helma schreef:Volgens mij heeft niemand ontkend wat Huisman post.
Maar weet je wat ook is, de genoemde teksten worden bijna niet meer bepreekt. En dan wordt het donker omtrent deze zaken.
Een hele preek over de tekst: "Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen." kan ik mij zo niet herinneren.
Wel weet ik dat ds. Van Gelder deze tekst zeer regelmatig aanhaalt in zijn preken. Zowel het eerste deel, als het tweede deel.
Ik herinner me een begrafenis met deze tekst. Vader van een vriendin. En ik denk er vaak aan. Het is waar! Maar de tekst heeft wel twee kanten: enerzijds ellendig blijven in wie jezelf bent. Maar anderzijds toch dat betrouwen op het werk van Christus. Dat hoort bij elkaar en moet bij elkaar gehouden worden. En dat is gelukkig ook de kern van de prediking waar ik onder mag zitten.
helma schreef:Ik herinner me een begrafenis met deze tekst. Vader van een vriendin. En ik denk er vaak aan. Het is waar! Maar de tekst heeft wel twee kanten: enerzijds ellendig blijven in wie jezelf bent. Maar anderzijds toch dat betrouwen op het werk van Christus. Dat hoort bij elkaar en moet bij elkaar gehouden worden. En dat is gelukkig ook de kern van de prediking waar ik onder mag zitten.
Het is toch ook de algemene bevinding van al Gods volk? Hierin de Bijbel ook heel duidelijk, als we het opmerken.
helma schreef:Ik herinner me een begrafenis met deze tekst. Vader van een vriendin. En ik denk er vaak aan. Het is waar! Maar de tekst heeft wel twee kanten: enerzijds ellendig blijven in wie jezelf bent. Maar anderzijds toch dat betrouwen op het werk van Christus. Dat hoort bij elkaar en moet bij elkaar gehouden worden. En dat is gelukkig ook de kern van de prediking waar ik onder mag zitten.
Het is toch ook de algemene bevinding van al Gods volk? Hierin de Bijbel ook heel duidelijk, als we het opmerken.
Dit gezegd hebbende, blijf ik bij mijn standpunt dat het verschil maakt of iemand als kind tot de Vader bidt, of als een onverzoend zondaar tot een onbekende God. Als daar geen onderscheid meer tussen gemaakt wordt, krijg je verwarring.
helma schreef:Volgens mij heeft niemand ontkend wat Huisman post.
Maar weet je wat ook is, de genoemde teksten worden bijna niet meer bepreekt. En dan wordt het donker omtrent deze zaken.
Die worden zeker wel gepreekt.
Ja zeker en wat het andere betreft, geef mij weder de vreugde Uws heils, David was heel ver van het pad af maar wist van betere tijden en ik ellendig mens wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods en meteen erachteraan ik dank God door Christus Jezus.
Beiden worden genoemd met twee woorden.
Zonde en genade
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
helma schreef:Ik herinner me een begrafenis met deze tekst. Vader van een vriendin. En ik denk er vaak aan. Het is waar! Maar de tekst heeft wel twee kanten: enerzijds ellendig blijven in wie jezelf bent. Maar anderzijds toch dat betrouwen op het werk van Christus. Dat hoort bij elkaar en moet bij elkaar gehouden worden. En dat is gelukkig ook de kern van de prediking waar ik onder mag zitten.
Het is toch ook de algemene bevinding van al Gods volk? Hierin de Bijbel ook heel duidelijk, als we het opmerken.
Dit gezegd hebbende, blijf ik bij mijn standpunt dat het verschil maakt of iemand als kind tot de Vader bidt, of als een onverzoend zondaar tot een onbekende God. Als daar geen onderscheid meer tussen gemaakt wordt, krijg je verwarring.
Ik volg het even niet, maar dat kan aan zinsbouw liggen.
Er zeker verschil. Een kind van God komt in donkerheden, bestrijdingen en kastijdingen als het zich niet onderwerpen wil aan Gods wil. En ik denk toch dat geen van Gods volk daar geheel een vreemdeling van is. Dan gaat het wel over Vaderlijke kastijdingen, in tegenstelling tot een onbekeerd mens. We lezen dan ook dat zo het oordeel bij het huis Gods begint. Waar dat volk beter weet en er tijden zijn dat ze noch willen noch kunnen buigen onder God, dan komt God met de beproevingen. Wat zoon is er de den vader niet kastijdt? En alle beproeving als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde te zijn, maar dan is er toch ook een daarna. En het een droevige zaak als wij dit ook bij onszelf bemerken, en niet op onze plek kunnen komen. Dat is geen verontschuldiging.
@helma en @JolandaOudshoorn: ik geloof niet dat je uit de geschiedenis van de voetwassing kunt ontlenen dat een kind van God niet zou mogen bidden om een gehele reiniging. Ik heb dit vanmorgen nog eens na zitten lezen, met de verklaring van Matthew Henry erbij. Maar misschien zie ik iets over het hoofd.
In reactie op @ejvl en diverse anderen: mogelijk is er sprake van een begripsverwarring, dat zou kunnen. Waar het mij in het begin om ging, is: er werd gesteld dat we onze kinderen - als ze er blijk van geven dat ze de Heere lief hebben - niet meer moeten voorhouden dat ze moeten bidden om een nieuw hart. En daar protesteer ik tegen, ik geloof niet dat dat Bijbels is.
Tegelijk zeg ik er bij: natuurlijk hoort dit gebed dan wel in de weg van heiligmaking, niet in de rechtvaardiging want die is eenmalig. Maar let op: wordt het gebed dan anders?
Ja en nee. Ja, omdat er dan meer bij komt. Bijvoorbeeld @Posthoorn stelde die vraag. Natuurlijk zal een kind meer vragen, en ook vertrouwelijker met Zijn Vader omgaan. De beloften die specifiek geadreseerd zijn aan een kind van God, mag zo iemand dan heilig gebruiken in zijn gebed.
Maar toch ook: nee, het gebed van een bedelaar blijft toch ook denk ik. Er zullen echt tijden zijn - en niet de slechtste tijden! - dat een arme zondaar weer bij de Heere komt en de gebeden bid waarvan ik er diverse uit de psalmen heb aangehaald.
En ik begrijp dan toch nog steeds niet waarom @ejvl dat miskenning van het werk van God noemt. De Heere ziet niets liever dan dat we met onze lege, vuile handen bij het kruis komen. Voor het eerst, maar ook opnieuw. Dat leven komen we niet te boven.
Dan moet je mij toch nog steeds verklaren dat de psalmendichters in de heiliging (!) zaken aan de Heere vragen alsof ze nog nooit iets hebben gehad: "wees mij genadig Heere" en niet "wees mij ook nu weer genadig Heere" enzovoorts.
En daarom vroeg ik een Bijbels voorbeeld. Ik zie net dat @samanthi een mooi voorbeeld aanhaalt: geef mij weder de vreugde uws heils. Psalm 63 zou je daar ook onder kunnen scharen. Dus er zijn zeker wel voorbeelden, maar dat maakt nog niet dat wij en onze kinderen het gebed om een nieuw hart achterwege mogen laten.
Notabene: als Luther vlak voor zijn sterven schreef: "Wij zijn bedelaars, dat is waar", zouden wij dan onze kinderen vertellen dat ze niet meer hoeven te bidden om een nieuw hart?! Nogmaals, hier protesteer ik tegen met al wat in mij is.
Zie de prachtige teksten die @huisman aanhaalt. Prachtig omdat het gaat over Christus die arme zondaren in Hem rijk maakt, niet in zichzelf.
Citaat van ds Hoogerland:
"Iemand kan belijdenis gedaan hebben en veel doen in de kerk, zonder dat er sprake is van ware kentekenen van geestelijk leven. Daarom wordt in dit Bijbelgedeelte opgeroepen tot waakzaamheid. We zullen ons allemaal moeten afvragen of we een wijze of dwaze maagd zijn."
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Panny schreef:Het lijkt wel een Babylonische spraakverwarring hier.
Willen we elkaar niet begrijpen of luisteren we alleen naar onszelf.
Ik zie gewoon meerdere mensen precies hetzelfde vinden.
Inderdaad en het lijkt, ik zeg lijkt, dat we om beurten uiterst rechts of juist links gaan hangen in het bootje om ons gelijk te halen.
Of.... dat er wel terdege een probleem is wat communicatie betreft, merk het steeds meer om me heen.
Er is dan absoluut de goede wil, maar we begrijpen elkaar niet en nee, dat is niet omdat de een geestelijk is en de ander werelds.
eilander schreef:Notabene: als Luther vlak voor zijn sterven schreef: "Wij zijn bedelaars, dat is waar", zouden wij dan onze kinderen vertellen dat ze niet meer hoeven te bidden om een nieuw hart?! Nogmaals, hier protesteer ik tegen met al wat in mij is.
Zie de prachtige teksten die @huisman aanhaalt. Prachtig omdat het gaat over Christus die arme zondaren in Hem rijk maakt, niet in zichzelf.
Volgens mij is hier inderdaad sprake van begripsverwarring. 'Bidden om een nieuw hart' wordt door mij, en ik denk door vele anderen met mij, toch gezien als het bidden om bekering door iemand die nog geen kind van God is. Dat er ná de bekering een voortdurende vernieuwing en heiliging plaats moet vinden, spreekt niemand tegen. Maar dat wordt m.i. niet gedekt door de uitdrukking 'bidden om een nieuw hart'.
Mara schreef:Citaat van ds Hoogerland:
"Iemand kan belijdenis gedaan hebben en veel doen in de kerk, zonder dat er sprake is van ware kentekenen van geestelijk leven. Daarom wordt in dit Bijbelgedeelte opgeroepen tot waakzaamheid. We zullen ons allemaal moeten afvragen of we een wijze of dwaze maagd zijn."
Als het goed is wordt deze vraag toch wekelijks in de kerkdiensten aan ons hart gelegd? Zelfonderzoek en zelfbeproeving is noodzakelijk.
Mara schreef:Citaat van ds Hoogerland:
"Iemand kan belijdenis gedaan hebben en veel doen in de kerk, zonder dat er sprake is van ware kentekenen van geestelijk leven. Daarom wordt in dit Bijbelgedeelte opgeroepen tot waakzaamheid. We zullen ons allemaal moeten afvragen of we een wijze of dwaze maagd zijn."
Als het goed is wordt deze vraag toch wekelijks in de kerkdiensten aan ons hart gelegd? Zelfonderzoek en zelfbeproeving is noodzakelijk.
Mara schreef:Citaat van ds Hoogerland:
"Iemand kan belijdenis gedaan hebben en veel doen in de kerk, zonder dat er sprake is van ware kentekenen van geestelijk leven. Daarom wordt in dit Bijbelgedeelte opgeroepen tot waakzaamheid. We zullen ons allemaal moeten afvragen of we een wijze of dwaze maagd zijn."
Als het goed is wordt deze vraag toch wekelijks in de kerkdiensten aan ons hart gelegd? Zelfonderzoek en zelfbeproeving is noodzakelijk.
Ga je dan niet steeds in jezelf wroeten? Ik bedoel niet dat je geen zelfonderzoek moet hebben, maar wel met de Heere, doorgrond mij en zie of er in mij een schadelijke weg is.
De terugkerende vraag zou moeten zijn: Ken je de Heere Jezus? Heb je geleerd op Hem te zien? Zie je Zijn borgwerk?
Zonder dit kan het niet al heb je nog zoveel zelfonderzoek.
Als je ziet wat Hij gedaan heeft, Hij heeft over de grond gekropen als een worm en geen man, Hij heeft grote druppels bloed gezweten, Hij heeft gevraagd of de drinkbeker aan Hem voorbij mocht gaan, als je daar aan denkt zou je dan nog makkelijk zondigen?
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
