Zeemeeuw schreef:@Wilhelm. Wat je opmerking betreft over het klakkeloos als zuiver overnemen van de vertaling van Erasmus, wil ik via deze link verwijzen naar een artikel van L.M.P. Scholten. Is dat klakkeloos?
http://www.gbs.nl/assets/Uploads/Public ... taling.pdf
Ik dacht dat hij vond dat er te veel artikelen in staan. Ik kan het nu niet controleren, want ik heb de SB zelf niet.Jongere schreef:Ik heb beide engelse studiebijbels en vind ze totaal niet vergelijkbaar. De RSB is veel compacter dan de ESV in de noten. Ds Sonnevelt vindt dat er nu teveel noten instaan, maar voor mij is dat juist de waarde ervan.
Hij noemt beiden ("de Statenvertalers zijn soberder te werk gegaan met de noten"), maar je hebt gelijk dat de kritiek zich met name richt op de artikelen. Ik deel die kritiek niet, het lijkt me vooral een voorkeurskwestie. Dat kun je natuurlijk aangeven in een recensie.Posthoorn schreef:Ik dacht dat hij vond dat er te veel artikelen in staan. Ik kan het nu niet controleren, want ik heb de SB zelf niet.Jongere schreef:Ik heb beide engelse studiebijbels en vind ze totaal niet vergelijkbaar. De RSB is veel compacter dan de ESV in de noten. Ds Sonnevelt vindt dat er nu teveel noten instaan, maar voor mij is dat juist de waarde ervan.
Ik vond onderstaand citaat overigens nog over de vertaalprincipes van de ESV. Zoals blijkt koos men inderdaad voor de huidige wetenschappelijke visie op de Bijbeltekst, maar daarbij met hoogachting voor de textus receptus. Het gaat dus niet om een bewust afstand nemen van de principes hiervan, al is het waar dat men de TR niet als uitgangspunt neemt.Zeemeeuw schreef:Eerder in genoemd artikel komt aan de orde het gegeven dat de ESV afscheid genomen heeft van de 'textus receptus', de Bijbeltekst die eeuwenlang ten grondslag lag aan alle protestantse Bijbelvertalingen. Kan iemand hier wat meer over vertellen?
ESV schreef:In almost every case, we used the standard critical text used in scholarship today, represented by the United Bible Society’s Nestle-Aland people. And so we pretty much stuck to that because it was very safe and very well-accepted by the academic community.
As far as Textus Receptus is concerned (the Greek text that lies behind the King James), what we did was, we paid very close attention to especially those well-known verses in the King James. It’s important to us as ESV translators to maintain the same flow of thought coming from Tyndale. And so we see ourselves in the line of interpretive tradition from Tyndale through the King James. And so in those verses that are very well-known, we paid especially close attention to them. And even when the Textus Receptus is different from our critical Greek text now, we sometimes even put things in footnotes to help people who were used to the King James see where they are in the current Greek text.
Heldere woorden. Waar stond dit?Wilhelm schreef:Met al deze discussies en de schrijfsels in de Saambinder in mijn achterhoofd las ik afgelopen week een interview met Ewald Mackay.
Hij schreef o.a. de volgende wijze woorden:
Ewald Mackay:
Onze reformatorische wereld is dringend toe aan introspectie.
Terwijl de wereld om ons heen totaal vervreemd is van het christendom, voeren we intern troosteloze discussies over Bijbelvertalingen, waarin keiharde veroordelingen klinken. Het gezift over kleinigheden is een symptoom van inhoudelijke decadentie. We moeten ons laten leiden door de grote lijn van de klassieke theologie.
In plaats daarvan beschouwen we onze eigen traditie als een kasteel, de rest van de traditie is het schuurtje.
(…)
De luxe van onderling gekibbel konden de eerste christenen zich niet permitteren. Wat dat betreft is het helemaal niet verkeerd als de seculiere meerderheid de schroeven nog wat harder aandraait. Als we uit onszelf niet in staat zijn over greppels heen te stappen , moet D66 als de nieuwe keizer dat maar regelen.
(…)
Duidelijk is dat er wat moet gebeuren met onze zelfgenoegzaamheid. De beste remedie is het vertoeven in het innerlijke huis van de brede christelijke traditie, om van daaruit de wereld tegemoet te treden. In die volgorde.
Eerst moeten we ons huiswerk doen: de parasieten rond de wortels van onze traditie verwijderen, zodat die wortels weer duidelijk zichtbaar zijn.
@Luther, m.i. overschat je de wetenschap hier aanzienlijk. We zijn gelukkig niet afhankelijk van wetenschappers om te weten dat Psalm 22 profetisch is.Luther schreef:Ik heb er hier en daar nog wat meer over opgezocht. Het blijkt nu juist dat dit feit zeer bediscussieerd wordt in het wetenschappelijk onderzoek. Het is vrij simplistisch om te stellen dat de HSV-sb daarmee de plank misslaat. Bij Psalm 110 is er veel meer wetenschappelijke overeenstemming, dan bij Psalm 22. Dat zie je ook direct terug bij Psalm 22.Zonderling schreef:Ik denk dat de meesten hier het er over eens zijn dat David en andere psalmdichters door de Geest der profetie hebben gesproken, toen zij spraken over zaken die hun ware vervulling krijgen zouden in Christus. Ik geloof persoonlijk dat David ook de bewustheid gehad heeft dat hij door deze Geest van de Messias spreken mocht. Ook wist David dat de Christus uit zijn lendenen voortkomen zou. Dus eens met enkele opmerkingen hierover van Sheba en Vagari. Maar tegelijk zou ik niet durven zeggen dat David alles klaar gezien heeft, bv wat betreft Psalm 22, namelijk hoezeer en in welke opzichten dit alles precies vervuld moest worden in Christus. Sterker nog:ik geloof dat de Heere deze dingen in zekere zin verborgen gehouden heeft en dat het Gods gewone weg is om zo met Zijn kinderen, en zelfs met zijn profeten, te handelen. Zodat zij de Christus van verre gezien hebben, hetgeen hen later (of na dit leven) pas veel klaarder geopenbaard is tot hun eeuwige verwondering en lofprijzing.
Mijn punt is en blijft echter dat ik de gedachte aan het profetisch spreken in diverse psalmen, waaronder in elk geval psalm 22, in deze Studiebijbel ten enen male mis, of hooguit in zeer verzwakte vorm en in dubbelzinnige formulering.
Persoonlijk had ik echter wat explicietere duiding van het profetisch karakter van Psalm 22 gezien in de HSV.
Wat een geneuzel om dit in deze topic te plaatsen. Posthoorn heeft daar al wijze woorden over gesproken.Wilhelm schreef:Met al deze discussies en de schrijfsels in de Saambinder in mijn achterhoofd las ik afgelopen week een interview met Ewald Mackay.
Hij schreef o.a. de volgende wijze woorden:
Ewald Mackay:
Onze reformatorische wereld is dringend toe aan introspectie.
Terwijl de wereld om ons heen totaal vervreemd is van het christendom, voeren we intern troosteloze discussies over Bijbelvertalingen, waarin keiharde veroordelingen klinken. Het gezift over kleinigheden is een symptoom van inhoudelijke decadentie. We moeten ons laten leiden door de grote lijn van de klassieke theologie.
In plaats daarvan beschouwen we onze eigen traditie als een kasteel, de rest van de traditie is het schuurtje.
(…)
De luxe van onderling gekibbel konden de eerste christenen zich niet permitteren. Wat dat betreft is het helemaal niet verkeerd als de seculiere meerderheid de schroeven nog wat harder aandraait. Als we uit onszelf niet in staat zijn over greppels heen te stappen , moet D66 als de nieuwe keizer dat maar regelen.
(…)
Duidelijk is dat er wat moet gebeuren met onze zelfgenoegzaamheid. De beste remedie is het vertoeven in het innerlijke huis van de brede christelijke traditie, om van daaruit de wereld tegemoet te treden. In die volgorde.
Eerst moeten we ons huiswerk doen: de parasieten rond de wortels van onze traditie verwijderen, zodat die wortels weer duidelijk zichtbaar zijn.
Luther schreef:Heldere woorden. Waar stond dit?Wilhelm schreef:Met al deze discussies en de schrijfsels in de Saambinder in mijn achterhoofd las ik afgelopen week een interview met Ewald Mackay.
Hij schreef o.a. de volgende wijze woorden:
Ewald Mackay:
Onze reformatorische wereld is dringend toe aan introspectie.
Terwijl de wereld om ons heen totaal vervreemd is van het christendom, voeren we intern troosteloze discussies over Bijbelvertalingen, waarin keiharde veroordelingen klinken. Het gezift over kleinigheden is een symptoom van inhoudelijke decadentie. We moeten ons laten leiden door de grote lijn van de klassieke theologie.
In plaats daarvan beschouwen we onze eigen traditie als een kasteel, de rest van de traditie is het schuurtje.
(…)
De luxe van onderling gekibbel konden de eerste christenen zich niet permitteren. Wat dat betreft is het helemaal niet verkeerd als de seculiere meerderheid de schroeven nog wat harder aandraait. Als we uit onszelf niet in staat zijn over greppels heen te stappen , moet D66 als de nieuwe keizer dat maar regelen.
(…)
Duidelijk is dat er wat moet gebeuren met onze zelfgenoegzaamheid. De beste remedie is het vertoeven in het innerlijke huis van de brede christelijke traditie, om van daaruit de wereld tegemoet te treden. In die volgorde.
Eerst moeten we ons huiswerk doen: de parasieten rond de wortels van onze traditie verwijderen, zodat die wortels weer duidelijk zichtbaar zijn.
Dat is het vervelende in onze tijd. Als je steunt op een dogmatiek die voortkomt uit de Schrift kun je gegronde bezwaren hebben tegen bepaalde uitingen. Als je die steun niet hebt maar je laat leiden door gevoel/emotie, de mening van verlichte tijdgenoten en de tijdgebonden behoefte aan het alles ter discussie moeten stellen heb je automatisch grote moeite met de eerstgenoemde variant. En dan krijg je wat hier ook gebeurt: je leest iets wat in je straatje past, je past dat vervolgens toe op een discussie of uitlatingen waar je wars van bent en je denkt dat je het ei van Columbus uitgevonden hebt. Ik heb dat in een vorige posting bizar genoemd. Ik zet er nog even een streepje onder.rekcor schreef:Mijn $0,10 als aanvulling op Ewald Mackay:
Ik denk dat velen in de Ger Gez totaal niet om kunnen gaan met (theologische) onzekerheden. Er is een bijna autistische behoefte naar één Kloppend en Alomvattend Systeem (KAS) en er wordt op een bijna autische manier gedacht in zwart-wit termen. Bijv. als in de HSV Studiebijbel iets staat wat niet past in KAS, is meteen de hele HSV Studiebijbel direct onbetrouwbaar, schrikt men "heel erg" en zijn alle mensen die de HSV Studiebijbel wél waardevol vinden eigenlijk verdacht, etc.
