Oproep Ds. W. Visscher en Peter Schalk

[refo]

In de HSV gaat het niet over ouderlingen die 'wel regeren', maar over hen die 'goed leiding geven'.
Het Griekse woord geeft niet zozeer een hiërarchisch regeren weer, waarbij vanuit de belsotenheid van een directiekamer besluiten worden gegenereerd die dan nolens volens worden uitgevoerd op grond van de gezagsverhouding maar meer een leiding geven op de werkvloer zelf , waarbij de mensen op de werkvloer het natuurlijke gezag ervaren op grond van geschiktheid, senioriteit, wijsheid, deskundigheid. Leiding geven is wel goed verwoord.

Regeren in het 'regeerambt' is een beetje teveel gaan lijken op het regeren van een werelds vorst. Dat is bepaald mee komen waaien uit de Roomse Kerk.

[Gian]

En één onderdeel daarvan is het uitoefenen van gezag. Dus ik ben benieuwd hoe Gian dat gaat ontkrachten (of jij als je het met hem eens bent).

Ik was niet van plan een stelling te ontkrachten die ik niet in de bijbel vind.
Christus heeft gezag omdat Hij ons Hoofd is. Christus heeft geen gezag of plaatsvervanger tussen Hem en de Gemeente nodig maar leidt ons door Zijn Woord en Geest. Meer hebben we niet nodig. Waar we bij elkaar komen als kinderen van God om Hem te dienen worden we vervuld met de Geest en verdampen kwesties over gezag.

Verder eens met refo.

[Fjodor]

En één onderdeel daarvan is het uitoefenen van gezag. Dus ik ben benieuwd hoe Gian dat gaat ontkrachten (of jij als je het met hem eens bent).

Ik was niet van plan een stelling te ontkrachten die ik niet in de bijbel vind.
Christus heeft gezag omdat Hij ons Hoofd is. Christus heeft geen gezag of plaatsvervanger tussen Hem en de Gemeente nodig maar leidt ons door Zijn Woord en Geest. Meer hebben we niet nodig. Waar we bij elkaar komen als kinderen van God om Hem te dienen worden we vervuld met de Geest en verdampen kwesties over gezag.

Verder eens met refo.

1 Tim. 1: 3 Ik herinner u eraan hoe ik u, toen ik naar Macedonië reisde, ertoe opgeroepen heb in Efeze te blijven om sommigen te bevelen geen andere leer te onderwijzen,
18 Dit gebod leg ik u op, mijn zoon Timotheüs, in overeenstemming met de profetieën die voorheen over u uitgesproken zijn, opdat u in deze dingen de goede strijd strijdt.

1 Tim 2: 12 ik sta haar dus niet toe dat ze zelf onderwijst of gezag over mannen heeft; ze moet bescheiden zijn.

1 Tim 5: 7 Beveel ook dit, opdat zij onberispelijk zijn.

[Gian]

En één onderdeel daarvan is het uitoefenen van gezag. Dus ik ben benieuwd hoe Gian dat gaat ontkrachten (of jij als je het met hem eens bent).

Ik was niet van plan een stelling te ontkrachten die ik niet in de bijbel vind.
Christus heeft gezag omdat Hij ons Hoofd is. Christus heeft geen gezag of plaatsvervanger tussen Hem en de Gemeente nodig maar leidt ons door Zijn Woord en Geest. Meer hebben we niet nodig. Waar we bij elkaar komen als kinderen van God om Hem te dienen worden we vervuld met de Geest en verdampen kwesties over gezag.

Verder eens met refo.

1 Tim. 1: 3 Ik herinner u eraan hoe ik u, toen ik naar Macedonië reisde, ertoe opgeroepen heb in Efeze te blijven om sommigen te bevelen geen andere leer te onderwijzen,
18 Dit gebod leg ik u op, mijn zoon Timotheüs, in overeenstemming met de profetieën die voorheen over u uitgesproken zijn, opdat u in deze dingen de goede strijd strijdt.

1 Tim 2: 12 ik sta haar dus niet toe dat ze zelf onderwijst of gezag over mannen heeft; ze moet bescheiden zijn.

1 Tim 5: 7 Beveel ook dit, opdat zij onberispelijk zijn.

Dat is apostolisch gezag in een tijd dat de Gemeente in opbouw was. Gemeentelijke waarheid was nog maar net bekend en er waren nog veel dwalingen. Jeruzalem en de tempel waren nog niet verwoest en het Judaïsme had overal nog ingang.
Is het dan reël om de opdracht van Paulus aan Timotheus voor de plaatstelijke Gemeente in die tijd, als argument aan te voeren voor persoonlijke gezagsverhoudingen in onze tijd? Mi niet. Dat de Gemeente als Lichaam van Christus in zn geheel het gezag draagt en de tucht openbaar is heeft veel betere papieren dan onderlinge gezagsverhouding binnen het Lichaam.

[Fjodor]

En één onderdeel daarvan is het uitoefenen van gezag. Dus ik ben benieuwd hoe Gian dat gaat ontkrachten (of jij als je het met hem eens bent).

Ik was niet van plan een stelling te ontkrachten die ik niet in de bijbel vind.
Christus heeft gezag omdat Hij ons Hoofd is. Christus heeft geen gezag of plaatsvervanger tussen Hem en de Gemeente nodig maar leidt ons door Zijn Woord en Geest. Meer hebben we niet nodig. Waar we bij elkaar komen als kinderen van God om Hem te dienen worden we vervuld met de Geest en verdampen kwesties over gezag.

Verder eens met refo.

1 Tim. 1: 3 Ik herinner u eraan hoe ik u, toen ik naar Macedonië reisde, ertoe opgeroepen heb in Efeze te blijven om sommigen te bevelen geen andere leer te onderwijzen,
18 Dit gebod leg ik u op, mijn zoon Timotheüs, in overeenstemming met de profetieën die voorheen over u uitgesproken zijn, opdat u in deze dingen de goede strijd strijdt.

1 Tim 2: 12 ik sta haar dus niet toe dat ze zelf onderwijst of gezag over mannen heeft; ze moet bescheiden zijn.

1 Tim 5: 7 Beveel ook dit, opdat zij onberispelijk zijn.

Dat is apostolisch gezag in een tijd dat de Gemeente in opbouw was. Gemeentelijke waarheid was nog maar net bekend en er waren nog veel dwalingen. Jeruzalem en de tempel waren nog niet verwoest en het Judaïsme had overal nog ingang.
Is het dan reël om de opdracht van Paulus aan Timotheus voor de plaatstelijke Gemeente in die tijd, als argument aan te voeren voor persoonlijke gezagsverhoudingen in onze tijd? Mi niet. Dat de Gemeente als Lichaam van Christus in zn geheel het gezag draagt en de tucht openbaar is heeft veel betere papieren dan onderlinge gezagsverhouding binnen het Lichaam.

Is Timotheüs dan ook nog Apostel? Want hij moet ook bevelen.
En wat zijn die papieren dan?

[Gian]

Dat is apostolisch gezag in een tijd dat de Gemeente in opbouw was. Gemeentelijke waarheid was nog maar net bekend en er waren nog veel dwalingen. Jeruzalem en de tempel waren nog niet verwoest en het Judaïsme had overal nog ingang.
Is het dan reël om de opdracht van Paulus aan Timotheus voor de plaatselijke Gemeente in die tijd, als argument aan te voeren voor persoonlijke gezagsverhoudingen in onze tijd? Mi niet. Dat de Gemeente als Lichaam van Christus in zn geheel het gezag draagt en de tucht openbaar is heeft veel betere papieren dan onderlinge gezagsverhouding binnen het Lichaam.

Is Timotheüs dan ook nog Apostel? Want hij moet ook bevelen.

Timotheüs wordt meestal een apostel genoemd door zowel de katholieken als de evangelischen. Maar nogmaals, de Handelingentijd is een overgangsperiode. Ik schets een reëel beeld van de Gemeente in wording, dus daarmee kan je dingen als deze niet zonder meer als maatgevend bepalen. Als je daar geen oog voor wil hebben wordt het wel heel lastig.

De vraag is of er persoonlijke gezagsverhouding is binnen de Gemeente (bvb priester-leek). Ik geloof absoluut van niet, omdat de Schrift dit niet voor de Gemeente gebiedt. De hele Gemeente is een priesterlijk volk. Niet alleen de aangestelden van hogerhand.

En wat zijn die papieren dan?

1Tim5vs20 Bestraf die zondigen in tegenwoordigheid van allen, opdat ook de anderen vreze mogen hebben.

Lees onderstaand artikeltje van J.G. Fijnvandraat eens als je wilt;

Het gezag van leraren in ons midden

Wanneer we spreken over gezag moeten we bedenken dat er twee soorten gezag zijn:
a. gezag dat berust op aanstelling door een bevoegd orgaan, ook wel 'formeel' gezag genoemd en
b. gezag dat iemand zich verworven heeft door zijn optreden ofwel 'moreel' gezag.
Een leraar heeft formeel gezag op grond van zijn aanstelling door een schoolbestuur (bijzonder onderwijs) of door de gemeente (openbaar onderwijs). Of hij ook moreel gezag heeft, hangt af van zijn persoonlijkheid, van zijn gedrag. Als hij geen orde kan houden dan heeft hij kennelijk geen moreel, geen verworven gezag en komt er van onderwijs geven niet veel terecht.
Een leraar 'in ons midden' heeft geen gezag door aanstelling. In een kerkverband kan een predikant zich beroepen op zijn aanstelling door het kerkbestuur, maar dat kennen 'wij' niet.
Iemand die de Schrift gaat uitleggen zal zich moreel gezag als leraar moeten verwerven en dat verwerft hij door de wijze waarop hij optreedt. Hij kan nooit optreden en zeggen:"Ik ben jullie leraar dus hebben jullie aan te nemen wat ik zeg''. Omgekeerd zullen de luisteraars nooit klakkeloos zijn onderwijs moeten aanvaarden, integendeel ze behoren het voorbeeld te volgen van de Joden in Berea die wat het onderwijs van Paulus en Silas betreft "onderzochten of deze dingen zo zwaren" (zie Hd 17:11). Wat profetie betreft geldt: "Laten twee of drie profeten spreken en laten de anderen het beoordelen" (1 Ko 14:29).
Of iemand zich als leraar gezag verwerft zal afhangen van de wijze waarop hij de Schrift uitlegt. Hij zal zijn betoog moeten onderbouwen door Schrift met Schrift te vergelijken. Doet hij dat goed dan zal men erkennen dat hij een leraar is. Het gevolg is dat men hem o.a. zal vragen als spreker voor het houden van een lezing of van een themadienst of men zal met vragen over een bepaald schriftgedeelte bij hem komen.
In Hd 15:35 lezen we dat Paulus en Barnabas met nog vele anderen het woord van de Heer verkondigden (zie ook Hd 13:1-3). Geve de Heer dat er in de vergaderingen veel leraars mogen zijn en laten we hun woord onderzoeken en ter harte nemen.

[Tiberius]

Overgangsperiode. Tja, zo kan je alles in de Bijbel wel wegredeneren.

[Gian]

Overgangsperiode. Tja, zo kan je alles in de Bijbel wel wegredeneren.

Als je gelooft dat de Gemeente bij Adam begon heb je inderdaad geen overgangsperiode.
Echter, er is nou eenmaal een moment dat de periode van het oude verbond overging naar een periode onder het nieuwe verbond. Vanaf de opstanding was er een nieuwe heilsperiode waarin diverse zaken veranderde. Verandering van verbond, verandering van wet, verandering van priesterschap, verandering van erfrecht ect.
Dat deze dingen niet iedereen op het moment van opstanding direct begreep lijkt me niet meer dan logisch, sterker, pas als Paulus in de gevangenis zit schrijft hij specifieke gemeentelijke waarheden. Nieuwe dingen die onderscheiden zijn van het aardse koninkrijk wat immers de belofte was.
Mag ik dat geen overgangsperiode noemen? Een tempel waar het gezag van de priesterlijke bediening overging naar een volk waarvan iedereen priesters genoemd worden. Is dat geen overgang?
Paulus sprak zelf nog in de oude tempel, waarom schrijft hij later aan de Korinthiër over een andere tempel? Dat zijn toch allemaal zaken die veranderd zijn?

Fil.1vs7 Het spreekt vanzelf dat ik zo over u denk, want u allen ligt me na aan het hart. U hebt immers allen deel aan de genade die mij geschonken is, of ik nu gevangen zit of de waarheid van het evangelie verdedig. 8 God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus. 9 En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, 10 zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, 11 vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

[Simon]

De Heere Jezus zegt Zelf dat hij zijn huis zál bouwen, met geestelijke bouwstenen, waarvan Hij de hoeksteen is.
Dit was ook niet voor niets een geheimenis, zoals Paulus mocht onthullen.
Niemand wist ervan.
Lees 1 Cor 2:8 maar !

[refo]

Overgangsperiode. Tja, zo kan je alles in de Bijbel wel wegredeneren.

Als je gelooft dat de Gemeente bij Adam begon heb je inderdaad geen overgangsperiode.
Echter, er is nou eenmaal een moment dat de periode van het oude verbond overging naar een periode onder het nieuwe verbond. Vanaf de opstanding was er een nieuwe heilsperiode waarin diverse zaken veranderde. Verandering van verbond, verandering van wet, verandering van priesterschap, verandering van erfrecht ect.
Dat deze dingen niet iedereen op het moment van opstanding direct begreep lijkt me niet meer dan logisch, sterker, pas als Paulus in de gevangenis zit schrijft hij specifieke gemeentelijke waarheden. Nieuwe dingen die onderscheiden zijn van het aardse koninkrijk wat immers de belofte was.
Mag ik dat geen overgangsperiode noemen? Een tempel waar het gezag van de priesterlijke bediening overging naar een volk waarvan iedereen priesters genoemd worden. Is dat geen overgang?
Paulus sprak zelf nog in de oude tempel, waarom schrijft hij later aan de Korinthiër over een andere tempel? Dat zijn toch allemaal zaken die veranderd zijn?

Fil.1vs7 Het spreekt vanzelf dat ik zo over u denk, want u allen ligt me na aan het hart. U hebt immers allen deel aan de genade die mij geschonken is, of ik nu gevangen zit of de waarheid van het evangelie verdedig. 8 God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus. 9 En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, 10 zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, 11 vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

Op weg naar Hemelvaartsberg begrepen de discipelen het nóg niet.
Pas op de Pinksterdag werd het opeens duidelijk en vertelden ze de grote daden van God.

Het was inderdaad een overgangstijd. Gods volk was de OT-ische Messias geopenbaard en zij verwachtten Hem. Toen Hij er was was het allemaal niet zo duidelijk dát Hij het was omdat Hij dat Zelf toch in verborgen termen zei.
Hij wilde blijkbaar niet dat de discipelen juichend met Hem meeliepen naar het Sanhedrin, naar Gabbata en op weg naar Golgotha: Hij gaat voor ons sterven! Het was wel zo, maar dat zagen ze niet. Meer dan 7 weken later later zagen ze dat pas goed in. En wij zien dat met hen omdat de getuigen het opgeschreven hebben.

[Fjodor]

Dat is apostolisch gezag in een tijd dat de Gemeente in opbouw was. Gemeentelijke waarheid was nog maar net bekend en er waren nog veel dwalingen. Jeruzalem en de tempel waren nog niet verwoest en het Judaïsme had overal nog ingang.
Is het dan reël om de opdracht van Paulus aan Timotheus voor de plaatselijke Gemeente in die tijd, als argument aan te voeren voor persoonlijke gezagsverhoudingen in onze tijd? Mi niet. Dat de Gemeente als Lichaam van Christus in zn geheel het gezag draagt en de tucht openbaar is heeft veel betere papieren dan onderlinge gezagsverhouding binnen het Lichaam.

Is Timotheüs dan ook nog Apostel? Want hij moet ook bevelen.

Timotheüs wordt meestal een apostel genoemd door zowel de katholieken als de evangelischen. Maar nogmaals, de Handelingentijd is een overgangsperiode. Ik schets een reëel beeld van de Gemeente in wording, dus daarmee kan je dingen als deze niet zonder meer als maatgevend bepalen. Als je daar geen oog voor wil hebben wordt het wel heel lastig.

De vraag is of er persoonlijke gezagsverhouding is binnen de Gemeente (bvb priester-leek). Ik geloof absoluut van niet, omdat de Schrift dit niet voor de Gemeente gebiedt. De hele Gemeente is een priesterlijk volk. Niet alleen de aangestelden van hogerhand.

En wat zijn die papieren dan?

1Tim5vs20 Bestraf die zondigen in tegenwoordigheid van allen, opdat ook de anderen vreze mogen hebben.

Lees onderstaand artikeltje van J.G. Fijnvandraat eens als je wilt;

Het gezag van leraren in ons midden

Wanneer we spreken over gezag moeten we bedenken dat er twee soorten gezag zijn:
a. gezag dat berust op aanstelling door een bevoegd orgaan, ook wel 'formeel' gezag genoemd en
b. gezag dat iemand zich verworven heeft door zijn optreden ofwel 'moreel' gezag.
Een leraar heeft formeel gezag op grond van zijn aanstelling door een schoolbestuur (bijzonder onderwijs) of door de gemeente (openbaar onderwijs). Of hij ook moreel gezag heeft, hangt af van zijn persoonlijkheid, van zijn gedrag. Als hij geen orde kan houden dan heeft hij kennelijk geen moreel, geen verworven gezag en komt er van onderwijs geven niet veel terecht.
Een leraar 'in ons midden' heeft geen gezag door aanstelling. In een kerkverband kan een predikant zich beroepen op zijn aanstelling door het kerkbestuur, maar dat kennen 'wij' niet.
Iemand die de Schrift gaat uitleggen zal zich moreel gezag als leraar moeten verwerven en dat verwerft hij door de wijze waarop hij optreedt. Hij kan nooit optreden en zeggen:"Ik ben jullie leraar dus hebben jullie aan te nemen wat ik zeg''. Omgekeerd zullen de luisteraars nooit klakkeloos zijn onderwijs moeten aanvaarden, integendeel ze behoren het voorbeeld te volgen van de Joden in Berea die wat het onderwijs van Paulus en Silas betreft "onderzochten of deze dingen zo zwaren" (zie Hd 17:11). Wat profetie betreft geldt: "Laten twee of drie profeten spreken en laten de anderen het beoordelen" (1 Ko 14:29).
Of iemand zich als leraar gezag verwerft zal afhangen van de wijze waarop hij de Schrift uitlegt. Hij zal zijn betoog moeten onderbouwen door Schrift met Schrift te vergelijken. Doet hij dat goed dan zal men erkennen dat hij een leraar is. Het gevolg is dat men hem o.a. zal vragen als spreker voor het houden van een lezing of van een themadienst of men zal met vragen over een bepaald schriftgedeelte bij hem komen.
In Hd 15:35 lezen we dat Paulus en Barnabas met nog vele anderen het woord van de Heer verkondigden (zie ook Hd 13:1-3). Geve de Heer dat er in de vergaderingen veel leraars mogen zijn en laten we hun woord onderzoeken en ter harte nemen.

Natuurlijk heb ik oog voor het feit dat Handelingen een overgangsperiode is. Het is alleen de vraag op welk denken dat allemaal invloed heeft.

Over het artikel van Fijnvandraat. Het lijkt me wel een goed onderscheid, tussen formeel en moreel gezag. Maar ik vind het maken van dat onderscheid een beetje te gemakkelijk uitlopen op de stelling dat er geen formeel gezag bestaat in de kerk.
Het zou bijvoorbeeld best zo kunnen zijn dat het moreel gezag uitloopt op een formeel gezag.
Zo wordt bijvoorbeeld vaak de voorwaarde van een heilig leven gesteld aan de ouderlingen. Ze moeten moreel gezag hebben. Maar dat kan volgens mij gelijk bestaan met het punt dat ouderlingen in een beslisprocedure meer formeel gezag hebben dan iemand met evenveel moreel gezag die echter geen ouderling is. (of worden ouderlingen volgens jou dan ook niet aangesteld, maar 'zijn die er gewoon'?)

[Gian]

Over het artikel van Fijnvandraat. Het lijkt me wel een goed onderscheid, tussen formeel en moreel gezag. Maar ik vind het maken van dat onderscheid een beetje te gemakkelijk uitlopen op de stelling dat er geen formeel gezag bestaat in de kerk.
Het zou bijvoorbeeld best zo kunnen zijn dat het moreel gezag uitloopt op een formeel gezag.
Zo wordt bijvoorbeeld vaak de voorwaarde van een heilig leven gesteld aan de ouderlingen. Ze moeten moreel gezag hebben. Maar dat kan volgens mij gelijk bestaan met het punt dat ouderlingen in een beslisprocedure meer formeel gezag hebben dan iemand met evenveel moreel gezag die echter geen ouderling is. (of worden ouderlingen volgens jou dan ook niet aangesteld, maar 'zijn die er gewoon'?)

De Schrift zegt mij wat de Gemeente is. Als we gaan zien wat de Gemeente is (lichaam van Christus! - deel van Christus) dan blijft er niets anders over dan het gezag van Hem te verwachten. Voor mij is er dan geen gezagsdiscussie binnen de Gemeente meer nodig. Als je vanaf de andere kant komt, en nog steeds spreekt over kerk met een kleine k, dan begrijp ik dat mijn stelling verbazing opwekt. Daarom wil ik de nadruk leggen op de Gemeente, en ben ik door ervaring overtuigd dat de gezagsdiscussie niet nodig is. En daarom geloof ik ook dat er in de Bijbel geen regels worden geboden aangaande persoonlijk gezag. Inderdaad, oudsten zijn er dan gewoon.

Ik heb de teksten in Timotheus nog eens nagekeken over het 'bevelen'. Die teksten geven toch iets aan als 'aanbevelen' of 'draag dit over' of 'houd hun dit voor' of 'opdragen aan'. Dat is mi geen gebod of eis om persoonlijk gezag aan te stellen binnen de Gemeente. Geestelijk zijn er geen meerdere die gezag hebben over de mindere. De Bijbel leert dat nergens.

[Fjodor]

Over het artikel van Fijnvandraat. Het lijkt me wel een goed onderscheid, tussen formeel en moreel gezag. Maar ik vind het maken van dat onderscheid een beetje te gemakkelijk uitlopen op de stelling dat er geen formeel gezag bestaat in de kerk.
Het zou bijvoorbeeld best zo kunnen zijn dat het moreel gezag uitloopt op een formeel gezag.
Zo wordt bijvoorbeeld vaak de voorwaarde van een heilig leven gesteld aan de ouderlingen. Ze moeten moreel gezag hebben. Maar dat kan volgens mij gelijk bestaan met het punt dat ouderlingen in een beslisprocedure meer formeel gezag hebben dan iemand met evenveel moreel gezag die echter geen ouderling is. (of worden ouderlingen volgens jou dan ook niet aangesteld, maar 'zijn die er gewoon'?)

De Schrift zegt mij wat de Gemeente is. Als we gaan zien wat de Gemeente is (lichaam van Christus! - deel van Christus) dan blijft er niets anders over dan het gezag van Hem te verwachten. Voor mij is er dan geen gezagsdiscussie binnen de Gemeente meer nodig. Als je vanaf de andere kant komt, en nog steeds spreekt over kerk met een kleine k, dan begrijp ik dat mijn stelling verbazing opwekt. Daarom wil ik de nadruk leggen op de Gemeente, en ben ik door ervaring overtuigd dat de gezagsdiscussie niet nodig is. En daarom geloof ik ook dat er in de Bijbel geen regels worden geboden aangaande persoonlijk gezag. Inderdaad, oudsten zijn er dan gewoon.

Ik heb de teksten in Timotheus nog eens nagekeken over het 'bevelen'. Die teksten geven toch iets aan als 'aanbevelen' of 'draag dit over' of 'houd hun dit voor' of 'opdragen aan'. Dat is mi geen gebod of eis om persoonlijk gezag aan te stellen binnen de Gemeente. Geestelijk zijn er geen meerdere die gezag hebben over de mindere. De Bijbel leert dat nergens.

Ok, ik zal later met een reactie komen.
Ik denk trouwens dat jouw begrip van Gemeente niet zoveel verschilt van die van mij. Want mijn vertrekpunt is niet de kerk met een kleine k.

[WimA]

Afgelopen zaterdag stond - in een opinie artikel van W.B. Kranendonk - o.a. onderstaand stukje (cursivering van mij)

Velen noemen dan algauw het gezin. Dat heeft de taak kinderen op te voeden. Terecht. Daar vindt allereerst en allermeest de vorming van toekomstige kerkleden plaats. Die opvoeding is van geweldige waarde. Een mens neemt zijn leven lang mee wat hij van huis uit heeft meegekregen.

Maar wordt vaak niet wat al te gemakkelijk naar het gezin gewezen? Hoeveel ouders zeggen niet zachtjes of hardop dat ze nauwelijks toekomen aan de geestelijke opvoeding van hun kinderen? Hoeveel vaders en ook moeders worden in onze tijd niet voortgejaagd door hun agenda, baan en andere verplichtingen? Dat is de realiteit.

En dit geeft m.i. inderdaad het probleem weer. Maar dit probleem is niet op te lossen met "denktanks" of zo iets. Dat lost men op door schrappen in de agenda's, door de tijd die in banen wordt gestoken te verminderen en door andere verplichtingen te verminderen. Door het stellen van prioriteiten en het schrappen van activiteiten.

Dat deze constatering - geen tijd en voortgejaagd door agenda, baan en andere verplichtingen - nu juist weer leidt tot de constatering dat er een nieuwe activiteit moet komen - waar samen de schouders onder gezet moet worden - is een wel zeer vreemde oplossing.

Overigens is m.i. het hele artikel teveel gericht op het oprichten van "een nieuwe denktank" als doel an sich. Het gaat ook niet serieus in op de geuite kritiek. Dat wordt in de eerste alinea's met een wat karikaturale beschrijving terzijde geschoven.

[eilander]

Afgelopen zaterdag stond - in een opinie artikel van W.B. Kranendonk - o.a. onderstaand stukje (cursivering van mij)

Velen noemen dan algauw het gezin. Dat heeft de taak kinderen op te voeden. Terecht. Daar vindt allereerst en allermeest de vorming van toekomstige kerkleden plaats. Die opvoeding is van geweldige waarde. Een mens neemt zijn leven lang mee wat hij van huis uit heeft meegekregen.

Maar wordt vaak niet wat al te gemakkelijk naar het gezin gewezen? Hoeveel ouders zeggen niet zachtjes of hardop dat ze nauwelijks toekomen aan de geestelijke opvoeding van hun kinderen? Hoeveel vaders en ook moeders worden in onze tijd niet voortgejaagd door hun agenda, baan en andere verplichtingen? Dat is de realiteit.

En dit geeft m.i. inderdaad het probleem weer. Maar dit probleem is niet op te lossen met "denktanks" of zo iets. Dat lost men op door schrappen in de agenda's, door de tijd die in banen wordt gestoken te verminderen en door andere verplichtingen te verminderen. Door het stellen van prioriteiten en het schrappen van activiteiten.

Helemaal eens. Het is overigens niet populair om om deze reden te stoppen met een bepaalde nevenactiviteit; en voor het niet bezoeken van een SGP-kiesvereniging (ik noem maar een voorbeeld uit mijn praktijk) kun je alleen maar als excuus gebruiken dat je iets anders hebt op die avond.
Als je gewoon zegt: nee hoor ik heb niets anders, maar ik heb in die week al twee andere avonden bezet, wordt je niet serieus genomen.