Kerkdiensten in andere culturen, hoe te waarderen?

[Hendrikus]

En staan bij het zingen!

Dat heb ik meegemaakt bij verschillende diensten, maar dan wordt het wel een soort gymnastische oefening hoor.

Eens met Mara. Als je telkens gaat staan bij het zingen wordt het een gymnastische oefening. Zitten, staan, zitten, staan, zitten, staan, zitten, staan, etc. Heel onrustig en ook niet zo fijn voor de mensen die slecht ter been zijn.

Ja en het gaat toch om zingen met het hart (eerbied), en niet om het staan op zich. Dus kan net zo goed zittend.

Nee, het gaat niet om het staan op zich. Maar staand kun je wel beter zingen, je borstkas zit niet in elkaar gevouwen, dus je longen hebben meer ruimte.

Het punt is een beetje dat wij in de rechterflank van de gereformeerde gezindte zoveel dingen niet letterlijk willen nemen. "Heft uwe handen naar omhoog", "handklapt en betuigt": het zal allemaal wel, maar dat gaan we echt niet doen hè? "Het lijkt wel een gymnastische oefening", zuchten we al als we mogen gaan staan...

[-DIA-]

En dan aan het einde van de dienst samen zingen: "Aaaa-men Aaaa-men"?
Misschien vreemd, maar ik kan hier niets over lezen in bladen als DE SAAMBINDER en DE WACHTER SIONS.
Blijkbaar leeft dit totaal niet in onze kringen, en heeft dit ook nooit geleefd in onze kringen.
Blijkbaar komt het meer voor in modernere kerken. Maar waarom doet men dit?
Heeft het iets meer is zich? Is het verkeerd als de zegen enkel door de leraar der gemeente uit wordt gesproken?

[huisman]

Om bij de "groet" na het votum de ogen open te doen, zie ik geen enkele reden, God spreekt, er is niet iets te zien.
Daarbij mij zou het alleen maar afleiden.

Als iemand / Iemand jou begroet, is het niet meer dan gepast om de persoon die deze groet uitspreekt aan te kijken, toch?

Maar met eerbied gesproken God is niet Iemand. Lees in de Bijbel wat de gestalte is van een zondig mens als Zijn God spreekt.
In mijn jeugdjaren zat ik in een liturgisch zeer moderne gemeente en heb er nooit iets van eerbied en ontzag voor Gods heiligheid gemerkt. Ik ben nog altijd dankbaar dat ik daar weggehaald ben.

[Hendrikus]

En dan aan het einde van de dienst samen zingen: "Aaaa-men Aaaa-men"?
Misschien vreemd, maar ik kan hier niets over lezen in bladen als DE SAAMBINDER en DE WACHTER SIONS.
Blijkbaar leeft dit totaal niet in onze kringen, en heeft dit ook nooit geleefd in onze kringen.
Blijkbaar komt het meer voor in modernere kerken. Maar waarom doet men dit?
Heeft het iets meer is zich? Is het verkeerd als de zegen enkel door de leraar der gemeente uit wordt gesproken?

Als het niet in de Saambinder of in de Wachter Sions heeft gestaan, dan is het niet relevant.
Wel lekker duidelijk, zo'n afgebakende horizon.
De wereld is echter ietsje groter. Gods werkterrein ook. Dat houdt niet op bij de grenzen van de biblebelt.

[Mara]

Ogen open bij de groet na het votum: niet meer dan logisch - maar waar men is opgegroeid met "handjes samen, oogjes dicht" zie je toch vaak dat mensen ook onder de groet in de gebedshouding blijven staan of zitten. Dat zijn ze zo gewend - maar kennelijk hebben ze er nooit over nagedacht of dat nou wel zo gepast is.

De kerken van de Nadere Reformatie hebben het votum meer als een gebed dan als een belijdenis opgevat. Daarom worden de ogen ook altijd gesloten. De groet wordt ook met gesloten ogen gedaan en met twee handen. Modernere stromingen houden de ogen altijd open en zien het votum meer als een stellige afkondiging.
Uit een antwoord in de vragenrubriek op RW.

Gelukkig heeft dominee Kempeneers er wel over nagedacht.

Dr. G. van den Brink in "In de kerk, bij God" [Artios-reeks, 2014]: "Het is gepast om als gemeente de groet met open ogen te ontvangen. Het 'amen' waarmee de groet afsluit, werd oorspronkelijk door de gemeente uitgesproken. Daaraan herinnert nog het feit dat de predikant het begeleidende handgebaar beëindigt zodra hij, in plaats van de gemeente, dat amen uitspreekt.

Gelukkig heeft Gijsbert van den Brink er ook over nagedacht

Als het een groet zou betreffen, zou dat met open ogen kunnen, maar het gaat erom hoe je het votum en groet wil zien.
De CGK predikanten hieven 2 handen op. Opeens ging een dominee dat met 1 hand doen en er volgden steeds meer.
En als ik merk dat een dominee 1 hand heft, doe ik mijn ogen open ja.
En meestal zie je dat wel aankomen, tenminste, ik wel.
En dat heffen van die hand zou soms wel iets zorgvuldiger kunnen.

Ook zo'n split trouwens in de CGK, de groet met 1 of 2 handen.

[-DIA-]

En dan aan het einde van de dienst samen zingen: "Aaaa-men Aaaa-men"?
Misschien vreemd, maar ik kan hier niets over lezen in bladen als DE SAAMBINDER en DE WACHTER SIONS.
Blijkbaar leeft dit totaal niet in onze kringen, en heeft dit ook nooit geleefd in onze kringen.
Blijkbaar komt het meer voor in modernere kerken. Maar waarom doet men dit?
Heeft het iets meer is zich? Is het verkeerd als de zegen enkel door de leraar der gemeente uit wordt gesproken?

Als het niet in de Saambinder of in de Wachter Sions heeft gestaan, dan is het niet relevant.
Wel lekker duidelijk, zo'n afgebakende horizon.
De wereld is echter ietsje groter. Gods werkterrein ook. Dat houdt niet op bij de grenzen van de biblebelt.

Bedoelt u dit serieus?

[Hendrikus]

En dan aan het einde van de dienst samen zingen: "Aaaa-men Aaaa-men"?
Misschien vreemd, maar ik kan hier niets over lezen in bladen als DE SAAMBINDER en DE WACHTER SIONS.
Blijkbaar leeft dit totaal niet in onze kringen, en heeft dit ook nooit geleefd in onze kringen.
Blijkbaar komt het meer voor in modernere kerken. Maar waarom doet men dit?
Heeft het iets meer is zich? Is het verkeerd als de zegen enkel door de leraar der gemeente uit wordt gesproken?

Als het niet in de Saambinder of in de Wachter Sions heeft gestaan, dan is het niet relevant.
Wel lekker duidelijk, zo'n afgebakende horizon.
De wereld is echter ietsje groter. Gods werkterrein ook. Dat houdt niet op bij de grenzen van de biblebelt.

Bedoelt u dit serieus?

Twijfel je daaraan?

[Ireneüs van Lyon]

Laten we er niet zo een principieel punt van maken.

Deze vraag en antwoord op refoweb lijkt mij verhelderend:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/339 ... et-------/

[-DIA-]

En dan aan het einde van de dienst samen zingen: "Aaaa-men Aaaa-men"?
Misschien vreemd, maar ik kan hier niets over lezen in bladen als DE SAAMBINDER en DE WACHTER SIONS.
Blijkbaar leeft dit totaal niet in onze kringen, en heeft dit ook nooit geleefd in onze kringen.
Blijkbaar komt het meer voor in modernere kerken. Maar waarom doet men dit?
Heeft het iets meer is zich? Is het verkeerd als de zegen enkel door de leraar der gemeente uit wordt gesproken?

Als het niet in de Saambinder of in de Wachter Sions heeft gestaan, dan is het niet relevant.
Wel lekker duidelijk, zo'n afgebakende horizon.
De wereld is echter ietsje groter. Gods werkterrein ook. Dat houdt niet op bij de grenzen van de biblebelt.

Bedoelt u dit serieus?

Twijfel je daaraan?

De manier van spreken deed me twijfelen.

[Luther]

Maar met eerbied gesproken God is niet Iemand. Lees in de Bijbel wat de gestalte is van een zondig mens als Zijn God spreekt.
In mijn jeugdjaren zat ik in een liturgisch zeer moderne gemeente en heb er nooit iets van eerbied en ontzag voor Gods heiligheid gemerkt.

Precies. Denk ook aan de tollenaar in de tempel.

[windorgel]

Voor mensen die niet kunnen staan is het heel naar om steeds tijdens het zingen tegen benen en ruggen aan te moeten kijken. Dan voel je je handicap dubbel. Niet nodig, we kunnen ook zittend zingen.

[DDD]

En voor mensen die geen zittend werk doen is het heel naar om anderhalf uur te moeten zitten, dan vallen ze in slaap. Zo lust ik er nog wel een paar. Ik vind het maar een raar argument.

[-DIA-]

Voor mensen die niet kunnen staan is het heel naar om steeds tijdens het zingen tegen benen en ruggen aan te moeten kijken. Dan voel je je handicap dubbel. Niet nodig, we kunnen ook zittend zingen.

Staande bidden heeft wel iets, voor zover dat het kan. Het moet geen 'verplichting' zijn. Zo zie ik wel
een ontwikkeling dat steeds minder mannen tijdens het gebed gaan staan. Ik weet dat er in de jaren '80
of '90 openlijk op gewezen is door ds. J. Goudriaan, die hier ter plaatse de (Vrije) Oud Gereformeerde
Gemeente diende. Zijn oproep had wel effect. Het was duidelijk dat daarna veel meer mannen gingen
staan tijdens het gebed.

[Johann Gottfried Walther]

Voor mensen die niet kunnen staan is het heel naar om steeds tijdens het zingen tegen benen en ruggen aan te moeten kijken. Dan voel je je handicap dubbel. Niet nodig, we kunnen ook zittend zingen.

Staande bidden heeft wel iets, voor zover dat het kan. Het moet geen 'verplichting' zijn. Zo zie ik wel
een ontwikkeling dat steeds minder mannen tijdens het gebed gaan staan. Ik weet dat er in de jaren '80
of '90 openlijk op gewezen is door ds. J. Goudriaan, die hier ter plaatse de (Vrije) Oud Gereformeerde
Gemeente diende. Zijn oproep had wel effect. Het was duidelijk dat daarna veel meer mannen gingen
staan tijdens het gebed.

Het is niet verplicht maar wel beter?

[-DIA-]

Voor mensen die niet kunnen staan is het heel naar om steeds tijdens het zingen tegen benen en ruggen aan te moeten kijken. Dan voel je je handicap dubbel. Niet nodig, we kunnen ook zittend zingen.

Staande bidden heeft wel iets, voor zover dat het kan. Het moet geen 'verplichting' zijn. Zo zie ik wel
een ontwikkeling dat steeds minder mannen tijdens het gebed gaan staan. Ik weet dat er in de jaren '80
of '90 openlijk op gewezen is door ds. J. Goudriaan, die hier ter plaatse de (Vrije) Oud Gereformeerde
Gemeente diende. Zijn oproep had wel effect. Het was duidelijk dat daarna veel meer mannen gingen
staan tijdens het gebed.

Het is niet verplicht maar wel beter?

Nee, maar het geeft wel een bepaalde uitdrukking, al het vanzelf een uiterlijkheid waar we geen gebod
of regel van kunnen maken.
De vorm van bidden zegt wel eens iets over het innerlijke. Zo hoorde ik pas in een preek dat sommige
predikanten God aanspreken of ze met de fietsenmaker praten. Dat is toch wat anders dan een zich
onderwinden om tot de Heere te spreken, bewust zijnde dat we stof en as zijn.