat je geirriteerd raakt. Dan zou je het toch van harte met me eens zijn dat er sprake is van een levensbedreigende situatie als je onbekeerd bent?

En of ik weet hoe het is om tegen je zondige, ongelovige natuur te strijden? Dat is een alledaagse bezigheid. Het is een zware strijd tegen zonde, satan en wereld. Maar waarom strijd je strijd dan zelf? Dan kan ik me voorstellen dat je de strijd niet wint. Neem van mij aan dat wanneer je achter Jezus schuilt dat Hij de strijd op Zich neemt. Sterker nog: Hij HEEFT overwonnen!
De enige manier om die ongenegenheid de kop in te drukken is dus alles uit handen te geven en je volledig over te geven aan Hem.


[Veranderd op 22/4/02 door Lecram]

[annoniem]

Excuses dat ik me ermee bemoei

Lecram jij praat mij wat te makkelijk !

Heb jij het wel ooit eens meegemaakt dat het gewoon onmogelijk kan zijn. Dat je inderdaad zonder er met je haren en met stokslagen naar toe te worden getrokken en geslagen je niets kan beginnen ?

m.i kan geen mens uit eigen vrije wil naar Hem gaan. Want je gaat niet uit je zelf.
Al de verhalen van : Hij staat daar en hij roept je, die gaan er bij mij niet in. Hij staat daar wel en Hij roept wel, maar als Hij jouw oren niet elke minuut opnieuw opent dan hoor je niets. en zal je doof blijven.


[Veranderd op 22/4/02 door annoniem]

[Lecram]

Origineel geplaatst door annoniem
Excuses dat ik me ermee bemoei

Lecram jij praat mij wat te makkelijk !

Heb jij het wel ooit eens meegemaakt dat het gewoon onmogelijk kan zijn. Dat je inderdaad zonder er met je haren en met stokslagen naar toe te worden getrokken en geslagen je niets kan beginnen ?

ik ben er inderdaad nooit met stokslagen en aan mn haren erbij getrokken, het was Gods oneindige liefde die mijn hart verbrak

m.i kan geen mens uit eigen vrije wil naar Hem gaan. Want je gaat niet uit je zelf.

Al de verhalen van : Hij staat daar en hij roept je, die gaan er bij mij niet in.

misschien is dat wel je grootste probleem, annoniem, dat het er bij jou niet ingaat!

Hij staat daar wel en Hij roept wel, maar als Hij jouw oren niet elke minuut opnieuw opent dan hoor je niets. en zal je doof blijven.

Inderdaad, dood door zonden en misdaden.... Lees Efeze 2 maar eens. Maar weet je wel dat dat komt omdat wij ons overgeven en vasthouden aan de begeerten van ons vlees? Raakt het je niet dat daar staat: Maar God, Die rijk is in barmhartigheid door Zijn grote liefde.... Je tegenwerping kan zijn: ja maar dat is alleen voor diegenen aan wie het geloof is geschonken.... Ben je dan niet gedoopt? lees eens wat God in de doop tegen je zegt! Nee, de doop maakt je niet zalig, dat doet God, maar Hij vraagt overgave, het breken van de opstand tegen God. Kijk Jezus eens in Zijn hart en wordt verbroken door Zijn zondaarsliefde!