Heeft God ons in een bepaalde gemeente geplaatst?

[ejvl]

Ik denk dat je het verhaal wel compleet moet zien.
Zeker is er gevaar voor een soort 3e weg prediking, dat Christus wel geopenbaard is maar nog niet toegepast, dat de schuld wel bedekt is maar niet vergeven en dergelijke. Het gevaar hierin is dat er rust en lijdzaamheid gezocht KAN worden voor de bewuste rechtvaardigmaking dus buiten Christus.
Maar de predikanten die zo'n prediking houden preken geen rust buiten Christus, daar geloof ik niks van.
Ik heb laatst met zo'n predikant over dit onderwerp nog een heel gesprek gehad, hij vertelde mij dat van God vandaan deze persoon al gerechtvaardigd is en alle zonden en schuld vergeven zijn, maar dat de bewustwording van de mens er nog niet altijd is.
Dus het komt met de vrucht openbaar, niet met gestalten, kenmerken en bevindingen, alleen in Christus!

Ik noem geen naam van die predikant, maar het is welzeker een predikant die predikt dat de rechtvaardigmaking plaats vind in zondag 23, maar ook die predikt geen rust buiten Christus.

Teruggeplaatst van backup

[Luther]

Ik kom dit niet tegen in Gods Woord en de belijdenisgeschriften.

Daar loop je in het spoor van de samenvaldrijvers, die zich hierin schromelijk vergissen.
Gods Woord laat dat wel degelijk zien. Bijvoorbeeld in de bekering van Paulus, de gelijkenis van de verloren zoon, etc. Ook de Catechismus (één van de belijdenisgeschriften) verwoordt het duidelijk zo.

Absoluut niet.
Overigens vind ik het woord 'samenvaldrijver' erg denigrerend klinken.
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, namelijk het samenvallen van de levendmaking en de kennis van Christus, maar daar doel ik helemaal niet op. De catechismus verwoordt het al helemaal niet zo. Zondag 7 en zondag 23 gaan over exact dezelfde zaak, namelijk het waar, zaligmakend geloof. De theorie die daar op exclusieve wijze door sommigen van is gemaakt, vind je nergens terug in de brieven van Paulus, in de Evangeliën (ook niet in de gelijken is van de verloren zoon), ook niet in de bekering van Paulus. Toen het de Heere behaagde om in Paulus' hart Zijn Zoon te openbaren (zondag 7) was Paulus ook gerechtvaardigd (zondag 23).

[Luther]

Ik denk dat je het verhaal wel compleet moet zien. Zeker is er gevaar voor een soort 3e weg prediking, dat Christus wel geopenbaard is maar nog niet toegepast, dat de schuld wel bedekt is maar niet vergeven en dergelijke. Het gevaar hierin is dat er rust en lijdzaamheid gezocht KAN worden voor de bewuste rechtvaardigmaking dus buiten Christus.

Nu introduceer je een nieuw begrip, namelijk de "bewuste rechtvaardiging". Over dat onderscheid spreekt de catechismus niet; sterker, ik denk dat er geen onbewuste rechtvaardiging is, want elke geloofsblik op Christus is niet iets wat buiten je om gaat: daar ben je zelf bij!

Maar de predikanten die zo'n prediking houden preken geen rust buiten Christus, daar geloof ik niks van.
Ik heb laatst met zo'n predikant over dit onderwerp nog een heel gesprek gehad, hij vertelde mij dat van God vandaan deze persoon al gerechtvaardigd is en alle zonden en schuld vergeven zijn, maar dat de bewustwording van de mens er nog niet altijd is.

Dan moet die predikant verkondigen wat de zondaar in Christus heeft en zijn preek richten op het zien op Jezus. En dus niet op het feit dat mensen met een geopenbaarde Christus nog de dood in moeten.
Bedekte schuld is vergeven schuld. (Lees Psalm 32!)
Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

En ten aanzien van die zaken geldt: Hij moet wassen; ik minder worden.

[huisman]

Ik kom dit niet tegen in Gods Woord en de belijdenisgeschriften.

Daar loop je in het spoor van de samenvaldrijvers, die zich hierin schromelijk vergissen.
Gods Woord laat dat wel degelijk zien. Bijvoorbeeld in de bekering van Paulus, de gelijkenis van de verloren zoon, etc. Ook de Catechismus (één van de belijdenisgeschriften) verwoordt het duidelijk zo.

Absoluut niet.
Overigens vind ik het woord 'samenvaldrijver' erg denigrerend klinken.
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, namelijk het samenvallen van de levendmaking en de kennis van Christus, maar daar doel ik helemaal niet op. De catechismus verwoordt het al helemaal niet zo. Zondag 7 en zondag 23 gaan over exact dezelfde zaak, namelijk het waar, zaligmakend geloof. De theorie die daar op exclusieve wijze door sommigen van is gemaakt, vind je nergens terug in de brieven van Paulus, in de Evangeliën (ook niet in de gelijken is van de verloren zoon), ook niet in de bekering van Paulus. Toen het de Heere behaagde om in Paulus' hart Zijn Zoon te openbaren (zondag 7) was Paulus ook gerechtvaardigd (zondag 23).

Ik weet en hoop niet dat Tiberius de rechtvaardiging een nadere weldaad zou willen noemen. Dat is namelijk onschriftuurlijk en tegen de leer van de reformatie en de confessie. Geloof en rechtvaardiging zijn onlosmakelijk er is geen geloof zonder rechtvaardiging (die altijd volkomen is) en er is geen rechtvaardiging zonder geloof.

[refo]

De rechtvaardiging is iets wat niet te zien is, maar waarvan we belijden dat we die door het geloof ontvangen.

[vragensteller]

0

[Tiberius]

Ik kom dit niet tegen in Gods Woord en de belijdenisgeschriften.

Daar loop je in het spoor van de samenvaldrijvers, die zich hierin schromelijk vergissen.
Gods Woord laat dat wel degelijk zien. Bijvoorbeeld in de bekering van Paulus, de gelijkenis van de verloren zoon, etc. Ook de Catechismus (één van de belijdenisgeschriften) verwoordt het duidelijk zo.

Absoluut niet.
Overigens vind ik het woord 'samenvaldrijver' erg denigrerend klinken.
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, namelijk het samenvallen van de levendmaking en de kennis van Christus, maar daar doel ik helemaal niet op. De catechismus verwoordt het al helemaal niet zo. Zondag 7 en zondag 23 gaan over exact dezelfde zaak, namelijk het waar, zaligmakend geloof. De theorie die daar op exclusieve wijze door sommigen van is gemaakt, vind je nergens terug in de brieven van Paulus, in de Evangeliën (ook niet in de gelijken is van de verloren zoon), ook niet in de bekering van Paulus. Toen het de Heere behaagde om in Paulus' hart Zijn Zoon te openbaren (zondag 7) was Paulus ook gerechtvaardigd (zondag 23).

Nee, dat klopt, dat zijn twee verschillende zaken.
1. Het stellen dat de levendmaking begint bij de bewuste kennis van Christus. Dat is de samenvaltheorie. Het probleem met die theorie is dat het eigenlijk altijd een drijven is, omdat er gesteld wordt dat er voor de bewuste kennis van Christus geen geestelijk leven kan zijn. Omdat het niet of nauwelijks ruimte laat voor een meer Bijbelse weg, noem ik "drijven". In prediking en pastoraat wordt dan het beginnend leven vertrapt of zo aan getrokken, dat men (kon het zijn) het bijna uit de grond zou trekken.
Wat ik eerder al stelde: als je onder zo'n prediking moet verkeren, kan het soms heel moeilijk zijn.
Discussie over dit onderwerp valt geheel voor zondag 7, om het zo maar eens uit te drukken.
2. Het verschil tussen het wezen en het welwezen van het geloof. Daarbij heb je enerzijds de visie van Brakel, die bestreden werd door Van der Groe. Comrie neemt daar ongeveer een tussenpositie in.
Bij mijn weten zijn er geen belijdenisgeschriften of leeruitspraken, waar geen ruimte is voor de andere visie.

Die 2 zaken haal je in je berichten wat door elkaar.

[Tiberius]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

[vragensteller]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

Nou er is anders wel wat voor te zeggen:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/124 ... uitspraak/

Vraag:
Gaarne wil ik aan ds. Vreugdenhil vragen wat de uitspraak “Zien is geen hebben” inhoudt. Ik ben zelf lid van de Gereformeerde Gemeente en ga er graag naar kerk. Alleen die ene uitspraak begrijp ik niet en kan ik niet terugvinden in de Schrift. En anderen noemen het onschriftuurlijk.

Antwoord:
De uitdrukking “zien is nog geen hebben” staat niet in de Bijbel. Het is een gevleugeld woord van hen die een bepaald soort gemeentetheologie aanhangen. De bedoeling is wel duidelijk. En dat is dat je veel in Christus kunt zien en verwonderd staat over Zijn diepe zondaarsliefde, maar dat je voor jezelf nog de duidelijke toepassing mist van de vergeving van zonden. Om tot een verzekerd geloof te komen zijn de oefeningen van het geloof nodig. En nu bedoelen de mensen die deze uitdrukking vaak gebruiken dat je veel kunt zien in het volbrachte werk van Christus, maar dat je toch de geloofsverzekering van de vergeving en het kindschap kunt missen. En dat is wel een schriftuurlijk gegeven.

Toch... als Jezus zegt dat we op de koperen slang (de gekruisigde Christus) moeten zien en dan behouden zullen zijn, dan bedoelt Hij daarmee dat zien wel hebben is. Ik zou in dat verband willen zeggen: als zien geen hebben is, dan is zien geen zien, want dat zien is een zien des geloofs. En dan is één blik door het geloof geslagen op de gekruisigde Zaligmaker voldoende om zalig en gered te zijn.

Sterkte in de wirwar van uitdrukkingen en theologietjes.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Zoals zo vaak: spraakverwarring. De 1 interpreteert 'zien' als ongelovig/ historieel gelovig zien en de ander als waar gelovig zien. En als gemeentelid moet je er dan maar achterkomen welk 'zien' jij in praktijk brengt ...

[Luther]

Toen het de Heere behaagde om in Paulus' hart Zijn Zoon te openbaren (zondag 7) was Paulus ook gerechtvaardigd (zondag 23).

Nee, dat klopt, dat zijn twee verschillende zaken.
1. Het stellen dat de levendmaking begint bij de bewuste kennis van Christus. Dat is de samenvaltheorie.

Nu noem je iets samenvaltheorie wat ik helemaal niet bedoel.
In zondag 7 gaat het over het ware geloof en het zien op Jezus. Ik ontken helemaal niet dat voor dat moment er geestelijk leven kan zijn. Dus de door jou veronderstelde samenval, wil ik niet bepleiten.
Wel vallen geloof en rechtvaardiging samen! En nee, ik zeg niet dat alle aspecten van het geestelijk leven ook in één keer duidelijk zijn. Daarin is een opwassen. En dát is het verschil tussen wezen en welwezen van het geloof.
Maar houdt alstublieft vast dat er in de rechtvaardigmaking geen standen zijn.

[Luther]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

Ik begrijp prima wat de uitdrukkingen bedoelen; maar dat is voor mij juist de reden om ze toch niet te gebruiken. Een zondaar die door het ware geloof Christus mag zien als de mogelijkheid van zalig worden en daarin mag zien: Hij is de Enige Weg tot mijn behoud, die heeft deel aan Christus.
En als zoéén geen deel aan Christus heeft, is dat zien ook niet met een waarachtig geloof geweest. Ik citeer inderdaad ds. Vreugdenhil: Toch... als Jezus zegt dat we op de koperen slang (de gekruisigde Christus) moeten zien en dan behouden zullen zijn, dan bedoelt Hij daarmee dat zien wel hebben is. Ik zou in dat verband willen zeggen: als zien geen hebben is, dan is zien geen zien, want dat zien is een zien des geloofs. En dan is één blik door het geloof geslagen op de gekruisigde Zaligmaker voldoende om zalig en gered te zijn.

Je maakt inderdaad het onderscheid tussen 'vanuit God' en 'vanuit de mens'. Dat verschil is er, maar je mag nooit de dogmatische termen die gelden voor datgene wat voor God geldt gebruiken om bevindingen te omschrijven.
Ik bedoel dit: Als iemand voor God rechtvaardig is, maar toch geslingerd wordt door de vraag of zijn zonden wel vergeven zijn, dan moet zo iemand niet horen dat hij nog gerechtvaardigd moet worden, of dat hij nog voor de vergeving der zonden staat. Dogmatisch gezien is dat namelijk niet zo, en dan moet je dat ook niet zeggen.

Zo iemand moet op Christus gewezen worden. Allen in Hem is er onderwijs en zekerheid.

[Bert Mulder]

Er IS rechtvaardiging van eeuwigheid. God heeft geen ongerechtigheid gezien in Jacob...

[Tiberius]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

Nou er is anders wel wat voor te zeggen:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/124 ... uitspraak/

Vraag:
Gaarne wil ik aan ds. Vreugdenhil vragen wat de uitspraak “Zien is geen hebben” inhoudt. Ik ben zelf lid van de Gereformeerde Gemeente en ga er graag naar kerk. Alleen die ene uitspraak begrijp ik niet en kan ik niet terugvinden in de Schrift. En anderen noemen het onschriftuurlijk.

Antwoord:
De uitdrukking “zien is nog geen hebben” staat niet in de Bijbel. Het is een gevleugeld woord van hen die een bepaald soort gemeentetheologie aanhangen. De bedoeling is wel duidelijk. En dat is dat je veel in Christus kunt zien en verwonderd staat over Zijn diepe zondaarsliefde, maar dat je voor jezelf nog de duidelijke toepassing mist van de vergeving van zonden. Om tot een verzekerd geloof te komen zijn de oefeningen van het geloof nodig. En nu bedoelen de mensen die deze uitdrukking vaak gebruiken dat je veel kunt zien in het volbrachte werk van Christus, maar dat je toch de geloofsverzekering van de vergeving en het kindschap kunt missen. En dat is wel een schriftuurlijk gegeven.

Toch... als Jezus zegt dat we op de koperen slang (de gekruisigde Christus) moeten zien en dan behouden zullen zijn, dan bedoelt Hij daarmee dat zien wel hebben is. Ik zou in dat verband willen zeggen: als zien geen hebben is, dan is zien geen zien, want dat zien is een zien des geloofs. En dan is één blik door het geloof geslagen op de gekruisigde Zaligmaker voldoende om zalig en gered te zijn.

Sterkte in de wirwar van uitdrukkingen en theologietjes.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Zoals zo vaak: spraakverwarring. De 1 interpreteert 'zien' als ongelovig/ historieel gelovig zien en de ander als waar gelovig zien. En als gemeentelid moet je er dan maar achterkomen welk 'zien' jij in praktijk brengt ...

Het is jammer, dat ds. Vreugdenhil wat schamperend over deze uitdrukkingen spreekt, in plaats van het helder en duidelijk uit te leggen, wat de betekenis is en wat de mogelijke gevaren zijn.
Een gemiste kans dus.

[Tiberius]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

Ik begrijp prima wat de uitdrukkingen bedoelen; maar dat is voor mij juist de reden om ze toch niet te gebruiken. Een zondaar die door het ware geloof Christus mag zien als de mogelijkheid van zalig worden en daarin mag zien: Hij is de Enige Weg tot mijn behoud, die heeft deel aan Christus.
En als zoéén geen deel aan Christus heeft, is dat zien ook niet met een waarachtig geloof geweest. Ik citeer inderdaad ds. Vreugdenhil: Toch... als Jezus zegt dat we op de koperen slang (de gekruisigde Christus) moeten zien en dan behouden zullen zijn, dan bedoelt Hij daarmee dat zien wel hebben is. Ik zou in dat verband willen zeggen: als zien geen hebben is, dan is zien geen zien, want dat zien is een zien des geloofs. En dan is één blik door het geloof geslagen op de gekruisigde Zaligmaker voldoende om zalig en gered te zijn.

Zie onder; jammer, dat ds. Vreugdenhil het niet gewoon uitlegt en wat schamperend erover spreekt.

Je maakt inderdaad het onderscheid tussen 'vanuit God' en 'vanuit de mens'. Dat verschil is er, maar je mag nooit de dogmatische termen die gelden voor datgene wat voor God geldt gebruiken om bevindingen te omschrijven.
Ik bedoel dit: Als iemand voor God rechtvaardig is, maar toch geslingerd wordt door de vraag of zijn zonden wel vergeven zijn, dan moet zo iemand niet horen dat hij nog gerechtvaardigd moet worden, of dat hij nog voor de vergeving der zonden staat. Dogmatisch gezien is dat namelijk niet zo, en dan moet je dat ook niet zeggen.

Het gaat erom hoe de weg van zo iemand is.
Paulus' zonden waren al vergeven op het moment van de stem uit de hemel op weg naar Damascus.
Toch krijgt hij dat enkele dagen later pas te horen. Zo gaat dat in het bevindelijke leven meestal. En of dat er nu 3 dagen of 3 maanden tussen zitten, daarin is de Heere vrij.
Anders ga je zo iemand rust geven buiten de bewuste kennis van Christus; ik dacht dat jij daar ook niet zo voor was?

Zo iemand moet op Christus gewezen worden. Allen in Hem is er onderwijs en zekerheid.

Dat laatste klopt wel, maar dat neemt niet weg, dat je zijn huidige gang in het bevindelijke leven ook moet kunnen benoemen in prediking en vooral pastoraat.

[Auto]

Zien is hebben. (Op Christus zien verklaart de zondaar voor eeuwig rechtvaardig.)
Een geopenbaarde Christus ís een toegepaste Christus. (Niemand kan door het geloof op Hem zien, zonder dat iets van het offer van Hem persoonlijk wordt toegepast aan het hart.)

Nee, dat klopt niet; dan begrijp je de uitdrukkingen niet.
Een zondaar kan wel eens op Christus zien als de mogelijkheid om zalig te worden; de Wens der heidenen. Maar voor eigen hart en leven nog geen deel hieraan hebben. Dat beoogt de uitdrukking "zien is nog geen hebben" aan te geven. Dat is vanuit de mens gezien en daar hebben we tenslotte mee te maken, omdat de geopenbaarde dingen voor ons zijn en niet de verborgen zaken.

Maar van Gods zijde ligt het al van eeuwigheid vast.
Dat geldt ook voor de rechtvaardiging.

Nou er is anders wel wat voor te zeggen:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/124 ... uitspraak/

Vraag:
Gaarne wil ik aan ds. Vreugdenhil vragen wat de uitspraak “Zien is geen hebben” inhoudt. Ik ben zelf lid van de Gereformeerde Gemeente en ga er graag naar kerk. Alleen die ene uitspraak begrijp ik niet en kan ik niet terugvinden in de Schrift. En anderen noemen het onschriftuurlijk.

Antwoord:
De uitdrukking “zien is nog geen hebben” staat niet in de Bijbel. Het is een gevleugeld woord van hen die een bepaald soort gemeentetheologie aanhangen. De bedoeling is wel duidelijk. En dat is dat je veel in Christus kunt zien en verwonderd staat over Zijn diepe zondaarsliefde, maar dat je voor jezelf nog de duidelijke toepassing mist van de vergeving van zonden. Om tot een verzekerd geloof te komen zijn de oefeningen van het geloof nodig. En nu bedoelen de mensen die deze uitdrukking vaak gebruiken dat je veel kunt zien in het volbrachte werk van Christus, maar dat je toch de geloofsverzekering van de vergeving en het kindschap kunt missen. En dat is wel een schriftuurlijk gegeven.

Toch... als Jezus zegt dat we op de koperen slang (de gekruisigde Christus) moeten zien en dan behouden zullen zijn, dan bedoelt Hij daarmee dat zien wel hebben is. Ik zou in dat verband willen zeggen: als zien geen hebben is, dan is zien geen zien, want dat zien is een zien des geloofs. En dan is één blik door het geloof geslagen op de gekruisigde Zaligmaker voldoende om zalig en gered te zijn.

Sterkte in de wirwar van uitdrukkingen en theologietjes.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Zoals zo vaak: spraakverwarring. De 1 interpreteert 'zien' als ongelovig/ historieel gelovig zien en de ander als waar gelovig zien. En als gemeentelid moet je er dan maar achterkomen welk 'zien' jij in praktijk brengt ...

Het is jammer, dat ds. Vreugdenhil wat schamperend over deze uitdrukkingen spreekt, in plaats van het helder en duidelijk uit te leggen, wat de betekenis is en wat de mogelijke gevaren zijn.
Een gemiste kans dus.

Is dat zo? Dan betekent het dat ds Vreugdenhil het precies zo moet uitleggen zoals anderen het 'gedefinieerd' hebben en dan nog is het niet goed want ds Vreugdenhil heeft het gezegd .........