Pleiten op je doop

[Germanicus]

22-01-2010 10:45 | Prof. dr. W.J. op ’t Hof
Atheïsten in Engeland hebben een beweging op gang gebracht om de inschrijving van hun doop uit de kerkelijke doopregistratie te laten verwijderen. Als een kerkelijke gemeente dit weigerde, werd de zaak voor de rechter gebracht, om zo alsnog het beoogde doel te bereiken.
Ik vermoed dat alle lezers van mening zijn dat dit een totaal afkeurenswaardige zaak is waartegen kerkelijke gemeenten zich terecht met hand en tand verzetten. Met dit artikel worden zij echter in één keer uit het zadel gewipt, want zo’n uitschrijving was precies wat onze vaderen in de vervolgingstijd van de Reformatie voor ogen hadden en praktiseerden. Het mag ongelooflijk klinken, maar het is toch waar: eenentwintigste-eeuwse Engelse atheïsten handelen precies in de geest van zestiende-eeuwse Nederlandse gereformeerden in Engeland.

bron: refdag

Is het nog altijd bij ons de praktijk, en meen bij de meeste (alle?) reformatorische kerken, dat als doopleden zich van de kerk verwijderen, ze op de duur, met instemming van de classis, door de kerkenraad geschrapt worden....

Serieus?!? In de Nederlands Hervormde Kerk gebeurde dit niet; ook in de PKN is dit niet zo. Het schrappen van doopleden betekent eigenlijk dat je - als kerk - aangeeft dat God Zijn verbond breekt. Dat mensen dat verbond breken - of dat verbond totaal negeren - is erg, maar als de kerk daar actief aan meewerkt, is dat wellicht nog erger. Blijkbaar geldt de doop dan alleen voor mensen die het 'verdienen' om dooplid te mogen blijven (door netjes naar kerk te gaan enzo).

[Germanicus]

Als ik dit topic - (ik geef het toe) vluchtig - doorlees, begin ik me serieus af te vragen wat de meerwaarde van de Heilige Doop nog inhoudt, bij vele posters. Bij de doop laat God zien dat Hij altijd de eerste is. Dat Hij Zijn verbond wil oprichten tussen Hem en de dopeling. Wat mij betreft veracht je de (waarde van) de doop door te zeggen dat je hier niet biddend mee naar de HEERE, de God van dat verbond, mag toegaan om te pleiten op Zijn trouw.

22-01-2010 10:45 | Prof. dr. W.J. op ’t Hof
Atheïsten in Engeland hebben een beweging op gang gebracht om de inschrijving van hun doop uit de kerkelijke doopregistratie te laten verwijderen. Als een kerkelijke gemeente dit weigerde, werd de zaak voor de rechter gebracht, om zo alsnog het beoogde doel te bereiken.
Ik vermoed dat alle lezers van mening zijn dat dit een totaal afkeurenswaardige zaak is waartegen kerkelijke gemeenten zich terecht met hand en tand verzetten. Met dit artikel worden zij echter in één keer uit het zadel gewipt, want zo’n uitschrijving was precies wat onze vaderen in de vervolgingstijd van de Reformatie voor ogen hadden en praktiseerden. Het mag ongelooflijk klinken, maar het is toch waar: eenentwintigste-eeuwse Engelse atheïsten handelen precies in de geest van zestiende-eeuwse Nederlandse gereformeerden in Engeland.

bron: refdag

Misschien dom, maar ik begrijp de link van jouw artikel naar mijn opmerking niet...

Als er bij sommige mensen geen geloof was, dan schrapten de reformatoren ze uit het doopregister.
Volgens hen had de doop dus niet zoveel waarde voor de ongelovigen. Waarom anders schrappen?

OK, op die manier. Dan snap ik de bedoeling van je posting. Ik richtte me vooral op die atheïsten. Zie voor een verdere reactie mijn posting hierboven.

[Fjodor]

22-01-2010 10:45 | Prof. dr. W.J. op ’t Hof
Atheïsten in Engeland hebben een beweging op gang gebracht om de inschrijving van hun doop uit de kerkelijke doopregistratie te laten verwijderen. Als een kerkelijke gemeente dit weigerde, werd de zaak voor de rechter gebracht, om zo alsnog het beoogde doel te bereiken.
Ik vermoed dat alle lezers van mening zijn dat dit een totaal afkeurenswaardige zaak is waartegen kerkelijke gemeenten zich terecht met hand en tand verzetten. Met dit artikel worden zij echter in één keer uit het zadel gewipt, want zo’n uitschrijving was precies wat onze vaderen in de vervolgingstijd van de Reformatie voor ogen hadden en praktiseerden. Het mag ongelooflijk klinken, maar het is toch waar: eenentwintigste-eeuwse Engelse atheïsten handelen precies in de geest van zestiende-eeuwse Nederlandse gereformeerden in Engeland.

bron: refdag

Is het nog altijd bij ons de praktijk, en meen bij de meeste (alle?) reformatorische kerken, dat als doopleden zich van de kerk verwijderen, ze op de duur, met instemming van de classis, door de kerkenraad geschrapt worden....

Serieus?!? In de Nederlands Hervormde Kerk gebeurde dit niet; ook in de PKN is dit niet zo. Het schrappen van doopleden betekent eigenlijk dat je - als kerk - aangeeft dat God Zijn verbond breekt. Dat mensen dat verbond breken - of dat verbond totaal negeren - is erg, maar als de kerk daar actief aan meewerkt, is dat wellicht nog erger. Blijkbaar geldt de doop dan alleen voor mensen die het 'verdienen' om dooplid te mogen blijven (door netjes naar kerk te gaan enzo).

Ik citeer verder:

Terecht kan men de vraag stellen of die zestiende-eeuwse vaderen en een oudvader als Koelman wel echt gereformeerd waren. Het is toch oer-Bijbels en -gereformeerd om te stellen dat het genadeverbond eenzijdig en derhalve vast en onverbrekelijk is? Het goddelijke verbond kan toch nooit door de mens ongedaan gemaakt worden? Dit is toch de werkelijkheid die opgesloten ligt in de notie van de verbondswraak? Schrappen uit een doopregister is derhalve toch een ketterse daad?
Als de vaderen met deze vragen geconfronteerd zouden worden, zouden zij in onbegrip hun hoofd schudden en antwoorden: de aardse en menselijke registratie van de bediening van het genadeverbond is voor ons van een geheel andere orde dan de geestelijkheid en de goddelijke eenzijdigheid van het wezen van het genadeverbond.
Wie de kerkelijke registratie van de doop te nauw verbindt aan het wezen van het verbond maakt zich schuldig aan kerkelijke en menselijke hoogmoed.

bron: refdag

[Germanicus]

[Ik citeer verder:

Terecht kan men de vraag stellen of die zestiende-eeuwse vaderen en een oudvader als Koelman wel echt gereformeerd waren. Het is toch oer-Bijbels en -gereformeerd om te stellen dat het genadeverbond eenzijdig en derhalve vast en onverbrekelijk is? Het goddelijke verbond kan toch nooit door de mens ongedaan gemaakt worden? Dit is toch de werkelijkheid die opgesloten ligt in de notie van de verbondswraak? Schrappen uit een doopregister is derhalve toch een ketterse daad?
Als de vaderen met deze vragen geconfronteerd zouden worden, zouden zij in onbegrip hun hoofd schudden en antwoorden: de aardse en menselijke registratie van de bediening van het genadeverbond is voor ons van een geheel andere orde dan de geestelijkheid en de goddelijke eenzijdigheid van het wezen van het genadeverbond.
Wie de kerkelijke registratie van de doop te nauw verbindt aan het wezen van het verbond maakt zich schuldig aan kerkelijke en menselijke hoogmoed.

bron: refdag

Inderdaad, die vragen had/heb ik ook.
Wat betreft die aardse en menselijke registratie: dat is natuurlijk ook zo. Toch wil ik het niet als kerkelijke hoogmoed betitelen. Ik zou zeggen: laat die spanning er maar blijven, misschien wel juist voor gedoopten die van de kerk (of beter: bij Gods Woord) wegdwalen. Jij kunt wel bij God vandaan lopen, maar dat betekent nog niet dat je van God af bent. Gods uitgestoken hand is er, zolang je leeft...

[Bert Mulder]

[Ik citeer verder:

Terecht kan men de vraag stellen of die zestiende-eeuwse vaderen en een oudvader als Koelman wel echt gereformeerd waren. Het is toch oer-Bijbels en -gereformeerd om te stellen dat het genadeverbond eenzijdig en derhalve vast en onverbrekelijk is? Het goddelijke verbond kan toch nooit door de mens ongedaan gemaakt worden? Dit is toch de werkelijkheid die opgesloten ligt in de notie van de verbondswraak? Schrappen uit een doopregister is derhalve toch een ketterse daad?
Als de vaderen met deze vragen geconfronteerd zouden worden, zouden zij in onbegrip hun hoofd schudden en antwoorden: de aardse en menselijke registratie van de bediening van het genadeverbond is voor ons van een geheel andere orde dan de geestelijkheid en de goddelijke eenzijdigheid van het wezen van het genadeverbond.
Wie de kerkelijke registratie van de doop te nauw verbindt aan het wezen van het verbond maakt zich schuldig aan kerkelijke en menselijke hoogmoed.

bron: refdag

Inderdaad, die vragen had/heb ik ook.
Wat betreft die aardse en menselijke registratie: dat is natuurlijk ook zo. Toch wil ik het niet als kerkelijke hoogmoed betitelen. Ik zou zeggen: laat die spanning er maar blijven, misschien wel juist voor gedoopten die van de kerk (of beter: bij Gods Woord) wegdwalen. Jij kunt wel bij God vandaan lopen, maar dat betekent nog niet dat je van God af bent. Gods uitgestoken hand is er, zolang je leeft...

Wat bedoel je met Gods uitgestoken hand?

het verbond is met gelovigen en hun (uitverkoren) zaad.... Dus de boodschap aan de kerkverlaters is: Bekeerd u, en keer terug naar God en Zijn kerk. Anders zult u voor eeuwig omkomen.

[Germanicus]

Wat bedoel je met Gods uitgestoken hand?

het verbond is met gelovigen en hun (uitverkoren) zaad.... Dus de boodschap aan de kerkverlaters is: Bekeerd u, en keer terug naar God en Zijn kerk. Anders zult u voor eeuwig omkomen.

Wat dat laatste betreft: eens.

Wat ik bedoel met 'Gods uitgestoken hand' (je wordt trouwens op elk woord gevangen....) is dat God de eerste is. Hij belooft. En dat maakt kerkverlating des te erg, omdat je Gods belofte negeert.

[Afgewezen]

Als ik dit topic - (ik geef het toe) vluchtig - doorlees, begin ik me serieus af te vragen wat de meerwaarde van de Heilige Doop nog inhoudt, bij vele posters. Bij de doop laat God zien dat Hij altijd de eerste is. Dat Hij Zijn verbond wil oprichten tussen Hem en de dopeling. Wat mij betreft veracht je de (waarde van) de doop door te zeggen dat je hier niet biddend mee naar de HEERE, de God van dat verbond, mag toegaan om te pleiten op Zijn trouw.

Maar is dat de bedoeling van de doop: dat God laat zien dat Hij de Eerste is? Hoe is dat dan bij een volwassene die gedoopt wordt en zijn geloof dus eerst met belijden? Is God daar niet de Eerste?

[Germanicus]

Als ik dit topic - (ik geef het toe) vluchtig - doorlees, begin ik me serieus af te vragen wat de meerwaarde van de Heilige Doop nog inhoudt, bij vele posters. Bij de doop laat God zien dat Hij altijd de eerste is. Dat Hij Zijn verbond wil oprichten tussen Hem en de dopeling. Wat mij betreft veracht je de (waarde van) de doop door te zeggen dat je hier niet biddend mee naar de HEERE, de God van dat verbond, mag toegaan om te pleiten op Zijn trouw.

Maar is dat de bedoeling van de doop: dat God laat zien dat Hij de Eerste is? Hoe is dat dan bij een volwassene die gedoopt wordt en zijn geloof dus eerst met belijden? Is God daar niet de Eerste?

Waar zeg ik dat dit niet zo is?!?

[Afgewezen]

Als ik dit topic - (ik geef het toe) vluchtig - doorlees, begin ik me serieus af te vragen wat de meerwaarde van de Heilige Doop nog inhoudt, bij vele posters. Bij de doop laat God zien dat Hij altijd de eerste is. Dat Hij Zijn verbond wil oprichten tussen Hem en de dopeling. Wat mij betreft veracht je de (waarde van) de doop door te zeggen dat je hier niet biddend mee naar de HEERE, de God van dat verbond, mag toegaan om te pleiten op Zijn trouw.

Maar is dat de bedoeling van de doop: dat God laat zien dat Hij de Eerste is? Hoe is dat dan bij een volwassene die gedoopt wordt en zijn geloof dus eerst met belijden? Is God daar niet de Eerste?

Waar zeg ik dat dit niet zo is?!?

Nergens, maar ik vraag of dit de bedoeling van de doop is, namelijk te laten zien dat God de Eerste is.

[Bert Mulder]

Wat ik bedoel met 'Gods uitgestoken hand' (je wordt trouwens op elk woord gevangen....) is dat God de eerste is. Hij belooft. En dat maakt kerkverlating des te erg, omdat je Gods belofte negeert.

Maar God belooft niks aan degenen die zich niet bekeren...

Wel eist God de bekering....

[henriët]

Wat ik bedoel met 'Gods uitgestoken hand' (je wordt trouwens op elk woord gevangen....) is dat God de eerste is. Hij belooft. En dat maakt kerkverlating des te erg, omdat je Gods belofte negeert.

Maar God belooft niks aan degenen die zich niet bekeren...

Wel eist God de bekering....

Hoe weet je dan dat iemand zich niet zal bekeren......

[Germanicus]

Ik stop deze discussie. Ik geloof niet dat ik na 30 kantjes nog een voet aan de grond krijg. Ik ben wel bang dat de betekenis van de doop eerder onderschat dan overschat wordt.

[Bert Mulder]

Wat ik bedoel met 'Gods uitgestoken hand' (je wordt trouwens op elk woord gevangen....) is dat God de eerste is. Hij belooft. En dat maakt kerkverlating des te erg, omdat je Gods belofte negeert.

Maar God belooft niks aan degenen die zich niet bekeren...

Wel eist God de bekering....

Hoe weet je dan dat iemand zich niet zal bekeren......

Dat weet God alleen. Wij weten alleen, dat als iemand zich bekeerd zal hij zeker zalig worden zal.

[Bert Mulder]

Nergens, maar ik vraag of dit de bedoeling van de doop is, namelijk te laten zien dat God de Eerste is.

Dit is wat de doop betekend:

Eerstelijk, dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Dit leert ons de ondergang en besprenging met het water, waardoor ons de onreinigheid onzer zielen wordt aangewezen; opdat wij vermaand worden, een mishagen aan onszelf te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reinigmaking en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Ten tweede, betuigt en verzegelt ons de Heilige Doop de afwassing der zonden door Jezus Christus. Daarom worden wij gedoopt in den naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes. Want als wij gedoopt worden in den naam des Vaders, zo betuigt en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van alle goed ons verzorgen, en alle kwaad van ons weren, of ten onzen beste keren wil. En als wij in den naam des Zoons gedoopt worden, zo verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap zijns doods en zijner wederopstanding inlijvende, alzo dat wij van al onze zonden bevrijd, en rechtvaardig voor God gerekend worden. Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, ons toeeigenende hetgeen wij in Christus hebben, namelijk, de afwassing onzer zonden, en de dagelijkse vernieuwing onzes levens, totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden.

Ten derde, overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.

zo zien we weer, dat het formulier er vanuit gaat, dat de dopelingen/doopouders (ware) gelovigen zijn, in plaats van (slechts) kerkleden. Ze horen dus bij het koren, niet het kaf.

Zo wordt ook gevraagd op deze vragen eerlijk te antwoorden (in wezen een eed):

Geliefden in den Heere Christus, gij hebt gehoord, dat de Doop een ordening Gods is, om ons en ons zaad zijn verbond te verzegelen; daarom moeten wij hem tot dat einde, en niet uit gewoonte of bijgelovigheid gebruiken. Opdat het dan openbaar worde, dat gij alzo gezind zijt, zult gij van uwentwege hierop ongeveinsdelijk antwoorden:

Eerstelijk, hoewel onze kinderen in zonden ontvangen en geboren zijn, en daarom aan allerhande ellendigheid, ja, aan de verdoemenis zelf onderworpen, of gij niet bekent, dat zij in Christus geheiligd zijn, en daarom als lidmaten zijner gemeente, behoren gedoopt te wezen?

Ten andere, of gij de leer, die in het Oude en Nieuwe Testament, en in de Artikelen des Christelijken geloofs begrepen is, en in de Christelijke Kerk alhier geleerd wordt, niet bekent, de waarachtige en volkomen leer der zaligheid te wezen?

Ten derde, of gij niet belooft en u voorneemt, deze kinderen, als zij tot hun verstand zullen gekomen zijn, waarvan gij vader (moeder) of getuige zijt, in de voorzeide leer naar uw vermogen te onderwijzen, of te doen (en te helpen) onderwijzen?

Zie ook hier weer het 'geliefden'. Degenen die hun kinderen ter doop houden, zonder echt te geloven, zijn meinedig, en zij staan NIET in het verbond. De boodschap aan hun is niet dat hun iets beloofd wordt, maar dat ze zich van harte tot God bekeren.

[huisman]

M.Henry zegt hier ook dat het gaat om de kinderen in het Verbond, degenen die geroepen worden tot gemeenschap met Jezus Christus. En niemand komt, dan die Hij geroepen heeft.

Dit bedoelde ik uit de verklaring van Henry over Hand2:39

Nu voegt het een’ Israëliet, om, wanneer hij door den doop in ene nieuwe bedeling is gekomen van dat verbond, te vragen: "Wat moet er met mijne kinderen geschieden? Moeten zij buiten geworpen worden, of met mij in het verbond worden opgenomen?" "Voorzeker moeten zij er met u in opgenomen worden", zegt Petrus, "want de belofte, die grote belofte, dat God uw God zal zijn, is thans even zeer als ooit te voren, voor u en uwe kinderen".