Rechtvaardiging van eeuwigheid

[huisman]

Inhoudelijk: Wat bedoel je dan met de zin: Dit heeft Hij van eeuwigheid voorzien en gewild, in die zin kon Hij hem al zien als te zullen overgaan/ overgaande/overgegaan in rechtvaardiging in Christus
Hiermee ga je echt verder dan Ds Kersten en veel andere voorstanders van de rechtvaardiging van eeuwigheid.

Als je de door jou aangehaalde oudvaders net zo selectief leest als mijn postings, dan begrijp ik je standpunten een beetje.

Ik bedoelde de staatsverandering van de mens in de tijd door God gewerkt, waar jij steeds op hamert. Dat is het gevolg van de rechtvaardiging van eeuwigheid. Dan wordt de toegepaste gerechtigheid door de levendgemaakte mens met een waar geloof aangenomen.

Ik zeg hier niets anders dan dat ik eerder deed.
Nu de vragen aan jou: wat is hier remonstrants aan? Wat hypercalvinistisch en wat antinomiaans?

Nog een advies: lees alles in context. Als ik antw geef op jou vraag, moet je niet lezen alsof ik een op zichzelf staande dogmatische beschouwing geef. Ook oudvaders zou je in context moeten lezen. Evenals het citaat van ds. Kersten, dat je hier al herhaaldelijk heb genoemd.

Remonstrants is als je de verkiezing grond op voorgezien geloof,bekering,rechtvaardigheid. Antinomiaans is als je de leer van de rechtvaardiging van eeuwigheid misbruikt voor een losse levenswandel. Hypercalvinistisch is als men alles vanuit Gods besluit van eeuwigheid beredeneert en daardoor het Evangelieaanbod achterwege laat. Men is immers al gerechtvaardigd van eeuwigheid. Ik heb jouw van geen van deze zaken beschuldigd alleen vragen gesteld bij een m.i. ongelukkige formulering van jouw.:
Dit heeft Hij van eeuwigheid voorzien en gewild, in die zin kon Hij hem al zien als te zullen overgaan/ overgaande/overgegaan in rechtvaardiging in Christus

[vragensteller]

Die tekst is echt geen grond voor de rechtvaardiging van eeuwigheid. Eerder heb ik de verklaring van Matthew Henry al laten zien nu maar de kanttekeningen.

21) Hij: Dat is, God de HEERE is zo goedertieren over de Israëlieten, dat Hij hun zonden als niet ziet, noch toerekent.

Wanneer is God zo goedertieren over de Israëlieten geworden, als dit niet van eeuwigheid gold?

[Tiberius]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

Gaarne dit soort opmerkingen achterwege laten.

[Bert Mulder]

Niemand speelt hier op de persoon, het gaat over de wijze van lezen en discussiëren. Laten we dat op volwassen wijze (blijven) doen en niet te snel etiketten gaan plakken.

Ik meende dat Luther 'op de persoon speelde', door middel van Huisman op een voetstuk te zetten, betreffende zijn 'debat-kunst', en alle anderen weg te trappen...

[Erasmiaan]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

huisman! Nu moet je hier wel mee stoppen, om heel de tijd als het over de rechtvaardiging van eeuwigheid gaat, over de rechtvaardiging door het geloof te beginnen.

[huisman]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

Gaarne dit soort opmerkingen achterwege laten.

Je hebt gelijk ik wilde het al wegknippen.

[Bert Mulder]

Remonstrants is als je de verkiezing grond op voorgezien geloof,bekering,rechtvaardigheid. Antinomiaans is als je de leer van de rechtvaardiging van eeuwigheid misbruikt voor een losse levenswandel. Hypercalvinistisch is als men alles vanuit Gods besluit van eeuwigheid beredeneert en daardoor het Evangelieaanbod achterwege laat. Men is immers al gerechtvaardigd van eeuwigheid. Ik heb jouw van geen van deze zaken beschuldigd alleen vragen gesteld bij een m.i. ongelukkige formulering van jouw.:
Dit heeft Hij van eeuwigheid voorzien en gewild, in die zin kon Hij hem al zien als te zullen overgaan/ overgaande/overgegaan in rechtvaardiging in Christus
Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

Huisman, jij moet nodig leesles nemen...

Westminster, in de strijd tegen antinomianisme, had het over rechtvaardiging in eeuwigheid. Wij hebben het over rechtvaardiging van eeuwigheid. En dat is geen woordspelletje.

Verder ben je fout betreffende de definitie 'hypercalvinist', daar de definitie van dat woord is iemand die niet aan het gebod van Christus wil, om het Evangelie aan allen te prediken, waar God, in Zijn welbehagen, het Evangelie stuurt. Heeft niks met het zogenaamde 'aanbod' te maken.

[vragensteller]

Inhoudelijk: Wat bedoel je dan met de zin: Dit heeft Hij van eeuwigheid voorzien en gewild, in die zin kon Hij hem al zien als te zullen overgaan/ overgaande/overgegaan in rechtvaardiging in Christus
Hiermee ga je echt verder dan Ds Kersten en veel andere voorstanders van de rechtvaardiging van eeuwigheid.

Als je de door jou aangehaalde oudvaders net zo selectief leest als mijn postings, dan begrijp ik je standpunten een beetje.

Ik bedoelde de staatsverandering van de mens in de tijd door God gewerkt, waar jij steeds op hamert. Dat is het gevolg van de rechtvaardiging van eeuwigheid. Dan wordt de toegepaste gerechtigheid door de levendgemaakte mens met een waar geloof aangenomen.

Ik zeg hier niets anders dan dat ik eerder deed.
Nu de vragen aan jou: wat is hier remonstrants aan? Wat hypercalvinistisch en wat antinomiaans?

Nog een advies: lees alles in context. Als ik antw geef op jou vraag, moet je niet lezen alsof ik een op zichzelf staande dogmatische beschouwing geef. Ook oudvaders zou je in context moeten lezen. Evenals het citaat van ds. Kersten, dat je hier al herhaaldelijk heb genoemd.

Remonstrants is als je de verkiezing grond op voorgezien geloof,bekering,rechtvaardigheid. Antinomiaans is als je de leer van de rechtvaardiging van eeuwigheid misbruikt voor een losse levenswandel. Hypercalvinistisch is als men alles vanuit Gods besluit van eeuwigheid beredeneert en daardoor het Evangelieaanbod achterwege laat. Men is immers al gerechtvaardigd van eeuwigheid. Ik heb jouw van geen van deze zaken beschuldigd alleen vragen gesteld bij een m.i. ongelukkige formulering van jouw.:
Dit heeft Hij van eeuwigheid voorzien en gewild, in die zin kon Hij hem al zien als te zullen overgaan/ overgaande/overgegaan in rechtvaardiging in Christus
Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

Die begrijp ik niet, want ging het daar niet over de rechtvaardiging in de tijd? En kun je me dan uitleggen, waarom dat rechtvaardiging van eeuwigheid uitsluit?

Is alles wat God van te voren ziet dus Remonstrants? Ook als dat het door Hem gewerkte geloof is? Is het benoemen van Gods alwetendheid op zich al Remonstrants?

Mijn uitspraak is helemaal niet Remonstrants, ik heb het over de rechtvaardiging in Christus. Het betreft hier de staat van de zondaar, die verandert. In en door Christus! En niet op grond van zijn eigen geloof!

Geloof je trouwens wel in een genade verbond opgericht met Christus en in Hem met de uitverkorenen?

[Tiberius]

Huisman, jij moet nodig leesles nemen...

Gaarne dit soort opmerkingen achterwege laten.

[huisman]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

huisman! Nu moet je hier wel mee stoppen, om heel de tijd als het over de rechtvaardiging van eeuwigheid gaat, over de rechtvaardiging door het geloof te beginnen.

Ik heb het al weggeknipt, trouwens niet met de reden die jij opgeeft. Jij hebt trouwens de sleutel gegeven tot de oplossing van ons verschil door het citaat van Ds Kersten. Als alle voorstanders van de rechtvaardiging van eeuwigheid zich houden aan wat Ds Kersten hier schrijft is er praktisch geen verschil met degenen die voor de rechtvaardiging van eeuwigheid geen bijbelse grond vinden.

Zo getuigt ook Paulus van de genade, die de uitverkorenen is gegeven in Christus Jezus. vóór de tijden der eeuwen. Maar moet deze rechtvaardigmaking van eeuwigheid en in de opstanding van Christus, niet in de tijd worden toegepast? ja, gewisselijk; want zonder de toepassing van Christus en Zijn gerechtigheid, zijn ook de uitverkorenen, gelijk alle mensen, doemwaardig voor God. Mitsdien is elk ter zaligheid de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar. Wie zich op de rechtvaardigmaking van eeuwigheid en de opstanding van Christus beroept, zonder de rechtvaardigmaking door het geloof deelachtig te zijn, bedriegt zichzelf en loochent de leer der Schriften, die ons zegt dat de zondaar uit of door het geloof gerechtvaardigd wordt.
Wij houden dus staande dat er een rechtvaardigmaking is vóór het geloof, maar eveneens dat de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar is. Deze stelt ons in een verzoende betrekking met God. Want toch de rechtvaardigmaking door het geloof is meer dan een zich bewust worden, dat wij eigenlijk al waren gerechtvaardigd. O, het is iets heel anders, want niemand is rechtvaardig. In de rechtvaardigmaking door het geloof is een staatsverwisseling. De uitverkoren zondaar gaat daarin uit de staat der verdoemenis over in de staat der verzoening met God. Hij wordt vrijgesproken van schuld en straf en ontvangt een recht ten eeuwigen leven. "

Kunnen wij voor 100% achter deze kanttekening staan die Ds Kersten bij de rechtvaardiging van eeuwigheid plaatst?

[Erasmiaan]

[huisman]

uitleg?

[vragensteller]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

huisman! Nu moet je hier wel mee stoppen, om heel de tijd als het over de rechtvaardiging van eeuwigheid gaat, over de rechtvaardiging door het geloof te beginnen.

Ik heb het al weggeknipt, trouwens niet met de reden die jij opgeeft. Jij hebt trouwens de sleutel gegeven tot de oplossing van ons verschil door het citaat van Ds Kersten. Als alle voorstanders van de rechtvaardiging van eeuwigheid zich houden aan wat Ds Kersten hier schrijft is er praktisch geen verschil met degenen die voor de rechtvaardiging van eeuwigheid geen bijbelse grond vinden.

Zo getuigt ook Paulus van de genade, die de uitverkorenen is gegeven in Christus Jezus. vóór de tijden der eeuwen. Maar moet deze rechtvaardigmaking van eeuwigheid en in de opstanding van Christus, niet in de tijd worden toegepast? ja, gewisselijk; want zonder de toepassing van Christus en Zijn gerechtigheid, zijn ook de uitverkorenen, gelijk alle mensen, doemwaardig voor God. Mitsdien is elk ter zaligheid de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar. Wie zich op de rechtvaardigmaking van eeuwigheid en de opstanding van Christus beroept, zonder de rechtvaardigmaking door het geloof deelachtig te zijn, bedriegt zichzelf en loochent de leer der Schriften, die ons zegt dat de zondaar uit of door het geloof gerechtvaardigd wordt.
Wij houden dus staande dat er een rechtvaardigmaking is vóór het geloof, maar eveneens dat de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar is. Deze stelt ons in een verzoende betrekking met God. Want toch de rechtvaardigmaking door het geloof is meer dan een zich bewust worden, dat wij eigenlijk al waren gerechtvaardigd. O, het is iets heel anders, want niemand is rechtvaardig. In de rechtvaardigmaking door het geloof is een staatsverwisseling. De uitverkoren zondaar gaat daarin uit de staat der verdoemenis over in de staat der verzoening met God. Hij wordt vrijgesproken van schuld en straf en ontvangt een recht ten eeuwigen leven. "

Kunnen wij voor 100% achter deze kanttekening staan die Ds Kersten bij de rechtvaardiging van eeuwigheid plaatst?

Even in alle eerlijkheid: heb je daar écht steeds overheen gelezen?
Ik herhaal nog maar een passage uit citaat van Comrie uit artikel ds. Moerkerken:

Natuurlijk ontkennen wij niet een rechtvaardigmaking dóór het geloof! In de tweede preek van mijn "Eigenschappen des geloofs" heb ik over de rechtvaardigmaking in de vierschaar duidelijk gesproken; daar gaat het verschil helemaal niet over. Het gaat over de vraag, of onze rechtvaardigmaking van de zijde Gods geschiedt door onmiddellijke en voorafgaande toerekening van Christus' borggerechtigheid, dan wel of het geloof als een voorvereiste eerst gevorderd wordt, voordat God ons de gerechtigheid van Christus toerekent. Dit laatste punt acht Comrie van zó grote betekenis, dat hij de betreffende zinnen in zijn Brief met hoofdletters heeft laten drukken. Vatten wij het wat eenvoudiger en met onze eigen woorden samen, dan zouden wij het zó willen doen: wat gaat er vooraf, de toerekening of de aanneming? Wij behoeven er niet over te aarzelen, wat Comries antwoord zal zijn: de toerekening.

[huisman]

Over het lezen in de context moet ik een beetje glimlachen, als je nagaat dat jij de gehele Romeinebrief waar ons apostolisch onderwijs gegeven wordt over de rechtvaardiging naast je neer legt en daar een paar losse en uit de contekst gehaalde teksten tegenover stelt kun je mijn glimlach wel begrijpen.

huisman! Nu moet je hier wel mee stoppen, om heel de tijd als het over de rechtvaardiging van eeuwigheid gaat, over de rechtvaardiging door het geloof te beginnen.

Ik heb het al weggeknipt, trouwens niet met de reden die jij opgeeft. Jij hebt trouwens de sleutel gegeven tot de oplossing van ons verschil door het citaat van Ds Kersten. Als alle voorstanders van de rechtvaardiging van eeuwigheid zich houden aan wat Ds Kersten hier schrijft is er praktisch geen verschil met degenen die voor de rechtvaardiging van eeuwigheid geen bijbelse grond vinden.

Zo getuigt ook Paulus van de genade, die de uitverkorenen is gegeven in Christus Jezus. vóór de tijden der eeuwen. Maar moet deze rechtvaardigmaking van eeuwigheid en in de opstanding van Christus, niet in de tijd worden toegepast? ja, gewisselijk; want zonder de toepassing van Christus en Zijn gerechtigheid, zijn ook de uitverkorenen, gelijk alle mensen, doemwaardig voor God. Mitsdien is elk ter zaligheid de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar. Wie zich op de rechtvaardigmaking van eeuwigheid en de opstanding van Christus beroept, zonder de rechtvaardigmaking door het geloof deelachtig te zijn, bedriegt zichzelf en loochent de leer der Schriften, die ons zegt dat de zondaar uit of door het geloof gerechtvaardigd wordt.
Wij houden dus staande dat er een rechtvaardigmaking is vóór het geloof, maar eveneens dat de rechtvaardigmaking dóór het geloof onmisbaar is. Deze stelt ons in een verzoende betrekking met God. Want toch de rechtvaardigmaking door het geloof is meer dan een zich bewust worden, dat wij eigenlijk al waren gerechtvaardigd. O, het is iets heel anders, want niemand is rechtvaardig. In de rechtvaardigmaking door het geloof is een staatsverwisseling. De uitverkoren zondaar gaat daarin uit de staat der verdoemenis over in de staat der verzoening met God. Hij wordt vrijgesproken van schuld en straf en ontvangt een recht ten eeuwigen leven. "

Kunnen wij voor 100% achter deze kanttekening staan die Ds Kersten bij de rechtvaardiging van eeuwigheid plaatst?

Even in alle eerlijkheid: heb je daar écht steeds overheen gelezen?
Ik herhaal nog maar een passage uit citaat van Comrie uit artikel ds. Moerkerken:

Natuurlijk ontkennen wij niet een rechtvaardigmaking dóór het geloof! In de tweede preek van mijn "Eigenschappen des geloofs" heb ik over de rechtvaardigmaking in de vierschaar duidelijk gesproken; daar gaat het verschil helemaal niet over. Het gaat over de vraag, of onze rechtvaardigmaking van de zijde Gods geschiedt door onmiddellijke en voorafgaande toerekening van Christus' borggerechtigheid, dan wel of het geloof als een voorvereiste eerst gevorderd wordt, voordat God ons de gerechtigheid van Christus toerekent. Dit laatste punt acht Comrie van zó grote betekenis, dat hij de betreffende zinnen in zijn Brief met hoofdletters heeft laten drukken. Vatten wij het wat eenvoudiger en met onze eigen woorden samen, dan zouden wij het zó willen doen: wat gaat er vooraf, de toerekening of de aanneming? Wij behoeven er niet over te aarzelen, wat Comries antwoord zal zijn: de toerekening.

Nee hoor dat heb ik gelezen maar mijn vraag is of je voor 100% achter ds Kerstens citaat kunt staan.

[Luther]

Ja, ook bij zijn wijze van discussiëren: helder, altijd met argumenten, non-argumenten van anderen ontmaskerend, soms wat uit de bocht vliegend qua sommige woorden (maar dat gold ook voor de echte Luther), geen drogredeneringen, geen gemeenplaatsen, geen dooddoeners.

Ik meende dat 'op de persoon spelen' niet mocht hier??

Luther gebruikt hier de stijlfiguur van overdrijving om het tegenovergestelde te zeggen van wat hij bedoelt. Denk ik.

Ik verbaas me werkelijk over bovenstaande reacties. Ik gaf een serieus antwoord op een vraag van Tiberius. Wat ik hierboven schreef, bedoelde ik ook werkelijk te zeggen, zonder overdrijving.