Dat is precies het tegenovergestelde: de suggestie van een gestolen Jezus aan de gelijkenis toevoegen.refo schreef:Goed beschouwd is het een luizenstreek van die man. Hij vindt iets wat niet van hem is. Hij koopt de akker, maar weet dat de prijs veel te laag is.
Ik ken die opvatting. Maar neen.Tiberius schreef:Dat is precies het tegenovergestelde: de suggestie van een gestolen Jezus aan de gelijkenis toevoegen.refo schreef:Goed beschouwd is het een luizenstreek van die man. Hij vindt iets wat niet van hem is. Hij koopt de akker, maar weet dat de prijs veel te laag is.
Dat klopt ook niet, want de wijze waarop die man aan de schat kwam, was volgens het Romeinse en Joodse recht in die dagen juist.
Waar ontken ik dat?refo schreef:Ik ken die opvatting. Maar neen.Tiberius schreef:Dat is precies het tegenovergestelde: de suggestie van een gestolen Jezus aan de gelijkenis toevoegen.refo schreef:Goed beschouwd is het een luizenstreek van die man. Hij vindt iets wat niet van hem is. Hij koopt de akker, maar weet dat de prijs veel te laag is.
Dat klopt ook niet, want de wijze waarop die man aan de schat kwam, was volgens het Romeinse en Joodse recht in die dagen juist.
Maar zelfs indien, dan nog gaat het niet om het doen van iets, maar om het prijsgeven van alles.
Net als bij de parel.
Want wat heb je aan een parel als dat alles is wat je hebt? Hij is niet eens eetbaar. Dus was het die man om handel te doen. Maar weer: daar gaat het niet om. Alles opgeven.
Juist. Net als die rijke jongeling. Die deed het alleen niet. Maar wij moeten het wel doen. Het twistpunt met Luther zit hem overigens in het stuk daarvoor, maar dat terzijde.refo schreef:Ik ken die opvatting. Maar neen.Tiberius schreef:Dat is precies het tegenovergestelde: de suggestie van een gestolen Jezus aan de gelijkenis toevoegen.refo schreef:Goed beschouwd is het een luizenstreek van die man. Hij vindt iets wat niet van hem is. Hij koopt de akker, maar weet dat de prijs veel te laag is.
Dat klopt ook niet, want de wijze waarop die man aan de schat kwam, was volgens het Romeinse en Joodse recht in die dagen juist.
Maar zelfs indien, dan nog gaat het niet om het doen van iets, maar om het prijsgeven van alles.
Net als bij de parel.
Want wat heb je aan een parel als dat alles is wat je hebt? Hij is niet eens eetbaar. Dus was het die man om handel te doen. Maar weer: daar gaat het niet om. Alles opgeven.
De gelijkenis heeft altijd 1 focus, en dat is in dit geval: alles opgeven om het Koninkrijk der hemelen te bezitten!Tiberius schreef:Wat je nu doet, is eerst je eigen dogmatische leesbril opzetten; in dit geval de bril van "het moet samenvallen" en vervolgens de strekking van de gelijkenis die daar niet in past, negeren.Luther schreef:Nee, jij legt er een stuk in, wat er niet staat. Je verinnerlijkt de gelijkenis.
De gelijkenis is niet bedoeld als schets voor hoe de Heere werkt in het leven van Gods kind.
Dat klopt dus niet. Deze en de volgende gelijkenis (die van de parel van grote waarde) geeft juist aan, dat er een moment is van zien en pas daarna verkrijgen.Luther schreef:De gelijkenis heeft altijd 1 focus, en dat is in dit geval: alles opgeven om het Koninkrijk der hemelen te bezitten!Tiberius schreef:Wat je nu doet, is eerst je eigen dogmatische leesbril opzetten; in dit geval de bril van "het moet samenvallen" en vervolgens de strekking van de gelijkenis die daar niet in past, negeren.Luther schreef:Nee, jij legt er een stuk in, wat er niet staat. Je verinnerlijkt de gelijkenis.
De gelijkenis is niet bedoeld als schets voor hoe de Heere werkt in het leven van Gods kind.
Dat is geen detailtoepassing van het bevindelijke aspect, maar juist waar het om draait in deze gelijkenissen. Andere gelijkenissen geven weer andere aspecten aan.Luther schreef:Alle detailtoepassingen over het bevindelijke aspect is niet de focus van de gelijkenis.
Het komt me juist voor, dat je ons bijna dwingt om de gelijkenissen te lezen door jouw dogmatische bril.Luther schreef:Ik zet helemaal geen dogmatische bril op; ik nodig jullie er juist toe uit om die af te zetten; ...
Ik denk dat we beter de woorden van de Heere Jezus kunnen beschouwen als richtlijn waarvoor Hij de gelijkenissen uitsprak, dan wat jij er van vindt.Luther schreef:... om de leer van het Evangelie volledig te zien, moeten we de brieven van Paulus lezen en niet elke bekeringsweg in elke gelijkenis persen, want daar zijn gelijkenissen niet voor bedoeld.
Waarom zou dat denigrerend zijn?Luther schreef:@Tiberius: Ik begrijp niet helemaal waarom je me zo graag wil betitelen met de (denigrerende) 'samenvaldrijver'. Ik heb inmiddels als vaak uitgelegd dat ik niet ben, wat jij me in de schoenen schuift.
Dit zo vaak mogelijk zeggen, maakt het niet meer waar.Tiberius schreef:Je probeert in ieder geval heel duidelijke schriftgegevens van een andere betekenis te voorzien.
Dat klopt. Anderzijds: elke keer erom vragen, maakt het niet minder waar. Het antwoord blijft in ieder geval gelijk.Jongere schreef:Dit zo vaak mogelijk zeggen, maakt het niet meer waar.Tiberius schreef:Je probeert in ieder geval heel duidelijke schriftgegevens van een andere betekenis te voorzien.
Ik denk dat je er meer moeite voor moet doen om het er uit te lezen. Je moet je dan exegetisch in aardig wat bochten wringen.Jongere schreef:Ik ben het hierin echt met Luther eens, je kunt dit soort dingen alleen met veel moeite in de Schrift inlezen.
Door iets cru en zonder ook maar enige onderbouwing te stellen, maak je het niet meer waar.Jongere schreef:Je kunt ze dogmatisch misschien wel verdedigen (Ik ben het daar niet mee eens, maar denk persoonlijk dat het niet eens zo'n belangrijk punt is als er wel vaak van gemaakt wordt..), maar zeker niet bij Paulus vandaan halen. Of uit die gelijkenis.
Ja maar Jongere, even serieus. Er staat dat een mens de schat heeft gevonden, heeft verborgen, alles verkocht heeft, en daarvan de akker heeft gekocht. Dan kun je toch niet zeggen dat die eerste twee onderdelen (schat vinden, schat verbergen) er niet staan?!! Natuurlijk, er wordt gewezen op de ijver die men moet hebben om de Schat te verkrijgen, dat is het tweede deel. Maar daarvoor is de Schat toch al even gezien. Dus ik vind het eerlijk gezegd heel duidelijk er staan. Je moet je in behoorlijk wat bochten wringen om dit weg te exegetiseren (edit: ik zie nu dat Tiberius letterlijk hetzelfde heeft geschreven).Jongere schreef:Ik geef toe dat mijn post van hetzelfde kaliber was. Alleen maar tegen elkaar te roepen dat het niet klopt of dat 'het zo duidelijk in de Bijbel staat als ik het zeg' helpt de discussie inderdaad niet al te veel verder.
Nee, want je ziet nu zelf wat je doet: je haalt allerlei stappen uit elkaar. Het gaat om één zaak en niet om drie: zien, kopen, bezitten. Dan leg je veel meer in de gelijkenis dan er staat.Erasmiaan schreef:Ja maar Jongere, even serieus. Er staat dat een mens de schat heeft gevonden, heeft verborgen, alles verkocht heeft, en daarvan de akker heeft gekocht. Dan kun je toch niet zeggen dat die eerste twee onderdelen (schat vinden, schat verbergen) er niet staan?!! Natuurlijk, er wordt gewezen op de ijver die men moet hebben om de Schat te verkrijgen, dat is het tweede deel. Maar daarvoor is de Schat toch al even gezien. Dus ik vind het eerlijk gezegd heel duidelijk er staan. Je moet je in behoorlijk wat bochten wringen om dit weg te exegetiseren (edit: ik zie nu dat Tiberius letterlijk hetzelfde heeft geschreven).Jongere schreef:Ik geef toe dat mijn post van hetzelfde kaliber was. Alleen maar tegen elkaar te roepen dat het niet klopt of dat 'het zo duidelijk in de Bijbel staat als ik het zeg' helpt de discussie inderdaad niet al te veel verder.
Je kunt in deze gelijkenis best wat lezen van de weg waardoor Christus ons deel kan worden. Maar ook niet meer dan onze kanttekeningen bij deze verzen zeggen. Dat is de spits van dezeJongere schreef:Dit zo vaak mogelijk zeggen, maakt het niet meer waar.Tiberius schreef:Je probeert in ieder geval heel duidelijke schriftgegevens van een andere betekenis te voorzien.
Ik ben het hierin echt met Luther eens, je kunt dit soort dingen alleen met veel moeite in de Schrift inlezen.
Je kunt ze dogmatisch misschien wel verdedigen (Ik ben het daar niet mee eens, maar denk persoonlijk dat het niet eens zo'n belangrijk punt is als er wel vaak van gemaakt wordt..), maar zeker niet bij Paulus vandaan halen. Of uit die gelijkenis.
Even iets anders over die gelijkenis van de parel. Wij zeggen dat die schat/parel staat voor de beloften van het Evangelie en ten diepste voor Christus. John Gill zegt dat Christus de Koopman is die schone parels (Zijn uitverkorenen) zoekt.Met deze twee gelijkenissen wijst Christus aan de uitnemende waardigheid van de leer en de beloften des Evangelies, mitsgaders den ijver en de naarstigheid, die men behoort aan te wenden om dezelve te verkrijgen, al ware het ook met schade en verlies van alle tijdelijke dingen.
John Gill schreef:Ver. 45 & 46. Again, the kingdom of heaven is like unto a merchant man, &c.] This parable may be understood of Christ’s seeking, finding, and purchasing his elect: for, certain it is, that he has sought after them; which implies, that they were lost and going astray; expresses his great love to them, value for them, and desire after them; in doing which, he took much pains, and used much diligence: and certain it also is, that he finds them in redemption, and in effectual calling; and that they are to him a pearl of great price; as very precious to God, so highly esteemed of by Christ, as his portion, his inheritance, and his jewels. He has also parted with all he had for the sake of these persons; he became poor, emptied himself of everything, even gave himself a ransom for them, and so made a purchase of them, with the price of his own blood: though to this sense it may be objected, that it does not seem so agreeable, that Christ should be compared to a merchant man, which better suits with those that deal with him, than as he is concerned with them; nor does he seek after any other than his elect: whereas this merchant man is said to be
seeking goodly pearls; any pearls that were so: nor is Christ’s finding his elect a chance business; nor have they any intrinsic excellency in them, to denominate them pearls, but by his grace. The more common interpretation of it is, that it designs a sensible sinner, seeking after the true way of salvation, and finding Christ, and parting with all for him: such a man is a spiritual merchant, who trades in foreign parts, and in things of worth and value; and such an one seeks after a variety of things, which at first sight seem "goodly", in order to obtain salvation by; as civility, morality, a legal righteousness, fasting, watchings, prayer, a profession of religion, and a submission to external ordinances; but at length finds Christ,
the pearl of great price: who is of an unspeakable brightness and glory, of intrinsic worth and value; who is enriching to those that possess him, and precious to them that believe; and of such a price, that no valuable consideration can be given for him: wherefore such a soul is willing to part with all for him; with sinful self, and righteous self; and with the honours, riches, and profits of this world; and buy him, his grace and righteousness, without money, and without price. Though I rather think, that in connection and agreement with the other parables, this is to be understood of such, who are seeking after knowledge in every branch of it, natural, moral, and spiritual; and so may be compared to a "merchant man, seeking goodly pearls"; and who find the Gospel, and prefer it to everything else.
Who when he had found one pearl of great price: for such who seek after wisdom and knowledge in the use of proper means, are like merchant men, that trade abroad, and for things of value; and these, under divine direction, find in the Scriptures, and through the ministry of the word, and by prayer and study, the truths of the everlasting Gospel, respecting Christ, his person, office, grace and righteousness; which are equal to, yea transcend a pearl of the highest price; for their original, coming from a far country, from heaven; for their brightness, clearness, and perspicuity; for their ornament and glory; for their firmness and solidity; for their virtue and value, to them that know the worth of them; and such will buy, but not sell them; reckon all things but loss and dung, in comparison of them; and will contend for them, and stand fast in them.
Ja, dat is het aanbeeld waar jij helaas alleen maar op kunt slaan. Maar ik vind het knap dat jij drie onderscheiden handelingen tot één kunt maken. Er staat niet: een man verkocht alles om een schat te kopen. Er staat nog wat voor.Luther schreef:Nee, want je ziet nu zelf wat je doet: je haalt allerlei stappen uit elkaar. Het gaat om één zaak en niet om drie: zien, kopen, bezitten. Dan leg je veel meer in de gelijkenis dan er staat.Erasmiaan schreef:Ja maar Jongere, even serieus. Er staat dat een mens de schat heeft gevonden, heeft verborgen, alles verkocht heeft, en daarvan de akker heeft gekocht. Dan kun je toch niet zeggen dat die eerste twee onderdelen (schat vinden, schat verbergen) er niet staan?!! Natuurlijk, er wordt gewezen op de ijver die men moet hebben om de Schat te verkrijgen, dat is het tweede deel. Maar daarvoor is de Schat toch al even gezien. Dus ik vind het eerlijk gezegd heel duidelijk er staan. Je moet je in behoorlijk wat bochten wringen om dit weg te exegetiseren (edit: ik zie nu dat Tiberius letterlijk hetzelfde heeft geschreven).Jongere schreef:Ik geef toe dat mijn post van hetzelfde kaliber was. Alleen maar tegen elkaar te roepen dat het niet klopt of dat 'het zo duidelijk in de Bijbel staat als ik het zeg' helpt de discussie inderdaad niet al te veel verder.
Verder ben ik het met Jongere eens dat het (vermeende) verschil tussen zien en hebben veel groter gemaakt wordt, dan het is. Daar gaat het in de Schrift niet om. Waar wel om?: Wie de Zoon heeft, die heeft het leven. (1 Joh. 5: 12)
En hoe bezitten we Hem? Door het geschonken geloof, gewerkt door de Heilige Geest. Alle andere bevindingen kunnen er zijn, maar die moeten niet bepreekt worden in de prediking.
Weet je, je mag je eigen exegese hanteren, want exegese is vrij. Maar je kunt mij niet het recht ontzeggen, dit, wat zo duidelijk uit deze geschiedenis naar voren komt, niet te leren. Volgens mij heb ik met dit citaat ook ejvl zijn vraag beantwoord.Zij, die dezen schat in den akker ontdekken en hem op de rechte waarde schatten zullen niet rusten voor hij tot elke prijs in hun bezit is. Wie dezen schat gevonde heeft verbergt hem hetgeen een heilige jaloersheid aanduidt, dat wij niet schijnen achtergebleven te zijn, Hebr. 4:1 toeziende, Hebr 12:15, opdat Satan zich niet stelle tussen dien schat en ons. Hij verheugt er zich reeds in voordat de koop gesloten is, hij is blijde, dien koop te kunnen sluiten, dat hij goed op weg is om deel te verkrijgen aan Christus; dat de zaak is, waar het om te doen is. Het hart van hen, die den Heere nog slechts zoeken, kan zich reeds verblijden, Ps. 105:3. Hij besluit dien akker te kopen. Zij dien het Evangelie op Evangelievoorwaarden aannemen, kopen dien akker, enz.
