Stel, je hebt één of meerdere kinderen. Je leeft vanuit de overtuiging dat je die uit Gods hand hebt gekregen. Daarom doe je wat in je vermogen ligt om ze voor gevaren te behoeden. Je let goed op de veiligheid als ze aan het spelen zijn of als ze in de auto rijden.parsifal schreef: Verder zie ik nog steeds niet in (ook na het lezen van de artikelen), wat er onder de gordel is aan mijn berichten. Ik heb een uitgesproken mening en ondersteun die met vergelijkingen. Maar ik maak m.i. geen gebruik van karikaturen of oneigenlijke discussie methoden. Ik kan me voorstellen dat mijn mening hard aankomt bij sommigen (al vraag ik me af of ook maar iemand mij daar serieus genoeg voor neemt) en confronterend is en in die zin een klap in het gezicht is, maar dat is echt wat anders dan "onder de gordel".
Stel dat je verder als echtpaar een goede discussie hebt gehad over wel of niet inenten. Je neemt biddend het besluit om dat niet te doen, omdat je oprecht van mening bent dat dit je gebedsleven hindert.
Kun je je dan voorstellen dat het enigszins tot verwondering (om niet te zeggen: ergernis) leidt als iemand die al op voorhand een standpunt heeft ingenomen over inenten, even de bovenstaande gevaren op één hoop veegt en ze moeiteloos vergelijkt?
Het gaat mij niet om je standpunt, er zijn heel veel mensen in mijn naaste omgeving die er anders over denken dan ik. Het gaat mij wel om je inlevingsvermogen in het standpunt en de diepste drijfveren van de ander.
