Geloofsonzekerheid (hoe kan dit geloofszekerheid worden?)

[MoesTuin]

n het kader van dit topic wil ik zeggen dat Ezau precies die zegen kreeg die hij wilde.
Heb je hem wel eens gelezen?

En Ezau zeide tot zijn vader: Hebt gij maar dezen enen zegen, mijn vader? Zegen mij, ook mij, mijn vader! En Ezau hief zijn stem op, en weende.
Toen antwoordde zijn vader Izak en zeide tot hem: Zie, de vettigheden der aarde zullen uw woningen zijn, en van den dauw des hemels van boven af zult gij gezegend zijn.
En op uw zwaard zult gij leven, en zult uw broeder dienen; doch het zal geschieden, als gij heersen zult, dan zult gij zijn juk van uw hals afrukken. Genesis 27 vers 38-40.

Tot nu toe kom ik niet direct de zaken tegen die de topic titel suggereert.
Het gaat nu meer over het leven en sterven van Ezau, wat niet verkeerd is, maar hoe zien jullie dit mbt geloofs(on)zekerheid?

Dank voor je bericht, een verademing
Ik zat me ook al af te vragen wat dit nu allemaal met het onderwerp van dit topic te maken had.
....en hoe hier verder op in te haken

[Bona Fide]

n het kader van dit topic wil ik zeggen dat Ezau precies die zegen kreeg die hij wilde.
Heb je hem wel eens gelezen?

En Ezau zeide tot zijn vader: Hebt gij maar dezen enen zegen, mijn vader? Zegen mij, ook mij, mijn vader! En Ezau hief zijn stem op, en weende.
Toen antwoordde zijn vader Izak en zeide tot hem: Zie, de vettigheden der aarde zullen uw woningen zijn, en van den dauw des hemels van boven af zult gij gezegend zijn.
En op uw zwaard zult gij leven, en zult uw broeder dienen; doch het zal geschieden, als gij heersen zult, dan zult gij zijn juk van uw hals afrukken. Genesis 27 vers 38-40.

Tot nu toe kom ik niet direct de zaken tegen die de topic titel suggereert.
Het gaat nu meer over het leven en sterven van Ezau, wat niet verkeerd is, maar hoe zien jullie dit mbt geloofs(on)zekerheid?

Dank voor je bericht, een verademing
Ik zat me ook al af te vragen wat dit nu allemaal met het onderwerp van dit topic te maken had.
....en hoe hier verder op in te haken

N.a.v. een post van alias, die ik ook niet heb gelezen omdat die is weggehaald, is het draadje gaan lopen zoals het is gelopen.

[MoesTuin]

n het kader van dit topic wil ik zeggen dat Ezau precies die zegen kreeg die hij wilde.
Heb je hem wel eens gelezen?

En Ezau zeide tot zijn vader: Hebt gij maar dezen enen zegen, mijn vader? Zegen mij, ook mij, mijn vader! En Ezau hief zijn stem op, en weende.
Toen antwoordde zijn vader Izak en zeide tot hem: Zie, de vettigheden der aarde zullen uw woningen zijn, en van den dauw des hemels van boven af zult gij gezegend zijn.
En op uw zwaard zult gij leven, en zult uw broeder dienen; doch het zal geschieden, als gij heersen zult, dan zult gij zijn juk van uw hals afrukken. Genesis 27 vers 38-40.

Tot nu toe kom ik niet direct de zaken tegen die de topic titel suggereert.
Het gaat nu meer over het leven en sterven van Ezau, wat niet verkeerd is, maar hoe zien jullie dit mbt geloofs(on)zekerheid?

Dank voor je bericht, een verademing
Ik zat me ook al af te vragen wat dit nu allemaal met het onderwerp van dit topic te maken had.
....en hoe hier verder op in te haken

N.a.v. een post van alias, die ik ook niet heb gelezen omdat die is weggehaald, is het draadje gaan lopen zoals het is gelopen.

Dank je wel, en ook via PB ontving ik berichten hoe het mis ging in dit topic.
Duidelijk.
Het resultaat van de "groene knipschaar"
Kunnen we nu ontopic verder....
Misschien dat iemand de draad, ontopic weer weet op te pakken, of dat een moderator het zijdraadje in dit topic, hier een nieuw topic van maakt....zodat we nu verder kunnen praten over geloofsonzekerheid en hoe en of dit wel of niet geloofszekerheid zou kunnen gaan worden.

[Panny]

"geloofsonzekerheid en hoe en of dit wel of niet geloofszekerheid zou kunnen gaan worden."

Door een ontmoeting met Jezus Christus?

[helma]

Door niet meer te leunen op je gevoel; maar vast te klampen aan het Woord. Er stáát geschreven.

Als Johannes de Doper twijfelt en zijn discipelen naar Jezus stuurt met de vraag: 'Zijt Gij degene die komen zou of verwachten wij een ander' snelt Jezus niet naar Johannes toe voor een ontmoeting die de twijfels weg moeten nemen, maar verwijst Hij Johannes terug naar het Woord.

[MoesTuin]

Inderdaad brengt een ontmoeting met de Heere Jezus, Zekerheid.
Het brengt rust in Hem.
Vrede.
Van daaruit kun je verder, in Rots vast Vertrouwen in alles op Hem, naar de beloften ons gegeven.
Hij moet meer worden, ik moet minder worden.

Schitterend en waar hoe Paulus dit omschrijft in 2 Korinthe 3

1 Gaan wij weder onszelf aanprijzen? Of hebben wij soms, gelijk sommigen, aanbevelingsbrieven bij u of van u nodig?
2 Onze brief zijt gij, geschreven in onze harten, kenbaar en leesbaar voor alle mensen,
3 daar gij toont een brief van Christus te zijn, door onze dienst opgesteld, niet met inkt geschreven, maar met de Geest van de levende God, niet op tafelen van steen, maar op tafelen van vlees in de harten.
4 Zulk een vertrouwen hebben wij door Christus op God.
5 Niet dat wij uit onszelf bekwaam zijn iets als óns werk in rekening te brengen, maar onze bekwaamheid is Gods werk,
6 die ons ook bekwaam gemaakt heeft om dienaren te zijn van een nieuw verbond, niet der letter, maar des Geestes, want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

[Sheba]

Door niet meer te leunen op je gevoel; maar vast te klampen aan het Woord. Er stáát geschreven.

Als Johannes de Doper twijfelt en zijn discipelen naar Jezus stuurt met de vraag: 'Zijt Gij degene die komen zou of verwachten wij een ander' snelt Jezus niet naar Johannes toe voor een ontmoeting die de twijfels weg moeten nemen, maar verwijst Hij Johannes terug naar het Woord.

Heeft Johannes wel getwijfeld?
Volgens mij stuurt hij niet de discipelen naar Jezus toe omdat hij twijfelde...

[helma]

Door niet meer te leunen op je gevoel; maar vast te klampen aan het Woord. Er stáát geschreven.

Als Johannes de Doper twijfelt en zijn discipelen naar Jezus stuurt met de vraag: 'Zijt Gij degene die komen zou of verwachten wij een ander' snelt Jezus niet naar Johannes toe voor een ontmoeting die de twijfels weg moeten nemen, maar verwijst Hij Johannes terug naar het Woord.

Heeft Johannes wel getwijfeld?
Volgens mij stuurt hij niet de discipelen naar Jezus toe omdat hij twijfelde...

Bedoel je dat zijn dicipelen twijfelden (zoals de ktt het uitleggen)
ik denk idd dat Johannes zelf twijfelde; de werken van Jezus waren zo anders dan hij had verwacht. En ook zijn eigen weg was zo anders dan hij had gedacht.
Maar of hij, of zijn discipelen twijfelen, Jezus verwijst terug naar het Woord. Dat maakt verder niet uit.

Het is bij Johannes in de gevangenis zo gaan stormen. Hij is terechtgekomen op de zeef van satan. Dan kunnen we vroeger goede tijden hebben gehad, maar we kunnen het er niet meer mee doen. Dan is het alsof alles in ons leven wordt weggeblazen. O, wat zal er in Johannes zijn omgegaan.
Gemeente, hij zal getobd hebben met het mysterie van Gods raadsbesluit. Daar zit hij iedere dag in dat stikdonkere hol. Geen streepje daglicht dringt er tot hem door. Daar is geen enkel verschil tussen nacht en dag. Denkt u zich eens in! Johannes was ook maar een mens. Een riet. Zijn gedachten tollen door elkaar. Hij komt geestelijk muurvast te zitten.
‘Waarom deze weg?’, zo kreunt het in zijn ziel. Is dat nu Hij moet wassen, maar ik minder worden? Moet ik nu zo de voorloper van de Koning zijn? En Jezus Zelf trekt daar maar door heel het land en Hij eet met tollenaren en zondaren... Johannes had de zonde bestraft en Jezus, Hij gaat met zondaren om... Het schijnt of Jezus Johannes vergeten is. Of Hij Zich niet meer om Zijn voorloper bekommert. O, het heeft bij Johannes gestormd. Alles is bij Johannes op de zeef gekomen.
---
Ook Johannes ligt op de zeef. Zelfs de grootste geloofshelden, voor zover we dat kunnen en mogen zeggen, hebben hun strijd, hun twijfelingen, hun diepten gekend.
Maar dan heeft Johannes’ aanvechting een bijzondere spits gehad. Als de discipelen met hun berichten over Jezus bij Johannes komen, dan gaat Johannes twijfelen aan Jezus Zelf! Zou Hij de Messias wel zijn? Zijt Gij Degene Die komen zou of verwachten wij een ander? Dat was de diepte van Johannes’ aanvechting.
Gemeente dat was erger, veel en veel erger dan die stikdonkere gevangenis waar hij in zat. ‘Heb ik me vergist? Is Hij, Die ik heb aangewezen als het Lam Gods, wel echt de beloofde Messias?’
O zeker, Johannes hoort van Zijn wonderen, maar hij hoort ook dat Hij met tollenaren en zondaren omgaat. Hoe kan dat? Zeker, Johannes had Hem aangewezen als het Lam Gods, maar ook als Degene Wiens wan in Zijn hand zou zijn, Die komen zou om Zijn dorsvloer te doorzuiveren. Hij zou toch komen om - net als Johannes - de zonde aan te wijzen? Hij zou toch komen als Rechter om Zijn dorsvloer te zuiveren?
O, Johannes heeft het niet meer begrepen. Is dat nu Jezus? Heeft hij zich dan zo vergist? Maar dat zou verschrikkelijk zijn! Als hij zich vergist heeft, dan is heel zijn prediking bij de Jordaan tevergeefs geweest. Dan heeft hij zich in alles vergist. Dan heeft hij Hem tevergeefs aangewezen als het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt. Dan gaat alles en alles ondersteboven!
Voelt u de diepte van zijn aanvechting? Als Jezus het niet is, wat blijft er dan over? Johannes had Hem aangewezen als het Lam Gods, als Degene Die na hem komt en Die sterker is dan hij. Heeft hij zich dan vergist? Dan is heel zijn leven, dan is al zijn arbeid tevergeefs geweest. Dan heeft hij een hersenschim, een waanidee nagejaagd!

[Sheba]

Door niet meer te leunen op je gevoel; maar vast te klampen aan het Woord. Er stáát geschreven.

Als Johannes de Doper twijfelt en zijn discipelen naar Jezus stuurt met de vraag: 'Zijt Gij degene die komen zou of verwachten wij een ander' snelt Jezus niet naar Johannes toe voor een ontmoeting die de twijfels weg moeten nemen, maar verwijst Hij Johannes terug naar het Woord.

Heeft Johannes wel getwijfeld?
Volgens mij stuurt hij niet de discipelen naar Jezus toe omdat hij twijfelde...

Bedoel je dat zijn dicipelen twijfelden (zoals de ktt het uitleggen)
ik denk idd dat Johannes zelf twijfelde; de werken van Jezus waren zo anders dan hij had verwacht. En ook zijn eigen weg was zo anders dan hij had gedacht.
Maar of hij, of zijn discipelen twijfelen, Jezus verwijst terug naar het Woord. Dat maakt verder niet uit.

Het is bij Johannes in de gevangenis zo gaan stormen. Hij is terechtgekomen op de zeef van satan. Dan kunnen we vroeger goede tijden hebben gehad, maar we kunnen het er niet meer mee doen. Dan is het alsof alles in ons leven wordt weggeblazen. O, wat zal er in Johannes zijn omgegaan.
Gemeente, hij zal getobd hebben met het mysterie van Gods raadsbesluit. Daar zit hij iedere dag in dat stikdonkere hol. Geen streepje daglicht dringt er tot hem door. Daar is geen enkel verschil tussen nacht en dag. Denkt u zich eens in! Johannes was ook maar een mens. Een riet. Zijn gedachten tollen door elkaar. Hij komt geestelijk muurvast te zitten.
‘Waarom deze weg?’, zo kreunt het in zijn ziel. Is dat nu Hij moet wassen, maar ik minder worden? Moet ik nu zo de voorloper van de Koning zijn? En Jezus Zelf trekt daar maar door heel het land en Hij eet met tollenaren en zondaren... Johannes had de zonde bestraft en Jezus, Hij gaat met zondaren om... Het schijnt of Jezus Johannes vergeten is. Of Hij Zich niet meer om Zijn voorloper bekommert. O, het heeft bij Johannes gestormd. Alles is bij Johannes op de zeef gekomen.
---
Ook Johannes ligt op de zeef. Zelfs de grootste geloofshelden, voor zover we dat kunnen en mogen zeggen, hebben hun strijd, hun twijfelingen, hun diepten gekend.
Maar dan heeft Johannes’ aanvechting een bijzondere spits gehad. Als de discipelen met hun berichten over Jezus bij Johannes komen, dan gaat Johannes twijfelen aan Jezus Zelf! Zou Hij de Messias wel zijn? Zijt Gij Degene Die komen zou of verwachten wij een ander? Dat was de diepte van Johannes’ aanvechting.
Gemeente dat was erger, veel en veel erger dan die stikdonkere gevangenis waar hij in zat. ‘Heb ik me vergist? Is Hij, Die ik heb aangewezen als het Lam Gods, wel echt de beloofde Messias?’
O zeker, Johannes hoort van Zijn wonderen, maar hij hoort ook dat Hij met tollenaren en zondaren omgaat. Hoe kan dat? Zeker, Johannes had Hem aangewezen als het Lam Gods, maar ook als Degene Wiens wan in Zijn hand zou zijn, Die komen zou om Zijn dorsvloer te doorzuiveren. Hij zou toch komen om - net als Johannes - de zonde aan te wijzen? Hij zou toch komen als Rechter om Zijn dorsvloer te zuiveren?
O, Johannes heeft het niet meer begrepen. Is dat nu Jezus? Heeft hij zich dan zo vergist? Maar dat zou verschrikkelijk zijn! Als hij zich vergist heeft, dan is heel zijn prediking bij de Jordaan tevergeefs geweest. Dan heeft hij zich in alles vergist. Dan heeft hij Hem tevergeefs aangewezen als het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt. Dan gaat alles en alles ondersteboven!
Voelt u de diepte van zijn aanvechting? Als Jezus het niet is, wat blijft er dan over? Johannes had Hem aangewezen als het Lam Gods, als Degene Die na hem komt en Die sterker is dan hij. Heeft hij zich dan vergist? Dan is heel zijn leven, dan is al zijn arbeid tevergeefs geweest. Dan heeft hij een hersenschim, een waanidee nagejaagd!

Ik ga inderdaad van de kanttekeningen en Calvijn uit. Daarnaast moet ik ook aan de geschiedenis bij de Jordaan denken waar Johannes doopte en :En zie, ene stem uit de hemelen zeggende: Deze is mijn Zoon, mijn geliefde, in dewelken Ik mijn welbehagen heb.
God Zelf openbaart Christus hier aan Johannes als de beloofde Messias. Johannes heeft Jezus niet alleen zelf als de beloofde Messias aangewezen maar God Zelf deed dat ook.
Als Johannes zelf twijfelde zou hij zijn discipelen dan direct naar het voorwerp van zijn geloof gestuurd hebben? hij stuurde dus zijn discipelen naar Christus omdat zij ondanks al zijn onderwijs nog geen helder zicht op de komende Messias hadden. En dat Hij hen daarin zou onderwijzen voordat Johannes zou sterven.

Mag je deze geschiedenis zo 1 op 1 overzetten op onze tijd mbt het duiden van de twijfel etc. Omdat de discipelen Johannes en Jezus leefden voor de uitstorting van de Heilige Geest. Zei de Heere Jezus Zelf niet na deze (is uitstorting Heilige Geest) zult gij het verstaan? En hoe ze het verstaan hebben blijkt uit de apostolische brieven. Wat een en al zekerheid is.

[helma]

Heb je dat zelf dan nooit? Hoewel je al zoveel genade van de Heere hebt ontvangen; zó rijk op Christus hebt mogen zien, maar toch ineens op de zeef van satan. Dat je een en al twijfel bent; soms zelfs aan het Godsbestaan; maar dat je in al je vertwijfeling maar één weg weet > naar de Heere toe.
Waarom zou Johannes niet hebben kunnen twijfelen? Kan iemand die op Christus heeft mogen zien dan niet meer twijfelen?

[Sheba]

Heb je dat zelf dan nooit? Hoewel je al zoveel genade van de Heere hebt ontvangen; zó rijk op Christus hebt mogen zien, maar toch ineens op de zeef van satan. Dat je een en al twijfel bent; soms zelfs aan het Godsbestaan; maar dat je in al je vertwijfeling maar één weg weet > naar de Heere toe.
Waarom zou Johannes niet hebben kunnen twijfelen? Kan iemand die op Christus heeft mogen zien dan niet meer twijfelen?

Na ontvangen genade kom je op die zeef van de Satan. Hoe dan ook. Hij zal je steeds weer op jezelf willen doen zie. En dan is het raak, onzekerheid. Wat een zegen dat de zekerheid niet in in ons ligt Maar in Hem!
Misschien moet je onderscheid maken tussen aanvechting en twijfel. En wat verstaan we onder twijfel? En wat verstaan we onder aanvechting?

Petrus op het water.... Twijfel toen hij op de golven zag. Maar voordat hij onderging, riep hij Christus aan. En in dat aanroepen, aangevochten, was geloof op redding! Want hij riep naar Christus waarvan hij alleen redding verwachtte. Hij ging dus niet redeneren en in zichzelf graven. Maar riep in nood Hem aan. En dat is een kenmerk van het geloof.

[DDD]

Wat zou dan het verschil zijn tussen aanvechting en twijfel? Het ene benadrukt meer de eigen rol van de mens, maar laten we niet te snel goed van onszelf denken.

[Sheba]

Wat zou dan het verschil zijn tussen aanvechting en twijfel? Het ene benadrukt meer de eigen rol van de mens, maar laten we niet te snel goed van onszelf denken.

Zijn aanvechtingen niet meer dingen of zaken die het zicht op Christus ontnemen? Dat veronderstelt dat er kennis is aan het zaligmakend geloof. En aanvechtingen kunnen twijfel voortbrengen?
Maar dan moeten we helder hebben wat er precies onder twijfel verstaan wordt, en de oorzaak ervan. want twijfel kan ook gewoon uit het ongeloof voortkomen.

[MoesTuin]

Interessant de voorgaande postings.
En hoe lezen jullie het bijbelgedeelte mbt het topic onderwerp uit Mattheus 14

26 Toen de discipelen Hem over de zee zagen gaan, werden zij verbijsterd en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van vrees.
27 Terstond sprak [Jezus] hen aan en zeide: Houdt moed, Ik ben het, weest niet bevreesd!
28 Petrus antwoordde Hem en zeide: Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het water.
29 En Hij zeide: Kom! En Petrus ging uit het schip en liep over het water en ging naar Jezus.
30 Maar toen hij zag op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red mij!
31 Terstond stak Jezus hem de hand toe en greep hem en zeide tot hem: Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?
32 En toen zij in het schip geklommen waren, ging de wind liggen.
33 Die in het schip waren, vielen voor hem neder en zeiden: Waarlijk, Gij zijt Gods Zoon!

Ongeloof Twijfel (geloofs) Onzekerheid Vrees Noodkreet Jezus steekt de hand toe Geloof (zekerheid)

Naast het verstandelijk Geloof, naar enkel en alleen het gehele Woord van God, openbaar gemaakt in de Bijbel
Is hierbij ook zeker wel een geloof vanuit het Hart persoonlijk van node.....

Het is een situatie van "blind" vertrouwen op de Here Jezus.
Herkenbaar vanuit (moeilijke) situaties van elke dag
Heere help me!
En dan maakt het zo'n groot verschil of je verkeerd in geloofsonzekerheid of geloofszekerheid.
Geloofszekerheid maakt de weg open naar Christus, omdat je weet dat als je wegzinkt, zoals Petrus, je in waar Geloof mag opzien naar Hem en Hij je trekken zal.
Geloofsonzekerheid kan getuigen van hoogmoed van de mens.....omdat je niet op Christus wilt zien, terwijl Hij je enigste Hoop en Redder wil Zijn in dit leven en je enkel via Hem tot God kan komen uit Genade alleen, onverdiend, duur betaald. Hij wil je (op)trekken. Aan jou het antwoord hierop.

[DDD]

Wat zou dan het verschil zijn tussen aanvechting en twijfel? Het ene benadrukt meer de eigen rol van de mens, maar laten we niet te snel goed van onszelf denken.

Zijn aanvechtingen niet meer dingen of zaken die het zicht op Christus ontnemen? Dat veronderstelt dat er kennis is aan het zaligmakend geloof. En aanvechtingen kunnen twijfel voortbrengen?
Maar dan moeten we helder hebben wat er precies onder twijfel verstaan wordt, en de oorzaak ervan. want twijfel kan ook gewoon uit het ongeloof voortkomen.

Je gebruikt hier een heel aantal begrippen zonder die helder te definieren. Dat maakt het gesprek erg ingewikkeld. Wat is volgens jou:

-aanvechtingen
-het zicht op Christus ontnemen?
-kennis hebben aan het zaligmakend geloof
-twijfel
-ongeloof

De kennis aan het zaligmakend geloof kun je misschien ook wel overslaan, want ik vermoed dat ik wel goed begrijp wat je daarmee bedoelt, hoewel ik het in een verhelderende discussie nooit zou gebruiken, omdat het een punt is waarover erg veel verschil van inzicht bestaat tussen christenen onderling, zodat het begrip het gesprek er niet helderder op maakt.