Overzomeren
Overzomeren
Overzomeren
tekst mr. D. J. H. van Dijk
Hebben ouderen en jongeren elkaar nog iets te zeggen? Hierover zijn vele opiniepagina’s, open brieven en brochures geschreven. Door ouderen én jongeren. Daaruit blijkt in ieder geval dat de betrokkenheid tussen deze generaties hechter is dan de gedachtewisseling soms doet vermoeden. Het is ook niet wijs om zomaar te suggereren dat de afstand tussen de generaties nu groter is dan vroeger. Terugkijken naar het verleden is een kwestie van perspectief. Tussen de hoogspanningsmast die ik vasthoud en de volgende hoogspanningsmast lijkt de afstand groter dan de afstanden tussen alle andere masten bij elkaar.
Ondertussen is de vraag natuurlijk serieus. Gaapt er een kloof tussen jongeren en hun ouders? Kunnen de generaties elkaar bereiken? Zeker als het gaat om geloofszaken is dit een belangrijke kwestie. En dan is het waar dat veel jongeren hun geloof anders verwoorden en beleven dan de oudere generatie. En loopt er geen remonstrantse draad door hun denken? Wat zoeken ze in vredesnaam bij Heart Cry? Doet de buitenkant er bij jongeren helemaal niet toe? Waar is dat gemopper op de zuil goed voor? Is er liefde voor de onderscheiden kerkverbanden?
Ik kan mij de zorg van ouderen best voorstellen. Jongeren denken soms dat de opbouw van de kerk met hen begint. Daarentegen menen ouderen nogal eens dat de kerk met hun terugtreden eindigt. Het is allebei –God zij dank– niet waar.
Oudvader Comrie heeft een wijze les voor ouderen als het gaat om de omgang met het geestelijk leven van jongeren. Velen kennen zijn bekende uitspraak over nieuw ontluikend geestelijk leven: „Laat het maar overzomeren en overwinteren.”
Deze uitspraak deed Comrie in een catechismuspreek. Dit was geen sceptische of negatieve opmerking. Integendeel. Het is een uitspraak die hoop en verwachting ademt. Hij riep hiermee op om ontkiemend geestelijk leven de ruimte te geven om te groeien. Laat het eens overzomeren. Gun het de tijd. Wie weet wat de Heilige Geest ervan maakt!
Comrie waarschuwt ervoor om het jonge leven direct langs de kritische meetlat van geestelijke keurmeesters te leggen. Een jong plantje trek je niet steeds uit de grond om te zien of er wortels aan groeien. Ook begin je niet direct te snoeien en te verbuigen. Dan komt er van zo’n plantje niets terecht. Zo’n plantje moet je juist vertroetelen en zorgvuldig voorzien van voeding. Er zijn toch nog wel ambtsdragers die zó met hun jeugd omgaan?
Deze houding is echt niet moeilijk. Vooral niet als wij beseffen dat de wereld waarin jongeren leven niet door hen zelf is gecreeerd, maar door de generatie vóór hen. Ontdekkend is dat. Eigenlijk is er geen sprake van jongerenproblematiek, maar van een ouderenprobleem. Als jongeren de kerk van hun ouders verlaten, heeft de kerk dikwijls al veel eerder de jongeren verlaten. De hardste schoppers zijn soms de grootste zoekers.
De gereformeerde gezindte heeft ontdekt veel te kunnen opsteken van het geloof van vervolgde christenen. Misschien gaan we ook inzien dat ouderen het nodige kunnen leren van jongeren als het gaat om het geloof. Ik denk aan de eenvoud van hun geloof, maar ook aan een zekere radicaliteit. Jongeren hebben feilloos door waar de zwakke plek bij ouderen zit. Vanaf de kansel horen zij dat er maar twee soorten mensen zijn, maar in de praktijk wordt een drieslag gehanteerd. Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
Jongeren proeven de voosheid hiervan. Zij zien hoe veel ouderen zich met geestelijke dooddoeners overeind weten te houden in het voorgestoelte. Vervolgens wenden zij zich teleurgesteld af. Zij voelen zich bedrogen. Zullen wij hun dan stenen achternagooien?
Laten we de lessen van een hunkerende generatie niet mislopen. Misschien begint het onder onze jongeren ongedacht te zomeren. Als ze Mozes en Christus maar kennen; dat is genoeg.
De auteur is beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer.
© Reformatorisch Dagblad | Pagina 14 | 23 mei 2012
tekst mr. D. J. H. van Dijk
Hebben ouderen en jongeren elkaar nog iets te zeggen? Hierover zijn vele opiniepagina’s, open brieven en brochures geschreven. Door ouderen én jongeren. Daaruit blijkt in ieder geval dat de betrokkenheid tussen deze generaties hechter is dan de gedachtewisseling soms doet vermoeden. Het is ook niet wijs om zomaar te suggereren dat de afstand tussen de generaties nu groter is dan vroeger. Terugkijken naar het verleden is een kwestie van perspectief. Tussen de hoogspanningsmast die ik vasthoud en de volgende hoogspanningsmast lijkt de afstand groter dan de afstanden tussen alle andere masten bij elkaar.
Ondertussen is de vraag natuurlijk serieus. Gaapt er een kloof tussen jongeren en hun ouders? Kunnen de generaties elkaar bereiken? Zeker als het gaat om geloofszaken is dit een belangrijke kwestie. En dan is het waar dat veel jongeren hun geloof anders verwoorden en beleven dan de oudere generatie. En loopt er geen remonstrantse draad door hun denken? Wat zoeken ze in vredesnaam bij Heart Cry? Doet de buitenkant er bij jongeren helemaal niet toe? Waar is dat gemopper op de zuil goed voor? Is er liefde voor de onderscheiden kerkverbanden?
Ik kan mij de zorg van ouderen best voorstellen. Jongeren denken soms dat de opbouw van de kerk met hen begint. Daarentegen menen ouderen nogal eens dat de kerk met hun terugtreden eindigt. Het is allebei –God zij dank– niet waar.
Oudvader Comrie heeft een wijze les voor ouderen als het gaat om de omgang met het geestelijk leven van jongeren. Velen kennen zijn bekende uitspraak over nieuw ontluikend geestelijk leven: „Laat het maar overzomeren en overwinteren.”
Deze uitspraak deed Comrie in een catechismuspreek. Dit was geen sceptische of negatieve opmerking. Integendeel. Het is een uitspraak die hoop en verwachting ademt. Hij riep hiermee op om ontkiemend geestelijk leven de ruimte te geven om te groeien. Laat het eens overzomeren. Gun het de tijd. Wie weet wat de Heilige Geest ervan maakt!
Comrie waarschuwt ervoor om het jonge leven direct langs de kritische meetlat van geestelijke keurmeesters te leggen. Een jong plantje trek je niet steeds uit de grond om te zien of er wortels aan groeien. Ook begin je niet direct te snoeien en te verbuigen. Dan komt er van zo’n plantje niets terecht. Zo’n plantje moet je juist vertroetelen en zorgvuldig voorzien van voeding. Er zijn toch nog wel ambtsdragers die zó met hun jeugd omgaan?
Deze houding is echt niet moeilijk. Vooral niet als wij beseffen dat de wereld waarin jongeren leven niet door hen zelf is gecreeerd, maar door de generatie vóór hen. Ontdekkend is dat. Eigenlijk is er geen sprake van jongerenproblematiek, maar van een ouderenprobleem. Als jongeren de kerk van hun ouders verlaten, heeft de kerk dikwijls al veel eerder de jongeren verlaten. De hardste schoppers zijn soms de grootste zoekers.
De gereformeerde gezindte heeft ontdekt veel te kunnen opsteken van het geloof van vervolgde christenen. Misschien gaan we ook inzien dat ouderen het nodige kunnen leren van jongeren als het gaat om het geloof. Ik denk aan de eenvoud van hun geloof, maar ook aan een zekere radicaliteit. Jongeren hebben feilloos door waar de zwakke plek bij ouderen zit. Vanaf de kansel horen zij dat er maar twee soorten mensen zijn, maar in de praktijk wordt een drieslag gehanteerd. Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
Jongeren proeven de voosheid hiervan. Zij zien hoe veel ouderen zich met geestelijke dooddoeners overeind weten te houden in het voorgestoelte. Vervolgens wenden zij zich teleurgesteld af. Zij voelen zich bedrogen. Zullen wij hun dan stenen achternagooien?
Laten we de lessen van een hunkerende generatie niet mislopen. Misschien begint het onder onze jongeren ongedacht te zomeren. Als ze Mozes en Christus maar kennen; dat is genoeg.
De auteur is beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer.
© Reformatorisch Dagblad | Pagina 14 | 23 mei 2012
Re: Overzomeren
Christus en dien gekruisigd.helma schreef:Overzomeren
tekst mr. D. J. H. van Dijk
Hebben ouderen en jongeren elkaar nog iets te zeggen? Hierover zijn vele opiniepagina’s, open brieven en brochures geschreven. Door ouderen én jongeren. Daaruit blijkt in ieder geval dat de betrokkenheid tussen deze generaties hechter is dan de gedachtewisseling soms doet vermoeden. Het is ook niet wijs om zomaar te suggereren dat de afstand tussen de generaties nu groter is dan vroeger. Terugkijken naar het verleden is een kwestie van perspectief. Tussen de hoogspanningsmast die ik vasthoud en de volgende hoogspanningsmast lijkt de afstand groter dan de afstanden tussen alle andere masten bij elkaar.
Ondertussen is de vraag natuurlijk serieus. Gaapt er een kloof tussen jongeren en hun ouders? Kunnen de generaties elkaar bereiken? Zeker als het gaat om geloofszaken is dit een belangrijke kwestie. En dan is het waar dat veel jongeren hun geloof anders verwoorden en beleven dan de oudere generatie. En loopt er geen remonstrantse draad door hun denken? Wat zoeken ze in vredesnaam bij Heart Cry? Doet de buitenkant er bij jongeren helemaal niet toe? Waar is dat gemopper op de zuil goed voor? Is er liefde voor de onderscheiden kerkverbanden?
Ik kan mij de zorg van ouderen best voorstellen. Jongeren denken soms dat de opbouw van de kerk met hen begint. Daarentegen menen ouderen nogal eens dat de kerk met hun terugtreden eindigt. Het is allebei –God zij dank– niet waar.
Oudvader Comrie heeft een wijze les voor ouderen als het gaat om de omgang met het geestelijk leven van jongeren. Velen kennen zijn bekende uitspraak over nieuw ontluikend geestelijk leven: „Laat het maar overzomeren en overwinteren.”
Deze uitspraak deed Comrie in een catechismuspreek. Dit was geen sceptische of negatieve opmerking. Integendeel. Het is een uitspraak die hoop en verwachting ademt. Hij riep hiermee op om ontkiemend geestelijk leven de ruimte te geven om te groeien. Laat het eens overzomeren. Gun het de tijd. Wie weet wat de Heilige Geest ervan maakt!
Comrie waarschuwt ervoor om het jonge leven direct langs de kritische meetlat van geestelijke keurmeesters te leggen. Een jong plantje trek je niet steeds uit de grond om te zien of er wortels aan groeien. Ook begin je niet direct te snoeien en te verbuigen. Dan komt er van zo’n plantje niets terecht. Zo’n plantje moet je juist vertroetelen en zorgvuldig voorzien van voeding. Er zijn toch nog wel ambtsdragers die zó met hun jeugd omgaan?
Deze houding is echt niet moeilijk. Vooral niet als wij beseffen dat de wereld waarin jongeren leven niet door hen zelf is gecreeerd, maar door de generatie vóór hen. Ontdekkend is dat. Eigenlijk is er geen sprake van jongerenproblematiek, maar van een ouderenprobleem. Als jongeren de kerk van hun ouders verlaten, heeft de kerk dikwijls al veel eerder de jongeren verlaten. De hardste schoppers zijn soms de grootste zoekers.
De gereformeerde gezindte heeft ontdekt veel te kunnen opsteken van het geloof van vervolgde christenen. Misschien gaan we ook inzien dat ouderen het nodige kunnen leren van jongeren als het gaat om het geloof. Ik denk aan de eenvoud van hun geloof, maar ook aan een zekere radicaliteit. Jongeren hebben feilloos door waar de zwakke plek bij ouderen zit. Vanaf de kansel horen zij dat er maar twee soorten mensen zijn, maar in de praktijk wordt een drieslag gehanteerd. Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
Jongeren proeven de voosheid hiervan. Zij zien hoe veel ouderen zich met geestelijke dooddoeners overeind weten te houden in het voorgestoelte. Vervolgens wenden zij zich teleurgesteld af. Zij voelen zich bedrogen. Zullen wij hun dan stenen achternagooien?
Laten we de lessen van een hunkerende generatie niet mislopen. Misschien begint het onder onze jongeren ongedacht te zomeren. Als ze Mozes en Christus maar kennen; dat is genoeg.
De auteur is beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer.
© Reformatorisch Dagblad | Pagina 14 | 23 mei 2012
Mozes?
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
- Oswald Chambers -
Re: Overzomeren
Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
Re: Overzomeren
Het is helaas nog steeds nodig.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
Ook iets om moe van te worden - wat gelukkig niet hoeft, getuige het stuk.
Re: Overzomeren
Ik snap niet dat je daar moe van wordt. Het probleem dat aangekaart wordt is namelijk na de vorige stukjes nog niet opgelost. Zo simpel is dat.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Overzomeren
Wat is nodig? Dat meneer Van Dijk laat zien hoe goed hij het allemaal weet en doet, als ambtsdrager? Dat ouderen meer naar jongeren moeten luisteren? Volgens de Bijbel moeten de jongeren juist meer naar de ouderen luisteren. Bovendien staan er onjuistheden in: de wereld waarin de jongeren leven is niet gecreëerd door de generatie voor hen. Die staan vaak verdwaasd te kijken wat er nu allemaal weer nieuw is. De jongeren zijn daar wel precies van op de hoogte en omarmen alles. Ouderen lopen daar vaak op achter.Jongere schreef:Het is helaas nog steeds nodig.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
Ook iets om moe van te worden - wat gelukkig niet hoeft, getuige het stuk.
En om dit soort opmerkingen kan ik me kwaad maken.
Die ouderen weten wel degelijk dat er maar twee wegen zijn. En dat als ze niet bij de Kerk horen, ze ten diepste 'wereld' zijn.Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
Re: Overzomeren
Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....Erasmiaan schreef:Wat is nodig? Dat meneer Van Dijk laat zien hoe goed hij het allemaal weet en doet, als ambtsdrager? Dat ouderen meer naar jongeren moeten luisteren? Volgens de Bijbel moeten de jongeren juist meer naar de ouderen luisteren. Bovendien staan er onjuistheden in: de wereld waarin de jongeren leven is niet gecreëerd door de generatie voor hen. Die staan vaak verdwaasd te kijken wat er nu allemaal weer nieuw is. De jongeren zijn daar wel precies van op de hoogte en omarmen alles. Ouderen lopen daar vaak op achter.Jongere schreef:Het is helaas nog steeds nodig.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
Ook iets om moe van te worden - wat gelukkig niet hoeft, getuige het stuk.
En om dit soort opmerkingen kan ik me kwaad maken.Die ouderen weten wel degelijk dat er maar twee wegen zijn. En dat als ze niet bij de Kerk horen, ze ten diepste 'wereld' zijn.Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Overzomeren
Hoe durf je zo over anderen te oordelen? Laten we nu gewoon eens de hand in eigen boezem steken. Zowel jij, meneer Van Dijk als ik.Luther schreef:Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....Erasmiaan schreef:Wat is nodig? Dat meneer Van Dijk laat zien hoe goed hij het allemaal weet en doet, als ambtsdrager? Dat ouderen meer naar jongeren moeten luisteren? Volgens de Bijbel moeten de jongeren juist meer naar de ouderen luisteren. Bovendien staan er onjuistheden in: de wereld waarin de jongeren leven is niet gecreëerd door de generatie voor hen. Die staan vaak verdwaasd te kijken wat er nu allemaal weer nieuw is. De jongeren zijn daar wel precies van op de hoogte en omarmen alles. Ouderen lopen daar vaak op achter.Jongere schreef:Het is helaas nog steeds nodig.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.
Ook iets om moe van te worden - wat gelukkig niet hoeft, getuige het stuk.
En om dit soort opmerkingen kan ik me kwaad maken.Die ouderen weten wel degelijk dat er maar twee wegen zijn. En dat als ze niet bij de Kerk horen, ze ten diepste 'wereld' zijn.Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
Re: Overzomeren
Ja als de waarheid gezegd woordt, wordt het natuurlijke ego toornig.Erasmiaan schreef:
En om dit soort opmerkingen kan ik me kwaad maken.Veel ouderen rekenen zichzelf niet tot de wereld. Natuurlijk niet! Maar ook rekenen ze zichzelf niet tot de Kerk met een hoofdletter. Zij horen bij de derde categorie: zij zijn refo. Bloedserieus en oppassend, maar onbezield.
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
- Oswald Chambers -
- jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Re: Overzomeren
Het is van alle tijden dat er een kloof is tussen ouderen en jongeren, en dat is helemaal geen ramp.
En ouderen moeten zich niet als jongeren gaan gedragen en ook niet vice versa.
Iedere generatie heeft nieuwe inzichten en is een reactie op de voorgaande (zoals wij ook weer reageren op onze ouders).
Laten we inderdaad van elkaar leren, maar ieder op zijn eigen plaats. Ouders hebben altijd nog iets te zeggen over hun kinderen, maar moeten hun ook op een gegeven moment loslaten, en ja dan stoot je je neus wel eens. Maar daar leer je dan ook weer van.
En ouderen moeten zich niet als jongeren gaan gedragen en ook niet vice versa.
Iedere generatie heeft nieuwe inzichten en is een reactie op de voorgaande (zoals wij ook weer reageren op onze ouders).
Laten we inderdaad van elkaar leren, maar ieder op zijn eigen plaats. Ouders hebben altijd nog iets te zeggen over hun kinderen, maar moeten hun ook op een gegeven moment loslaten, en ja dan stoot je je neus wel eens. Maar daar leer je dan ook weer van.
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Re: Overzomeren
Het gaat niet om durven, het gaat om wat in de praktijk blijkt, in de kerk, op ref. scholen, etc. Ga je eerst eens goed verdiepen in onze kring. Dan schrik je.Erasmiaan schreef:Hoe durf je zo over anderen te oordelen? Laten we nu gewoon eens de hand in eigen boezem steken. Zowel jij, meneer Van Dijk als ik.Luther schreef:Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....
Ik had vorig jaar nog een gesprekje met een meisje. Het was een heel teer gesprek, uiteindelijk ook over haar worsteling mbt geloofszaken. Toen ik vroeg of ze er thuis over kon praten, barste ze in tranen uit: "Meneer, dat doe ik never nooit; mijn vader zit mooi met een zwart pak aan in de kerk, alleen maar om een beetje vroom te doen. En als de dominee langs komt, dan is-tie opeens heel vroom, maar verder praten we nooit over de Heere."
Weet je, daar kan ik boos om worden; of beter nog: verdrietig!
Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Overzomeren
Uit zo'n gezin kom ik ook.Luther schreef:Het gaat niet om durven, het gaat om wat in de praktijk blijkt, in de kerk, op ref. scholen, etc. Ga je eerst eens goed verdiepen in onze kring. Dan schrik je.Erasmiaan schreef:Hoe durf je zo over anderen te oordelen? Laten we nu gewoon eens de hand in eigen boezem steken. Zowel jij, meneer Van Dijk als ik.Luther schreef:Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....
Ik had vorig jaar nog een gesprekje met een meisje. Het was een heel teer gesprek, uiteindelijk ook over haar worsteling mbt geloofszaken. Toen ik vroeg of ze er thuis over kon praten, barste ze in tranen uit: "Meneer, dat doe ik never nooit; mijn vader zit mooi met een zwart pak aan in de kerk, alleen maar om een beetje vroom te doen. En als de dominee langs komt, dan is-tie opeens heel vroom, maar verder praten we nooit over de Heere."
Weet je, daar kan ik boos om worden; of beter nog: verdrietig!
Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?
En mijn familie houdt nauwlettend in de gaten wie er aangaat, en wee als het iemand is die wel eens make up had...ik denk dat ze zelf niet aangaan, ondanks dat één diaken is.
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
- Oswald Chambers -
Re: Overzomeren
Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.Luther schreef:Het gaat niet om durven, het gaat om wat in de praktijk blijkt, in de kerk, op ref. scholen, etc. Ga je eerst eens goed verdiepen in onze kring. Dan schrik je.Erasmiaan schreef:Hoe durf je zo over anderen te oordelen? Laten we nu gewoon eens de hand in eigen boezem steken. Zowel jij, meneer Van Dijk als ik.Luther schreef:Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....
Ik had vorig jaar nog een gesprekje met een meisje. Het was een heel teer gesprek, uiteindelijk ook over haar worsteling mbt geloofszaken. Toen ik vroeg of ze er thuis over kon praten, barste ze in tranen uit: "Meneer, dat doe ik never nooit; mijn vader zit mooi met een zwart pak aan in de kerk, alleen maar om een beetje vroom te doen. En als de dominee langs komt, dan is-tie opeens heel vroom, maar verder praten we nooit over de Heere."
Weet je, daar kan ik boos om worden; of beter nog: verdrietig!
Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?
Re: Overzomeren
Over sommige zaken moeten we oordelen, een broeder die zondigt trekken we ook uit het vuur.Erasmiaan schreef:Ik probeer daar niet over te oordelen en het lijkt me verstandig dat jij dat ook niet te veel doet.Luther schreef:Het gaat niet om durven, het gaat om wat in de praktijk blijkt, in de kerk, op ref. scholen, etc. Ga je eerst eens goed verdiepen in onze kring. Dan schrik je.Erasmiaan schreef:Hoe durf je zo over anderen te oordelen? Laten we nu gewoon eens de hand in eigen boezem steken. Zowel jij, meneer Van Dijk als ik.Luther schreef:Ik snap niet dat je je daar kwaad om maakt, als dat gewoon de praktijk in de reformatorische kerken is. In de ene kerk meer dan in de andere. Maar er ís toch een generatie die maar levenloos in de kerkbank zit, maar stiekem toch denkt: Ik ben gelukkig niet als....
Ik had vorig jaar nog een gesprekje met een meisje. Het was een heel teer gesprek, uiteindelijk ook over haar worsteling mbt geloofszaken. Toen ik vroeg of ze er thuis over kon praten, barste ze in tranen uit: "Meneer, dat doe ik never nooit; mijn vader zit mooi met een zwart pak aan in de kerk, alleen maar om een beetje vroom te doen. En als de dominee langs komt, dan is-tie opeens heel vroom, maar verder praten we nooit over de Heere."
Weet je, daar kan ik boos om worden; of beter nog: verdrietig!
Ik wil niet de hele discussie over belijdenis en HA over doen, maar je ziet toch in veel ref. kerken dat het aantal HA-gangers zeer klein is t.o.v. de omvang van de gemeente. Of geloof je werkelijk dat alle zittenblijvers worstelen aan de troon der genade? Dat zou dan toch ook blijken in de rest van de week?
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
- Oswald Chambers -
Re: Overzomeren
Inderdaad, deze verzuchting is me uit het hart gegrepen. Wat opvalt is dat een fundamentele bijbelse analyse ontbreekt in deze hele discussie, of het nu columns of brieven betreft. Het is allemaal gebaseerd op hedendaagse "moderne" opvoedings- en communicatietechnieken die de bijbelse meetlat niet kunnen doorstaan.Erasmiaan schreef:Sjonge, hoeveel van zulke stukkies zijn er al wel niet geschreven? Je zou er moe van worden.