Verharding oudere generatie

[Isala]

Onlangs las ik op refoweb een column (titel: reformatorische jeugd, voorbeeld voor ouderen) waar de volgende zin in voorkwam:
Waar de Heere blijkbaar onze oudere generatie aan de verharding overlaat, is Hij vol van genade voor de jeugd.

Zien jullie dit ook zo? Merken jullie ook dat de oudere generatie zich verhard?
Is dit niet een te stellige uitspraak? Kan je zo'n uitspraak zomaar doen?

[jan de jong]

Onlangs las ik op refoweb een column (titel: reformatorische jeugd, voorbeeld voor ouderen) waar de volgende zin in voorkwam:
Waar de Heere blijkbaar onze oudere generatie aan de verharding overlaat, is Hij vol van genade voor de jeugd.

Zien jullie dit ook zo? Merken jullie ook dat de oudere generatie zich verhard?
Is dit niet te een stellige uitspraak? Kan je zo'n uitspraak zomaar doen?

Vanuit Brasil lees ik elke dag de internetieditie van het Algemeen Dagblad en daar lees ik wel wat anders. Vooral in de weekends
gaan bij de jeugd - maar ook bij ouderen(!) alle remmen los!

[Gian]

Verharding zou ik het niet willen noemen. Ik snap echter niet waarom veel oudere/ouders zo vast in een traditie kunnen zitten. Mensen die echt het leven met God wel hebben en kennen, alleen verder geen onderbouwing vanuit de bijbel hebben waarom hun kerkverband of traditie zo is. Meestal zijn het verhalen en bevindingen die doorslaggevend blijken te zijn.
Men weet doorgaans veel over de oude geschiedenissen en de evangelieen, maar snappen weinig van Paulus, en dat is jammer.
De bereidheid om over deze dingen na te denken vind ik ook maar zelden. Dat is wel teleurstellend.

[DDD]

Vergeet niet dat een groot deel van de mensen in het dagelijks leven en in hun werk ook niet (veel) hoeft na te denken. Niet iedereen zit hetzelfde in elkaar. Naast slimme mensen heb je domme mensen en een heleboel mensen zitten daar ergens tussenin. Het lijkt tegenwoordig wel een taboe om dat te zeggen maar bij dit soort discussies doet het er wel erg toe, naar mijn idee. Mensen hebben erg snel de neiging zichzelf als norm voor de ander te zien -ik ook- maar dat is niet terecht.

[vlinder]

Eigenlijk herken ik het wel. Van de ouderen die ik spreek gaat vaak iets veroordelends over een ander vanuit. De jongeren zijn veel meer onbevangen. De oudere generatie zegt vaak: de dominee zegt.... de jongeren willen argumenten en een duidelijke lijn vanuit de Bijbel en zoeken daarbij de toepassing voor vandaag in hun eigen leven. Natuurlijk zijn er veel jongeren waar alle remmen losgaan, maar toch ken ik op dit moment een heel aantal jongeren/jonge mensen waarvan ik overtuigd ben dat de Heere in hen werkt.

[Luther]

Eigenlijk herken ik het wel. Van de ouderen die ik spreek gaat vaak iets veroordelends over een ander vanuit. De jongeren zijn veel meer onbevangen. De oudere generatie zegt vaak: de dominee zegt.... de jongeren willen argumenten en een duidelijke lijn vanuit de Bijbel en zoeken daarbij de toepassing voor vandaag in hun eigen leven. Natuurlijk zijn er veel jongeren waar alle remmen losgaan, maar toch ken ik op dit moment een heel aantal jongeren/jonge mensen waarvan ik overtuigd ben dat de Heere in hen werkt.

Herkenbaar!

[Jongere]

Ik herken inderdaad ook wat hier genoemd wordt. Maar de uitspraak uit die column:
Waar de Heere blijkbaar onze oudere generatie aan de verharding overlaat, is Hij vol van genade voor de jeugd.
... die is mij te kort door de bocht.

Ik wil niet ontkennen dat de Heere mensen aan de verharding kan overlaten. Maar zoals deze zin zou ik dat nu absoluut nooit zo durven formuleren. Veel ouderen zijn (ver)hard ja. Maar God is ook vol van genade voor hen.

[-DIA-]

Gisteren werd de vrees uitgesproken dat het er op leek dat de Heere een generatie overslaat.
We zien weinig vrucht, en we zien veel onkunde en onverschilligheid,
Vanzelf zal dat niet voor iedereen opgaan, maar wat we wel kunnen opmerken is dat de Heere
weinig mensen bekeert.
We zien een algemeen wordende verharding, verkilling en onverschilligheid. Zonde is geen
zonde meer, en het schijnt door te gaan.
Er is meerdere malen opgemerkt dat dit het zwaarste oordeel is, als God ons niet meer
tegenkomt. Dat worden we aan onszelf overgegeven,

Er zij weinig mensen die echt weten met een drie-enig God verzoend te zijn. En dat is niet alleen
onder de jongeren zo, maar ook onder de ouderen.
En wat ook wel eens opvalt: Als er een jongere bekeerd wordt, dat hij of zij vaak jong wordt
thuisgehaald.

Alsof de wereld geen getuigen meer waardig is, en het oordeel vast besloten lijkt.

We hoeven dan niet in de eerste plaats rondom ons te zien, maar allereest een blik naar binnen:
Mijn ziel, doorziet gij uw lot? Hoe zult gij rechtvaardig (door Recht, zoals Luther het geleerd heeft)
verschijnen voor God?

[Luther]

We zien weinig vrucht, en we zien veel onkunde en onverschilligheid,
Vanzelf zal dat niet voor iedereen opgaan, maar wat we wel kunnen opmerken is dat de Heere weinig mensen bekeert.

DIA, je praat wel erg karig over de Heere. Ik zie juist onder jonge mensen wel dingen, naast de zorgen die er zijn, waar ik heel blij van word. Dat je ziet dat de Heere doorgaat in de geslachten. Dan hoor je het van deze, dan van die. En wat een wonder is dat.

[-DIA-]

We zien weinig vrucht, en we zien veel onkunde en onverschilligheid,
Vanzelf zal dat niet voor iedereen opgaan, maar wat we wel kunnen opmerken is dat de Heere weinig mensen bekeert.

DIA, je praat wel erg karig over de Heere. Ik zie juist onder jonge mensen wel dingen, naast de zorgen die er zijn, waar ik heel blij van word. Dat je ziet dat de Heere doorgaat in de geslachten. Dan hoor je het van deze, dan van die. En wat een wonder is dat.

Kan zijn, jonge mensen hebben nog een tere consciëntie. Maar je kunt ook niet alles wat zich als reformatorisch aandient gelijk een stempel
opdrukken, van: t is wel goed en t komt wel goed.
Ik weet wel dat er enorm veel godsdienst is, ook wel in onze kerken. We zijn niet uit onze godsdienst gevallen, dat blijkt wel.
Maar ik bedoel het waarnemen van die tere kinderlijke godsvreze, mensen die door God werden stilgezet, die kunnen vertellen, en niet alleen
hoe het moet, maar ook hoe het gaat, waar hun schuld is gebleven. Die weet hebben van een Goddelijke kwijtschelding, en dan bedoel ik niet
een gemoedelijke aandoening, maar een dieper innerlijk werk dat God begint. We kunnen daar zo schoon over lezen in het boekje van
prof. G. Wisse, De droefheid naar God. Dat wordt toch een afgezonderd volk dat met de wereld niet meer mee kan. Die ook een walg krijgen
van alle optochtelijke vroomheid.

Verder weet ik ook wel dat we niet in de binnenkamers kunnen zien, maar toch, als God werkt zal dat zeker openbaar komen. En er zijn er
ook die nog verwachting mogen hebben voor het late nageslacht.
Maar als je een indruk krijgt van de goedheid Gods, Zijn verdraagzaamheid, dat Hij de wereld en de godsdienst nog verdraagt en de prediking
nog wordt gehoord. Als we onze zonden aan afmakingen eens in het rechte licht zien. Als we dan opmerken dat het de goedertierenheden des
Heeren zijn dat we niet vernield zijn.

Zouden we dan karig denken van die God die Zijn volk een God is van volkomen zaligheid? Die het waard is gediend en gevreesd te worden,
al was er geen hemel en geen hel tot straf, maar waar de eer Gods teer op het hart gebonden wordt. Waar een overblijfsel nog van weet, en
bij tijden hun hoofd uit de gebreken mag opheffen, en in verwondering en aanbidding neervallen: Heere, dat U mij nog draagt. Als het wonder
eens een wonder mag worden.Dan krijgt God de eer en de ziel uit genade de zaligheid. Ik weet wel dat de mens die goedheid Gods van nature
niet kent. Niet weet wat het is om Hem eens oprecht te aanbidden.
Maar dat is geen karig denken van de Almachtige en eeuwige God. Neen! Al is het waar dat we nooit God naar waarde kunnen dienen.
Maar dan is het toch voor een volk: Uw vrucht is uit Mij gevonden.

[Isala]

Veel ouderen zijn (ver)hard ja. Maar God is ook vol van genade voor hen.

Als een oudere hard is, dan is er nog hoop, want voor de Heere is niets te wonderlijk.
Als een oudere verhard is, is er dan geen hoop meer? Is bij verharding de genadetijd voorbij?
De mens kan zich verharden, maar als God de mens verhard dan is het onherroepelijk over. Dat zien we ook in de Bijbel terug.
Daarom vind ik de zin in de column zo moeilijk.
Daar staat dat de Heere blijkbaar onze oudere generatie aan verharding overlaat. Dat zou ontzettend zijn! Huiveringwekkend vind ik dat.
Twee dingen uit deze zin zijn opmerkelijk:
*de columnist zegt dat de Heere Zelf het doet (Hij laat ze aan hun verharding over, met deze verharding is de mens zelf begonnen)
*de columnist zegt Blijkbaar
voor hem is het dus heel duidelijk. Het blijkt voor hem uit het gedrag van ouderen. Toch moet je het durven om zo'n conclusie te trekken! Ik zou hem niet graag voor mijn rekening nemen.
Ik zie inderdaad wel dat ouderen heel stellig kunnen zijn, en vast zitten in regels.
Die regels geven hen aan de ene kant een soort houvast, maar andere andere kant zijn ze erin verstrikt geraakt en kunnen ze er niet meer uit komen. Dat is wat!
Dat grijpt mij aan als ik daar aan denk. En dit zie ik ook om mij heen. Een grote moedeloosheid omdat vergeving van zonden voor hen zo onbereikbaar lijkt.

[Mara]

Er is een zegswijze dat is: hoe ouder, hoe kouder.
En soms gaat dat op. Maar anderzijds ontmoet ik ouderen die zo mild zijn geworden, dit zelf ook zeggen dat deze mildheid hen met de jaren vervulde.
Het heeft ook wel met karakter te maken denk ik.
Ik denk niet dat je dit in algemene zin kan stellen.

[helma]

die columns moet je met een flinke schep zout lezen.

[Mara]

die columns moet je met een flinke schep zout lezen.

aha, maar dat is slecht voor de bloeddruk.

[Barend]

Maar dan is het toch voor een volk: Uw vrucht is uit Mij gevonden.

Ik hoopt dat u mij zal verschoon voor foute of zelfs voor de gebruik van woorden wat niet Nederlands zijn. Ik ben een Afrikaner, blank en hoopt dat u mijn wel kun volg, lees en verstaan. Mijn volk gaat tegronde aan een gebrek aan kennis, ze kennen Gods met de uiterlijke hart maar niet vanuit hun geest niet. Boeken kennis is geen geloof, en Zaligmakend Geloof is geenszins uit de mens zelf te vinden. Ach kan hier maar zendings werk worden gedaan... Wat druk mijn volk ook zwaar op mijn hart. Zal de Heer het volk waarover Zijn naam eens genoemd was weer tot Hem trug brengt. Ach wat ben ik, zonder een aardse kerk omdat ik mijn God wil dienen zoals ik geloof God in Zijn Woord gebiede. Zal ik hier mijn hart kan uitspreekt, ik wil u niet veranderen, maar zullen u naar mij wilt hoort... Zullen jullie mij kunnen begrijpen...