Hoogbegaafdheid

[Hendrikus]

Laatste tijd verdiep ik mij wat in het onderwerp hoogbegaafdheid. In dit topic lees ik heel wat aannames, en algemeenheden en mensen die er iets van menen te weten.
Zijn er ook die vanuit de praktijk er iets over kunnen zeggen, en dan bijv.
op punt van dat mensen die hoogbegaafd met hun geloof geloof zouden omgaan of anders met Gods woord omgaan.

Bij de vereniging Choochem is hoogbegaafdheid en geloof een van de speerpunten in hun aandacht. Als je er meer van wilt weten, zou je een lezing of workshop van Choochem kunnen bijwonen.
Lees om te beginnen eens: http://www.choochem.nl/nl/228_Artikel%2 ... centen.htm en http://www.choochem.nl/nl/171_Te%20slim ... 20kerk.htm

[-DIA-]

Men kan veel zijn.
Men kan hoogbegaafd zijn.
Men kan de domste mens op de aarde zijn.
Men kan een 'mongool' zijn.
Men kan de grootste 'autist' zijn.
Men kan een professor in de theologie zijn.
Men kan een gevierd prediker zijn.
Ze hebben allen van nature één zaak gemeen:

Ze allen kennen God niet.
Ze allen zijn vijanden van God en hun naaste.

Laten we dit vóór alles voor ogen houden.
Want hierop is nooit een uitzondering geweest.

[Hendrikus]

Men kan veel zijn.
Men kan hoogbegaafd zijn.
Men kan de domste mens op de aarde zijn.
Men kan een 'mongool' zijn.
Men kan de grootste 'autist' zijn.
Men kan een professor in de theologie zijn.
Men kan een gevierd prediker zijn.
Ze hebben allen van nature één zaak gemeen:

Ze allen kennen God niet.
Ze allen zijn vijanden van God en hun naaste.

Laten we dit vóór alles voor ogen houden.
Want hierop is nooit een uitzondering geweest.

Ja, datzelfde riedeltje kun je ook opnoemen als

Men kan bakker zijn,
Men kan bloemist zijn,

of

Men kan Opel rijden,
Men kan Fiat rijden,

of

Men kan dik zijn,
Men kan dun zijn

Maar met het onderwerp of met de vraag van JGW heeft dat allenaal weinig van doen.
dus

[-DIA-]

Men kan veel zijn.
Men kan hoogbegaafd zijn.
Men kan de domste mens op de aarde zijn.
Men kan een 'mongool' zijn.
Men kan de grootste 'autist' zijn.
Men kan een professor in de theologie zijn.
Men kan een gevierd prediker zijn.
Ze hebben allen van nature één zaak gemeen:

Ze allen kennen God niet.
Ze allen zijn vijanden van God en hun naaste.

Laten we dit vóór alles voor ogen houden.
Want hierop is nooit een uitzondering geweest.

Ja, datzelfde riedeltje kun je ook opnoemen als

Men kan bakker zijn,
Men kan bloemist zijn,

of

Men kan Opel rijden,
Men kan Fiat rijden,

of

Men kan dik zijn,
Men kan dun zijn

Maar met het onderwerp of met de vraag van JGW heeft dat allenaal weinig van doen.
dus

Met andere woorden: Begin daar nu niet over, want zó zwart/wit is het nu ook weer niet altijd?

[Dodo]

Het zijn dooddoeners.

Als iemand te maken krijgt met wat voor bijzonderheid dan ook in zijn leven, moet hij dat leren accepteren en kennen, en er het best van maken. Dat staat los van vrede vinden met God.
Iemand die MS krijgt, moet ook een weg vinden daarmee. Dat staat los van zijn bekering, hoewel sommige dingen elkaar kunnen raken natuurlijk. Waarom geeft God mij dit?

Hoogbegaafdheid is lastig. Er zijn veel vreemde ideeën over, scholen kunnen er niet altijd zo goed mee omgaan, ouders ook niet. Bij onze jongste in de klas zat iemand die twee klassen had overgeslagen. Was dat ideaal? Het was op dat moment wel het beste wat voor dat kind gedaan kon worden. En het heeft aardig uitgepakt, op de lange termijn.

[Johann Gottfried Walther]

Jongeren of volwassenen die hoogbegaafd zijn kunnen er ook mee worstelen waarom heeft God mij zo gemaakt.
Want hoogbegaafdheid kan een grote zegen zijn, maar ook moeilijkheden meebrengen en te moeite ermee om te gaan, en als een beproeving van God ervaren worden.

[-DIA-]

Het zijn dooddoeners.

Als iemand te maken krijgt met wat voor bijzonderheid dan ook in zijn leven, moet hij dat leren accepteren en kennen, en er het best van maken. Dat staat los van vrede vinden met God.
Iemand die MS krijgt, moet ook een weg vinden daarmee. Dat staat los van zijn bekering, hoewel sommige dingen elkaar kunnen raken natuurlijk. Waarom geeft God mij dit?

Hoogbegaafdheid is lastig. Er zijn veel vreemde ideeën over, scholen kunnen er niet altijd zo goed mee omgaan, ouders ook niet. Bij onze jongste in de klas zat iemand die twee klassen had overgeslagen. Was dat ideaal? Het was op dat moment wel het beste wat voor dat kind gedaan kon worden. En het heeft aardig uitgepakt, op de lange termijn.

Ik geloof zelfs dat er een relatie bestaat tussen drie zaken, ofwel niet geheel ondenkbaar is,
waarin hoogbegaafden, autisten en orthodoxe christenen op één punt samenkomen.

[Panny]

Het zijn dooddoeners.

Als iemand te maken krijgt met wat voor bijzonderheid dan ook in zijn leven, moet hij dat leren accepteren en kennen, en er het best van maken. Dat staat los van vrede vinden met God.
Iemand die MS krijgt, moet ook een weg vinden daarmee. Dat staat los van zijn bekering, hoewel sommige dingen elkaar kunnen raken natuurlijk. Waarom geeft God mij dit?

Elk mens heeft zijn kruis gekregen.
Ik denk dat dit de dingen zijn die God in het bijzonder gebruikt om je dingen te leren (je komt dit tegen in de Bijbel maar ook in bijvoorbeeld het dagboek van Thomas Boston).
Het bewaard voor hoogmoed en brengt je (als het goed is) dichter bij God.
En juist in het lijden kan God bijzonder kracht geven om het kruis te dragen.
In de Bijbel staat niet dat God ons een 'makkelijk' beloofd.
Denk ook aan het lijden van christenen door vervolging. Wat zijn onze 'problemen' dan meestal nog klein.

Maar dit zijn nog maar hele kleine 'vonkjes' van de poel van vuur wat je te wachten staat in de hel.
Laat het dus ook een waarschuwing zijn en een aansporing de eeuwige toorn van God te ontvlieden en dan straks voor eeuwig gelukkig te mogen zijn.

[Johann Gottfried Walther]

Laatste tijd verdiep ik mij wat in het onderwerp hoogbegaafdheid. In dit topic lees ik heel wat aannames, en algemeenheden en mensen die er iets van menen te weten.
Zijn er ook die vanuit de praktijk er iets over kunnen zeggen, en dan bijv.
op punt van dat mensen die hoogbegaafd met hun geloof geloof zouden omgaan of anders met Gods woord omgaan.

Bij de vereniging Choochem is hoogbegaafdheid en geloof een van de speerpunten in hun aandacht. Als je er meer van wilt weten, zou je een lezing of workshop van Choochem kunnen bijwonen.
Lees om te beginnen eens: http://www.choochem.nl/nl/228_Artikel%2 ... centen.htm en http://www.choochem.nl/nl/171_Te%20slim ... 20kerk.htm

Bedankt.

[Johann Gottfried Walther]

Jongeren of volwassenen die hoogbegaafd zijn kunnen er ook mee worstelen waarom heeft God mij zo gemaakt.
Want hoogbegaafdheid kan een grote zegen zijn, maar ook moeilijkheden meebrengen en te moeite ermee om te gaan, en als een beproeving van God ervaren worden.

Hier zit ik laatste tijd nog over na te denken. De moete die hoogbegaafden kunnen ondervinden om met zichzelf en anderen en medechristenen om te gaan.

[Johann Gottfried Walther]

RD:
http://www.refdag.nl/opinie/reformatori ... n_1_913960

Waarin o.a. staat:
Er zijn voorbeelden van reformatorische scholen waar hoogbegaafde kinderen een warm onthaal krijgen. De algemene gedachte binnen het reformatorisch onderwijs is echter dat hoogbegaafde leerlingen zich maar hebben te voegen naar het reguliere onderwijsaanbod. Hoe is dit te verklaren? Wordt excelleren geassocieerd met hoogmoed? Heeft het te maken met zogenoemde calvinistische waarden zoals eenvoud en nederigheid? Wat we ons daarbij af kunnen vragen is: Hoe excellent was Johannes Calvijn? Maarten Luther? Blaise Pascal? Albert Schweitzer?
Talenten

Juist binnen het reformatorisch onderwijs zou er oog moeten zijn voor de gaven en talenten die elk kind in het bijzonder van God heeft ontvangen. Als ouders én als onderwijskundigen hebben we de plicht om zorgvuldig met deze talenten om te gaan. Helaas is de huidige praktijk dat hoogbegaafde leerlingen binnen het reformatorisch onderwijs min of meer worden geweerd. Ouders zijn daarom genoodzaakt hun kinderen naar scholen met een andere identiteit te laten gaan.

[Luther]

RD:
http://www.refdag.nl/opinie/reformatori ... n_1_913960

Waarin o.a. staat:
Er zijn voorbeelden van reformatorische scholen waar hoogbegaafde kinderen een warm onthaal krijgen. De algemene gedachte binnen het reformatorisch onderwijs is echter dat hoogbegaafde leerlingen zich maar hebben te voegen naar het reguliere onderwijsaanbod. Hoe is dit te verklaren? Wordt excelleren geassocieerd met hoogmoed? Heeft het te maken met zogenoemde calvinistische waarden zoals eenvoud en nederigheid? Wat we ons daarbij af kunnen vragen is: Hoe excellent was Johannes Calvijn? Maarten Luther? Blaise Pascal? Albert Schweitzer?
Talenten

Juist binnen het reformatorisch onderwijs zou er oog moeten zijn voor de gaven en talenten die elk kind in het bijzonder van God heeft ontvangen. Als ouders én als onderwijskundigen hebben we de plicht om zorgvuldig met deze talenten om te gaan. Helaas is de huidige praktijk dat hoogbegaafde leerlingen binnen het reformatorisch onderwijs min of meer worden geweerd. Ouders zijn daarom genoodzaakt hun kinderen naar scholen met een andere identiteit te laten gaan.

Dit laatste is beslist niet waar. Het is alleen steeds een afweging: gaat het hier om echte hoogbegaafdheid, of vinden de ouders dat hun prinsje of prinsesje de slimste van het land is.
Daar komt nog bij: echt hoogbegaafde kinderen missen nogal eens basale vaardigheden in de sociale context van een school. Dat moet dan dus wat extra aandacht krijgen.

[Johann Gottfried Walther]

RD:
http://www.refdag.nl/opinie/reformatori ... n_1_913960

Waarin o.a. staat:
Er zijn voorbeelden van reformatorische scholen waar hoogbegaafde kinderen een warm onthaal krijgen. De algemene gedachte binnen het reformatorisch onderwijs is echter dat hoogbegaafde leerlingen zich maar hebben te voegen naar het reguliere onderwijsaanbod. Hoe is dit te verklaren? Wordt excelleren geassocieerd met hoogmoed? Heeft het te maken met zogenoemde calvinistische waarden zoals eenvoud en nederigheid? Wat we ons daarbij af kunnen vragen is: Hoe excellent was Johannes Calvijn? Maarten Luther? Blaise Pascal? Albert Schweitzer?
Talenten

Juist binnen het reformatorisch onderwijs zou er oog moeten zijn voor de gaven en talenten die elk kind in het bijzonder van God heeft ontvangen. Als ouders én als onderwijskundigen hebben we de plicht om zorgvuldig met deze talenten om te gaan. Helaas is de huidige praktijk dat hoogbegaafde leerlingen binnen het reformatorisch onderwijs min of meer worden geweerd. Ouders zijn daarom genoodzaakt hun kinderen naar scholen met een andere identiteit te laten gaan.

Dit laatste is beslist niet waar. Het is alleen steeds een afweging: gaat het hier om echte hoogbegaafdheid, of vinden de ouders dat hun prinsje of prinsesje de slimste van het land is.
Daar komt nog bij: echt hoogbegaafde kinderen missen nogal eens basale vaardigheden in de sociale context van een school. Dat moet dan dus wat extra aandacht krijgen.

Die afweging kan er zijn, aan de andere kant (b)lijkt er ook heel wat onkunde te zijn bij (veel) docenten over wat hoogbegaafdheid inhoud en de problemen die er kunnen zijn, en dat gaat wel verder als basale vaardigheden in sociale context, laatste tijd wordt er juist meer getwijfeld aan of hoogbegaafden wel sociaal beperkter zijn. Als het zo is dat ouders vinden dat hun kindje het slimste van het land is, is dat wel iets anders dan hoogbegaafdheid ja.

[DDD]

Bij hoogbegaafden die niet heel sociaal handig zijn, valt hun afwijking meer op. Anderen kunnen dat beter camoufleren door zich aan te passen aan minder slimme mensen.

Maar ik schrok wel van het artikel. Ik begreep onlangs juist dat er zelfs in het reformatorisch speciaal onderwijs ruimte is voor hoogbegaafden.

[Hendrikus]

RD:
http://www.refdag.nl/opinie/reformatori ... n_1_913960

Waarin o.a. staat:
Er zijn voorbeelden van reformatorische scholen waar hoogbegaafde kinderen een warm onthaal krijgen. De algemene gedachte binnen het reformatorisch onderwijs is echter dat hoogbegaafde leerlingen zich maar hebben te voegen naar het reguliere onderwijsaanbod. Hoe is dit te verklaren? Wordt excelleren geassocieerd met hoogmoed? Heeft het te maken met zogenoemde calvinistische waarden zoals eenvoud en nederigheid? Wat we ons daarbij af kunnen vragen is: Hoe excellent was Johannes Calvijn? Maarten Luther? Blaise Pascal? Albert Schweitzer?
Talenten

Juist binnen het reformatorisch onderwijs zou er oog moeten zijn voor de gaven en talenten die elk kind in het bijzonder van God heeft ontvangen. Als ouders én als onderwijskundigen hebben we de plicht om zorgvuldig met deze talenten om te gaan. Helaas is de huidige praktijk dat hoogbegaafde leerlingen binnen het reformatorisch onderwijs min of meer worden geweerd. Ouders zijn daarom genoodzaakt hun kinderen naar scholen met een andere identiteit te laten gaan.

Dit laatste is beslist niet waar. Het is alleen steeds een afweging: gaat het hier om echte hoogbegaafdheid, of vinden de ouders dat hun prinsje of prinsesje de slimste van het land is.
Daar komt nog bij: echt hoogbegaafde kinderen missen nogal eens basale vaardigheden in de sociale context van een school. Dat moet dan dus wat extra aandacht krijgen.

Dat laatste is beslist niet waar, zeg je. En dat verwijst naar de opmerking "Ouders zijn daarom genoodzaakt hun kinderen naar scholen met een andere identiteit te laten gaan". Daarmee zeg je dus impliciet dat reformatorische scholen zonder uitzondering adequaat weten om te gaan met kinderen met een hoog IQ. Nou, als er iets niét waar is, dan is het dát wel.
De familie "Van Dijk" uit het RD benoemt een aantal problemen die zich inderdaad voordoen. Jammer vind ik wel dat het blijft bij het opsommen wat er allemaal niet goed gaat.
Kennis van hoogbegaafdheid is op veel scholen nauwelijks aanwezig. De schoolbegeleidingsdienst schiet vaak ook tekort, maar voordat de schoolbegeleidingsdienst wordt ingeschakeld, moet de leerkracht al wel hebben onderkend dat er een (potentieel) probleem is. Zolang de leerkracht denkt "laat Jantje zich maar aanpassen, doe maar gewoon, ik heb m'n handen vol aan de zwakke leerlingen", dan houdt Jantje alleen het stempel van een lastig, irritant ventje en onderkent niemand wat er werkelijk met Jantje aan de hand is.
Als scholen adequaat met hoogbegaafdheid zouden weten om te gaan, gingen er niet zoveel middelbare scholieren in de klas 2 of 3 onderuit en liepen er niet zoveel volwassenen rond met de gevolgen van het nooit begrepen zijn.