Markt...

[Schemerlichtje]

“Zeker te weten, de allerlekkerste koopt u hier. Nee mevrouwtje, niet zomaar doorlopen. Verderop zijn ze lang zo lekker niet; nu echte Hollandse aardbeien. U heb twee doosjes voor € 2.50. Het is een koopje.” “Tsjonge, denk ik in mijzelf…da’s een herrie”. Want vanonder de stellingen heb ik het wel gehoord en zelfs gezien. Moet je nu eens opletten, wat zou er gebeuren? De betreffende mevrouw draait zich om, kijkt nog eens, doet een klein stapje achteruit maar loopt dan des te harder weer door, nog in zichzelf mopperend:”Nee, die heb ik nu niet nodig. Een volgende keer misschien.” Zou ze dan echt komen? Weet je, vorige week heb ik haar ook niet gezien en als er de wekelijkse markt is, is ze er maar zelden. Het lijkt wel alsof er niet zoveel mensen belangstelling hebben voor deze producten en bezig zijn met de dingen die nu de aandacht vragen. Koninginnedag misschien? Of…? “Jaja, hier vindt u het, de heerlijk versgesneden ananas. Een koopje!” Hoe verder de wijzers van de klok zijn gegaan, des te meer mensen komen er langs. Er zijn er die wat kopen, maar ook genoeg die zomaar doorlopen en mij niet eens zien, laat staan die heerlijke dingen die boven mij uitgestald zijn. “Was het dat? Nog iets anders? Een lekker appeltje misschien? Dat is nu een kilo voor maar € 1.50 dus dat kan er vast wel af. Altijd gezond….ik zie u twijfelen, maar onze producten zijn echt het allerbeste. Dat wordt dan bij elkaar € 9.75.” Naast me zie ik een grote tas in beweging komen. De rits wordt opengemaakt en hand graait eens…hebbes. Langzaam gaat de portemonnee open en komt er een briefje van € 20 uit. Ik wil nu wel roepen, maar het lijkt net alsof mijn stemmetje niet harder kan. Ik wil roepen dat het op een andere markt veel goedkoper is, dat je zelfs alles gratis krijgt. Kon ik het nu maar roepen:”O alle gij dorstigen, komt tot de wateren en gij die geen geld hebt, ja komt, koopt, zonder prijs, wijn en melk.” Want het is toch niet nodig? “Waarom weegt gij geld uit voor hetgeen dat niet verzadigen kan?” Kon ik het maar roepen. Snapten de mensen het nu maar. Luisterden ze nu maar. Zouden ze maar even bukken en naar me kijken. Dan zouden ze het zelf, met eigen ogen, zien. “Neig uw oor, komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven. Want Ik zal met u een verbond oprichten en u geven de gewisse weldadigheden van David.” Dat is gratis. Want dat is genade. Dat is je hand ophouden en dan een gevulde hand mogen zien. Dan kan zelfs iemand die heel weinig geld heeft met volle handen naar huis. “Het is een koopje, echt een koopje. Nee mevrouwtje, dan kunt u toch niet doorlopen? Nu in de aanbieding!” Maar er zijn zoveel mensen die doorgaan…..

[Orchidee]

Mooi stukje! Helemaal mee eens!

[Bert Mulder]

“Zeker te weten, de allerlekkerste koopt u hier. Nee mevrouwtje, niet zomaar doorlopen. Verderop zijn ze lang zo lekker niet; nu echte Hollandse aardbeien. U heb twee doosjes voor € 2.50. Het is een koopje.” “Tsjonge, denk ik in mijzelf…da’s een herrie”. Want vanonder de stellingen heb ik het wel gehoord en zelfs gezien. Moet je nu eens opletten, wat zou er gebeuren? De betreffende mevrouw draait zich om, kijkt nog eens, doet een klein stapje achteruit maar loopt dan des te harder weer door, nog in zichzelf mopperend:”Nee, die heb ik nu niet nodig. Een volgende keer misschien.” Zou ze dan echt komen? Weet je, vorige week heb ik haar ook niet gezien en als er de wekelijkse markt is, is ze er maar zelden. Het lijkt wel alsof er niet zoveel mensen belangstelling hebben voor deze producten en bezig zijn met de dingen die nu de aandacht vragen. Koninginnedag misschien? Of…? “Jaja, hier vindt u het, de heerlijk versgesneden ananas. Een koopje!” Hoe verder de wijzers van de klok zijn gegaan, des te meer mensen komen er langs. Er zijn er die wat kopen, maar ook genoeg die zomaar doorlopen en mij niet eens zien, laat staan die heerlijke dingen die boven mij uitgestald zijn. “Was het dat? Nog iets anders? Een lekker appeltje misschien? Dat is nu een kilo voor maar € 1.50 dus dat kan er vast wel af. Altijd gezond….ik zie u twijfelen, maar onze producten zijn echt het allerbeste. Dat wordt dan bij elkaar € 9.75.” Naast me zie ik een grote tas in beweging komen. De rits wordt opengemaakt en hand graait eens…hebbes. Langzaam gaat de portemonnee open en komt er een briefje van € 20 uit. Ik wil nu wel roepen, maar het lijkt net alsof mijn stemmetje niet harder kan. Ik wil roepen dat het op een andere markt veel goedkoper is, dat je zelfs alles gratis krijgt. Kon ik het nu maar roepen:”O alle gij dorstigen, komt tot de wateren en gij die geen geld hebt, ja komt, koopt, zonder prijs, wijn en melk.” Want het is toch niet nodig? “Waarom weegt gij geld uit voor hetgeen dat niet verzadigen kan?” Kon ik het maar roepen. Snapten de mensen het nu maar. Luisterden ze nu maar. Zouden ze maar even bukken en naar me kijken. Dan zouden ze het zelf, met eigen ogen, zien. “Neig uw oor, komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven. Want Ik zal met u een verbond oprichten en u geven de gewisse weldadigheden van David.” Dat is gratis. Want dat is genade. Dat is je hand ophouden en dan een gevulde hand mogen zien. Dan kan zelfs iemand die heel weinig geld heeft met volle handen naar huis. “Het is een koopje, echt een koopje. Nee mevrouwtje, dan kunt u toch niet doorlopen? Nu in de aanbieding!” Maar er zijn zoveel mensen die doorgaan…..

Je hoort aan te geven dat je dit citeert, en waar uit....

[henriët]

“Zeker te weten, de allerlekkerste koopt u hier. Nee mevrouwtje, niet zomaar doorlopen. Verderop zijn ze lang zo lekker niet; nu echte Hollandse aardbeien. U heb twee doosjes voor € 2.50. Het is een koopje.” “Tsjonge, denk ik in mijzelf…da’s een herrie”. Want vanonder de stellingen heb ik het wel gehoord en zelfs gezien. Moet je nu eens opletten, wat zou er gebeuren? De betreffende mevrouw draait zich om, kijkt nog eens, doet een klein stapje achteruit maar loopt dan des te harder weer door, nog in zichzelf mopperend:”Nee, die heb ik nu niet nodig. Een volgende keer misschien.” Zou ze dan echt komen? Weet je, vorige week heb ik haar ook niet gezien en als er de wekelijkse markt is, is ze er maar zelden. Het lijkt wel alsof er niet zoveel mensen belangstelling hebben voor deze producten en bezig zijn met de dingen die nu de aandacht vragen. Koninginnedag misschien? Of…? “Jaja, hier vindt u het, de heerlijk versgesneden ananas. Een koopje!” Hoe verder de wijzers van de klok zijn gegaan, des te meer mensen komen er langs. Er zijn er die wat kopen, maar ook genoeg die zomaar doorlopen en mij niet eens zien, laat staan die heerlijke dingen die boven mij uitgestald zijn. “Was het dat? Nog iets anders? Een lekker appeltje misschien? Dat is nu een kilo voor maar € 1.50 dus dat kan er vast wel af. Altijd gezond….ik zie u twijfelen, maar onze producten zijn echt het allerbeste. Dat wordt dan bij elkaar € 9.75.” Naast me zie ik een grote tas in beweging komen. De rits wordt opengemaakt en hand graait eens…hebbes. Langzaam gaat de portemonnee open en komt er een briefje van € 20 uit. Ik wil nu wel roepen, maar het lijkt net alsof mijn stemmetje niet harder kan. Ik wil roepen dat het op een andere markt veel goedkoper is, dat je zelfs alles gratis krijgt. Kon ik het nu maar roepen:”O alle gij dorstigen, komt tot de wateren en gij die geen geld hebt, ja komt, koopt, zonder prijs, wijn en melk.” Want het is toch niet nodig? “Waarom weegt gij geld uit voor hetgeen dat niet verzadigen kan?” Kon ik het maar roepen. Snapten de mensen het nu maar. Luisterden ze nu maar. Zouden ze maar even bukken en naar me kijken. Dan zouden ze het zelf, met eigen ogen, zien. “Neig uw oor, komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven. Want Ik zal met u een verbond oprichten en u geven de gewisse weldadigheden van David.” Dat is gratis. Want dat is genade. Dat is je hand ophouden en dan een gevulde hand mogen zien. Dan kan zelfs iemand die heel weinig geld heeft met volle handen naar huis. “Het is een koopje, echt een koopje. Nee mevrouwtje, dan kunt u toch niet doorlopen? Nu in de aanbieding!” Maar er zijn zoveel mensen die doorgaan…..

Je hoort aan te geven dat je dit citeert, en waar uit....

uit haar eigen gedachten vermoed ik.
Mooi

[Schemerlichtje]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

[huisman]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

Misschien wegen ook RF'ers liever geld uit voor hetgeen niet verzadigen kan, en dan is er geen interesse voor die markt van vrije genade.

[Bert Mulder]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

wie heeft het geschreven?

[huisman]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

wie heeft het geschreven?

o.a Jesaja: O alle gij dorstigen, komt tot de wateren en gij die geen geld hebt, ja komt, koopt, zonder prijs, wijn en melk

[Schemerlichtje]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

wie heeft het geschreven?

Weet je, dat wil ik eigenlijk bewust niet zeggen, want daar gaat het niet om. Dan krijgen we allerlei discussies over achtergronden, kerken, of het wel goed is etc. Laten we het maar om de boodschap, de kern, gaan. Oke?

[Bert Mulder]

Nog iemand interesse in de markt? ('k Haal het daarom nog maar even naar boven)

wie heeft het geschreven?

Weet je, dat wil ik eigenlijk bewust niet zeggen, want daar gaat het niet om. Dan krijgen we allerlei discussies over achtergronden, kerken, of het wel goed is etc. Laten we het maar om de boodschap, de kern, gaan. Oke?

Als je iemand citeert, is het niet alleen goede manieren om de bron te melden, maar het is verplicht....

In ieder geval hier in Canada...