parsifal schreef:
Ik zie het punt van Helma en MarthaMartha ook en ik denk dat zij een goede keuze maken, maar ik zou het niet graag aan iedereen opleggen. En ja ik kan me voorstellen dat als een vrouw 10 kinderen kan opvoeden, een vrouw met een zelfde karakter en werklust er makkelijk een baan bij kan hebben als ze 1 of 2 kinderen heeft.
Weet je wat ik zo erg vind? (En Anker merkte dat ook al op) dat veel moeders dus weinig kinderen 'kiezen' omdat ze erbij willen werken. En ik heb het nu niet over moeders die maar een paar kinderen kúnnen krijgen, maar dus bewust een klein gezin plannen omdat ze ook nog zichzelf willen ontplooien of wat dan ook de argumentatie is.
Hóe zien we de kinderzegen? En hoe zien we kinderen in het licht van de uitbreiding van Gods koninkrijk?
Dat heeft alles te maken met hoe we het ouderschap zullen zien.
parsifal schreef:
Ik zie het punt van Helma en MarthaMartha ook en ik denk dat zij een goede keuze maken, maar ik zou het niet graag aan iedereen opleggen. En ja ik kan me voorstellen dat als een vrouw 10 kinderen kan opvoeden, een vrouw met een zelfde karakter en werklust er makkelijk een baan bij kan hebben als ze 1 of 2 kinderen heeft.
Weet je wat ik zo erg vind? (En Anker merkte dat ook al op) dat veel moeders dus weinig kinderen 'kiezen' omdat ze erbij willen werken. En ik heb het nu niet over moeders die maar een paar kinderen kúnnen krijgen, maar dus bewust een klein gezin plannen omdat ze ook nog zichzelf willen ontplooien of wat dan ook de argumentatie is.
Hóe zien we de kinderzegen? En hoe zien we kinderen in het licht van de uitbreiding van Gods koninkrijk?
Dat heeft alles te maken met hoe we het ouderschap zullen zien.
Dat is een andere discussie. Ook hier kun je zeggen dat Paulus het ongetrouwd zijn als beter ziet dan getrouwd zijn, dus de kinderzegen is niet het hoogste (en het wordt in de Bijbel nauwelijks gezien als uitbreiding van Gods koninkrijk).
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
parsifal schreef:
Ik zie het punt van Helma en MarthaMartha ook en ik denk dat zij een goede keuze maken, maar ik zou het niet graag aan iedereen opleggen. En ja ik kan me voorstellen dat als een vrouw 10 kinderen kan opvoeden, een vrouw met een zelfde karakter en werklust er makkelijk een baan bij kan hebben als ze 1 of 2 kinderen heeft.
Weet je wat ik zo erg vind? (En Anker merkte dat ook al op) dat veel moeders dus weinig kinderen 'kiezen' omdat ze erbij willen werken. En ik heb het nu niet over moeders die maar een paar kinderen kúnnen krijgen, maar dus bewust een klein gezin plannen omdat ze ook nog zichzelf willen ontplooien of wat dan ook de argumentatie is.
Hóe zien we de kinderzegen? En hoe zien we kinderen in het licht van de uitbreiding van Gods koninkrijk?
Dat heeft alles te maken met hoe we het ouderschap zullen zien.
Dat is een andere discussie. Ook hier kun je zeggen dat Paulus het ongetrouwd zijn als beter ziet dan getrouwd zijn, dus de kinderzegen is niet het hoogste (en het wordt in de Bijbel nauwelijks gezien als uitbreiding van Gods koninkrijk).
Oké, het staat tussen haakjes, maar die laatste opmerking klopt dus echt niet.
Niet voor niets roept de bijbel overal op in de opvoeding de daden van de Heere te vertellen en door te geven opdat ook het navolgende geslacht de Heere zal kennen en zal prijzen om die daden. Op vele plaatsen wordt opgeroepen de dienst aan de Heere in te scherpen, er worden gedenktekenen opgericht voor dat volgende geslacht, alles is erop gericht dat ook de komende generaties de Heere zullen kennen. God breidt in de eerste plaats zijn koninkrijk uit door de opvoeding van onze kinderen!
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
parsifal schreef:
Ik zie het punt van Helma en MarthaMartha ook en ik denk dat zij een goede keuze maken, maar ik zou het niet graag aan iedereen opleggen. En ja ik kan me voorstellen dat als een vrouw 10 kinderen kan opvoeden, een vrouw met een zelfde karakter en werklust er makkelijk een baan bij kan hebben als ze 1 of 2 kinderen heeft.
Weet je wat ik zo erg vind? (En Anker merkte dat ook al op) dat veel moeders dus weinig kinderen 'kiezen' omdat ze erbij willen werken. En ik heb het nu niet over moeders die maar een paar kinderen kúnnen krijgen, maar dus bewust een klein gezin plannen omdat ze ook nog zichzelf willen ontplooien of wat dan ook de argumentatie is.
Hóe zien we de kinderzegen? En hoe zien we kinderen in het licht van de uitbreiding van Gods koninkrijk?
Dat heeft alles te maken met hoe we het ouderschap zullen zien.
Dat is een andere discussie. Ook hier kun je zeggen dat Paulus het ongetrouwd zijn als beter ziet dan getrouwd zijn, dus de kinderzegen is niet het hoogste (en het wordt in de Bijbel nauwelijks gezien als uitbreiding van Gods koninkrijk).
Oké, het staat tussen haakjes, maar die laatste opmerking klopt dus echt niet.
Niet voor niets roept de bijbel overal op in de opvoeding de daden van de Heere te vertellen en door te geven opdat ook het navolgende geslacht de Heere zal kennen en zal prijzen om die daden. Op vele plaatsen wordt opgeroepen de dienst aan de Heere in te scherpen, er worden gedenktekenen opgericht voor dat volgende geslacht, alles is erop gericht dat ook de komende generaties de Heere zullen kennen. God breidt in de eerste plaats zijn koninkrijk uit door de opvoeding van onze kinderen!
Ja ik zie in dat we onze kinderen moeten opvoeden in de liefde voor de Heere. Dat ontken ik niet. Maar dat het krijgen van kinderen zelf als uitbreiding van Gods koninkrijg gezien wordt is wat anders, dan zouden paulus' opmerkingen over het huwelijk ook niet meer zo goed te plaatsen zijn.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
parsifal schreef:Ja ik zie in dat we onze kinderen moeten opvoeden in de liefde voor de Heere. Dat ontken ik niet. Maar dat het krijgen van kinderen zelf als uitbreiding van Gods koninkrijg gezien wordt is wat anders, dan zouden paulus' opmerkingen over het huwelijk ook niet meer zo goed te plaatsen zijn.
Volgens mij plaats jij die opmerkingen van Paulus inderdaad niet zo goed.
parsifal schreef:Ja ik zie in dat we onze kinderen moeten opvoeden in de liefde voor de Heere. Dat ontken ik niet. Maar dat het krijgen van kinderen zelf als uitbreiding van Gods koninkrijg gezien wordt is wat anders, dan zouden paulus' opmerkingen over het huwelijk ook niet meer zo goed te plaatsen zijn.
Volgens mij plaats jij die opmerkingen van Paulus inderdaad niet zo goed.
Kun je dit uitwerken?
BTW it weet dat Paulus het huwelijk niet afraadt om geldelijk gewin. Echter als het huwelijk gericht is op de uitbreiding van het Koninkrijk dan is het afraden wel een heel grote stap.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Wel vreemd als je dan dit bericht leest:
De perinatale sterfte in 29 Europese landen is vergeleken. Nederland zit gemiddeld niet bij de betere landen, maar kruipt nu richting de middenmoot.
In Letland, Roemenië, Hongarije, Frankrijk en in de Belgische hoofdstad Brussel is de sterfte hoger. De beste landen zijn Cyprus, Portugal, Slowakije en de Scandinavische landen.
De daling van de sterfte in Nederland is te danken aan de inzet en de betere samenwerking van allerlei beroepsgroepen die betrokken zijn bij de zwangerschap en de geboorte. Ook komen sommige risicofactoren minder voor, zoals roken tijdens de zwangerschap en tienerzwangerschappen.
De Maastrichtse hoogleraar verloskunde Jan Nijhuis wijst erop dat Nederland in een eerder rapport verrassend slecht uit de bus kwam en dat er veel actie is ondernomen om de situatie te verbeteren.
Volgens Nijhuis is dat goed gelukt, maar moet Nederland zijn positie nog verder verbeteren.
+++++++++++++++++++++
bron: NOS.nl
Er is in Nederland dus een relatief hoog percentage babysterfte. We wonen in een welvarend land, met goede zorg rondom de geboorte.
Het kan met dit topic te maken hebben, het hoeft niet.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Nederland heeft toch ook een relatief laag abortuscijfer en minder prenataal onderzoek. Ik denk dat het veel daarmee te maken heeft. (En natuurlijk het vele thuis-bevallen, dat gebeurt niet zoveel in de andere west-Europese landen).
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
parsifal schreef:Nederland heeft toch ook een relatief laag abortuscijfer en minder prenataal onderzoek. Ik denk dat het veel daarmee te maken heeft. (En natuurlijk het vele thuis-bevallen, dat gebeurt niet zoveel in de andere west-Europese landen).
Ik denk niet dat het alleen daarmee te maken heeft. Thuis bevallen is heel veilig, als er een ziekenhuis op normale rij-afstand ligt.
In het ziekenhuis sterven ook baby's.
Maar werkende zwangere vrouwen (dus de vrouwen met een stressvolle, heel drukke baan) hebben het relatief zwaar denk ik.
Een zwangerschap eist, ook als deze normaal verloopt, veel van je lichaam EN geest!
Ik weet niet tot welke leeftijd er gemeten is, maar als je met een pasgeborene loopt te sjouwen, (je ziet vrouwen 4 dagen na de bevalling soms al met hun baby buiten wandelen) lijkt mij dat ook niet helemaal gezond.
Vroeger duurde een kraambed 10-12 dagen. Zolang in je bed liggen is niet gezond, maar wel is noodzakelijk dat er "ontzwangerd" kan worden. Je bent 9 maanden zwanger, de periode erna duurt net zolang, aldus onze verloskundige.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Ik denk dat dat werken er niet mee te maken heeft, want 100 jaar geleden moesten vrouwen loeihard werken met bleekvelden en dat soort dingen.
Het is onderzocht dat ook de thuisbevallingen niet de oorzaak zijn. Een paar redenen worden genoemd: roken en tienerzwangerschap. Daarnaast heb in in het vorige rapport wel eens gelezen dat het sterftecijfer hoog wordt gehouden doordat veel allochtone vrouwen niemand bij de bevalling wilde en dus zelfstandig thuis bevielen. Ook komen tienerzwangerschappen onder allochtone medelanders meer voor. Het sterfte-cijfer stijgt ook bij meerlingzwangerschappen, en meerlingzwangerschappen zijn met de IVF-methode ook toegenomen. Ten eerste door het terugplaatsten van meerdere eitjes, ten tweede door het zwanger maken van oudere dames.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
vlinder schreef:Ik denk dat dat werken er niet mee te maken heeft, want 100 jaar geleden moesten vrouwen loeihard werken met bleekvelden en dat soort dingen.
Het is onderzocht dat ook de thuisbevallingen niet de oorzaak zijn. Een paar redenen worden genoemd: roken en tienerzwangerschap. Daarnaast heb in in het vorige rapport wel eens gelezen dat het sterftecijfer hoog wordt gehouden doordat veel allochtone vrouwen niemand bij de bevalling wilde en dus zelfstandig thuis bevielen. Ook komen tienerzwangerschappen onder allochtone medelanders meer voor. Het sterfte-cijfer stijgt ook bij meerlingzwangerschappen, en meerlingzwangerschappen zijn met de IVF-methode ook toegenomen. Ten eerste door het terugplaatsten van meerdere eitjes, ten tweede door het zwanger maken van oudere dames.
Loeihard werken ja, maar dat is anders dan nu, als je in een groot concern werkzaam bent bijv.
En werden de vrouwen toen oud? Ze zagen er op hun 40ste al oud uit! En stierven er ook heel veel kinderen in de moederschoot of net na de bevalling.
Dat is niet te vergelijken met nu.
Het gaat er nu om dat in een rijk land, waar de zorg heel gekwalificeerd is, kennelijk rondom geboorte en bevalling veel mis kan gaan en ook gaat.
Het is dus geen kwestie van "even een kindje krijgen, 6 weken thuis, dan kindje naar de creche, in alle gevallen.
Dus eigenlijk zou dit een andere discussie moeten zijn, het gaat fout door allerlei zwangerschappen die niet "op het juiste moment" plaatsvinden, of met technische hulpmiddelen tot stand komen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
As a mother, there is a constant, uncomfortable battle that rages inside of me. It is not the big or dramatic: Will I raise my children to love God? Will I train them to obey Him? Do my children belong to Him?
The constant battle of motherhood is more subtle, more everyday, more hideable. At the center is one question: Will I sacrifice? Or as Oswald Chambers poses in My Utmost for His Highest: "[Am I] willing to spend and be spent; not seeking to be ministered unto, but to minister?"
The Everyday Question isn't answered one time, with the birth of a child, with the planning of school, or with the decision to discipline. This question — Will I sacrifice? — is answered everyday.
It’s answered when a child wakes early with a need, interrupting my quiet hour alone with the Lord.
It’s answered when a sick child keeps me from worship and adult interaction at church on Sunday mornings.
It’s answered when I am emotionally spent, but a child’s behavior requires my patient, purposeful response.
It’s answered almost every moment of the potty training process.
It’s answered as I systematically teach my special-needs son how to interact with others.
In motherhood, the Everyday Question is answered every time a child’s concern or need must come before my own, which is most of the time.
Too often, I attend to necessary tasks — leaving the stove to help with pant buttons, putting down the phone to search for a beloved toy, excusing myself from a conversation at church to take tired children home for a nap — while my heart grumbles. If I just had one moment to complete a task or have an adult conversation without an interruption.
The Everyday Question, however, asks not just about what I do but also about my attitude: Will I joyfully pour out my life as a fragrant offering before the Lord for the benefit of my children? Will I serve my children out of obligation and duty or will I serve like I'm serving God Himself? Will I die to myself so that I might live to God in the specific calling He has given me as a mom?
The Everyday Question must be answered everyday.
Because motherhood is not so much the big, dramatic acts of sacrifice, but the little, everyday, unseen ones.
Because we can have a clean house and obedient children and not sacrifice.
Because we are so easily deceived to think we can live for ourselves and be faithful to God in our ministry as moms.
Jesus said that those who live for themselves will actually have an unfulfilling life, but those who lose for their lives for His sake will really experience life. As parents, our self-death for Christ’s sake not only produces fruit in our own hearts, but produces fruit in the hearts of our children, fruit that grows by the power of God. Let us, then, choose to joyfully give of ourselves for our children.
Everyday.
“For we who are alive are always being given over to death for Jesus' sake, so that his life may be revealed in our mortal bodies.” (2 Corinthians 4:11)
“For the love of Christ compels us, because we have concluded this: that one has died for all, therefore all have died, and he died for all, that those who live might no longer live for themselves but for him who for their sake died and was raised.” (2 Corinthians 5:14–15)
In Zuidoost leeft één op de drie kinderen in armoede. Kinderboerderij de Gliphoeve, gelegen in de buurt van de flat Geldershoofd, ondervindt daar dagelijks de gevolgen van. Dat meldt de SP.
De kinderboerderij is iedere dag open tot 17.00 uur en vooral na schooltijd en in de vakanties zijn er veel kinderen te vinden. Boer Thijs van de Gliphoeve vertelt de SP dat een groot deel van de kinderen 's morgens en tijdens de lunch geen eten krijgen en daarom met het voedsel van de dieren aan de haal gaan.
'De kinderen hebben honger', stelt Thijs. 'Uit huis krijgen ze hooguit een euro mee en daar kopen ze een blikje cola of zakje chips voor.'
Thijs ziet dat er geregeld ontruimingen plaatsvinden in Geldershoofd. In de flat wonen veelal ongehuwde moeders. 'De meeste van hen snappen er niks van en kunnen het niet aan', zegt Thijs.
Zijn kinderboerderij krijgt vaak overgebleven brood van de tegenover gelegen voedselbank van Regina Mack-Nack. Dit brood is eigenlijk voor de dieren, maar wordt dikwijls opgegeten door kinderen of door hen meegenomen naar huis. Maar dat is geen probleem, want de dieren komen niets tekort, verzekert Thijs.
Hij voelt zich echter genoodzaakt om actie te ondernemen en is van plan om de traditie van zijn voorganger Floor (oprichter van de Gliphoeve) weer op te pakken: tussen de middag lunchen met kinderen.
=================================
Wat word ik hier treurig van.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Van de week was ik tussen de middag bij Appie. Daar zag ik een groepje basisschoolkinderen (gr 7-8) die chips/saucijzenbroodjes/prik/energiedrankjes kocht. Buiten op de stoep werd het opgegeten. Ik vroeg me toen af of dit hun dagelijkse lunch was. Ik kon het haast niet geloven.... Maar ja, als je idd wat geld meekrijgt ipv een lunchpakketje dan zal dit wel het gevolg zijn.
(Middelbare scholieren zie je vooral 's middags. Appie is er goed mee.)
helma schreef:Van de week was ik tussen de middag bij Appie. Daar zag ik een groepje basisschoolkinderen (gr 7-8) die chips/saucijzenbroodjes/prik/energiedrankjes kocht. Buiten op de stoep werd het opgegeten. Ik vroeg me toen af of dit hun dagelijkse lunch was. Ik kon het haast niet geloven.... Maar ja, als je idd wat geld meekrijgt ipv een lunchpakketje dan zal dit wel het gevolg zijn.
(Middelbare scholieren zie je vooral 's middags. Appie is er goed mee.)
Het ging mij ook om deze zin: In de flat wonen veelal ongehuwde moeders. 'De meeste van hen snappen er niks van en kunnen het niet aan', zegt Thijs.
Hebben deze meisjes/jonge vrouwen geen moeder, oma of tante?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
