Pimpelmees schreef:Ad Anker schreef:Iets wat je schrijft mag na 20 jaar best nog gelezen worden, toch? Er zijn er hier die oude postings willen wissen. Ik begrijp dat niet. Ik heb van geen enkele posting spijt.
Ik denk niet dat het met spijt te maken heeft. Ik wil gewoon niet dat iedereen over 20 jaar nog al mijn meningen van 20 jaar terug kan lezen. Ik vind het overtrokken transparantie om dat van mensen te vragen. Daarnaast weet ik niet wie er over 20 jaar aan de macht is. Minderheden (zoals wij) moeten ons daar van bewust zijn. Joodse mensen zijn vaak minder naïef in het rondstrooien van persoonlijke gegevens.
Dat is een punt waar ik ook wel eens terdege over heb nagedacht.
Als de ontwikkelingen zo doorgaan, en de wereld zou nog 20 jaar bestaan, dan is het menselijker wijze
gesproken voor mensen makkelijk om ons te vinden. Als er in WO II internet was geweest had Adolf H. veel makkelijker de Joodse burgers kunnen vinden en vernietigen.
De onverdraagzaamheid en intolerantie treden al overal aan het licht. Denk aan prikacties van b.v. het
COC en de Clara Wichmannnen die de SGP hebben doen buigen. Maar daar blijft het echt niet bij. Lees maar goed hoe de ontwikkelingen zijn. Ook hiervoor is een groot deel van onze gezindte nu blind. Bovendien hoeft men immers niet zo te vrezen, want de neo-reformatorische groepen kunnen wel makkelijker een klein beetje meedraaien.
Het kan zelfs wel eens zo zijn dat 'dwarsliggers' of 'vernieuwers' uit eigen gelederen de grootste vervolgers van de Kerk met een hoofdletter worden. Dit wordt algemeen wel zo gedacht onder de behoudende protestanten.
En die prikacties... Waren er die dat ook niet betreffende de Joden voor WO II? Maar men was er ook toen veelal blind voor. Nederland kon immers aan de vooravond van de wereldoorlog rustig gaan slapen?
Men beseft in ons land niet eens meer dat juist door de orthodoxe protestanten een natie als Nederland is gevormd. Men keert zich tegen eigen wortels en schuwt het als dwarsliggers, weigerambtenaren, stijfhoofdige betweters enz. Niet beseffende dat men daarmee hun eigen verleden verwerpt. Maar men KENT de geschiedenis niet meer. Men weet het vaak niet. en... men WIL jet ook niet weten. Wat voorbij is dat is voorbij... zo denkt men vaak.