In begin zal het niet heel duidelijk zijn, en er mogelijk veel twijfel zijn. Maar overgaan van de geestelijke dood in het leven, van buiten naar in Christus gebeurt niet onbewust.Wittewrongel schreef:K ben het met je eens over het binnen en buiten. Daar moet ook geen onderscheid gemaakt worden. Enkel zal een persoon die pas is wedergeboren Christus al gelijk kennen? Zal hij al kunnen zeggen Hij is de mijne en ik de Zijne? Dat denk ik niet toch?Johann Gottfried Walther schreef:Ik hou het bij mensen die tot onderscheid zijn gekomen, en die bekeert worden die zullen weten in wie ze geloven.edmund schreef:Juist! Zelfs een embryo: En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;Wittewrongel schreef: Als ik dit dan goed begrijp zal zelf de zuigeling Christus kennen als zijn verlosser?
Maar het is binnen of buiten, en daar is in de Bijbel geen schimmig gebied.
Onder Gods toorn en vloek, ook al voelt de zondaar dat niet, of onder Gods liefdevolle genade.
En zwoegen en proberen en op weg (tussen ongelovig en gelovige) zijn en wat al niet meer maar Christus niet kennen is op weg naar de hel zijn.
Een gelovige weet in wie hij geloofd. Ik heb aangegeven er is verdieping van kennis, en alles wordt niet op één dag geleerd. Net zoals zondekennis verdiept wordt, zo ook met de kennis van Christus.
Kohlbrugge had het al over in de 19de eeuw waarom er zo weinig duidelijke bekeringen waren zoals vroeger.
Omdat de wet niet recht gepreekt wordt. De wet moet recht gepreekt worden, en Christus moet recht gepreekt worden.