SecorDabar schreef:JolandaOudshoorn schreef:SecorDabar schreef:JolandaOudshoorn schreef:Ik zie dat anderen al de vraag van SecoDabar aan mij gesteld hebben beantwoord.
Overigens, wat SD mij verwijt, namelijk dat ik niet met een Bijbelse onderbouwing kom, zie ik ook niet in zijn posting terug. Enkel ene verwijzing naar de HC. Het is trouwens opmerkelijk dat de behandeling van de wet wordt gedaan in het stuk der dankbaarheid, dus de HC geeft ook al ruimte dat de stukken niet chronologisch beleefd moeten worden.
Verder, de vergelijking met ziekten en dokters gaat mank. Stel je voor dat de iets ernstigs onder de leden hebt, de dokter verteld je dat en je zegt: Ja, maar ik voel nog niets, dus laat die behandeling maar...
Iedereen zou je voor gek verklaren. Nu is dat geestelijk ook zo. God zegt, door Zijn Woord dat iedereen geestelijk dood is, maar dat Hij de behandeling wil geven. En nu zou je wel kunnen zeggen: Ja, maar ik voel dat niet zo.
Het klinkt allemaal wel erg vroom: je moet eerst je ellende kennen, je moet eerst weten wat je mankeert, maar in feite wordt hiermee wel weer de mens in het middelpunt gezet die eerst moet weten/voelen en wordt de HEERE gewantrouwd, niet gelooft op Zijn Woord.
Beste Jolanda Oudshoorn,
Om mij van vrome godsdienst te beschuldigen is meer
zo'n valse afleidingsmanoevre om uw eigen vlees te sparen.
Voordat u mij vrome godsdienst verwijt zou u
Galaten 3 van de apostel Paulus. maar eens moeten lezen.
De wet
klaagt ons aan als een tuchtmeester tot Christus.
Christus heeft de wet
volkomen vervuld
Het was niet mijn bedoeling om u persoonlijk te beschuldigen en ik stel ook niet dat u zegt dat eerst de mens zelf van alles en nog wat moet voelen. Wanneer dit zo overkomt, dan spijt mij dat oprecht. Dit verwijt is bedoelt voor mensen die dit als voorwaarden stellen om tot Jezus te komen. Paulus waarschuwt daar inderdaad voor, ook in Galaten 3. Niet in eigen kracht, maar alleen door Christus. Daar hoeft onze ellendekennis niet bij, daarin geef ik u helemaal gelijk. Hierin zien we ook mooi dat de drieslag van de HC niet chronologisch is, immers, eerst was de belofte er en daarna de wet. Net zoals de HC de wet in het kader van de dankbaarheid plaatst en niet in het kader van de ellende.
Beste Jolanda Oudshoorn,
Het was tevens niet mijn bedoeling om u te kwetsen, als ik schreef
"uw vrome vlees", dat "vrome vlees" geldt natuurlijk net zo goed
voor mij, als ieder ander.
Het spijt mij dan ook als ik te de indruk gewekt heb op de man af te spelen.
Er zijn inderdaad geen voorwaarden, alsof ellendekennis ons zaligmaakt,
nee, alleen door een waar geloof, het zaligmakend geloof,
geen voorgezien geloof, maar alleen het zaligmakend geloof in onderscheiding
van een historisch-, tijd- en wondergeloof, zal Gode kunnen behagen.
Toch wil ik niet wijzer zijn dan de opstellers van de HC om nu ook maar
de chronologie naar ieders willekeur en inzicht vrijheid in te geven.
De drieslag ellende - verlossing en dankbaarheid is in veel bijbelteksten terug te vinden.
Ik heb daar in een ander topic al eens wat over geschreven.
Lees Psalm 50:1 als voorbeeld maar eens:
Roept Mij aan in de dag der benauwdheid (ellende),
en Ik zal u er uithelpen (verlossing)
en gij zult Mij eren (danklbaarheid).
Ik hoop binnenkort nog wel een stukje te plaatsen van ds. Henricus de Frein,
een tijdgenoot van ds. Smijtegelt, die in zijn oefeningen
over de plaats van de ellendekennis in de catechismus heeft geschreven.
De tijd ontbreekt me nu even.
Voorlopig laat ik het hiermaar even bij.
Een welgemeende en hartelijke groet
DENNIS SCHRIJFT:
Ik heb enkele bijdragen gelezen, en zou over deze belangrijke zaken ook nog iets willen opmerken. Beide gedachtegangen begrijp ik wel. Aan de ene kant is het inderdaad gevaarlijk om te wachten totdat we voldoende (?) zondenkennis hebben, voordat we naar Christus zouden mogen vluchten.
Dit is een valstrik die ik regelmatig tegenkom. Al zouden we slechts van 1 zonde last hebben, ja al zouden we niets voelen. Buiten Jezus Christus is geen zaligheid. Zijn Geest moet ons ontdekken aan onze ellende.
Maar..
Aan de andere kant is het ook waar dat we deze Jezus niet echt nodig krijgen in Zijn priesterlijke bediening, als we nog geen oog hebben voor de diepe ernst van onze - mijn! - zonden.
"De gezonden hebben de medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn."
Deze geestelijk zieken wordt het om genezing te doen. En als ze bevindelijk leren dat ze zichzelf nooit genezen en zelfs niet een beetje opknappen kunnen, gaan ze de toevlucht nemen tot de Hemelse Geneesheer.
v
