ab321 schreef:Rietje2 schreef:
Wedergeboorte= rechtvaardigmaking. Niet volgens Ds. De Heer en Ds. Roos, wel volgens de Bijbel. Zomaar een voorbeeld(en er zijn er nog vele anderen)
Dit is niet helemaal juist weergegeven. In navolging van Comrie en Kersten onderscheiden ds.Roos en ds.de Heer (ik citeer nu even ds.Kersten):
1. de dadelijke rechtvaardigmaking welke plaats heeft in de wedergeboorte, waarbij het geloof als een levende planting des Heiligen Geestes in de ziel wordt gewerkt, en waarin de uitverkorene van de zijde Gods wordt gerechtvaardigd en in een staat der verzoening met God gesteld
2. de lijdelijke rechtvaardigmaking in de vierschaar der conciëntie wanneer de Heilige Geest van de rechtvaardigmaking voor God in Christus verzekering geeft
Nr 2 is wat ouderwets geformuleerd, maar dat is het moment dat je volledig mag kennen en overnemen dat je zonden om Christus wil vergeven zijn (het punt waarbij door ds. Kort de wedergeboorte geplaatst wordt).
1 Petrus 1: 3: Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.
'ons heeft wedergeboren'
Dat is, door zijn Geest vernieuwd of van de verdorvenheid onzer eerste geboorte en van de heerschappij der inwonende zonde verlost. Zie Joh. 3:5,6; Rom. 6:11, enz.
Rom. 6:11: Alzo ook gijlieden, houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in Christus Jezus, onzen Heere.
'der zonde dood' of 'der zonden gestorven zijn'
Dat is,
wij die van de heersende macht der inwonende zonde door Christus' Geest verlost zijn, Rom. 6:6,7; want der zonde sterven betekent in de Schrift des Nieuwen Testaments de zonde in ons geen leven laten hebben, dat is,
niet leven onder de macht en heerschappij der zonde.
'Gode levende'
Dat is,
de kracht hebt ontvangen door den Geest van Christus om voor God en ter ere Gods te leven en de zonde meer en meer te doden. Daaruit vloeit dan de vermaning in de volgende verzen. Zie ook Rom. 8:1, enz.
Ds. Kort (blz. 165) over de wedergeboorte
Met het verstand is het niet mogelijk om de wedergeboorte te beschrijven. De zaken die hier voorkomen zijn voor de natuurlijke mens verborgen. We hebben de Heilige Geest nodig om kennis te krijgen van deze zaak. De Heere Jezus toont aan dat het werk van de Heilige Geest gelijk is aan de wind, waarvan we het geluid wel horen, maar niet weten vanwaar hij komt en waar hij heengaat. Helaas, het verstand wil het onverklaarbare verklaren. Ook Comrie deed eraan mee en het eindigde in een Babylonische spraakverwarring, in een diepe duisternis. U moet weten dat waar het verstand eindigt, het geloof begint. (..)
In verband met de orde des heils, hoeft u niet te dwalen als u de Heilige Schrift en onze goede belijdenisgeschriften aanhoudt. Deze leren dat we door het geloof wedergeboren en gerechtvaardigd worden. In de Heidelberger zien we bijv. in Zondag 3 (vraag en antwoord 8) dat we in het stuk der ontdekking, waar de onderwijzer over de kennis van onze ellende spreekt, nog niet wedergeboren zijn. Hij spreekt pas van verlossing als we wedergeboren zijn. Dus als we verlost zijn van alle zonde, schuld en straf, zijn we wedergeboren. Dit is toch duidelijk genoeg. U ziet weer dat de embryotheologie enkel dwaasheid is.
Wanneer is de zondaar dan wedergeboren? Dat kunnen we in zondag 7 lezen. De onderwijzer handelt over het geloof. He geloof is het kernwoord in de Bijbel en bij onze goede oudvaders, als er over wedergeboorte en rechtvaardiging gesproken wordt. Wedergeboorte staat niet op zich, zoals men nu wil laten voorkomen. In Zondag 7 is de zondaar echt wedergeboren en gerechtvaardigd. God de Heilige Geest werkt het geloof in het hart, waardoor de zondaar vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken wordt. (..) Dadelijk, zodra we geloven, worden onze zonden vergeven. De onderwijzer schrijft in Zondag 7 niet over een geopenbaarde Christus, Die de zondaar in een later stadium (in de vierschaar) vrijspreekt. Hier al schenkt God ons vergeving omwille van het offer van Christus, waardoor Hij werd verzoend. Hier (in Zondag 7) spreekt God ons vrij in Christus, de gekruisigde Zoon van God. Hier ligt onze schuld niet bedekt als onder een wolk, maar hij wordt bedekt door het bloed van Jezus. God komt er nooit op terug. Wie het anders leert, maakt de Bijbel en zijn geloofsleer tot leugen, en richt eigenzinnig een onbijbelse leer op (o.a. embryotheologie) en wekt Gods toorn op.
Erskine in ‘In de kennis der zaligheid’
Wat is er het onmiddellijke gevolg van, dat de Geest van Christus, Die lijdelijk ontvangen wordt, de dode ziel levend maakt?
Het onmiddellijke gevolg daarvan is een dadelijk geloven: Als Christus door Zijn Geest inkomt, wordt de dode ziel daardoor levend gemaakt en het onmiddellijke gevolg dáárvan is, dat zij Hem in het geloof omhelst. Dan is de vereniging geheel tot stand gekomen, Joh. 5:25.
Hellenbroek/Nupoort catechisatie
De wedergeboorte is: dat genadewerk van de Heilige Geest waardoor Hij de uitverkoren en door de roeping levend gemaakte zondaar in de oefening van het geloof en bekeringsdaden doet doorbreken tot, en eindigen in de verbondsgemeenschap met God in Christus, zodat van hem waarachtig wordt wat we lezen in Psalm 87:5: En van Sion zal gezegd worden: Die en die is daarin geboren; en de Allerhoogste Zelf zal hen bevestigen.
‘Geboren’: Geboren, te weten, door de predikatie van het heilige Evangelie en den Heilige Geest.
Antonis Waleus in de Synopsis
De wedergeboorte bestaat in de doding van de oude mens, of het teniet doen van de aangeboren verdorvenheid; en de herstelling van de nieuwe mens, die naar God geschapen is in ware gerechtigheid en heiligheid.
(..) Zo erkennen wij niemand voor waarlijk berouwhebbend of wedergeboren, dan die de gehele forma (hiervoor genoemd) van de wedergeboorte bezit, met de volmaaktheid der delen.
Het RefoWeb staat wel op dezelfde hoogte dan de SB en de WS. 
