Hoe bekeert God mensen?

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Elmousse

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Brakel is zó algemeen en laat zoveel mogelijkheden open in zijn beschrijven (waarschijnlijk uit pastorale overwegingen), dat je er eigenlijk alle kanten mee uit kunt.

En dat is vervelend. Want als je dat erkent, moet je erkennen dat buiten bepaalde kerkgenootschappen ook kinderen van God zitten. En dat gaat zomaar niet.

Nou inderdaad niet: vraag van Rik Valkenburg aan ds. Mallan: gelooft u ook dat buiten u kerkvebrand nog enige schapen zijn?
Ja er zijn er wel enkele, maar dan wel zijn het wel dwalende schapen (en gelukkig al Gods kinderen zijn dwaalzieke schapen of nee daar moet je ook weer niet gelukkig mee zijn, maar toch kan dat weleens troostvol zijn voor een schaap)

Geef je hier alleen een quote van ds Mallan weer, of stem je er ook mee in?

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Brakel is zó algemeen en laat zoveel mogelijkheden open in zijn beschrijven (waarschijnlijk uit pastorale overwegingen), dat je er eigenlijk alle kanten mee uit kunt.

Hij volgt daarin de Heere Jezus, die het vergeleek met de wind. Die waait uit verschillende richtingen en waar hij heen gaat is moeilijk vast te leggen. De wind laat zich niet kanaliseren, net zo min Gods Geest dat doet.
We hebben de mond vol over Gods souvereiniteit, maar als het over Zijn werk gaat, dan weten wij wel hoe God het moet doen. De mond vol over Zijn vrijmacht, maar ondertussen Zijn werk en manier aan banden leggen.
De Heere Jezus laat in Johannes 3 zien op welke manier, namelijk door het geloof in Hem.

[Afgewezen]

1. Is er één of meerdere bekeringswegen mogelijk?

Uiteraard.

2. Als er meerdere bekeringswegen mogelijk zijn, zijn er elementen die in elke weg voor moeten komen? Zo ja, welke.

Neem als voorbeeld de gelijkenis van de verloren zoon. Er is inkeer, er is schuldbesef, er is wederkeer, en hij wordt verzoend met zijn vader.
Dat zijn de constanten die m.i. in elke bekering aanwezig zijn.

3. Is er een oudvader/theoloog/predikant die dezelfde visie hanteerd als jou?

Ik denk dat wat ik onder 2. schrijf gewoon heel bijbels is, en dat heel veel oudvaders dit ‘schema’ ook hanteren. Maar het lijkt erop of ze uit pastorale overwegingen dan ineens heel ‘ruim’ gaan worden (en met ruim bedoel ik: het begrip ‘bekering’ heel ruim definiëren).

4. Wat van wat Brakel schrijft, ben je het mee eens, en met wat niet?

Wat hij onder [c] en [d] schrijft over ‘de wijze van wedergeboorte’, daar kan zo ongeveer iedereen mee aan de haal gaan. Wat te denken van een passage als: “In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens en buiten hun weten veranderd, etc.”?
Maar ook wat hij onder [e] schrijft, daar komt geen één schriftverwijzing in voor. Dat vind ik toch op zijn minst bedenkelijk.
Ik kan begrijpen dat mijn grootvader niet zo weg was van Brakel.
En inderdaad, voor alle duidelijkheid, ik ben PKN.

[jacob]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Elmousse

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Brakel is zó algemeen en laat zoveel mogelijkheden open in zijn beschrijven (waarschijnlijk uit pastorale overwegingen), dat je er eigenlijk alle kanten mee uit kunt.

En dat is vervelend. Want als je dat erkent, moet je erkennen dat buiten bepaalde kerkgenootschappen ook kinderen van God zitten. En dat gaat zomaar niet.

Nou inderdaad niet: vraag van Rik Valkenburg aan ds. Mallan: gelooft u ook dat buiten u kerkvebrand nog enige schapen zijn?
Ja er zijn er wel enkele, maar dan wel zijn het wel dwalende schapen (en gelukkig al Gods kinderen zijn dwaalzieke schapen of nee daar moet je ook weer niet gelukkig mee zijn, maar toch kan dat weleens troostvol zijn voor een schaap)

Geef je hier alleen een quote van ds Mallan weer, of stem je er ook mee in?

worden jullie hier nou niet totaal verschrikkelijk moedeloos van. Totaal reddeloos uitgeput. Ja de wanhoop nabij?

Die gedachten gang waar ik in het begin van deze posting al iets van hebt gezegd moet toch gewoon leiden tot totale overspannenheid. En als dat niet gebeurd dan geloof je iets niet. Of je zelf niet of God niet.

[Miscanthus]

Willen jullie DIT eens lezen?
Niet om het te beoordelen, maar gewoon om wat breder te kijken....

[Afgewezen]

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Willen jullie DIT eens lezen?
Niet om het te beoordelen, maar gewoon om wat breder te kijken....

Wat mij erin aansprak, was de zinsnede: "alsof mij het licht opging".
Toen ik de boodschap van het Evangelie begreep, was het mij ook 'of het licht opging'.

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Willen jullie DIT eens lezen?
Niet om het te beoordelen, maar gewoon om wat breder te kijken....

Wat mij erin aansprak, was de zinsnede: "alsof mij het licht opging".
Toen ik de boodschap van het Evangelie begreep, was het mij ook 'of het licht opging'.

Dan zie je het helder en klaar zoals je het nog nooit gezien had....

[Kaw]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

1. Is er één of meerdere bekeringswegen mogelijk?

Uiteraard.

2. Als er meerdere bekeringswegen mogelijk zijn, zijn er elementen die in elke weg voor moeten komen? Zo ja, welke.

Neem als voorbeeld de gelijkenis van de verloren zoon. Er is inkeer, er is schuldbesef, er is wederkeer, en hij wordt verzoend met zijn vader.
Dat zijn de constanten die m.i. in elke bekering aanwezig zijn.

3. Is er een oudvader/theoloog/predikant die dezelfde visie hanteerd als jou?

Ik denk dat wat ik onder 2. schrijf gewoon heel bijbels is, en dat heel veel oudvaders dit ‘schema’ ook hanteren. Maar het lijkt erop of ze uit pastorale overwegingen dan ineens heel ‘ruim’ gaan worden (en met ruim bedoel ik: het begrip ‘bekering’ heel ruim definiëren).

4. Wat van wat Brakel schrijft, ben je het mee eens, en met wat niet?

Wat hij onder [c] en [d] schrijft over ‘de wijze van wedergeboorte’, daar kan zo ongeveer iedereen mee aan de haal gaan. Wat te denken van een passage als: “In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens en buiten hun weten veranderd, etc.”?
Maar ook wat hij onder [e] schrijft, daar komt geen één schriftverwijzing in voor. Dat vind ik toch op zijn minst bedenkelijk.
Ik kan begrijpen dat mijn grootvader niet zo weg was van Brakel.
En inderdaad, voor alle duidelijkheid, ik ben PKN.

Ik wil je toch wijzen op de bekering van Mattheus. Jezus kwam en riep Mattheus en Mattheus volgde hem. Vervolgens ging Jezus bij Mattheus eten met andere tollenaars en hoeren. Hij had avondmaal met hen.
Dit kan ook de vrucht van evangelieverkondiging zijn: Een onwederstandelijke trekking. Door de wet? Nee, door God's liefdekoorden.

[Afgewezen]

Wij weten niet wat er in Mattheüs omging. Simpelweg omdat de Bijbel erover zwijgt.
Wij weten wél (zie bijv. ook het OT) dat berouw en erkennen van de schuld wezenlijke elementen van de bekering zijn.

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Wij weten niet wat er in Mattheüs omging. Simpelweg omdat de Bijbel erover zwijgt.
Wij weten wél (zie bijv. ook het OT) dat berouw en erkennen van de schuld wezenlijke elementen van de bekering zijn.

Maar nooit buiten het zicht op vergeving door Christus om, of voorafgaand aan Het Licht.

[plebe]

Hoe God mensen bekeert????

Door Woord en Geest beste OSW-ers. Door Zijn lieve Zoon in je leven te zenden op een dusdanige wijze dat je weet Hij de mijne, ik de Zijne.

Het is niet uit te leggen en ook niet in een schema te persen. Soms heb ik het idee dat we in de rechterflank de Heere en Zijn werk teveel in een strak schemaatje willen persen.

Doe maar niet Hij kent Zijn schapen en die schapen horen Zijn stem!

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door plebe
Hoe God mensen bekeert????

Door Woord en Geest beste OSW-ers. Door Zijn lieve Zoon in je leven te zenden op een dusdanige wijze dat je weet Hij de mijne, ik de Zijne.

Het is niet uit te leggen en ook niet in een schema te persen. Soms heb ik het idee dat we in de rechterflank de Heere en Zijn werk teveel in een strak schemaatje willen persen.

Doe maar niet Hij kent Zijn schapen en die schapen horen Zijn stem!

pfoeh, wat een fris geluid. Tijd niet gehoord hier! Zou weer bijna versmoren in gangen en standen...

[Afgewezen]

Hierbij een tweetal citaten uit een preek van George Whitefield, een bekend opwekkingsprediker (de cursivering is van mij, Afg.):

“Het is het bijzondere werk van de Geest van God om ons te overtuigen van ons ongeloof – dat we geen geloof hebben. Jezus Christus zegt: ‘Ik zal u de Trooster zenden, en wanneer die gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van de zonde van ongeloof.’ ‘Van zonde’, zegt Christus,’omdat ze in Mij niet geloven.’ Welnu, heeft God u ooit getoond dat u geen geloof had? Zijt ge er ooit toe gebracht een hard hart van ongeloof te bewenen? Was het ooit de taal van ons hart: Heere, geef mij geloof; Heere, geef mij U aan te grijpen; Heere, geef mij U aan te roepen als MIJN Heere en MIJN God? Heeft Jezus Christus u ooit op die manier overtuigd? Heeft Hij u ooit overtuigd van uw onbekwaamheid om Christus aan te grijpen, en u ertoe te brengen om tot God te roepen u geloof te geven? Zo niet, spreek dan niet van vrede in uw hart. Moge de Heere u doen ontwaken en u ware, volle vrede geven vóór u heen gaat en er niet meer zijt!”

“Zijt gij ooit met Christus gehuwd? Gaf Jezus Christus Zichzelf ooit aan u? Hebt u Christus ooit aangegrepen door een levend geloof, zo, dat ge Christus in uw harten gevoelt, zo, dat ge Hem van vrede tot uw zielen hoort spreken? Is ooit die vrede in uw harten gevloeid gelijk een rivier? Hebt u ooit die vrede gevoeld, waarvan Christus sprak tot Zijn discipelen? Ik bid God, dat Hij moge komen en tot u van vrede spreken. Deze dingen MOET u ervaren. Ik spreek nu van de onzichtbare werkelijkheden van een andere wereld, van de inwendige godsdienst, van het werk van God aan een arm zondaarshart.”

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Hierbij een tweetal citaten uit een preek van George Whitefield, een bekend opwekkingsprediker (de cursivering is van mij, Afg.):

“Het is het bijzondere werk van de Geest van God om ons te overtuigen van ons ongeloof – dat we geen geloof hebben. Jezus Christus zegt: ‘Ik zal u de Trooster zenden, en wanneer die gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van de zonde van ongeloof.’ ‘Van zonde’, zegt Christus,’omdat ze in Mij niet geloven.’ Welnu, heeft God u ooit getoond dat u geen geloof had? Zijt ge er ooit toe gebracht een hard hart van ongeloof te bewenen? Was het ooit de taal van ons hart: Heere, geef mij geloof; Heere, geef mij U aan te grijpen; Heere, geef mij U aan te roepen als MIJN Heere en MIJN God? Heeft Jezus Christus u ooit op die manier overtuigd? Heeft Hij u ooit overtuigd van uw onbekwaamheid om Christus aan te grijpen, en u ertoe te brengen om tot God te roepen u geloof te geven? Zo niet, spreek dan niet van vrede in uw hart. Moge de Heere u doen ontwaken en u ware, volle vrede geven vóór u heen gaat en er niet meer zijt!”

“Zijt gij ooit met Christus gehuwd? Gaf Jezus Christus Zichzelf ooit aan u? Hebt u Christus ooit aangegrepen door een levend geloof, zo, dat ge Christus in uw harten gevoelt, zo, dat ge Hem van vrede tot uw zielen hoort spreken? Is ooit die vrede in uw harten gevloeid gelijk een rivier? Hebt u ooit die vrede gevoeld, waarvan Christus sprak tot Zijn discipelen? Ik bid God, dat Hij moge komen en tot u van vrede spreken. Deze dingen MOET u ervaren. Ik spreek nu van de onzichtbare werkelijkheden van een andere wereld, van de inwendige godsdienst, van het werk van God aan een arm zondaarshart.”

Ook dat is helemaal waar.
Ik bedoelde meer het God missen. Het gaat hier over het missen van geloof. Dat herken ik wel.
Overigens vraag ik mij wel af of de curivering van jou de beleving van iedereen moet zijn. Dat vind ik te ver gaan en is ook niet Bijbels hard te maken.

iig bedankt voor het mooie citaat, afgewezen.


[Aangepast op 24/8/05 door Miscanthus]