Is thuislezen Bijbels?

[huisman]

Ik denk dat als wij de uitdrukking "kind van God" voor al onze gedoopte kinderen gebruiken wij deze uitdrukking van zijn Bijbelse lading ontdoen. De Schrift spreekt op vele plaatsen over het kindschap Gods misschien wel het duidelijkst in Rom 8

14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods.
15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen : Abba, Vader!
16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn

Of Galaten 3

26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus .

Kind van God ben je dus niet geworden door het verbond of door het teken van het verbond maar alleen door het ware door de Heilige Geest gewerkte geloof in Jezus Christus.
Laten wij het onderscheid tussen toezegging en deelachtigmaking nooit vergeten. De verbondsweldaden die onze gedoopte kinderen zijn toegezegd(H.C vr en antw. 74) worden alleen de "onze" door het onderwederstandelijke werk van Gods Geest in de weg van wedergeboorte,bekering en geloof.

[Marco]

(...)

Ik ben echt blij dat dat in ieder geval uit de wereld is .

Blijft wel over of inderdaad die letterlijke tekst niet klopt, en dan kom je inderdaad al snel op de vraag, tot wanneer er sprake is van (kleine) kinderen. Ik ben geneigd om kinderen in de basisschoolleeftijd daar onder te plaatsen (in de meeste gevallen gaat het bij zo'n formulier om kinderen die op dat moment in groep 8 van de basisschool zitten, bijna 12 of net 12 geworden).
Trouwens: geldt niet juist voor pubers dat hun gedrag geen indicatie is voor de toekomst? Sommige pubers die als puber heftig tegen alles en nog wat tekeer gingen worden, als ze eenmaal droog achter de oren zijn, de vroomste (in de allerbeste zin van het woord) huisvaders. En andersom komt ook voor. Van daar dat ik die grens het liefst gelegd zie rond de leeftijd dat men klaar is om belijdenis te doen.

Ik snap best dat het spreken over 'kind van God' een tedere term voor je is. Toch wil ik je vragen, er niet te terughoudend mee om te gaan. In het spreken over verbondskinderen als kinderen van God zit namelijk als het goed is een enorme verwondering over die God die dat mogelijk heeft gemaakt (een verwondering die op een formuliertje voor een school simpelweg niet uit te drukken is).

Tenslotte kan ik het niet laten om in te gaan op de formulering van ds. Van der Groe. Als ik dit als vrijgemaakt kerklid (met enige kennis van de geschiedenis van het eigen kerkverband) lees, bekruipt mij juist het idee: "Dit is veronderstelde wedergeboorte!". Ik vermoed dat ik daarmee tegen de intentie van ds. Van der Groe inga, maar er stáát wel degelijk dat men de kinderen voor ware gelovigen moet houden (dat is 'dus' wedergeboren) tot het tegendeel uit het gedrag blijkt. Een en ander is terug te voeren op verbondsvisie. Daar valt veel over te zeggen, maar daar kom ik nu niet aan toe. Ik verwijs maar even naar het doopformulier voor kinderen van gelovigen. Daar wordt het een en ander gezegd, en ook sommige dingen juist niet.

[jakobmarin]

Toch wringt dit. Niet alle kerken zijn vals, maar vanwege de afstand blijf ik wel thuis...

met de mij bekende gegevens zou ik zeggen:
1. Ben benieuwd waar iemand dan wel woont, want een (flinke) afstand overbruggen is tegenwoordig niet zo lastig meer (evt. meerijden met iemand).
2. Meeluisteren via Kerktelefoon is een prima optie om deel te nemen aan de in de kerk gehouden erediensten (evt met beeld). Voor bijzondere diensten (dopen, Heilig Avondmaal), zie punt 1.
3. We moeten ons niet alleen afvragen "wat heb ik aan de kerk?", maar (misschien wel meer) "wat heeft de kerk aan mij?". Dat in ogenschouw nemend vind ik (onnodig) thuislezen egoïstisch overkomen.
4. De permissie van de kerkenraad is ook vreemd waarom zorgen ze er niet voor dat iemand gewoon kan deelnemen aan de erediensten (vervoer, kerktelefoon, zorg)?

Beste Jacobmarin,
Ik zou best wel in het openbaar op dit internetforum willen reageren op uw reactie, maar ik dien de privacy van onze kerkenraad te respecteren.
Het besluit van onze kerkenraad over hun handelswijze met gemeenteleden, die op verre afstand wonen, is een intern besluit binnen de gemeente waartoe ik behoor

@SecorDabar, snap ik hoor! Het gaat me ook niet zozeer om jouw situatie opzich, maar meer om het principe (vandaar dat ik er ook bijgeschreven heb "met de mij bekende gegevens".

[Marco]

Kind van God ben je dus niet geworden door het verbond of door het teken van het verbond maar alleen door het ware door de Heilige Geest gewerkte geloof in Jezus Christus.
Laten wij het onderscheid tussen toezegging en deelachtigmaking nooit vergeten. De verbondsweldaden die onze gedoopte kinderen zijn toegezegd(H.C vr en antw. 74) worden alleen de "onze" door het onderwederstandelijke werk van Gods Geest in de weg van wedergeboorte,bekering en geloof.

Je wordt kind van God door geloof. Kleine kinderen door het geloof van hun ouders, volwassenen door hun eigen geloof.

[jakobmarin]

Kind van God ben je dus niet geworden door het verbond of door het teken van het verbond maar alleen door het ware door de Heilige Geest gewerkte geloof in Jezus Christus.
Laten wij het onderscheid tussen toezegging en deelachtigmaking nooit vergeten. De verbondsweldaden die onze gedoopte kinderen zijn toegezegd(H.C vr en antw. 74) worden alleen de "onze" door het onderwederstandelijke werk van Gods Geest in de weg van wedergeboorte,bekering en geloof.

Je wordt kind van God door geloof. Kleine kinderen door het geloof van hun ouders, volwassenen door hun eigen geloof.

Over de term "kind van God", daar zit ook een kant aan dat alle mensen kinderen van God zijn (God is hun Schepper).
Er zijn nl. ook "afkerige kinderen" die zich moeten bekeren, en je hebt "tweeërlei kinderen van het verbond".

[StAndrews]

Secor Debar, lees even van der Groe over de Heilige Doop...

Opmerkelijk dat je in het kader van de Heilige Doop Van der Groe citeert en hem blijkbaar op dit punt gezag toekent, terwijl je op andere punten, zoals levendmaking, er duidelijk een hele andere opvatting dan Van der Groe op na houdt.

Waarom zeg je dat ik er op het punt van levendmaking er een andere opvatting op na houdt?

En welke andere opvattingen?

(niet dat ik zeg dat ik het op alles met Ds.van der Groe eens ben)...

Trouwens....

Secor Debar is blijkbaar aan van der Groe gehecht. Waar ik niets kwaads van zeg... maar, misschien dat hij dit punt van Ds. van der Groe gemist heeft...

Zie pb.

Daar kun je niemand mee schaakmat zetten.

Dan nog blijf ik het opmerkelijk en inconsequent vinden dat mensen bepaalde oudvaders alleen op de punten noemen wanneer het hen goed uitkomt.

[Bert Mulder]

Gelieve op dit forum te discusieren, en niet via pm


Sent from my GT-P7500M using Tapatalk 2

[SecorDabar]

Ontberen (=missen) van de uitwendige eredienst.

Voortdurende zichtbaarheid is geen kenmerk van de ware Kerk.
God is genadig met de zielen van Zijn volk,
als zij de uitwendige tekenen Zijner tegenwoordigheid ontberen.

Bron: Bijbelverklaring van Matthew Henry over 2 Samuël 6, blz. 490.

[Johannes 3:16]

Ontberen (=missen) van de uitwendige eredienst.

Voortdurende zichtbaarheid is geen kenmerk van de ware Kerk.
God is genadig met de zielen van Zijn volk,
als zij de uitwendige tekenen Zijner tegenwoordigheid ontberen.

Bron: Bijbelverklaring van Matthew Henry over 2 Samuël 6, blz. 490.

Waarom ben je altijd zo aan het zoeken naar argumenten om het thuislezen te rechtvaardigen?

[sirdanilot]

Ach thuislezen... ik ontmoette laatst een meije dat ook vanuit een thuisleesgezin komt. Ik weet even niet meer rondom welke dominee ze geschaard zijn, weet iemand een bekende 'thuisleesdominee' (wat dat ook moge zijn)? Volgens haar was die dominee 'erg streng' (zal dus wel iets reformatorisch zijn).

Ik vind thuislezen niet echt een voorbeeld van 'een zoutend zout zijn'. Je houdt de prediking lekker voor jezelf, je steekt het maar onder de korenmaat. Geen mens weet dat het woord Gods gepreekt wordt in jouw huis, dat wat aan het licht moet komen blijft verhuld.
Is er geen kerk dichtbij je huis waar je je prettig voelt? Organiseer dan een huiskerk. Maak het maar bekend, dat iedereen bij jullie welkom is in de dienst. Ook al stelt het weinig voor van buiten gezien; een woonkamer met iemand die een preek voorleest, misschien een traporgeltje (?), meer hoeft het ook niet te zijn. Er zal waarschijnlijk in het begin niemand komen, maar wie weet. Misschien zijn er meer daar in Limburg (?) die zoeken naar een Bijbelgetrouwe prediking.

Je weet toch dat de eerste gemeente ook zo begonnen is (dan wel niet met traporgeltje )? Waarom zou dat nu niet meer kunnen? De omgeving was toen net zo heidens als nu, hoor. Wie weet zegent de HEERE het wel, dat er zoveel mogen komen, dat je huiskamer te klein wordt. Zo werden kerken gesticht.

En mocht er écht niemand komen (en dan niet de eerste keer, maar de eerste paar maanden), tsja, dan is het gewoon de ure nog niet voor dat deel van Nederland.

[Mara]

Ach thuislezen... ik ontmoette laatst een meije dat ook vanuit een thuisleesgezin komt. Ik weet even niet meer rondom welke dominee ze geschaard zijn, weet iemand een bekende 'thuisleesdominee' (wat dat ook moge zijn)? Volgens haar was die dominee 'erg streng' (zal dus wel iets reformatorisch zijn).

Ik vind thuislezen niet echt een voorbeeld van 'een zoutend zout zijn'. Je houdt de prediking lekker voor jezelf, je steekt het maar onder de korenmaat. Geen mens weet dat het woord Gods gepreekt wordt in jouw huis, dat wat aan het licht moet komen blijft verhuld.
Is er geen kerk dichtbij je huis waar je je prettig voelt? Organiseer dan een huiskerk. Maak het maar bekend, dat iedereen bij jullie welkom is in de dienst. Ook al stelt het weinig voor van buiten gezien; een woonkamer met iemand die een preek voorleest, misschien een traporgeltje (?), meer hoeft het ook niet te zijn. Er zal waarschijnlijk in het begin niemand komen, maar wie weet. Misschien zijn er meer daar in Limburg (?) die zoeken naar een Bijbelgetrouwe prediking.

Je weet toch dat de eerste gemeente ook zo begonnen is (dan wel niet met traporgeltje )? Waarom zou dat nu niet meer kunnen? De omgeving was toen net zo heidens als nu, hoor. Wie weet zegent de HEERE het wel, dat er zoveel mogen komen, dat je huiskamer te klein wordt. Zo werden kerken gesticht.

En mocht er écht niemand komen (en dan niet de eerste keer, maar de eerste paar maanden), tsja, dan is het gewoon de ure nog niet voor dat deel van Nederland.

Mensen vinden het al snel "erg streng". Als je dan doorvraagt, blijkt dat vaak reuze mee te vallen.
Ik weet niet of je je licht dan onder de korenmaat steekt. In mijn ouderlijk huis werd langere tijd thuisgelezen en naar preken op de bandrecorder geluisterd. Vele jaren later hoorde ik van een buurvrouw, dat ze wel eens mee had staan luisteren in de tuin op mooie zomerdagen.
En een rooms katholieke mevrouw die verderop in de straat woonde, zag ons altijd zitten als zij naar de mis ging.
En men weet in de buurt al snel als je van een "zware kerk" bent, ook al is die dan in zo'n geval niet in de buurt.
Misschien ligt het er ook aan hoe je deze thuisdiensten inricht. Als de kinderen zitten te gamen op de computer en de ander zit een boekje te lezen en moeder loopt terwijl heen en weer met koffie, is dat niet stichtend denk ik.

[SecorDabar]

Ontberen (=missen) van de uitwendige eredienst.

Voortdurende zichtbaarheid is geen kenmerk van de ware Kerk.
God is genadig met de zielen van Zijn volk,
als zij de uitwendige tekenen Zijner tegenwoordigheid ontberen.

Bron: Bijbelverklaring van Matthew Henry over 2 Samuël 6, blz. 490.

Waarom ben je altijd zo aan het zoeken naar argumenten om het thuislezen te rechtvaardigen?

Het is geenzins geschreven om thuislezen te rechtvaardigen.
Maar dit stukje van Matthew Henry heb ik geschreven, ter bemoediging voor alle thuislezers die een zuivere prediking moeten ontberen (=missen) in hun landstreek.

[-DIA-]

We moeten wel vaststellen dat op vele plaatsen waar eens de zuivere bevindelijke leer
van de kansels klonk, het nu veelal is verworden tot een uiterlijk (nog) rechtzinnige preek,
maar waar Gods kinderen de dood op moeten schrijven. Die kunnen hier niet bij leven.
Anderzijds kunnen velen ook niet thuisblijven zolang de Schrift niet met geweld
verkracht wordt. Dan is het zelfs zo, dat God nog wel eens door een niet levende
dominee Zijn levende volk wil onderwijzen. Maar laten we wel bedenken dat dit niet
de gewone weg is. Het is een teken dat God gaat wijken. Laten we dit hoogst ernstig
nemen.

In zo'n geval vraag ik me af wat een hongerige ziel dan mag doen: Thuis de geschriften
der vaderen lezen in combinatie met kerkgaan? Ik weet tevens dat dat laatste ook
een gevaar in zicht heeft met name voor de jongeren: Voor hen is (naar de mens
gesproken) een preek van tegenwoordig vaak een stuk aantrekkelijker, en vooral als
ouders hier niet de grote verschillen kunnen uitleggen tussen een voorwerpelijke en een
onderwerpelijke prediking.

[sirdanilot]

Mensen vinden het al snel "erg streng". Als je dan doorvraagt, blijkt dat vaak reuze mee te vallen.
Ik weet niet of je je licht dan onder de korenmaat steekt. In mijn ouderlijk huis werd langere tijd thuisgelezen en naar preken op de bandrecorder geluisterd. Vele jaren later hoorde ik van een buurvrouw, dat ze wel eens mee had staan luisteren in de tuin op mooie zomerdagen.
En een rooms katholieke mevrouw die verderop in de straat woonde, zag ons altijd zitten als zij naar de mis ging.
En men weet in de buurt al snel als je van een "zware kerk" bent, ook al is die dan in zo'n geval niet in de buurt.
Misschien ligt het er ook aan hoe je deze thuisdiensten inricht. Als de kinderen zitten te gamen op de computer en de ander zit een boekje te lezen en moeder loopt terwijl heen en weer met koffie, is dat niet stichtend denk ik.

Maar mocht de buurvrouw erbij zitten? Ik zeg niet dat ze dat zou hebben gedaan, als het een 'huiskerk' was geweest, maar wie weet?

Zo'n huisgemeente hoeft niet een verbonden te zijn aan een bepaalde reformatorische kerk, dat kun je ook zelf organiseren. Later, als de Heere het zegent en er meer mensen komen, kan men dan aansluiting zoeken bij één van de reformatoriche verbanden mocht dit gewenst zijn. Dan kan er ook geld zijn voor een zaalte/kerkje en misschien zelfs een dominee.

En dat men aan de uiterlijke kleding ziet dat je van 'de zware kerk bent' is natuurlijk nog geen zoutend zout zijn. Pas als je ook de liefde van Christus laat zien, ben je een zoutend zout.

In de preek zondag werd ook stil gestaan bij het feit dat zout zuivert, en bewaart voor bederf. Bij die betekenis van de gelijkenis had ik eerder nog niet stil gestaan. Dat pleit er ook voor om een zuivere prediking te 'bewaren', ook in gebieden waar die in de kerken niet (meer) wordt gehoord.

Of je daarnaast ook naar een plaatselijke, wellicht wat minder 'zuivere' kerk moet gaan? Da's de vraag. Als er een hervormde gemeente is of iets dergelijks, kan het denk ik geen kwaad om daar naartoe te gaan. Maar als er alleen een vrijzinnige kerk is, of alleen een RK kerk, dan is het maar de vraag.

[Mara]

Mensen vinden het al snel "erg streng". Als je dan doorvraagt, blijkt dat vaak reuze mee te vallen.
Ik weet niet of je je licht dan onder de korenmaat steekt. In mijn ouderlijk huis werd langere tijd thuisgelezen en naar preken op de bandrecorder geluisterd. Vele jaren later hoorde ik van een buurvrouw, dat ze wel eens mee had staan luisteren in de tuin op mooie zomerdagen.
En een rooms katholieke mevrouw die verderop in de straat woonde, zag ons altijd zitten als zij naar de mis ging.
En men weet in de buurt al snel als je van een "zware kerk" bent, ook al is die dan in zo'n geval niet in de buurt.
Misschien ligt het er ook aan hoe je deze thuisdiensten inricht. Als de kinderen zitten te gamen op de computer en de ander zit een boekje te lezen en moeder loopt terwijl heen en weer met koffie, is dat niet stichtend denk ik.

Maar mocht de buurvrouw erbij zitten? Ik zeg niet dat ze dat zou hebben gedaan, als het een 'huiskerk' was geweest, maar wie weet?

Zo'n huisgemeente hoeft niet een verbonden te zijn aan een bepaalde reformatorische kerk, dat kun je ook zelf organiseren. Later, als de Heere het zegent en er meer mensen komen, kan men dan aansluiting zoeken bij één van de reformatoriche verbanden mocht dit gewenst zijn. Dan kan er ook geld zijn voor een zaalte/kerkje en misschien zelfs een dominee.

En dat men aan de uiterlijke kleding ziet dat je van 'de zware kerk bent' is natuurlijk nog geen zoutend zout zijn. Pas als je ook de liefde van Christus laat zien, ben je een zoutend zout.

In de preek zondag werd ook stil gestaan bij het feit dat zout zuivert, en bewaart voor bederf. Bij die betekenis van de gelijkenis had ik eerder nog niet stil gestaan. Dat pleit er ook voor om een zuivere prediking te 'bewaren', ook in gebieden waar die in de kerken niet (meer) wordt gehoord.

Of je daarnaast ook naar een plaatselijke, wellicht wat minder 'zuivere' kerk moet gaan? Da's de vraag. Als er een hervormde gemeente is of iets dergelijks, kan het denk ik geen kwaad om daar naartoe te gaan. Maar als er alleen een vrijzinnige kerk is, of alleen een RK kerk, dan is het maar de vraag.

Tuurlijk. Maar wij wisten het niet, dat hoorden we pas veel later. Overigens nog een aantal jaren later toen mijn ouders verhuisd waren en ik de deur uit, kwam er nieuwe buren naast mijn ouders wonen. Zij vroegen op een bepaald moment waar mijn vader, of ouders beiden, toch naar toe gingen op doordeweekse avonden en zo keurig in het donker gekleed, mijn moeder met een hoed op of in de hand, als zij werden opgehaald door een auto.
Mijn ouders nodigden hen uit voor een kopje koffie en dat werd een vruchtbaar gesprek. Ze gingen mee en niet slechts één keertje!

Ik bedoel te zeggen, (ook in het andere topic over evangeliseren) dat we vaker een voorbeeld kunnen zijn dan we misschien denken. Het gaat niet om het preken, of de mooie grote woorden. Maar vanwege onze levenswandel kunnen we een ander jaloers maken.