Meldpunt Kerk & Christendom in de media

[BJD]

de Wonderen des Allerhoogsten

Dit is nou net het probleem DIA, hoe weten we dat dit wonderen des Allerhoogsten zijn?
De Bijbel waarschuwt(!) om niet bezig te zijn met waarzeggerij, dat wil zeggen, een gevoel of mening uiten ten aanzien dat er iets kan gebeuren en soms zelfs wát er kan gebeuren. Als we dan menen dat er iets gezegd moet worden over de toekomst, dan moet het onderscheid toch wel aanwijsbaar zijn tussen een influistering van de vorst der duisternis (verleiding, engel des lichts!) en een zaak van geloof ten aanzien van de toekomende dingen ("hij of zij kreeg te geloven dat....", wat is de grond daarvan en waarom geldt de Bijbelse waarschuwing dan ineens niet meer?).
Vooralsnog is niet duidelijk wat de herkomst is van de 'voorspelling', behalve dat het en predikant is die wat te geloven kreeg.
Maar dat is niet de norm om op af te gaan. Dat is en blijft Gods Woord.

in onze gemeente gingen we een aantal jaren geleden beroepen. Stond er een oud-ouderling op..voor de stemming.. Die had van de Heere dat we niet konden beroepen, er moesten eerst wat dingen glad gemaakt worden. Beroepen gebeurde toch, ds nam het aan....

[-DIA-]

de Wonderen des Allerhoogsten

Dit is nou net het probleem DIA, hoe weten we dat dit wonderen des Allerhoogsten zijn?
De Bijbel waarschuwt(!) om niet bezig te zijn met waarzeggerij, dat wil zeggen, een gevoel of mening uiten ten aanzien dat er iets kan gebeuren en soms zelfs wát er kan gebeuren. Als we dan menen dat er iets gezegd moet worden over de toekomst, dan moet het onderscheid toch wel aanwijsbaar zijn tussen een influistering van de vorst der duisternis (verleiding, engel des lichts!) en een zaak van geloof ten aanzien van de toekomende dingen ("hij of zij kreeg te geloven dat....", wat is de grond daarvan en waarom geldt de Bijbelse waarschuwing dan ineens niet meer?).
Vooralsnog is niet duidelijk wat de herkomst is van de 'voorspelling', behalve dat het en predikant is die wat te geloven kreeg.
Maar dat is niet de norm om op af te gaan. Dat is en blijft Gods Woord.

Als mijn moeder nog leefde zou ze kunnen vertellen welk een beslag dit op de gemeente legde. Verder zijn er nu nog verschillende mensen in leven die je er verslag van zouden kunnen doen, en iedereen die erbij was was diep onder de indruk. Velen bleven die nacht op, durfden niet naar bed, en die nacht gebeurde het ook. Nu zou je willen vragen: Zou de duivel dan door ds. Lamain hebben gesproken? Het is dan toch één van beiden: Óf het was van de duivel, óf het was een Godsopenbaring. Denk daar maar eens over na, en tegelijk ook over wie ds. Lamain was. Hoe hij als het ware wandelde met God. Ik wil hier ds. Lamain niet verheerlijken, maar ik kan het niet verdragen dat de God van ds. Lamain veracht wordt. Echt, dit is zo ver van duivelswerk als het westen van het oosten, als het zonlicht een een verstikkende nacht, als de hel van de hemel. Waar komt de onkunde toch vandaan, ik blijf me hier over verwonderen.

[GJdeBruijn]

de Wonderen des Allerhoogsten

Dit is nou net het probleem DIA, hoe weten we dat dit wonderen des Allerhoogsten zijn?
De Bijbel waarschuwt(!) om niet bezig te zijn met waarzeggerij, dat wil zeggen, een gevoel of mening uiten ten aanzien dat er iets kan gebeuren en soms zelfs wát er kan gebeuren. Als we dan menen dat er iets gezegd moet worden over de toekomst, dan moet het onderscheid toch wel aanwijsbaar zijn tussen een influistering van de vorst der duisternis (verleiding, engel des lichts!) en een zaak van geloof ten aanzien van de toekomende dingen ("hij of zij kreeg te geloven dat....", wat is de grond daarvan en waarom geldt de Bijbelse waarschuwing dan ineens niet meer?).
Vooralsnog is niet duidelijk wat de herkomst is van de 'voorspelling', behalve dat het en predikant is die wat te geloven kreeg.
Maar dat is niet de norm om op af te gaan. Dat is en blijft Gods Woord.

Als mijn moeder nog leefde zou ze kunnen vertellen welk een beslag dit op de gemeente legde. Verder zijn er nu nog verschillende mensen in leven die je er verslag van zouden kunnen doen, en iedereen die erbij was was diep onder de indruk. Velen bleven die nacht op, durfden niet naar bed, en die nacht gebeurde het ook. Nu zou je willen vragen: Zou de duivel dan door ds. Lamain hebben gesproken? Het is dan toch één van beiden: Óf het was van de duivel, óf het was een Godsopenbaring. Denk daar maar eens over na, en tegelijk ook over wie ds. Lamain was. Hoe hij als het ware wandelde met God. Ik wil hier ds. Lamain niet verheerlijken, maar ik kan het niet verdragen dat de God van ds. Lamain veracht wordt. Echt, dit is zo ver van duivelswerk als het westen van het oosten, als het zonlicht een een verstikkende nacht, als de hel van de hemel. Waar komt de onkunde toch vandaan, ik blijf me hier over verwonderen.

DIA, niet wat een gemeente ervaart, wat een mens spreekt, maar Gods Woord is de norm. Als Gods Woord waarschuwt, moeten we des te voorzichtiger omgaat met dit soort zaken.
Niemand veracht een predikant, maar zelfs Petrus kon dwalen en moest bestraft worden door Paulus, ook al ging dat om iets geheel anders. Een ook Petrus moest horen: Ga weg achter mij, satanas.
Ik spreek hierbij geen oordeel uit, maar als we menen dat het werkelijk Gods stem was in deze zaak, dan moet dat duidelijk zijn en niet in tegenspraak met de waarschuwing om niet te doen aan waarzeggerij. Als daar een gegronde reden toe is, dan moet dat openbaar zijn. Als dat niet duidelijk is, dan mogen we helemaal niets met argumenten als 'beslag leggen' en andere zaken die menselijke gevoelens aangaan. Nogmaals: Gods Woord is de norm. En niet wat wij ervaren en voelen.

[Erasmiaan]

de Wonderen des Allerhoogsten

Dit is nou net het probleem DIA, hoe weten we dat dit wonderen des Allerhoogsten zijn?
De Bijbel waarschuwt(!) om niet bezig te zijn met waarzeggerij, dat wil zeggen, een gevoel of mening uiten ten aanzien dat er iets kan gebeuren en soms zelfs wát er kan gebeuren. Als we dan menen dat er iets gezegd moet worden over de toekomst, dan moet het onderscheid toch wel aanwijsbaar zijn tussen een influistering van de vorst der duisternis (verleiding, engel des lichts!) en een zaak van geloof ten aanzien van de toekomende dingen ("hij of zij kreeg te geloven dat....", wat is de grond daarvan en waarom geldt de Bijbelse waarschuwing dan ineens niet meer?).
Vooralsnog is niet duidelijk wat de herkomst is van de 'voorspelling', behalve dat het en predikant is die wat te geloven kreeg.
Maar dat is niet de norm om op af te gaan. Dat is en blijft Gods Woord.

Als mijn moeder nog leefde zou ze kunnen vertellen welk een beslag dit op de gemeente legde. Verder zijn er nu nog verschillende mensen in leven die je er verslag van zouden kunnen doen, en iedereen die erbij was was diep onder de indruk. Velen bleven die nacht op, durfden niet naar bed, en die nacht gebeurde het ook. Nu zou je willen vragen: Zou de duivel dan door ds. Lamain hebben gesproken? Het is dan toch één van beiden: Óf het was van de duivel, óf het was een Godsopenbaring. Denk daar maar eens over na, en tegelijk ook over wie ds. Lamain was. Hoe hij als het ware wandelde met God. Ik wil hier ds. Lamain niet verheerlijken, maar ik kan het niet verdragen dat de God van ds. Lamain veracht wordt. Echt, dit is zo ver van duivelswerk als het westen van het oosten, als het zonlicht een een verstikkende nacht, als de hel van de hemel. Waar komt de onkunde toch vandaan, ik blijf me hier over verwonderen.

DIA, niet wat een gemeente ervaart, wat een mens spreekt, maar Gods Woord is de norm. Als Gods Woord waarschuwt, moeten we des te voorzichtiger omgaat met dit soort zaken.
Niemand veracht een predikant, maar zelfs Petrus kon dwalen en moest bestraft worden door Paulus, ook al ging dat om iets geheel anders. Een ook Petrus moest horen: Ga weg achter mij, satanas.
Ik spreek hierbij geen oordeel uit, maar als we menen dat het werkelijk Gods stem was in deze zaak, dan moet dat duidelijk zijn en niet in tegenspraak met de waarschuwing om niet te doen aan waarzeggerij. Als daar een gegronde reden toe is, dan moet dat openbaar zijn. Als dat niet duidelijk is, dan mogen we helemaal niets met argumenten als 'beslag leggen' en andere zaken die menselijke gevoelens aangaan. Nogmaals: Gods Woord is de norm. En niet wat wij ervaren en voelen.

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

[Simon]

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

Dit klinkt alemaal veel te rooms, gaan beelden straks ook nog huilen?
Ik denk dat de beschrijving van GJdeBruyn de juiste, bijbelse is.
Tekenen zijn de communicatie methode tussen God en de joden,
Tekenen, stemmen etc zullen verstommen, zegt de bijbel in Cor.
Niet gezien en toch geloofd,daar gaat het om.
Dat is de toetssteen voor de gemeente.
En wat betreft de actieve bekeringen die ''laatste nacht''...kan een mens zich nu ineens wel zelf bekeren?Of alleen vlak voordaat het noodlot toeslaat?
dat zou dan betekenen dat hij zich al zijn hele leven verhard had...
De bijbel leert dat wij voortdurend en altijd voorbereid moeten zijn, omdat niemand weet wanneer zijn uur gekomen is.

[helma]

er is toch wel verschil tussen waarzeggerij en profetie?
Joël spreekt er van dat er in de laatste dagen zonen en dochters zullen profeteren

[GJdeBruijn]

er is toch wel verschil tussen waarzeggerij en profetie?
Joël spreekt er van dat er in de laatste dagen zonen en dochters zullen profeteren

Jazeker, en daaruit kun je al afleiden dat profetie ook niet lijkt op waarzeggerij. Profetie heeft betrekking op het verkondigen van Gods grote daden, zoals Petrus op de pinksterdag zei.

[GJdeBruijn]

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

Erasmiaan, ik beroep me op de Schrift als norm. Geen bitterheid of wat dan ook, maar een betrachten van voorzichtigheid en voorop stellen van Gods Woord in deze zaken.
In dit voorbeeld gaat het niet zozeer over een wonder dat op het moment van voorzeggen zichtbaar is, maar een uitspraak die als waarzeggerij getypeerd wordt door Gods Woord. En dán zeg ik: Eerst duidelijk een bewijs dat het Gods spreken is, en als dat bewijs ontbreekt, dan hebben wij mensen op grond van het getuigenis van Gods Woord hier halt te houden. Overigens is een beroep op de traditie en ongewijde geschiedenis meer een wijze van argumenteren van Rome. En koste wat kost vasthouden aan dit soort extraordinaire zaken zonder Bijbels bewijs ligt meer in de lijn van de Quakers en charismatische kringen.

[Erasmiaan]

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

Erasmiaan, ik beroep me op de Schrift als norm. Geen bitterheid of wat dan ook, maar een betrachten van voorzichtigheid en voorop stellen van Gods Woord in deze zaken.
In dit voorbeeld gaat het niet zozeer over een wonder dat op het moment van voorzeggen zichtbaar is, maar een uitspraak die als waarzeggerij getypeerd wordt door Gods Woord. En dán zeg ik: Eerst duidelijk een bewijs dat het Gods spreken is, en als dat bewijs ontbreekt, dan hebben wij mensen op grond van het getuigenis van Gods Woord hier halt te houden. Overigens is een beroep op de traditie en ongewijde geschiedenis meer een wijze van argumenteren van Rome. En koste wat kost vasthouden aan dit soort extraordinaire zaken zonder Bijbels bewijs ligt meer in de lijn van de Quakers en charismatische kringen.

Ja, ja, met allerlei vermeende rechtzinnigheid Gods werk in twijfel trekken. Maar er is hier niets dat ook maar op waarzeggerij duidt. Een predikant die van Godswege op de kansel een zaak te geloven krijgt en daartoe een Bijbelse boodschap heeft voor zijn volk, heeft niets maar dan ook niets met occulte praktijken of waarzeggerij te maken. En voorbeelden uit de kerkgeschiedenis aanwijzen en er op wijzen hoe onze vaderen daarmee omgingen, heeft niets met Roomse praktijken te maken. Maar alles moet erbij gehaald worden om Gods werk verdacht te maken. We hoeven niet met 'dit soort extraordinaire zaken' te pronken, als ten bewijze dat we God aan onze zijde hebben of welk motief dan ook, want wij hebben het profetisch Woord dat zeer vast is. Maar deze zaken afdoen als duivels werk is een zeer riskante bezigheid.

[eilander]

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

Erasmiaan, ik beroep me op de Schrift als norm. Geen bitterheid of wat dan ook, maar een betrachten van voorzichtigheid en voorop stellen van Gods Woord in deze zaken.
In dit voorbeeld gaat het niet zozeer over een wonder dat op het moment van voorzeggen zichtbaar is, maar een uitspraak die als waarzeggerij getypeerd wordt door Gods Woord. En dán zeg ik: Eerst duidelijk een bewijs dat het Gods spreken is, en als dat bewijs ontbreekt, dan hebben wij mensen op grond van het getuigenis van Gods Woord hier halt te houden. Overigens is een beroep op de traditie en ongewijde geschiedenis meer een wijze van argumenteren van Rome. En koste wat kost vasthouden aan dit soort extraordinaire zaken zonder Bijbels bewijs ligt meer in de lijn van de Quakers en charismatische kringen.

Ik zou hierin zeer voorzichtig zijn. In Deut. 18 staat:
21 Zo gij dan in uw hart zoudt mogen zeggen: Hoe zullen wij het woord kennen, dat de HEERE niet gesproken heeft?
22 Wanneer die profeet in den Naam des HEEREN zal hebben gesproken, en dat woord geschiedt niet, en komt niet; dat is het woord, dat de HEERE niet gesproken heeft; door trotsheid heeft die profeet dat gesproken; gij zult voor hem niet vrezen.

Nu heeft iemand iets gesproken van een naderend oordeel. Het is ook uitgekomen. Wie zijn wij om dan daarbij vraagtekens te zetten? Ik huiver ervoor.
Nogmaals zeg ik: de Schrift moet onze norm zijn en niet de bijzondere verhalen. Maar dat betekent niet dat je de bijzondere verhalen moet wegredeneren!

[GJdeBruijn]

Ja, ja, met allerlei vermeende rechtzinnigheid Gods werk in twijfel trekken. Maar er is hier niets dat ook maar op waarzeggerij duidt. Een predikant die van Godswege op de kansel een zaak te geloven krijgt en daartoe een Bijbelse boodschap heeft voor zijn volk, heeft niets maar dan ook niets met occulte praktijken of waarzeggerij te maken. En voorbeelden uit de kerkgeschiedenis aanwijzen en er op wijzen hoe onze vaderen daarmee omgingen, heeft niets met Roomse praktijken te maken. Maar alles moet erbij gehaald worden om Gods werk verdacht te maken. We hoeven niet met 'dit soort extraordinaire zaken' te pronken, als ten bewijze dat we God aan onze zijde hebben of welk motief dan ook, want wij hebben het profetisch Woord dat zeer vast is. Maar deze zaken afdoen als duivels werk is een zeer riskante bezigheid.

Erasmiaan, het profetische woord heeft betrekking op het heil in Christus zoals in de Schrift staat opgetekend. Je kunt op de klank aan iets gebruiken ter onderbouwing. Maar ondertussen spreek ik Guido de Bres na in het weergeven van mijn standpunt. En ik weet me ook gesteund door de uitleg van andere reformatoren en kerkvaders die met name Quakers en geestdrijvers bestreden op dit soort voorzeggingen.
Je spreekt ook over "Gods Werk". Hoe kun je dat weten?
En over het woord 'duivels werk': Zie Hand 16 met kanttekeningen.

[GJdeBruijn]

Nogmaals zeg ik: de Schrift moet onze norm zijn en niet de bijzondere verhalen. Maar dat betekent niet dat je de bijzondere verhalen moet wegredeneren!

Dat is ook niet wat ik zeg. Een bijzonder verhaal moet elk moment de toets van Gods Woord kunnen doorstaan.
Waarom worden gelovige christenen in het NT trouwens gewaarschuwd voor dit soort dingen? Als je op voorhand voorzichtig zou moeten zijn met bijzondere dingen zouden deze waarschuwingen alleen maar verwarrend kunnen zijn. Nee, het is andersom: De waarschuwing van Gods Woord voorop. Pas bij duidelijke Schriftuurlijke grond mag je een bijzonder wonder op dat moment als Gods Spreken kunnen noemen. En dat is net het ontbrekende punt in het verhaal in dit topic. Dus: Gods Woord, de waarschuwingen, die geven hier richting. En niet de verhalen, gevoelens en vermoedens, hoe goed bedoeld ook, van mensen met een arglistig hart.
Laten we niet vergeten dat onze reformatorische vaderen dit soort bijzondere dingen ook als ketterij hebben veroordeeld!
Neem Luther, Calvijn enz. Genoeg voorbeelden waar we nu ook wel zouden kunnen zeggen wat je hierboven schrijft.

[Tiberius]

Wat een bitterheid en schijn van rechtzinnigheid. Pas op dat je je met dit zogenaamd objectieve, maar wezenloos commentaar niet bezondigd. Ds. Lamain werd na het uitspreken van de zegen door de Heere bekend gemaakt dat er iets ernstigs zou gebeuren en dat er mensen om zouden komen. Het was voor hem zo duidelijk (Mijn schapen kennen Mijn stem) dat hij tegen de gewoonte in een korte, emotionele toespraak hield waarin hij een ieder opriep zich te haasten en te spoeden om des levens wil. En het wás Gods stem. Want de bom is gevallen er zijn mensen gestorven, enkele uren daarna. Maar er is er Eén die weet wie zich nog bekeerd heeft op die toespraak. Want niets geschiedt bij geval. Op die eenvoudige mensen in Rijssen legde het nog beslag. Er waren er die niet durfden slapen. Wij, hoogverlichte, goed onderwezen christenen hebben met een zweem van rechtzinnigheid wel iets om onze vraagtekens hierbij te zetten. Ik moet DIA bijvallen. De tijden zijn aardedonker, juist omdat we menen dat het licht is.

in vroeger tijden werden de martelarenboeken nog wel eens aangeprezen om te lezen. Daar vond men onder andere ook treffende getuigenissen en wonderen van de Allerhoogsten in. Zoals de apostel Johannes die in kokende olie gekookt werd, maar er zonder enig letsel weer uit stapte. Ook is bekend dat de vlammen in eerste instantie Polycarpus geen kwaad deden maar om hem heen krulden. En deze wonderen zijn met vele te vermenigvuldigen. Daardoor zijn mensen bekeerd en tot geloof gekomen. De Heere wil dat ook gebruiken. Moeten wij dan daarover zwijgen? Een wondergeloof kan toch ook gebruikt worden om het waarzaligmakend geloof te werken? Dat is toch onze leer?

Erasmiaan, ik beroep me op de Schrift als norm. Geen bitterheid of wat dan ook, maar een betrachten van voorzichtigheid en voorop stellen van Gods Woord in deze zaken.
In dit voorbeeld gaat het niet zozeer over een wonder dat op het moment van voorzeggen zichtbaar is, maar een uitspraak die als waarzeggerij getypeerd wordt door Gods Woord. En dán zeg ik: Eerst duidelijk een bewijs dat het Gods spreken is, en als dat bewijs ontbreekt, dan hebben wij mensen op grond van het getuigenis van Gods Woord hier halt te houden. Overigens is een beroep op de traditie en ongewijde geschiedenis meer een wijze van argumenteren van Rome. En koste wat kost vasthouden aan dit soort extraordinaire zaken zonder Bijbels bewijs ligt meer in de lijn van de Quakers en charismatische kringen.

Ik zou hierin zeer voorzichtig zijn. In Deut. 18 staat:
21 Zo gij dan in uw hart zoudt mogen zeggen: Hoe zullen wij het woord kennen, dat de HEERE niet gesproken heeft?
22 Wanneer die profeet in den Naam des HEEREN zal hebben gesproken, en dat woord geschiedt niet, en komt niet; dat is het woord, dat de HEERE niet gesproken heeft; door trotsheid heeft die profeet dat gesproken; gij zult voor hem niet vrezen.

Nu heeft iemand iets gesproken van een naderend oordeel. Het is ook uitgekomen. Wie zijn wij om dan daarbij vraagtekens te zetten? Ik huiver ervoor.
Nogmaals zeg ik: de Schrift moet onze norm zijn en niet de bijzondere verhalen. Maar dat betekent niet dat je de bijzondere verhalen moet wegredeneren!

Hier ben ik het helemaal mee eens.
@GJdeBruin: pas op om Gods werk duivelswerk te noemen onder het mom van rechtzinnigheid. Ik begrijp ook eerlijk gezegd je bitterheid hierin niet.

[GJdeBruijn]

@GJdeBruin: pas op om Gods werk duivelswerk te noemen onder het mom van rechtzinnigheid.

Heb jij een bijbelse onderbouwing? Ik waarschuw integendeel mijn opponenten op grond van de Schrift. En nu wil jij het omdraaien en de Schrift(!) waarschuwen tegen bijzondere openbaringen? Dit zou ik bijna op kunnen vatten als (onbedoelde) kritiek op de reformatie en zelfs de Schrift...

[Tiberius]

Heb jij een bijbelse onderbouwing?

Zeker, die gaf Eilander al.