Overzomeren

[WimA]

Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Inderdaad, wat gaat het jouw - of mij - aan wat anderen wel of niet doen?

[Jongere]

De verzuchting om niet over innerlijke beweegredenen rond geloof te praten, blijkt altijd naar alle kanten op nogal selectief gebruikt te kunnen worden.

Ik vind het overigens wel een mooie regel, maar laten we dat dan altijd hanteren.

[Mister]

Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Inderdaad, wat gaat het jouw - of mij - aan wat anderen wel of niet doen?

Alles, als het goed is.

[Erasmiaan]

Over sommige zaken moeten we oordelen, een broeder die zondigt trekken we ook uit het vuur.

Enkele gevallen veralgemeniseren en vervolgens keiharde conclusies trekken (terwijl men zelf altijd buiten schot blijft) gaat me veel te ver.

[-DIA-]

Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.

Inderdaad, deze verzuchting is me uit het hart gegrepen. Wat opvalt is dat een fundamentele bijbelse analyse ontbreekt in deze hele discussie, of het nu columns of brieven betreft. Het is allemaal gebaseerd op hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan.

Dat voel ik ook wel aan, maar dan ontbreken me meestal de woorden om het juist te weerleggen, of om precies aan te geven waar de haper zit. In ieder gevel zijn dergelijke stukjes zo 'halfgekookt' of misschien smaken ze naar koeken die niet zijn omgekeerd.

[refo]

Nou, kom op dan. Hoe gaan we de problemen dan wel oplossen?

Of hoe is dat in jullie gemeente opgelost, dat kan natuurlijk ook.

[jakobmarin]

Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.

Inderdaad, deze verzuchting is me uit het hart gegrepen. Wat opvalt is dat een fundamentele bijbelse analyse ontbreekt in deze hele discussie, of het nu columns of brieven betreft. Het is allemaal gebaseerd op hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan.

Wat zijn dan volgens jou "hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan" ?

Wat is er mis mee om nieuwe (wetenschappelijke) inzichten tot je te nemen en mét Gods Woord erbij zelf tot nieuwe inzichten komen qua opvoeding en communicatie met de pubers?

[helma]

Over sommige zaken moeten we oordelen, een broeder die zondigt trekken we ook uit het vuur.

Enkele gevallen veralgemeniseren en vervolgens keiharde conclusies trekken (terwijl men zelf altijd buiten schot blijft) gaat me veel te ver.

waaruit maak jij op dat de schrijver zelf buiten schot blijft?
Ik lees een stuk worsteling in deze column die ik wel herken; hóe bereiken we onze jongeren; hoe houden we ze vast bij het Woord en hoe voorkomen we dat we ze van ons afstoten zodat ze hun heil elders gaan zoeken. En dan de vraag die er eigenlijk onlosmakelijk aan verbonden is: én kijken wij als opvoeders/ouderen wel (in de eerste plaats!) eerlijk naar onszelf. Wat gaat er van ons uit; wat stralen we uit; hoe leven we ze voor.
Hoeveel geduld heeft de Heere niet met ons, zouden wij dat ook niet met onze jeugd moeten hebben?

[Luther]

Over sommige zaken moeten we oordelen, een broeder die zondigt trekken we ook uit het vuur.

Enkele gevallen veralgemeniseren en vervolgens keiharde conclusies trekken (terwijl men zelf altijd buiten schot blijft) gaat me veel te ver.

waaruit maak jij op dat de schrijver zelf buiten schot blijft?
Ik lees een stuk worsteling in deze column die ik wel herken; hóe bereiken we onze jongeren; hoe houden we ze vast bij het Woord en hoe voorkomen we dat we ze van ons afstoten zodat ze hun heil elders gaan zoeken. En dan de vraag die er eigenlijk onlosmakelijk aan verbonden is: én kijken wij als opvoeders/ouderen wel (in de eerste plaats!) eerlijk naar onszelf. Wat gaat er van ons uit; wat stralen we uit; hoe leven we ze voor.
Hoeveel geduld heeft de Heere niet met ons, zouden wij dat ook niet met onze jeugd moeten hebben?

Mooie post, helma!

[WimA]

Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Inderdaad, wat gaat het jouw - of mij - aan wat anderen wel of niet doen?

Alles, als het goed is.

m.i. lopen hier een 2-tal aspecten door elkaar. Niet iedereen is geroepen om anderen te becommentarieren op hun levensstijl of daar een oordeel over te hebben. Vergelijk het met b.v. de legitimatieplicht, ieder is verplicht legitimatie bij zicht te hebben en zich te legitimeren als het bevoegd gezag daarom vraagt. Deze regel betekent niet dat iedereen - te pas en te onpas - aan een ander om legitimatie kan vragen.
Zo is ook edereen verplicht te leven volgens God geboden. Maar niet iedereen is gelegitimeerd om anderen - te pas en te onpas - hierop te bevragen en te beoordelen.
Bewogenheid met anderen - en hun zieleheil - is een bijbelse notie maar die zich - primair - zou moeten uiten in de binnenkamer. Er is - voor niet ambtsdragers - m.i. maar 1 gelegitimeerde methode om anderen (medelidmaten) te bekritiseren op hun levenstijl en dat is volgens de orde die de kerkelijke tucht voorschrijft.

[Luther]

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Precies, laten we dit niet teveel besprekbaar maken. Mensen zouden toch eens wakker worden uit hun doodslaap. Nee, laten we dat niet doen, daar komt alleen maar onrust van.

[Afgewezen]

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Precies, laten we dit niet teveel besprekbaar maken. Mensen zouden toch eens wakker worden uit hun doodslaap. Nee, laten we dat niet doen, daar komt alleen maar onrust van.

Ik denk niet dat Erasmiaan dat bedoelt.

[WimA]

Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.

Inderdaad, deze verzuchting is me uit het hart gegrepen. Wat opvalt is dat een fundamentele bijbelse analyse ontbreekt in deze hele discussie, of het nu columns of brieven betreft. Het is allemaal gebaseerd op hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan.

Wat zijn dan volgens jou "hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan" ?
Wat is er mis mee om nieuwe (wetenschappelijke) inzichten tot je te nemen en mét Gods Woord erbij zelf tot nieuwe inzichten komen qua opvoeding en communicatie met de pubers?

Helaas ontbreekt mij de tijd en de gelegenheid om e.e.a eens grondig uit te diepen, vandaar mijn teleurstelling dat ook in de veelheid van artikekelen, columns etc. die in de krant door vaak geleerde en belezen scribenten worden geschreven ook de zo broodnodige bezinning en verdieping missen en veelal "moderne inzichten" overnemen zonder deze kritisch toetsen in het licht van de Bijbel.
Er is uiteraard niets tegen nieuwe inzichten zolang deze stroken met het Woord, dat is het issue niet. Ik noem een 3-tal aspecten die mij opvallen in de discussie "over" de jongeren.

1. In het hedendaagse taalgebruik betekend "in gesprek zijn" of "de dialoog" aangaan dat gesprekspartners of degenen die de dialoog aangaan gelijkwaardige partners zijn. Ik krijg de indruk - afgaande op de waterval aan artikelen, columns, brieven etc - dat ook in onze gezindte deze gedachte heerst. Blijkens de teneur van de verschenen artikelen vindt men dat communicatie met jongeren op basis van gelijkwaardigheid moet. Een gesprek tussen een volwassene en een jongere is echter principieel hierarchisch van aard.
2. Mede hierdoor probeert men - in het gesprek of dialoog - te overtuigen op basis van argumenten en redelijkheid. Men speculeert hierbij op de logica en het verstand van de jeugd. De teneur is vaak dat - in het slotargument, als klap op de vuurpijl - nog iets wordt genoemd in de trant van: "oh ja, de Bijbel denkt er ook zo over"! Dit zou toch andersom moeten. Bovendien - arme jongeren - kunnen ze vaak nog helemaal niet op grond van logische argumenten hun daden bepalen. Dat is een modern wetenschappelijk inzicht.
3. Tenslotte valt me op dat een principiele discussie vaak onmogelijk wordt omdat aspecten die inherent staan op de tijdgeest - zoals bovenstaand - niet besproken kunnen worden.

[Erasmiaan]

hóe bereiken we onze jongeren; hoe houden we ze vast bij het Woord en hoe voorkomen we dat we ze van ons afstoten zodat ze hun heil elders gaan zoeken. En dan de vraag die er eigenlijk onlosmakelijk aan verbonden is: én kijken wij als opvoeders/ouderen wel (in de eerste plaats!) eerlijk naar onszelf. Wat gaat er van ons uit; wat stralen we uit; hoe leven we ze voor.
Hoeveel geduld heeft de Heere niet met ons, zouden wij dat ook niet met onze jeugd moeten hebben?

Maar juist deze toon mis ik. Hier gaat de hand in eigen boezem. Deze vragen kunnen niet vaak genoeg gesteld worden en worden ook bij ons elke zondag in de prediking gesteld.

Maar de schrijver zegt eigenlijk: ouders jullie doen het niet goed, jullie leven wel netjes maar onbezield, enzovoorts. En daar ageer ik tegen. Bovendien is het onbijbels om alles van jongeren te dulden met als rechtvaardiging: we moeten ons aan hen aanpassen, ze hebben het moeilijk, ze hebben geen levende voorbeelden, enz.

[Luther]

Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.

Precies, laten we dit niet teveel besprekbaar maken. Mensen zouden toch eens wakker worden uit hun doodslaap. Nee, laten we dat niet doen, daar komt alleen maar onrust van.

Ik denk niet dat Erasmiaan dat bedoelt.

Nee, ik mag hopen van niet. Maar dat is wel de consequentie van zijn opstelling in dit topic.