Hij komt om de aarde te richten

[-DIA-]

Het was de 16e september in het jaar 1984 in de Noorderkerk te Rijssen.
Toen werd een predikatie uitgesproken door nu wijlen ds. J. Koster.

De preek legde nog algemeen beslag.

Daar ik niet kan slapen, dacht ik om een deel van deze preek uit te schrijven.
Het is niet zozeer bedoelt ter discussie, maar veel meer te overdenking en bezinning.

Ds. Koster mag de strijd eeuwig te boven zijn. En daar mag hij eeuwig verzadigd zijn
met Gods beeld. Zonder nachten, zonder dagen, zonder naar de tijd te vragen, want daar
is tijd en ure uit.

Het is spreektaal, geen schrijftaal. Maar ik heb het letterlijk uit zijn mond opgeschreven,
en wellicht zal het voor degenen die ds. Koster nog gehoord hebben zo herkenbaar zijn.

De Heere zegene deze enkele woorden nog nadat hij gestorven is.

Hij sprak over
Openbaring 22 vers 17a
En de Geest en de bruid zeggen: Kom!
Het thema luidde:
EEN GODEVERHEERLIJKENDE BEDE
3 punten:
Gedaan door de Geest en de bruid
De inhoud van deze bede
en ten derde
De vervulling die komen zal

(ik schrijf nu slechts het 3e punt, na de tussenzang:)

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Hij komt, hij komt om d' aarde te richten,
De wereld in gerechtigheid
Al 't volk daar 't wreed geweld moet zwichten
wordt in rechtmatigheid geleid

Onze laatste gedachte, de vervulling die zeker is.
En dan besluiten we tevens met een woord van toepassing.
Dit zal nu zeker gebeuren. Hij komt! En dan zal eerst die bruid aan Zijn rechterhand gesteld worden en de goddelozen aan Zijn linkerhand.
Ik kom haastiglijk, zegt Hij, en Mijn loon is bij Mij. Ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.
Oh ja, het is zeker, Hij heeft het getuigd. En Hij is geen mensenkind dat Hij liegen kan.

En Hij heeft het in Zijn Woord laten beschrijven wat er aan vooraf zal gaan.
De oordelen zullen vele zijn op de aarde. Het zal zo bang worden.
Er zal eerst een tijd van afval en verval zijn, en gemeente van Rijssen, leven wij daar niet middenin?
Daar leven we middenin.
En nu wordt het geruis Zijner voetstappen in de oordelen al gehoord. En hoe zijn we daar nu onder?
We mogen als we onbekeerd zijn wel beven en sidderen.
Hij kom haastiglijk.
Hij komt onverwacht.
Hij komt zeker.
We zeiden de tekenen der tijden. Oorlogen, geruchten van oorlogen.
De Heere zegt: De mens der zonde zal zich openbaren, dat wil zeggen uitleven. En leven we daar nu niet middenin?

Denk eens aan de Sodomitische zonden, waarom de Heere Sodom en Gomorra vroegtijdig van de aarde heeft verdaan.
Waar het oordeel nog van te zien is.
De Sodomitische zonden, in onze dagen homofilie genoemd. Ach, dat is volkomen vrijheid in Nederland.
Er mag nu geen onderscheid meer gemaakt worden. God deed het wel bij Sodom. Nu mag het niet meer.
De mens der zonde zal zich openbaren. Ze zullen de zonden vrijuit spreken gelijk Sodom.
Nu, doen ze dat ook niet in onze dagen? De zonden vrijuit spreken?
Oh, als je dan ook de berichten leest, Gods dag, dat moet een gewone werkdag worden.
Wordt het dan niet benauwd denkt u?
Hoe zijn we daaronder? Het zijn allemaal tekenen.
En mijn onbekeerde medereizigers, hoe staat het dan met u? Als u dat geruis nu hoort? Is het niet om te beven en te sidderen?

En wat nu voor de onbekeerden moet zijn om te sidderen, dan is er een volk, en als ze het geruis van Zijn voetstappen vernemen, dan mag dat wel eens klinken als muziek in de oren.
Hij komt, Hij komt!
Oh ja, die Geest en die bruid zeggen: Kom! En dat houdt dus in dat die Kerk straks naar binnen gaat. Dat Hij ook gaat oordelen.
En wat hebben we nu gezongen? Hij komt, Hij komt, om de aarde te richten. De wereld in gerechtigheid.
Dat houdt wat in! Om de aarde te richten, en de wereld in gerechtigheid.
Hij komt om ons allen te richten.
Hij komt, oh jeugd in ons midden, om jullie te richten. En Zijn loon is bij Hem, zegt Hij.
Hij zal vergelden naar ons werk.

Jongens, meisjes, wat is ons werk? Wat is ons leven?
Ach, wij kennen u persoonlijk niet, maar ik leg de vraag maar in uw midden. Wat is uw werk? Wat zal uw loon zijn? Tracht het maar te beantwoorden tussen God en uw ziel. Wat is uw leven? Wat zal uw loon zijn?
Jeugd, is uw leven in de wereld? Is uw leven in de zonde? Zijn loon is bij Hem hoor.
En Hij zal vergelden naar uw werken. Zal het rechtvaardig zijn als God u zal werpen op die plaats waar wening zal zijn en knersing der tanden?
Oh jeugd in ons midden! Als je dan die kinderen ziet, die jeugd. Wat zullen wij en onze kinderen nog meemaken?

De vervulling die zeker is.
De tekenen die wijzen er allemaal op. Het is geen zwaarheid. Het is geen naarheid, maar het is de Waarheid.
Och, dan denk ik, ouders, we hebben het gezongen: Hij komt, Hij komt om de aarde te richten.
Vaders, moeders, Hij komt om uw kinderen te richten.
Denk die kinderen eens in voor de Rechterstoel van Christus. Denk die kinderen eens in als Hij komt op de wolken des hemels om rekening af te leggen van hun rentmeesterschap.
Is het nog wel eens een opgebonden zaak? Komt, buigt u de knieën nog wel eens voor de kinderen die de Heere aan u heeft toevertrouwd?
En dan, Hij komt om uw kinderen te richten, Hij komt ook om u te richten. Vaders, moeders, hoe leeft u met uw kinderen? Geeft u ze veel toe? Probeer je ze zoveel mogelijk van de wereld te geven, of zo weinig mogelijk van de wereld? Hoe is het?
En kinderen, jeugd, als je ouders, als ze je zo weinig mogelijk van de wereld trachten mee te geven, hoe ben je dan tegenover je ouders? Trap je ze op het hart? Doe je ze verdriet aan? Oh, Hij komt om kinderen en ouders te richten, de wereld in gerechtigheid. En Zijn loon in bij Hem, zegt Hij. Dat wil zeggen, Hij gaat uitbetalen straks.
Oh het zal wat wezen! Het zal wat wezen!

Zijn we nu nog onbekeerd? Oudjes in ons midden? In de kracht van het leven? Jeugd, en kinderen? Zijn we nog onbekeerd? En reizen we zo naar die grote dag der dagen? Naar de Rechter?
Ach, mocht, mocht toch dit woord eens leiden tot waarachtige bekering. Dat we nog eens mochten leren roepen tot de Heere. Om onze ziel als een buit te mogen uitdragen.
Want ach, gemeente, u voelt wel, een volk dat bidt zoals we hier overdacht hebben: De Geest en de bruid zeggen: Kom! Dan bidden ze de oordelen niet meer af. Maar dan komen ze in aanbidding terecht onder de oordelen. Want dan komt Zijn Eer boven alles te staan.
En ach, dan moet je je maar eens afvragen. We weten het, er zijn tijden geweest dat God Zijn volk van die worstelingen gaf voor land en volk en vorstenhuis. Dat de Heere Zijn volk opening gaf aan de troon van Gods genade.

Ja, dat kun je zo lezen in dat boekje van Potappel. Leen Potappel van Stavenisse. Ach, hoe hij dan ook was bezet met de belangen van land en volk. Hoe hij openingen kreeg in de Eerste Wereldoorlog voor ons vaderland, ja.
Oh dan zijn er tijden geweest, dat de oorlog wel dreigde, de Eerste Wereldoorlog. Dan zijn er tijden geweest, dan kun je dat lezen, dan kwamen de mensen tot hem. Het was een bekende Godvrezende man in het eiland Tholen.
Dan kwamen ze tot hem, ze grepen hem bij de jas, wat hij dacht van de omstandigheden. Dan smeekten ze hem of hij 's avonds een dienst wilde houden in de kerk. Dan was het iedere avond kerk hoor. En iedereen kwam er, kerkelijk en onkerkelijk. Maar dan smeekten ze of hij dienst wilde houden, een preek van de oudvaders, of hij sprak een persoonlijk woord.
Die man heeft toen genade ontvangen. Oh dan, dan mocht hij aan de troon der genade terecht komen.
En dat mocht je dan wel eens horen van Gods kinderen. Dat ze bij de Heere terecht komen.
Maar ik zou u willen vragen, ook mijn onbekeerde medereizigers, hoort u nog wel eens wat? Hoor je nog wel eens dat er een volk is die ons vaderland nog kwijt kunnen aan de troon van Gods genade?
En dan moeten we zeggen, de Heere gaat dat gebed meer en meer afsnijden, en Hij gaat meer en meer dit gebed, wat we vanavond overdacht hebben werken: De Geest en de bruid zeggen: Kom!

Ach, de Heere, Hij schenke nog genade. Gij die nog onbekeerd zijt: Het is nog het liefelijk heden, en de zaligheid wordt u nog verkondigd.
Nu dan, mag ik dan vandaag van u scheiden, mijn onbekeerde medereizigers, met deze woorden: Zo gij Zijn stemme hoort, verhardt u niet maar laat u leiden!

Volk des Heeren! Nog een ogenblik! De strijd zal niet altijd duren! Die troostrijke komst van uw Goël, van uw Losser, van uw Koning, van uw Bruidegom!
Zaligheid te ontvangen die niet af te meten is! Om dan te beoefenen: Het is door U, door U, om het eeuwig welbehagen.
En die deze woorden getuigt, die zegt: Ja, Ik kom haastiglijk.
En dan mocht het antwoord van Johannes zijn: Ja, kom, Heere Jezus!

Oh volk des Heeren! Maar, blij vooruitzicht dat mij streelt! Ik zal, ontwaakt, Uw lof ontvouwen. U in gerechtigheid aanschouwen! Verzadigd met Uw Goddelijk beeld.
Om dan, eeuw in, eeuw uit, zonder nachten, zonder dagen, zonder naar de tijd te vragen, bij Hem te zijn! Want daar is tijd en ure uit!

Amen.

(Toepassing over Openbaring 22 : 17a uit een preek door wijlen ds. J. Koster, uitgesproken op 19 september 1984 in de Noorderkerk te Rijssen)

[oesterschelpje]

Ontroerend, heel herkenbaar.
T was een hartevriend van een van ons.
Dikwijls hebben we hem mogen horen preken, rijk getuigend van de Hoop die in hem was.
DIA, als je de rest ook nog hebt uitgeschreven, wil ik het graag hebben!

[Tiberius]

Deze preek staat ook in het boekje "De markt van vrije genade", met daarin 10 preken van wijlen ds. J. Koster.

[-DIA-]

Deze preek staat ook in het boekje "De markt van vrije genade", met daarin 10 preken van wijlen ds. J. Koster.

Dat wist ik niet...

[-DIA-]

Ontroerend, heel herkenbaar.
T was een hartevriend van een van ons.
Dikwijls hebben we hem mogen horen preken, rijk getuigend van de Hoop die in hem was.
DIA, als je de rest ook nog hebt uitgeschreven, wil ik het graag hebben!

Dat is wel een heel werk, want is letterlijk woord voor woord overgetypt bvan een cassettebandje. Dus elke keer stoppen, controleren enz. Ik ben voor dit stukje gisteren tot diep in de nacht bezig geweest.
Maar het is wel waar, als je alles zo op je laat inwerken hoor je heel goed wat hij zegt. Hoe bewogen ook.
Nee, dat is geen drama. Hij spreekt hier uit de volheid van zijn gemoed. De boodschap is wel heel ernstig. Niemand wordt overgeslagen. Kinderen, jeugd, ouderen, mensen in de kracht van het leven... Allen reizend naar die grote dag. En als we dan eens bedenken dat deze woorden in 1984 werden uitgesproken, dan is het toch nog heel actueel. Meer dan ooit zou ik zeggen.

[oesterschelpje]

Deze preek staat ook in het boekje "De markt van vrije genade", met daarin 10 preken van wijlen ds. J. Koster.

Bedankt voor deze tip! Ik wist dit ook niet.

[jvdg]

Het mooie van dit soort preken is ook dat daar niet over te discussieren valt.

[refo]

Er is al een hele discussie over. Namelijk 'mag je pleiten op de doop?'

Het aanbod wordt bij dergelijke preken als volgt verwerkt:

En mijn onbekeerde medereizigers, hoe staat het dan met u? Als u dat geruis nu hoort? Is het niet om te beven en te sidderen?

In de vragende of waarschuwende wijs.

En wat nu voor de onbekeerden moet zijn om te sidderen, dan is er een volk, en als ze het geruis van Zijn voetstappen vernemen, dan mag dat wel eens klinken als muziek in de oren.

In de stellende wijs.

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

[-DIA-]

Er is al een hele discussie over. Namelijk 'mag je pleiten op de doop?'

Het aanbod wordt bij dergelijke preken als volgt verwerkt:

En mijn onbekeerde medereizigers, hoe staat het dan met u? Als u dat geruis nu hoort? Is het niet om te beven en te sidderen?

In de vragende of waarschuwende wijs.

En wat nu voor de onbekeerden moet zijn om te sidderen, dan is er een volk, en als ze het geruis van Zijn voetstappen vernemen, dan mag dat wel eens klinken als muziek in de oren.

In de stellende wijs.

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

.........

[Lourens]

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

Even een lettertje groter maken en dan ik het een prachtige waarheid.

onbekeerden, Ik heb hier genade, die is voor u.


En dan is Zijn genade ook genoeg!

[-DIA-]

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

Even een lettertje groter maken en dan ik het een prachtige waarheid.

onbekeerden, Ik heb hier genade, die is voor u.


En dan is Zijn genade ook genoeg!

Wat zou het ook voor troost kunnen zijn als een dominee je de genade kon geven.
Dat hij het je gunt is natuurlijk wat anders, maar toch een vraag: wie zou er nu zalig willen
worden met genade van een mens? Als dat al mogelijk zou zijn.
Nee! Dat kan niet, dat dult Zijn glorie niet! Een oprechte wil eerlijk zalig worden.
En God zal Zijn eer ook niet aan geen ander geven.
Want als we zelf genade zouden pakken is het niet geschonken, en zal er nooit de
vrucht van geproefd worden. Maar wel wat anders. Wat zal het wonder uitmaken?
Als ik mezelf niet heb bedrogen. Want wie een weinig zelfkennig mag hebben zal toch
bang van zoichzelf worden. Maar anderzijds als Hij spreekt: Ik ben Uw Heil, en als dat in mag zinken
in je hart... Dat is het het eeuwige leven en een zaligheid niet af te meten.
Als dan de bevindelijke prediking zo eens je hart gaande maakt. Want dat kán ook slechts
door een bevindelijke prediking, want dat is niet het menselijk verstand, of de menselijke rede,
nee dat is niet te beredeneren, wel te voelen. En dan bedoel ik niet om om een gevoeligeheid te gaan
rusten. Verre daarvan. Maar toch kan er wel eens wat gaan trillen als de snaren van je ziel
geroerd worden. Wie het vatten kan vatte het.

[memento]

Er is al een hele discussie over. Namelijk 'mag je pleiten op de doop?'

Het aanbod wordt bij dergelijke preken als volgt verwerkt:

En mijn onbekeerde medereizigers, hoe staat het dan met u? Als u dat geruis nu hoort? Is het niet om te beven en te sidderen?

In de vragende of waarschuwende wijs.

En wat nu voor de onbekeerden moet zijn om te sidderen, dan is er een volk, en als ze het geruis van Zijn voetstappen vernemen, dan mag dat wel eens klinken als muziek in de oren.

In de stellende wijs.

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

De vraag moet natuurlijk zijn: Welke manier van verwoorden sluit het meeste aan bij de Schrift? Hoe worden bijvoorbeeld in de Evangeliën de hoorders (van wie de meesten onbekeerd waren) aangesproken?

[-DIA-]

Er is al een hele discussie over. Namelijk 'mag je pleiten op de doop?'

Het aanbod wordt bij dergelijke preken als volgt verwerkt:

En mijn onbekeerde medereizigers, hoe staat het dan met u? Als u dat geruis nu hoort? Is het niet om te beven en te sidderen?

In de vragende of waarschuwende wijs.

En wat nu voor de onbekeerden moet zijn om te sidderen, dan is er een volk, en als ze het geruis van Zijn voetstappen vernemen, dan mag dat wel eens klinken als muziek in de oren.

In de stellende wijs.

Maar het Evangelie is: onbekeerden, ik heb hier genade, die is voor u!

De vraag moet natuurlijk zijn: Welke manier van verwoorden sluit het meeste aan bij de Schrift? Hoe worden bijvoorbeeld in de Evangeliën de hoorders (van wie de meesten onbekeerd waren) aangesproken?

Twee zaken mogen nooit in een preek ontbreken. Daarin moet de prediker nauw separeren.
Ik lees in Jesaja 3: Zegt den rechtvaardige, dat het hem wel gaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten.
Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan, want de vergelding zijner handen zal hem geschieden.
Zo deed ds. J. Koster het in bovenstaande preek, en dat is duidelijk, helder en klaar en op een bewogen wijze.
Verder zou er meer moeren worden gewaarschuwd voor de arglistigheid van ons hart. Velen bouwen zichzelf
op wat gevoeligheden, maar die zijn toch niet houdtbaar om daarmee de eeuwigheid aan te kunnen doen!

[PvS]

Verder zou er meer moeten worden gewaarschuwd voor de arglistigheid van ons hart.

Dit mag je eigenlijk alleen nog maar denken.

[-DIA-]

Verder zou er meer moeten worden gewaarschuwd voor de arglistigheid van ons hart.

Dit mag je eigenlijk alleen nog maar denken.

Maar dat is toch Bijbels? De Schrift getuigt zelf dat ons hart argligstig, is, ja dodelijk! En dat leert de bevinding ook. Dan is het toch geen vraag of we dit achterwege mogen laten? Separatie moet op het scherpst van de snede. Ander krijg je kerken vol met 'gerusten te Sion', zoals onze dominee het eens uitdrukte.