parsifal schreef:Luther schreef:Ik lees net dat @Afgewezen alias @Posthoorn via twitter de moderatoren vragen om in te grijpen in deze discussie. Ik heb vandaag niet veel tijd om te reageren, maar wel wil ik kwijt dat ik het van harte eens ben met wat @huisman hier naar voren brengt. En een beetje flauw van @Afgewezen om nu via twitter aan de zijlijn commentaar te blijven geven.
De visie die @Edg hier ten beste geeft, ontdoet het verbond van al z'n waarde en laat belangrijke Schriftplaatsen buikspreken. De geloofsdoo - met uitsluiting van de kinderdoop - is een miskenning van Gods beloftewoord en acht Zijn spreken lager dan het getuigenis van een mens die vertelt over zijn geloofskeuze voor God.
Het is eigenlijk erg dat we op dit forum de gereformeerde belijdenis moeten verdedigen en dat daarop nogal wat tegenkrachten loskomen.
Edg sluit de kinderdoop niet uit volgens mij. (En zelfs als hij dat zou doen, stelt hij terechte vragen met een beroep op vroege reformatoren).
Het punt is dat m.i. Huisman (en jij) hier vreselijk tegen de gereformeerde belijdenis ingaan door doop los te maken van geloof. En zelfs geloof tegenover de toestand van Psalm 51 en Romeinen 3 te zetten.
Nee, ik wil althans niet tegen de gereformeerde belijdenis ingaan. Maar laten we die gereformeerde belijdenis en Gods Woord dan wel als geheel recht doen!
Deze discussie startte vanwege het besluit van een reformatorische school om personeel te ontslaan dat zich had laten overdopen. De vraag was, of dat terecht was. Ik heb willen betogen dat dit inderdaad een juiste beslissing is, ondanks alle pijn die zo'n beslissing op persoonlijk vlak met zich meebrengt.
Snel is de discussie verbreed en werden er twee vragen op tafel gelegd:
1. Hoe komt het toch dat de overdoop zich de laatste jaren razendsnel door de gereformeerde gezindte verspreid?
2. Is de kinderdoop wel bijbels, en zo ja, zijn de gedoopte kinderen dan eigenlijk niet verondersteld wedergeboren?
@Afgewezen verwijt mij nu dat ik niet inhoudelijk inga op argumenten. Ik mag aannemen dat ze heeft gezien hoeveel bijdragen ik heb geleverd de afgelopen dagen; nu even niet meer. Ik heb maar weinig toe te voegen aan wat ik reeds geschreven heb.
Kort samengevat is dat:
Ad 1: Ik denk dat er enkele oorzaken zijn:
1. We leven in een gevoelscultuur, gericht op emotie dus. Iets moet goed voelen, en dan is dat ook goed. De geloofsdoop sluit daar goed bij aan.
2. De dooponderschatting in een deel van de gereformeerde gezindte, als zou het alleen een uiterlijk gevoegd worden bij de kerk inhouden. Mensen gaan dan onderzoeken en komen tot de conclusie dat dat het niet is. (Onbetaalde rekening van de kerk dus.)
3. De oppervlakkige manier van het lezen van de Schrift.
4. De enorme drive van de baptisten om 'zieltjes te winnen' in de gevestigde kerken.
5. De bijdrage die de mens in dit geheel kan hebben; de kinderdoop is zo passief.
6. Het schrikbarend ontbreken van enige verworteling in de gereformeerde belijdenis en het naspreken van de Schrift door die belijdenis, en het kunnen plaatsen van het verbondsspreken in die belijdenis.
Ad 2: In de Bijbel kunnen we lezen dat God een verbond heeft gemaakt met Abraham en zijn zaad. De hoofdinhoud van dit verbond is: Christus en de zaligheid in Hem voor ieder die met het hart in Hem gelooft. Bij dat verbond hoort een teken en zegel. De besnijdenis. Dat verbond is niet verdwenen na Pinksteren. Het is toen niet plots beperkt tot volwassenen die hun geloof beleden. Petrus zegt in de eerste pinksterpreek al: "Want u komt de belofte toe en uw kinderen." Paulus schrijft dat gelovigen die niet zijn besneden, toch Abrahams kinderen zijn en de zegen van Abraham ontvangen. (Galaten 3)
Het verbond met Abraham is niet met Pinksteren opgehouden; het is één keerk uit Jood en heiden, waarbij Israël de dragende stam is. (Rom. 11) Het is één verbond, alleen het teken is veranderd. De kinderen hoorden er onder het OT bij, en nu evengoed. Op de kinderen van de gelovigen (verbinding met geloof!) rusten dezelfde beloften als op Abrahams zaad. Volgens mij is het in dit topic al eerder gezegd: Calvijn zegt in zijn commentaar op Genesis 17 tegen de wederdopers: 'Zij, die zeggen dat de kinderen der gelovigen niets beloofd is, hebben het mis. Zij verstaan Gods verbondshandelen niet."
Vandaar dat je in Handelingen verschillende keren leest dat de gelovigen gedoopt worden met hun huis (kinderen en slaven). Ook in de Vroege Kerk was zodra het kon, de kinderdoop meer en meer de regel. Polycarpus schrijft ergens dat hij al als kind is gedoopt. In de eeuwen van missionaire situatie (eerste 4 eeuwen), zie je de praktijk van de kinderdoop steeds meer toenemen. (Lees het boek van dr. M.A. van Willigen: Christus volgen)
Ik merk hier verder dat men zeker wil weten wie er precies uitverkoren is, maar volgens mij valt dat onder Deut. 29: 29....
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)