Begint bekering met ellendekennis?

[Tiberius]

Waarom zou Paulus anders drie dagen niet gegeten en gedronken hebben?

Met alle respect, wat is dat nu voor een vraag?
Denk je dat het niet een ontzaglijke gebeurtenis voor Paulus was, ook al waren zijn zonden hem vergeven?
En denk je dat hij geen nader onderwijs nodig had na deze totale omkering die bij hem plaatsgevonden had?

We mogen hier wel denken aan Jer. 31:19:

19 Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekendgemaakt, heb ik op de heup geklopt; ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden.

Het staat in dit hoofdstuk als één doorgaande geschiedenis. Paulus gaat zijn ellende kennen en daarom eet en drinkt hij dagenlang niet. Totdat de Heere Ananias zendt om hem te zeggen, dat zijn zonden vergeven zijn.
Je reikt hier vanuit Jeremia inderdaad een Bijbelse onderbouwing aan, dat de zondaar na zijn bekering berouw krijgt. Deze tekst beschrijft hoe Paulus het in die eerste 3 dagen in Damascus bevond.

[Posthoorn]

Pas toen Ananias hem de afwassing der zonden aanzegde kende hij Christus als zijn Zaligmaker.

Dat is een aanname, de Bijbel zegt dat zo niet.

[eilander]

Ik ga hier verder met niemand over twisten, maar blijf het betreurenswaardig vinden en volledig in strijd met wat de Schrift in deze geschiedenis zegt, wanneer mensen beweren dat Paulus Christus nog niet als Zaligmaker kende, dat Christus hem niet geopenbaard was, dat hij nog het geloof moest leren kennen, enzovoort, toen hij Damascus binnenkwam... Ook Ananias wijst trouwens terug naar de openbaring van Christus op de weg, niet naar een openbaring van Christus in Damascus (al zal Paulus zeker in Damascus meer van Christus hebben leren kennen).

Twisten misschien niet, maar je stelt het wel boudweg.

Het kennen van Christus als zijn Zaligmaker ligt in Damascus en niet op de weg erheen.
Waarom zou Paulus anders drie dagen niet gegeten en gedronken hebben? Pas toen Ananias hem de afwassing der zonden aanzegde kende hij Christus als zijn Zaligmaker.

Eerlijk gezegd begrijp ik dit probleem niet helemaal. Paulus had in elk geval geen enkele rust tot na de drie dagen. Het begin (voor Damascus) ligt hier heel dicht bij het vinden van de rust. Zolang dat dicht bij elkaar gehouden wordt, is de vraag "wanneer in die paar dagen heeft hij precies Christus gevonden" toch niet heel relevant?

De kritiek van bv. ds. Kort richt zich meer op de gedachte dat mensen wel als levendgemaakt worden gezien, maar nog niet Christus als schuldovernemende Borg zeggen te kennen. Die twee zaken moet je - als je ze niet laat samenvallen - heel dicht bij elkaar houden.

[Tiberius]

Pas toen Ananias hem de afwassing der zonden aanzegde kende hij Christus als zijn Zaligmaker.

Dat is een aanname, de Bijbel zegt dat zo niet.

Niet in Handelingen 9 nee. Maar wel in Handelingen 22.

[Zonderling]

Pas toen Ananias hem de afwassing der zonden aanzegde kende hij Christus als zijn Zaligmaker.

Dat is een aanname, de Bijbel zegt dat zo niet.

Niet in Handelingen 9 nee. Maar wel in Handelingen 22.

6 Maar het geschiedde mij, als ik reisde en Damascus genaakte, omtrent den middag, dat snellijk uit den hemel een groot licht mij rondom omscheen.
7 En ik viel ter aarde, en ik hoorde een stem tot mij zeggende: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij?
8 En ik antwoordde: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide tot mij: Ik ben Jezus de Nazaréner, Welken gij vervolgt.
9 En die met mij waren, zagen wel het licht, en werden zeer bevreesd, maar de stem Desgenen Die tot mij sprak, hoorden zij niet.
10 En ik zeide: Heere, wat zal ik doen? En de Heere zeide tot mij: Sta op en ga heen naar Damascus; en aldaar zal met u gesproken worden van al hetgeen dat u geordineerd is te doen.
11 En als ik vanwege de heerlijkheid van hetzelve licht niet zag, zo werd ik bij de hand geleid van degenen die met mij waren, en kwam te Damascus.
12 En een zekere Ananías, een godvruchtig man naar de wet, goede getuigenis hebbende van al de Joden die daar woonden,
13 Kwam tot mij, en bij mij staande, zeide tot mij: Saul, broeder, word weder ziende. En te zelver ure werd ik ziende op hem.
14 En hij zeide: De God onzer vaderen heeft u tevoren verordineerd om Zijn wil te kennen, en den Rechtvaardige te zien, en de stem uit Zijn mond te horen.
15 Want gij zult Hem getuige zijn bij alle mensen van hetgeen gij gezien en gehoord hebt.
16 En nu, wat vertoeft gij? Sta op, en laat u dopen en uw zonden afwassen, aanroepende den Naam des Heeren.

[Tiberius]

Pas toen Ananias hem de afwassing der zonden aanzegde kende hij Christus als zijn Zaligmaker.

Dat is een aanname, de Bijbel zegt dat zo niet.

Niet in Handelingen 9 nee. Maar wel in Handelingen 22.

6 Maar het geschiedde mij, als ik reisde en Damascus genaakte, omtrent den middag, dat snellijk uit den hemel een groot licht mij rondom omscheen.
7 En ik viel ter aarde, en ik hoorde een stem tot mij zeggende: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij?
8 En ik antwoordde: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide tot mij: Ik ben Jezus de Nazaréner, Welken gij vervolgt.
9 En die met mij waren, zagen wel het licht, en werden zeer bevreesd, maar de stem Desgenen Die tot mij sprak, hoorden zij niet.
10 En ik zeide: Heere, wat zal ik doen? En de Heere zeide tot mij: Sta op en ga heen naar Damascus; en aldaar zal met u gesproken worden van al hetgeen dat u geordineerd is te doen.
11 En als ik vanwege de heerlijkheid van hetzelve licht niet zag, zo werd ik bij de hand geleid van degenen die met mij waren, en kwam te Damascus.
12 En een zekere Ananías, een godvruchtig man naar de wet, goede getuigenis hebbende van al de Joden die daar woonden,
13 Kwam tot mij, en bij mij staande, zeide tot mij: Saul, broeder, word weder ziende. En te zelver ure werd ik ziende op hem.
14 En hij zeide: De God onzer vaderen heeft u tevoren verordineerd om Zijn wil te kennen, en den Rechtvaardige te zien, en de stem uit Zijn mond te horen.
15 Want gij zult Hem getuige zijn bij alle mensen van hetgeen gij gezien en gehoord hebt.
16 En nu, wat vertoeft gij? Sta op, en laat u dopen en uw zonden afwassen, aanroepende den Naam des Heeren.

[Zonderling]

14 En hij zeide: De God onzer vaderen heeft u tevoren verordineerd om Zijn wil te kennen, en den Rechtvaardige te zien, en de stem uit Zijn mond te horen.

16 En nu, wat vertoeft gij? Sta op, en laat u dopen en 17uw zonden afwassen, aanroepende den Naam des Heeren.
- kt 17 Dat is, tot een teken en verzegeling dat uw zonden door het bloed en den Geest van Christus afgewassen zijn; een wijze van spreken die van de sacramenten dikwijls gebruikt wordt. Zie Mark. 1:4. Ef. 5:26. Hetwelk nader verklaard wordt Matth. 3:11. 1 Petr. 3:21. 1 Joh. 1:7.

[Sheba]

14 En hij zeide: De God onzer vaderen heeft u tevoren verordineerd om Zijn wil te kennen, en den Rechtvaardige te zien, en de stem uit Zijn mond te horen.

16 En nu, wat vertoeft gij? Sta op, en laat u dopen en 17uw zonden afwassen, aanroepende den Naam des Heeren.
- kt 17 Dat is, tot een teken en verzegeling dat uw zonden door het bloed en den Geest van Christus afgewassen zijn; een wijze van spreken die van de sacramenten dikwijls gebruikt wordt. Zie Mark. 1:4. Ef. 5:26. Hetwelk nader verklaard wordt Matth. 3:11. 1 Petr. 3:21. 1 Joh. 1:7.

En lees ook wat Calvijn hierbij schrijft;
(...) Voorzover dus de doop ons geloof te hulp komt, daar het de vergiffenis der zonden alleen uit het bloed van Christus ontvangt, wordt hij een afwassing der ziel genoemd. De afwassing wijst niet op ( den doop als) de oorzaak er van; maar slaat op de bedoeling van Paulus die er mede te kennen geeft, dat hij na het teken ontvangen te hebben, beter zal verstaan dat zijn zonden verzoend zijn.(...)
(....) toch moeten wij er wederom op onze hoede zijn, dat wij de genade Gods niet aan het sacrament binden. Want de uitwendige bediening van de doop brengt geen nut aan, dan alleen waar het Gode behaagt. Hiermee wordt ook een andere vraag, die opgeworpen zou kunnen worden, beantwoord. Want waar Paulus het getuigenis had ontvangen, dat hem de genade Gods geworden was, waren hem de zonden reeds vergeven. Hij is dus niet pas door de doop afgewassen, maar ontvangt er ene vernieuwde bevestiging in van de genade, die hij reeds deelachtig geworden was. (....)

@Tiberius
Je hebt dus de kanttekeningen en Calvijn niet aan je zijde met jouw argument...

[Zonderling]

Eerlijk gezegd begrijp ik dit probleem niet helemaal. Paulus had in elk geval geen enkele rust tot na de drie dagen. Het begin (voor Damascus) ligt hier heel dicht bij het vinden van de rust. Zolang dat dicht bij elkaar gehouden wordt, is de vraag "wanneer in die paar dagen heeft hij precies Christus gevonden" toch niet heel relevant?

Dat laatste is waar, en dat heb ik ook eerder wel gezegd. Maar als ik zie dat aan de andere kant koste-wat-kost een standenleer verdedigd wordt aan de hand van Paulus' bekering, dan meen ik dat we dat wel mogen bestrijden.

[Tiberius]

Eerlijk gezegd begrijp ik dit probleem niet helemaal. Paulus had in elk geval geen enkele rust tot na de drie dagen. Het begin (voor Damascus) ligt hier heel dicht bij het vinden van de rust. Zolang dat dicht bij elkaar gehouden wordt, is de vraag "wanneer in die paar dagen heeft hij precies Christus gevonden" toch niet heel relevant?

Dat laatste is waar, en dat heb ik ook eerder wel gezegd. Maar als ik zie dat aan de andere kant koste-wat-kost een standenleer verdedigd wordt aan de hand van Paulus' bekering, dan meen ik dat we dat wel mogen bestrijden.

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

[Sheba]

Eerlijk gezegd begrijp ik dit probleem niet helemaal. Paulus had in elk geval geen enkele rust tot na de drie dagen. Het begin (voor Damascus) ligt hier heel dicht bij het vinden van de rust. Zolang dat dicht bij elkaar gehouden wordt, is de vraag "wanneer in die paar dagen heeft hij precies Christus gevonden" toch niet heel relevant?

Dat laatste is waar, en dat heb ik ook eerder wel gezegd. Maar als ik zie dat aan de andere kant koste-wat-kost een standenleer verdedigd wordt aan de hand van Paulus' bekering, dan meen ik dat we dat wel mogen bestrijden.

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

Dit is m.i. een zwakke opmerking. Je gaat totaal niet in op de kanttekeningen bij de Bijbel en Calvijn vergeet je ook even voor het gemak...

[Posthoorn]

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

Hier had WimAnker zo'n mooi woord voor: power en nog iets.

[Tiberius]

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

Hier had WimAnker zo'n mooi woord voor: power en nog iets.

De omkeertruc, bedoel je.

[Posthoorn]

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

Hier had WimAnker zo'n mooi woord voor: power en nog iets.

De omkeertruc, bedoel je.

Powerplay!

[Tiberius]

Het is eerder andersom: zelf ben je bezig koste wat het kost om de samenvaltheorie te verdedigen. Zelfs een enkel zinnetje in een Puntuit-artikel is al voldoende om te triggeren.
Ik begrijp niet, dat je niet inziet dat die theorie Bijbels gezien onhoudbaar is.

Hier had WimAnker zo'n mooi woord voor: power en nog iets.

De omkeertruc, bedoel je.

Powerplay!