Prediking is Christusprediking?

[Johann Gottfried Walther]

Kan de discussie over de GG niet ergens anders (ander topic) worden gevoerd?

Het ging toch over de Christusprediking? Nu hoor je aan alle kanten van een Christus-verduistering in de rechterflank van de Ger Gem.?
Als we het daarover hebben dan komt dit vanzelf aan de orde. Deze beschuldiging (die wel een realiteit is in sommige kerken, maar anders dan de meesten hier denken) wordt ook ten onrechte aan de leer van de Kerk (Bijbel en Drie form. v. Enigheid, daarop gegrond) verweten, en dat moet toch wel weerlegd worden, of bewezen aan de hand van de Bijbel en belijdenis. Anders blijven we met een zware beschuldiging zitten die in feite nog niet is weerlegd. Iedereen lijkt hierin vaag te zijn.
Laten we niet veranderen, er veranderd al genoeg, en laten we getrouw proberen te blijven. En laten we onderzoeken of de zogenaamde Christus-verduistering ook een realiteit is in de behoudende (Oud) Geref. Gem. (in Ned.). Ik vind het een zware beschuldiging.

Ik wilde het los van bepaalde kerkverbanden bespreken.
Maar voor wat betreft GG zie Ds. Harinck, die signaleert
Huidige preken kennen niet die warme Christusprediking. Er is soms maar heel weinig van Jezus in de preek te vinden.

Al is het ervaren van Christusprediking ook subjectief.

Van een predikant gaat het verhaal dat hij absoluut de Christus niet preekt. Dat hij het Evangelie ernstig versmald. Ik noem geen namen en ook niet uit wat voor een kerkverband. Maar onlangs mocht ik deze predikant beluisteren en het was dus echt niet zo! Christus stond in al Zijn heerlijkheid centraal van begin tot het einde!

Let wel ene preek is de andere niet. Iemand als Philpot had ook wel aandacht en preekte ook wel over Christus, maar versmald het evangelie ernstig hij preekt(e) alleen voor Gods volk. Dus er kan veel aandacht voor Christus zijn maar toch nog een versmald evangelie.
Maar dat kom erg weinig voor. Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt. Zullen ook de aspecten van het evangelie Bijbels gepreekt worden, oproep tot geloof en bekering. Maar goed dat kom ik weer op de discussie etalage vs. evangeliedrang.

Langer geleden las ik preken van ene oudvaders, zeer ernstig (over de zonde en zondekennis), dacht soms zelf gaat hij niet te ver, maar toen hij bij Christus aankwam was er ook ernstige aandacht, en werd Christus echt geschilderd en aangeprezen.

[Paal]

Let wel ene preek is de andere niet. Iemand als Philpot had ook wel aandacht en preekte ook wel over Christus, maar versmald het evangelie ernstig hij preekt(e) alleen voor Gods volk. Dus er kan veel aandacht voor Christus zijn maar toch nog een versmald evangelie.
Maar dat kom erg weinig voor. Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt. Zullen ook de aspecten van het evangelie Bijbels gepreekt worden, oproep tot geloof en bekering. Maar goed dat kom ik weer op de discussie etalage vs. evangeliedrang.

Langer geleden las ik preken van ene oudvaders, zeer ernstig (over de zonde en zondekennis), dacht soms zelf gaat hij niet te ver, maar toen hij bij Christus aankwam was er ook ernstige aandacht, en werd Christus echt geschilderd en aangeprezen.

Begreep je ook dat dat eerste deel van de preek óók Christusprediking was? Het is Zijn werk zondaren door de kennis der wet in hun totale faillissement te brengen om zo plaats te maken voor Hemzelf. Dan krijgt dat laatste deel pas waarde! Dan gaat een preek nooit te ver...niet in het aanwijzen en afbreken van alles wat van de mens is en niet in het aanprijzen van Christus.
Lees eens de preek van Ralph Erskine over Gal.2:19.

[Johann Gottfried Walther]

Let wel ene preek is de andere niet. Iemand als Philpot had ook wel aandacht en preekte ook wel over Christus, maar versmald het evangelie ernstig hij preekt(e) alleen voor Gods volk. Dus er kan veel aandacht voor Christus zijn maar toch nog een versmald evangelie.
Maar dat kom erg weinig voor. Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt. Zullen ook de aspecten van het evangelie Bijbels gepreekt worden, oproep tot geloof en bekering. Maar goed dat kom ik weer op de discussie etalage vs. evangeliedrang.

Langer geleden las ik preken van ene oudvaders, zeer ernstig (over de zonde en zondekennis), dacht soms zelf gaat hij niet te ver, maar toen hij bij Christus aankwam was er ook ernstige aandacht, en werd Christus echt geschilderd en aangeprezen.

Begreep je ook dat dat eerste deel van de preek óók Christusprediking was? Het is Zijn werk zondaren door de kennis der wet in hun totale faillissement te brengen om zo plaats te maken voor Hemzelf. Dan krijgt dat laatste deel pas waarde! Dan gaat een preek nooit te ver...niet in het aanwijzen en afbreken van alles wat van de mens is en niet in het aanprijzen van Christus.
Lees eens de preek van Ralph Erskine over Gal.2:19.

Ja en nee, want als het bij eerste deel gebleven was, was er niets over Christus gezegd.
En dan was het zelfs geen preek volgens Ds. Roos.

[DDD]

Ik heb er geen behoefte aan te oordelen over preken die ik zelf niet gehoord heb.

Ik heb enkele malen een bijdrage gegeven over een (lees)dienst die ik beluisterd heb, en ga verder af op meditaties en andere publicaties.

Maar als je de lezing van David Gay en het artikel van dominee Kort hebt gelezen, dan kun je zelf constateren of de prediking zuiver is, of niet. Heel veel dingen die bepalen of iemand rechts of links zou zijn, zijn daarvoor onbelangrijk. Links en rechts is meer een godsdienstsociologische onderscheiding. Daar zijn andere draadjes over geweest.

Bekende rechterflankdominees uit de jaren 70 en later, en ook nu nog wel zeer bevindelijke dominees, die zelfs niet wars zijn van allogorische exegese, brengen nog steeds een welgemeend aanbod van genade en stellen Christus centraal.

Maar er zijn ook preken bekend waarin dominees dat niet doen. Waarin mensen alleen onzekerheid aangepraat wordt en eigenlijk afhankelijk gemaakt worden van het goedkeurend stempel van de dominee, al dan niet opzettelijk. Dat is niet volgens de schrift.

Zijn er links naar genoemde David Gay (ik moet bekennen dat ik hem ken) en het artikel van ds. A. Kort
En... bedoelt u met allegorische exegeze?

0

De lezing staat hierboven. En het artikel stond in het kerkblad van 15 mei. Ik kan het een keer inscannen, als je dat wilt, want ik heb het nog.

[Paal]

Let wel ene preek is de andere niet. Iemand als Philpot had ook wel aandacht en preekte ook wel over Christus, maar versmald het evangelie ernstig hij preekt(e) alleen voor Gods volk. Dus er kan veel aandacht voor Christus zijn maar toch nog een versmald evangelie.
Maar dat kom erg weinig voor. Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt. Zullen ook de aspecten van het evangelie Bijbels gepreekt worden, oproep tot geloof en bekering. Maar goed dat kom ik weer op de discussie etalage vs. evangeliedrang.

Langer geleden las ik preken van ene oudvaders, zeer ernstig (over de zonde en zondekennis), dacht soms zelf gaat hij niet te ver, maar toen hij bij Christus aankwam was er ook ernstige aandacht, en werd Christus echt geschilderd en aangeprezen.

Begreep je ook dat dat eerste deel van de preek óók Christusprediking was? Het is Zijn werk zondaren door de kennis der wet in hun totale faillissement te brengen om zo plaats te maken voor Hemzelf. Dan krijgt dat laatste deel pas waarde! Dan gaat een preek nooit te ver...niet in het aanwijzen en afbreken van alles wat van de mens is en niet in het aanprijzen van Christus.
Lees eens de preek van Ralph Erskine over Gal.2:19.

Ja en nee, want als het bij eerste deel gebleven was, was er niets over Christus gezegd.
En dan was het zelfs geen preek volgens Ds. Roos.

En als alleen het laatste gezegd was, voor wie had dat dan waarde? Het eerste deel ging ook over Zijn werk. Daarom is beide onmisbaar en kan nooit te ver gaan.

[Johann Gottfried Walther]

Ik heb al tal van keren gezegd dat wet en evangelie bij elkaar hoort. Zoals Kohlbrugge al zei: Als de wet meer echt gepreekt werd waren er meer duidelijke bekeringen.
Maar je maakt het jezelf moeilijk je hebt de preek/preken niet gelezen waar ik aan refereerde.
Wie weet ging die oudvader wel te ver...

Mijn vertrekpunt is en blijft: Als Christus Bijbels verkondigd wordt, zal dat ook zijn weerslag hebben op de andere aspecten van de prediking.

Christus dient verkondigd te worden, aan alle mensen zonder onderscheidt, en in al Zijn rijkdom, en al Zijn schatten te worden uitgestald, omdat Hij alles heeft wat alle mensen (die allen zondaren zijn) missen.

Dat is anders dan vertrekken vanuit, wij moeten zondekennis hebben wij moeten dit, en eerst dit, en eerst moet dit gepreekt worden,
en eerst zal dit gekend moeten zijn, en eerst....

De kalender van God kant 1 dag, HEDEN.
De kalender van de Duivel, morgen... en eerst, en dit en dat, en zal zomaar niet gaan.

God komt tot ons met Christus, en dan durven er te zeggen, nee God, ik moet eerst... en dit en dat.
Of wel God uw Christus is niet genoegd, Zijn lijden was niet genoeg, er moet iets anders bij, u moet meer doen, en ik moet eerst dit beleven.

Ja Gods Geest is degene die toepast en het is bij mensen onmogelijk, MAAR het is mogelijk bij God.

Er is een klem en die dient er te zijn, en die zal er zijn bij Bijbelse Christusprediking:
"Als het evangelie ons verkondigd wordt, dan kunnen we alleen nog verloren gaan, als wij Gods ingewanden vertrappen, en als wij door het bloed van Christus waden naar de hel" (Schotse puritein)

Overigens sta ik ten volle achter de prediking van de Puriteinen en zeker ook van gebroeders Erskine dus daar moet je me niet tegen willen uitspelen.

[Paal]

Ik heb al tal van keren gezegd dat wet en evangelie ]bij elkaar hoort. Zoals Kohlbrugge al zei: Als de wet meer echt gepreekt werd waren er meer duidelijke bekeringen.
Maar je maakt het jezelf moeilijk je hebt de preek/preken niet gelezen waar ik aan refereerde.
Wie weet ging die oudvader wel te ver...

O toch wel? Je vond toch van niet uiteindelijk?

Mijn vertrekpunt is en blijft: Als Christus Bijbels verkondigd wordt, zal dat ook zijn weerslag hebben op de andere aspecten van de prediking.

Christus dient verkondigd te worden, aan alle mensen zonder onderscheidt, en in al Zijn rijkdom, en al Zijn schatten te worden uitgestald, omdat Hij alles heeft wat alle mensen (die allen zondaren zijn) missen.

er is hier niemand die dat dat ontkent, ik ook niet. Ik vroeg me alleen af of je ook ziet dat een wetsprediking ook onderdeel is van een Christusprediking. Niet voor niets wordt Christus al zeer duidelijk aangehaald in zondag 2.

Dat is anders dan vertrekken vanuit, wij moeten zondekennis hebben wij moeten dit, en eerst dit, en eerst moet dit gepreekt worden,
en eerst zal dit gekend moeten zijn, en eerst....

Dat kont omdat we niet te arm kunnen zijn maar wel te rijk. Armen vervult Hij namelijk met goederen, rijken stuurt Hij ledig weg.

De kalender van God kant 1 dag, HEDEN.
De kalender van de Duivel, morgen... en eerst, en dit en dat, en zal zomaar niet gaan.

God komt tot ons met Christus, en dan durven er te zeggen, nee God, ik moet eerst... en dit en dat.
Of wel God uw Christus is niet genoegd, Zijn lijden was niet genoeg, er moet iets anders bij, u moet meer doen, en ik moet eerst dit beleven.

Ja Gods Geest is degene die toepast en het is bij mensen onmogelijk, MAAR het is mogelijk bij God.

Er is een klem en die dient er te zijn, en die zal er zijn bij Bijbelse Christusprediking:
"Als het evangelie ons verkondigd wordt, dan kunnen we alleen nog verloren gaan, als wij Gods ingewanden vertrappen, en als wij door het bloed van Christus waden naar de hel" (Schotse puritein)

Overigens sta ik ten volle achter de prediking van de Puriteinen en zeker ook van gebroeders Erskine dus daar moet je me niet tegen willen uitspelen

.
Natuurlijk, ik sta er ook van harte achter. Waarom zou ik willen uitspelen? Wat naïef, dit is toch een discussieforum?
Weet je trouwens wat die zeggen over wat er "eerst" moet gekend worden voordat Christus waarde krijgt?

[Johann Gottfried Walther]

De Puriteinen prediken geen voorwaarden.
Ze willen ook niet weten van verduistering van de prediking van Christus door wat dan ook.

Of wetsprediking ook onderdeel is van Christusprediking is wel iets anders dan dat de wetsprediking zelf prediking van Christus is.
Wat God eist is niet Christus, Christus heeft juist de wet vervuld. Je moet niet wet en evangelie vermengen.

De prediking van de wet moet er zijn, en van het evangelie (Christus) zoals ik al meermaals gezegd heb.
Maar de prediking van het evangelie (Christus) , is niet de prediking van de wet! En andersom niet.

[positief-o]

Wat ik een veel spannender vraag vind is: moeten preken nog gaan over dat je je moet bekeren? Wat ik bedoel is dit: als ik naar de wereld om me heen krijg, zie ik erg weinig mensen die rondlopen met de vraag 'hoe krijg ik een genadig God'?

Ik zie wél mensen rondlopen met de vraag: hoe krijg ik een vervuld leven?

We zouden preken dus ook dáárover kunnen laten gaan, waardoor je - via een andere route - uiteindelijk toch bij Christus en Diens kruiswerk uitkomt, natuurlijk.

[huisman]

Wat ik een veel spannender vraag vind is: moeten preken nog gaan over dat je je moet bekeren? Wat ik bedoel is dit: als ik naar de wereld om me heen krijg, zie ik erg weinig mensen die rondlopen met de vraag 'hoe krijg ik een genadig God'?

Ik zie wél mensen rondlopen met de vraag: hoe krijg ik een vervuld leven?

We zouden preken dus ook dáárover kunnen laten gaan, waardoor je - via een andere route - uiteindelijk toch bij Christus en Diens kruiswerk uitkomt, natuurlijk.

.

Lijkt mij wijs om ons te houden aan de opdracht van Christus: Het prediken van bekering en vergeving der zonden in Zijn Naam onder alle volken. (Lukas 24:47)
Van nature loopt er namelijk niemand met de vraag hoe krijg ik een genadig God. Toch stuurt Christus Zijn dienaren met deze opdracht de wereld in.

[positief-o]

Lijkt mij wijs om ons te houden aan de opdracht van Christus: Het prediken van bekering en vergeving der zonden in Zijn Naam onder alle volken. (Lukas 24:47)
Van nature loopt er namelijk niemand met de vraag hoe krijg ik een genadig God. Toch stuurt Christus Zijn dienaren met deze opdracht de wereld in.

Ik bedoelde niet te suggereren dat we moesten stoppen met het prediken van bekering en vergeving der zonden in Zijn Naam onder alle volken.

Ik vraag me echter af: moeten we ermee beginnen? Stel je publiek bestaat uit mensen die denken dat God niet bestaat? Of uit mensen die - zelfs nadat je hebt aangegeven dat Gods standaarden hoger liggen dan de onze - nog steeds denken dat ze het best OK doen?

Eigenlijk is het de aloude vraag: in hoeverre moet je je boodschap laten aansluiten op waar de ander op dat moment is?

[huisman]

Lijkt mij wijs om ons te houden aan de opdracht van Christus: Het prediken van bekering en vergeving der zonden in Zijn Naam onder alle volken. (Lukas 24:47)
Van nature loopt er namelijk niemand met de vraag hoe krijg ik een genadig God. Toch stuurt Christus Zijn dienaren met deze opdracht de wereld in.

Ik bedoelde niet te suggereren dat we moesten stoppen met het prediken van bekering en vergeving der zonden in Zijn Naam onder alle volken.

Ik vraag me echter af: moeten we ermee beginnen? Stel je publiek bestaat uit mensen die denken dat God niet bestaat? Of uit mensen die - zelfs nadat je hebt aangegeven dat Gods standaarden hoger liggen dan de onze - nog steeds denken dat ze het best OK doen?

Eigenlijk is het de aloude vraag: in hoeverre moet je je boodschap laten aansluiten op waar de ander op dat moment is?

De door mij genoemde tekst heeft nog een aanvulling. " beginnende van Jeruzalem " beginnende in de stad en bij de mensen die Christus gekruisigd hebben.
In Jeruzalem zat ook niemand op deze prediking te wachten maar door Woord en Geest gebeurden er wonderen.
Predik dit Woord tijdig en ontijdig en laten wij niet wijzer dan God willen zijn.

[Paal]

De Puriteinen prediken geen voorwaarden.
Ze willen ook niet weten van verduistering van de prediking van Christus door wat dan ook.

Of wetsprediking ook onderdeel is van Christusprediking is wel iets anders dan dat de wetsprediking zelf prediking van Christus is.
Wat God eist is niet Christus, Christus heeft juist de wet vervuld. Je moet niet wet en evangelie vermengen.

De prediking van de wet moet er zijn, en van het evangelie (Christus) zoals ik al meermaals gezegd heb.
Maar de prediking van het evangelie (Christus) , is niet de prediking van de wet! En andersom niet.

Je haalt zaken door elkaar. Ik herhaal dat het laten functioneren van (het zondigen tegen) de wet in een zondaar het werk van Christus is. Dat hoort bij Zijn ambtelijke bediening.

Door de wet wordt de mens overtuigd van Gods rechtmatigheid en rechtvaardigheid, al zou Hij straf en wraak oefenen naar de wet;
Hieruit kunnen wij ook zien, de noodzakelijkheid van een werk der wet, tot overtuiging en vernedering en hoe veel daarvan noodzakelijk is om hen te doen sterven aan de wet opdat zij Gode leven mogen. Zoveel overtuiging is er nodig, als het de mens los zal maken van het verbond der werken en als het hem van zijn eigen gerechtigheid zal doen afscheiden en hem doen uitroepen: onrein, onrein, schuldig, schuldig, opdat langs deze weg zijn vertrouwen op zichzelf gedood moge worden; opdat hij, door de wet der wet gestorven, zijn toevlucht mag nemen onder het dekkleed van Christus gerechtigheid tot rechtvaardigmaking en opdat hij, aan de wet gestorven zijnde, Gode leven mocht.
Zolang de mensen deze overtuiging uit de wet niet hebben, zo richten zij een gerechtigheid op van hun eigen werk,op zijn best genomen, hetwelk hen uit de hemel houden zal, evenzeer als zonden dat doen zullen.

Of jij dit wel of geen voorwaarde vindt of dat je het een ander naampje geeft, doet er bij mij niet zoveel toe, maar zoveel is er wel nodig (H.C. zegt "nodig te weten"). Dan, ja dan is er ook plaats voor Christus. Anders kan Christus toch geen volkomen Zaligmaker zijn.

[ejvl]

Zoals je het nu zegt is het remonstrants. Je creëert voorwaarden.
Gods woord zegt: naar Christus. Ookal heb je geen of nauwelijks overtuigingen of zondekennis. Hij is het die alles werkt. Ook als het nodig is al de door jou genoemde zaken. Onvoorwaardelijk. Alles in Christus.
En zo preekten ook de puriteinen.

Spurgeon:
Je hoeft niet eerst een bijzonder grote zondekennis te hebben ("Ik zou in Jezus Christus kunnen geloven, als ik maar meer gebukt ging onder het besef dat ik een zondaar ben. Ik zou op Hem kunnen vertrouwen, als ik maar radicaler tot vertwijfeling en wanhoop gedreven werd. Ik ben echter niet voldoende neergebogen. Mijn hart is niet genoeg verbroken. Ik weet zeker dat ik niet diep genoeg vernederd ben. En daarom kan ik niet op Christus vertrouwen"). Of een paar dagen met een Bijbeltekst rond te lopen ("Wij hebben ook mensen ontmoet die in afwachting waren van een tekst die hun op het hart gebonden werd. Er is een soort bijgeloof ontstaan dat ervan uitgaat dat een bepaalde Bijbeltekst beslag moet leggen op een mens, zó sterk, dat hij er niet los van kan komen. En dán mag je hopen dat je behouden bent"). Of bijzondere gevoelens te hebben.

"Dat moet ook gedaan worden met het oog op de Heere Jezus, de onfeilbare zielearts. Waarom, arme, ellendige zondaar, zegt u: “Ik ben geen heilige. Ik kan niet behouden worden”? Wie vertelde u dat u een heilige moest zijn? Het is Chrístus' werk om van u een heilige te maken. U zegt: “O, maar ik heb niet zoveel berouw als ik zou moeten hebben.” Het is Chrístus' werk om u zo berouwvol te maken als u behoort te zijn, en naar Hem moet u toe gaan om berouw te krijgen. U zegt: “O, maar ik heb geen verbroken hart”. Het is Chrístus die uw hart moet verbreken. Het is niet zo dat u zelf uw hart moet verbreken, om vervolgens naar Christus te kunnen gaan met een voldoende verbroken hart. Kom tot Jezus precies zoals u bent, met uw harde, stenen, ongevoelige hart, en vertrouw dat hart, en al het andere, toe aan Zijn reddende kracht. “Ik schijn zelfs geen sterk verlangen te hebben”, zegt iemand. Christus zélf schenkt elk geestelijk verlangen, door Zijn Heilige Geest. Hij is een Zaligmaker die het alfabet van de genade bij de letter A begint. Hij vraagt niet van u dat u zelf eerst tot de letter B, C of D komt,
en dat Hij u dan pas wil ontmoeten. Nee, Hij begint bij het begin."
"Dáár gaat het om. Kunt u op Jezus vertrouwen? Dat is immers wat Hij u beveelt te doen. Hoe vreemd is het dat iemand een vraag opwerpt over het vertrouwen op Hém! Wat is het toch dwaas en beledigend om wel op onze gevoelens te vertrouwen, maar niet op de Zaligmaker! "

"Het eerste onmiskenbare bewijs van geestelijk leven is namelijk vertrouwen op Jezus alleen. Het beste bewijs is niet het vertrouwen op kenmerken, tekenen, bewijzen, gevoelens, indrukken en wat al niet meer. Het beste bewijs van geestelijk leven is juist dat men daar lós van raakt en op Jezus vertrouwt. Dit is het wezen van de zalige verandering, namelijk dat iemand zichzelf verliest en de Heere God in Jezus Christus vindt"

[Nowhere]

Al is het ervaren van Christusprediking ook subjectief.

Van een predikant gaat het verhaal dat hij absoluut de Christus niet preekt. Dat hij het Evangelie ernstig versmald. Ik noem geen namen en ook niet uit wat voor een kerkverband. Maar onlangs mocht ik deze predikant beluisteren en het was dus echt niet zo! Christus stond in al Zijn heerlijkheid centraal van begin tot het einde!

Let wel ene preek is de andere niet. Iemand als Philpot had ook wel aandacht en preekte ook wel over Christus, maar versmald het evangelie ernstig hij preekt(e) alleen voor Gods volk. Dus er kan veel aandacht voor Christus zijn maar toch nog een versmald evangelie.
Maar dat kom erg weinig voor. Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt. Zullen ook de aspecten van het evangelie Bijbels gepreekt worden, oproep tot geloof en bekering. Maar goed dat kom ik weer op de discussie etalage vs. evangeliedrang.

Langer geleden las ik preken van ene oudvaders, zeer ernstig (over de zonde en zondekennis), dacht soms zelf gaat hij niet te ver, maar toen hij bij Christus aankwam was er ook ernstige aandacht, en werd Christus echt geschilderd en aangeprezen.

Nee klopt! Ook nooit op één preek afgaan, dat heb ik dan ook niet gedaan. Wellicht was dat wat onduidelijk.
Daarnaast moet je mensen soms een tweede kans geven. Dus ook bij predikanten. Van (weer een niet nader te noemen predikant of kerkverband) een predikant ooit een belijdenispreek gehoord waar ik heel veel moeite mee had. Er werden mijn inziens Bijbelse onwaarheden verteld. Later nog eens preek beluisterd over Hooglied door deze predikant. Het raakte mij diep, zo rijk!