Willem schreef:Men zou langzamerhand het idee krijgen dat het kind er voor de school is i.p.v. de school voor het kind. Ik heb principieel moeite met vragen zoals die geschetst zijn. Zowel de gesloten vragen (welke vertaling er gelezen wordt, of welke provider ik heb) als de open vragen van Luther. Het gaat de school nl. helemaal niks aan.
Waarom - om in jouw taal te blijven spreken - gaat het de school dan wel wat aan als men vraagt welke bijbelvertaling er thuis gelezen wordt, of er een TV in huis is, of men lid is van een omroep, op welke partij men stemt, etc.? Om eerlijk te zijn verzet ik me daartegen.
Willem schreef:Het school"management" matigt zich aan dat ze een "bepaalde" verantwoordelijkheid hebben waartoe ze niet geroepen noch bevoegd zijn. Deze lijn doortrekkend is het m.i. eerder een foute manier van willen "heersen" over anderen.
Nee hoor, zo gaat dat in de hele refozuil, dat men de identiteit wil bewaken door allerlei vragen te stellen.
Willem schreef:Laten we de bijbelse lijn volgen. De kerk voor prediking en pastoraat. Het gezin voor de opvoeding. De school is er voor kennis. Daarbij behoort uiteraard ook Bijbelkennis, dus een christelijke school is een pre. Maar meer ook niet.
Als dát zo is, waarom stellen we dan überhaupt nog eisen. Dit is meer een pleidooi voor de 'openbare school met de Bijbel', het ideaal van Groen van Prinsterer.
Willem schreef:Juist hiermee heb ik veel moeite. Hiertoe is de school - en zijn de leraren - niet geroepen. Sowieso hebben ze niet het recht aan mij te vragen wie "Christus voor mij is".
Waarom heeft niet ieder mens er recht op om deze vraag te stellen? Petrus schrijft toch dat je altijd bereid moet zijn tot rekenschap?
In het buitenland is het heel erg gebruikelijk dat men op deze wijze met elkaar spreekt, maar binnen de gereformeerde gezindte is dat opeens heel erg vreemd. Als ik met christenen in het buitenland spreek over het refo-onderwijs en de vele volle kerken, dan is met eerst heel verheugd en meent men dat we hier in het paradijs wonen. Men vergelijkt het dan ook met de verdrukking die men doordeweeks heeft als christen.
Als men dan vervolgens suggereert dat de grote scholen vol zitten met wedergeboren christenen, dan moet ik ze helaas gaan teleurstellen. En als ik dan op vragen uitleg dat velen zeggen dat ze Christus niet als persoonlijke Zaligmaker kent, dan valt men echt in een verdrietige verbazing. En eigenlijk is dat wel terecht, mijns inziens.
Willem schreef:En - als men dan uit fatsoen een eerlijk antwoord geeft - komt men, indien het antwoord in hun ogen niet volledig correct is - onbevoegd! - nog een preek afsteken ook.
m.i. komt ontzettend veel van de "discussie" en de "ruzies" nu juist doordat iedereen meent iedereen op z'n verantwoordelijkheid te moeten wijzen. En luistert men niet naar de ander dan achten we de ander niet uitnemender dan onszelf en dat is ook weer niet goed.
Ik snap niet zo goed waarom er geen zorg mag zijn om elkaar en vooral om onze jongeren?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
).