Ik begrijp wel wat je schrijft, Ad, maar niet de dikgedrukte zin.Ad Anker schreef:Ook in een topic als deze wordt Spurgeon helaas verkeerd gebruikt. Dat is zo ontzettend kwalijk en schadelijk. Hem opvoeren als bewijs van een onvoorwaardelijk aanbod. Ik heb onderstaand citaat van Spurgeon maar even geplaatst om e.e.a. toch in het juiste perspectief te plaatsen.
Voor wie wordt Christus dierbaar? Wie vlucht tot Jezus? Zij die door God begerig gemaakt zijn, mensen met een gebroken hart, mensen over wij Jezus Zich buigt, zij die de zonde als een grote last voelde. En inderdaad, iedereen die tot Hem komt, zal niet omkomen. Is dat een voorwaardelijk evangelie? Neen. Dat is de weg die de Heere met Zijn kinderen houdt en voluit door Spurgeon is gepredikt. Laten we in deze verwarrende tijd Spurgeon niet voor ons karretje spannen om de bevindelijke leer aan te vallen.
Volgens mij is het zeer terecht om Spurgeon op te voeren als bewijs van een "onvoorwaardelijk aanbod". (Al is het beter om helemaal geen citaten op te voeren als 'bewijzen' voor onze hedendaagse discussies, maar dat is weer een andere discussie.) Waar het mis gaat is als de gedachte ontstaat dat de 'onvoorwaardelijkheid' van het evangelie betekent dat er bekering en geloof mogelijk zou zijn zonder ontdekking aan de zonden en berouw daarover (het plaatsmaken voor Christus). Het onvoorwaardelijk aanbod van genade mag nooit gebruikt worden door het 'natuurlijke vlees' dat zichzelf staande wil houden tegenover God en met handhaving van zichzelf ook gebruik wil maken van de Zaligmaker.
Maar dat misbruik betekent niet dat dit onvoorwaardelijk evangelieaanbod niet bestaat. Het wordt juist voor degenen die (iets van) hun zonden hebben leren kennen de enige hoop dat Christus Zichzelf in de prediking aanbiedt om niet, zonder voorwaarden. Ik denk dat de vraag wel terecht is of er in de hedendaagse prediking dezelfde vrijmoedigheid is om arme zondaren naar Christus te wijzen als Spurgeon had. Of bepaalt de (terechte!) vrees voor de valkuil die ik noemde teveel de prediking?
Nu geloof ik eigenlijk dat jij het hiermee wel eens bent. Maar daarom begrijp ik de dikgedrukte zin niet zo goed. Ik zou zeggen: er is een onvoorwaardelijk aanbod van genade, dat alleen werkelijk waarde krijgt voor een zondaar wiens ogen zijn open gegaan voor zijn zonden. Het vraagt veel wijsheid van predikanten hoe beide noties tegelijk een plaats kunnen hebben in de prediking. Juist bij de puriteinen zie je dat zo mooi terugkomen.