Gedichten

[refo]

Waren er in 1893 al eerbiedskomma's of is dat nu toegevoegd?

Ach ja, die worden ook in de berijming van 1773 tegenwoordig volop toegevoegd terwijl ze er oorspronkelijk niet stonden.
"Heer', ai maak mij Uwe wegen". We weten het tegenwoordig allemaal beter.

Het was zelfs een vereiste. Er mocht alleen Heer gebruikt worden en nooit Heere.

[Eppo Gremdaat]

Waren er in 1893 al eerbiedskomma's of is dat nu toegevoegd?

Ach ja, die worden ook in de berijming van 1773 tegenwoordig volop toegevoegd terwijl ze er oorspronkelijk niet stonden.
"Heer', ai maak mij Uwe wegen". We weten het tegenwoordig allemaal beter.

Daarom is het woordje `ai`in de berijming 1968 wegvertaald. (Het deed altijd denken alsof iemand op je tenen trapte).
`Here, maak mij uwe wegen`(25:2).
Denk ook eens aan `Oppermajesteit`, Oppervoogd`(doet een beetje denken aan `opperhoofd`). Taalkundig is de berijming 1968 natuurlijk beter. Helaas heeft de berijming van Hasper geen ingang gevonden (ook niet in de Gereformeerde Kerken(in Nederland), etc.

[Eppo Gremdaat]

Waren er in 1893 al eerbiedskomma's of is dat nu toegevoegd?

Ach ja, die worden ook in de berijming van 1773 tegenwoordig volop toegevoegd terwijl ze er oorspronkelijk niet stonden.
"Heer', ai maak mij Uwe wegen". We weten het tegenwoordig allemaal beter.

Het was zelfs een vereiste. Er mocht alleen Heer gebruikt worden en nooit Heere.

Hoe kom je aan die `wijs(?)heid`, ik heb dit nog nooit gehoord. Wees blij dat die zogenaamde `stoplappen`in de bermijng 1968 zijn wegvertaald (gelukkig!)

[refo]

Hier lees je dat ook:
http://www.psalmboek.nl/cj-meeuse-verantwoording.php

Er staat daar 'bij voorkeur', maar dat klopt niet. Men wilde het gewoon helemaal niet.
Soms staat er wel 'Heere', maar dat is de dativus.

[Hendrikus]

Daarom is het woordje `ai`in de berijming 1968 wegvertaald. (Het deed altijd denken alsof iemand op je tenen trapte).
`Here, maak mij uwe wegen`(25:2).

Een fraai kunststukje vind ik altijd nog 25:2, waar 1773 die onhandige afbreking heeft met de zin "leer ijv'rig mij Uw wet betrachten", waarvan het woordeke "leer" aan de voorgaande regel is vastgeplakt omdat daar nog een lettergreep over was. En dan zet 1968 op exact dezelfde plek ook het woord "leer" neer, maar nu als zelfstandig naamwoorden en behorend bij de regel waarvan zij het einde vormt: "leid mij in uw rechte leer".

[DDD]

Ik heb ook een sterke voorkeur voor de berijming van 1968. Ik heb ooit in een oud bijbeltje de zinsdelen gemarkeerd die waren toegevoegd ten opzichte van de brontekst in de Oude berijming, en dat zijn er erg veel. Maar het is absoluut wel waar dat Heere in de Oude berijming niet voor mocht komen. Wat dat betreft is het nog steeds verbazingwekkend dat de GBS niet een pleitbezorger van de nieuwe berijming is geworden. Dat zal wel komen omdat de bevindelijke gezangen die er in de OB tussen zijn gefietst in de NB niet gevonden worden. En dan blijkt het psalmboek toch een stuk minder 'bevindelijk' te zijn dan in de versie 1773. Ik heb bij sommige predikanten het idee dat ongeveer eenderde van de regels die ze laten zingen niet in de oorspronkelijke tekst staat. Maar dit allemaal geheel terzijde.

Overigens weet ik nu nog steeds niet zeker of dit een nieuwe eerbiedskomma is of niet. Ik probeer er al tijden achter te komen wanneer dat fenomeen ingeburgerd is geraakt maar het is moeilijk te vinden. Misschien moet ik Digibron er nog eens op naslaan. Persoonlijk stoor ik me aan alle komma's en hoofdletters in de GBS-edities. Alleen het woordje Goddeloos kom ik nog niet vaak met een hoofdletter tegen, terwijl dat eigenlijk wel consequent zou zijn. Maar dat zal ik vast nog meemaken, want de een wil nog eerbiediger zijn dan de ander en tenslotte bestaat het evangelie uit louter hoofdletters, bij wijze van spreken.

[-DIA-]

Prille lente

Een nieuwe ritseling van leven
doorzindert stil de dorre hof.
Wij wachtten tot door dode dreven
gezangen klonken tot Gods lof.
Waar eens het leven werd gegeven,
breekt bloeisel los door ''t grauwe stof.

Zo lang was alles ingedoken,
beveiligd in de moederschoot,
totdat de aarde werd doorbroken
en leven opstond uit de dood:
de witte klokjes stil ontloken,
als boden van het morgenrood.

De winterkou mag grimmig komen
en pijnigen het pril gewas —
de knoppen zwellen aan de bomen,
de wei groent weer van teder gras.
De vogelzang wordt toch vernomen,
want alles door Gods zon genas.

Wie wachten leert op Gods genade,
al is de winter lang en guur,
slaat stil vertrouwend alles gade,
berust in ''t Goddelijk bestuur:
Het ijs smelt en de witte wade

Marinus Nijsse

[-DIA-]

Ik vond er nog eentje:

BIDDAG

O, grote Landman, zie de landen,
door onze vlijt weer toebereid.
Wij reppen dagelijks de handen
in deze nieuwe lentetijd.
Wij zaaien weer ons kostbaar zaad.
O, God, wees Gij ons Toeverlaat.

Wij kunnen enkel zaden zaaien,
en wachten op de Levensbron.
O, Heere, geef dat wij weer maaien,
geef regen op zijn tijd en zon.

Gedenk genadig Uw verbond.
Uw trouw gaat over 't wereldrond.
Schenk ons uit goedheid Uw genade.
Gedenk aan ''t zondig vaderland.

Bij U alleen gaan wij te rade,
want Gij ontsluit Uw milde hand.
Zie allen aan in Christus'' bloed.
Gij zijt het die de wereld voedt.

Leer heel ons volk om weer te keren
naar U, de Bron van zaligheid,
en wil ons zwak geloof vermeren,
betoon aan ons dat Gij er zijt.
Wij zaaien wenend thans ons graan.
Geef blijdschap als wij oogsten gaan.

Marinus Nijsse

[Hendrikus]

Zo, je hebt Marinus Nijsse wel ontdekt hè?
Terecht, het zijn mooie teksten!
Ook rondom het Kerstfeest heeft hij prachtige gedichten gemaakt.

[-DIA-]

Zo, je hebt Marinus Nijsse wel ontdekt hè?
Terecht, het zijn mooie teksten!
Ook rondom het Kerstfeest heeft hij prachtige gedichten gemaakt.

De gedichten van Marinus Nijsse hebben mij altijd wel aangesproken.
Vroeger stonden er regelmatig gedichten van hem in Daniël, en later
ook in De Saambinder, de Gezinsgids en het RD.
Met hem is in de jaren '80 (meen ik) een dichter heengegaan die de
harten van de eenvoudige menesen kon raken.
Ik heb zijn gedichten destijds allemaal uitgeknipt en later uitgetypt.
Nu heb ik er nog een heleboel in Word opgeslagen.
Bovendien kun je ze nu ook opzoeken in Digibron. Ik heb daar de kans
gezien om ontbrekende gedichten aan te vullen.
Veel gedichten heeft hij ook gemaakt op bijzondere dagen:
Advent, Kerst, Oudjaar, Nieuwjaar, Biddag, Dankdag, Jaargetijden, etc.

Nu stalt de meimaand al haar schatten uit....
Dat was één van de eerste gedichten die destijds mijn aandacht trok.
Deze is via Digibron ook weer na te lezen.

[refo]

Said the robin to the sparrow
I should really like to know
why these anxious human beings
rush about and worry so

Said the sparrow to the robin
friend, I think that it must be
that they have no heavenly Father
such as cares for you and me

[helma]

Said the robin to the sparrow
I should really like to know
why these anxious human beings
rush about and worry so

Said the sparrow to the robin
friend, I think that it must be
that they have no heavenly Father
such as cares for you and me

[jakobmarin]

AVONDMAAL

Bij het zien
van al die brokjes
denk ik
het is vogelbrood.

Kom maar
schuwe hippe vogel,
kom maar
oude tamme kraai,
kom maar
postduif moegevlogen,
kom maar
mussen uit de goot.

Bij het zien
van al die brokjes
weet ik
het is vogelbrood.

[jakobmarin]

NAT EN SAP

Toe Noag strand teen Ararat,
die Ark begin in puin raak,
toe sê hy: "Aarde, maar dis nat!
Nou kan 'n mens weer tuin maak!

Het ek nie met die Ark geswoeg,
was ons ook in die pekel.
Aan water het ek nou genoeg....
'n lewenslange hekel.

Kom, Sem en Gammie, maak nou gou
vir Pa mooi reguit slootjies;
en Jaaf, my kind, kom plant jy nou
vir Pa die wingerdlootjies."

Die kromhout groei, en Noag skink
sy sap 'n bietjie later:
daarin is sedert meer verdrink
as in die Vloed se water!

[jakobmarin]

Er was eens een meisje uit Haren.
Die wilde opvallend verjaren.
Ze plaatste een linkje
maar miste een vinkje.
Nu zit heel Haren op de blaren.