Bevindelijke preek is ook onderscheidende preek

[Bert Mulder]

Om die psalm op te brengen in deze discussie is vreemd, en teken dat men die psalm niet begrijpt....

Misschien is het eerst handig om te vragen waarom deze Psalm dan in deze discussie terecht is gekomen, voordat je een aantijging doet dat "men" die Psalm niet begrijpt. Misschien heeft degene wel een goede reden die jij nog niet ziet?

Goed punt. Bij dezen.

[PvS]

Calvijn in het Nederlands:

PSALM 88.

INHOUD: Hoewel deze Psalm zeer droeve klachten bevat van een' mensch, die zwaar beproefd en bedrukt is, zoo verklaart de Profeet toch ook, terwijl hij strijd voert tegen zijne droefheid, zijn onwankelbaar geloof, daar hij van uit de diepe duisternis des doods, toch God aanroept als zijn Redder en Bevrijder.

Een lied des Psalms. De Heman, wiens naam in dit opschrift genoemd is, is waarschijnlijk dezelfde, van wien de gewijde geschiedenis melding maakt, als de wijsheid van Salomo geroemd en vergeleken wordt bij Ethan, en Heman, en Chalcol en Darda (1 Kon. 4: 31). Aldus is het niet te verwonderen, dat een man, die zoo zeer met den geest der wijsheid was toegerust, de auteur van dezen Psalm geweest is. De uitdrukking op Machalath vertalen sommigen Op de zwakheid, maar volgens het gewone gebruik, dat er van gemaakt wordt, wordt er waarschijnlijk een muziekinstrument mede aangeduid, of wel het begin van het een of ander lied. Van de andere woorden en zegswijzen hebben wij elders reeds gesproken. Voorts moeten wij weten, dat ons in den persoon van een' man een spiegel wordt voorgehouden van eene zeldzaam zware beproeving, en te gelijkertijd van geduld. Want God heeft zijn' dienstknecht, dien Hij met zoo voortreffelijke gaven had toegerust om een voorbeeld te zijn voor anderen, niet slechts ten zijnen eigenen behoeve zoo zwaar beproefd, maar om aan alle de zijnen stof tot leering te geven. Het is ook met dit doel, dat Heman, zich als het ware op een schouwtooneel plaatsende, getuigenis aflegt voor de Kerk zoowel van zijne zwakheid als van zijne standvastigheid des geloofs. Want het is ons zeer nuttig en noodig om te zien, hoe zoo uitnemend een dienstknecht Gods, die met zoo kostelijke gaven des Heiligen Geestes was versierd, zóó ternedergeslagen is onder den last zijner beproevingen, dat hij erbarmelijk klaagt in niets te verschillen van een' doode; opdat wij in onze ellende, hoe groot die ook zijn moge, ons niet aan wanhoop zouden overgeven; of, zoo wij somwijlen door krankheid, zorg, smart, vrees of benauwdheid verzwakt en afgemat zijn, evenwel den moed niet verliezen, voornamelijk als wij zien, dat de Profeet niet dan met de uiterste krachtsinspanning zich uit deze diepe duisternis tot het licht der goede hope opwerkt. Wat meer is, wij moeten ons er van verzekerd houden, dat de Geest Gods door den mond van Heman hier een' vorm van gebed geeft voor allen, wier toestand als het ware wanhopig is.

[Bert Mulder]

dank je, PvS.

[huisman]

Waar ik tegen ageer, is de theorie die om de kinderdoop heen gemaakt wordt, als zou een ongelovig gedoopt kind door zijn doop tóch een 'streepje voor' hebben bij God: voor hem/haar zou het Evangelie dan 'persoonlijk' bedoeld zijn, voor een ongedoopte niet. En nee, de doop is dus ook geen 'waardecheque', maar teken dat je Christus toebehoort. En als dat laatste niet het geval is, heb je een probleem.

Zijn we het dus TOCH eens....

Hoe leg jij 1 Kor 7:14 dan uit ?

14 Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door den man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.

Kanttekening

24) waren uwe kinderen

Dat is, vreemd van Gods verbond, gelijk van de ongelovigen en hun zaad wordt betuigd; Ef. 2:12.

#Eph 2.12

25) zijn zij heilig.

Dat is, zijn in het uiterlijk verbond Gods begrepen, en hebben toegang tot de tekenen en zegelen van Gods genade, zowel als degenen, die van beide gelovige ouders zijn geboren.

Triest dat er op dit zich noemend Refo forum er door zoveel mensen kritiek is op het doopformulier wat een voluit reformatorisch formulier is. Dat God zich eenzijdig naar mensen toewendt en ze wil opnemen in Zijn verbond en dat Hij anderen in Zijn vrijmacht laat liggen in hun zelfgezocht verderf wil men blijkbaar niet aanvaarden.
Dat verbondskinderen ondanks Gods verbondsbeloften verloren kunnen gaan is een Bijbelse werkelijkheid die al afgebeeld word in het O.T. waar vele verbondskinderen niet in konden gaan vanwege hun ongeloof.

[Bert Mulder]

Hoe leg jij 1 Kor 7:14 dan uit ?

.

net zoals het er staat. Maar hoe leg JIJ het uit?

[Mara]

Waar ik tegen ageer, is de theorie die om de kinderdoop heen gemaakt wordt, als zou een ongelovig gedoopt kind door zijn doop tóch een 'streepje voor' hebben bij God: voor hem/haar zou het Evangelie dan 'persoonlijk' bedoeld zijn, voor een ongedoopte niet. En nee, de doop is dus ook geen 'waardecheque', maar teken dat je Christus toebehoort. En als dat laatste niet het geval is, heb je een probleem.

Zijn we het dus TOCH eens....

Hoe leg jij 1 Kor 7:14 dan uit ?

14 Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door den man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.

Kanttekening

24) waren uwe kinderen

Dat is, vreemd van Gods verbond, gelijk van de ongelovigen en hun zaad wordt betuigd; Ef. 2:12.

#Eph 2.12

25) zijn zij heilig.

Dat is, zijn in het uiterlijk verbond Gods begrepen, en hebben toegang tot de tekenen en zegelen van Gods genade, zowel als degenen, die van beide gelovige ouders zijn geboren.

Triest dat er op dit zich noemend Refo forum er door zoveel mensen kritiek is op het doopformulier wat een voluit reformatorisch formulier is. Dat God zich eenzijdig naar mensen toewendt en ze wil opnemen in Zijn verbond en dat Hij anderen in Zijn vrijmacht laat liggen in hun zelfgezocht verderf wil men blijkbaar niet aanvaarden.
Dat verbondskinderen ondanks Gods verbondsbeloften verloren kunnen gaan is een Bijbelse werkelijkheid die al afgebeeld word in het O.T. waar vele verbondskinderen niet in konden gaan vanwege hun ongeloof.

Weet je dat ik hier nog nooit over nagedacht heb ? Ik ben als klein kindje ten doop gehouden door mijn ouders. Toen we zelf kinderen mochten krijgen, was het een vreugde om ze ten doop te mogen houden, hoe moeilijk en zwaar de doopbelofte ook is. Pas toen ik op het forum kwam en de meningen las, ging ik erover prakkizeren.
Ik weet dat deze discussie elders gevoerd wordt, maar bij ons ??

[huisman]

Hoe leg jij 1 Kor 7:14 dan uit ?

.

net zoals het er staat. Maar hoe leg JIJ het uit?

Zoals de kanttekenaars....maar de vraag was voor Afgewezen bedoeld maar per ongeluk heb ik jouw antwoord mee geciteerd.

[Mariavt]

Had ik mijn mond maar dichtgehouden, want ik denk niet dat deze discussie tot God's eer kan zijn. En daar gaat het ten diepste om, nu is er geharrewar en ik weet niet of dat wel goed is.
Ik heb alleen vergeten te zeggen(zie dikgedrukt) Mijn kinderen zijn wel gedoopt en daar ben ik blij om maar als ik er nu voor stond zou ik het niet weer doen. Eigenlijk dom, want als je een gelovige ouder mag weten te zijn, staat niets de doop van je kindje in de weg....... Maar ík ben niet degene die bepaalt of iemand gelovig is of niet, dat doet de Heere wel, Hij ziet niet aan wat voor ogen is , maar wat in het hart is. En nu stop ik écht met deze discussie. Bert en afgewezen kunnen het beter beargumenteren dan ik......

[refo]

Het gaat bij de doop ook niet over het geloof. Dat is een onzekere grond. Onzeker in die zin dat je bij geloofstwijfel ook aan de grond van doop kunt twijfelen. En dan geeft een sacrament geen zekerheid.

Het gaat in de doop over Gods beloften. Die zijn vast en zeker. De sacramenten zijn er om bij geloofstwijfel naar te kijken. God wil dan zeggen: IK was de Eerste. En als je het niet kunt geloven, dan kun je daarop terugvallen. Maar ik moet toegeven, door de doperse manier waarop tegen de doop wordt aangekeken, kan de doop geen versterking meer zijn. Maar zo is het van de beginne niet geweest. Volgens bv de HC zijn sacramenten tekenen en zegelen van God ingesteld om de belofte van het Evangelie des te beter te verstaan. (Voor de letterlijke tekst zelf even lezen)

Maar als we gaan twijfelen of Gods beloften wel waar zijn, tja, wat is dan nog als Evangelie aan te merken? Je hebt het dan niet dan krijg je ook niets. Dus gaan we zitten navelstaren: voel ik wat of juist niet, ken ik wat of juist niet, weet ik wat of juist niet. En is de conclusie ik heb het wel (of juist weer niet, maar dat is teken dat je het wel hebt), dan heb je het ook en wat wordt er dan nog versterkt? Een prettig gevoel misschien. Maar dan gaat het allang niet meer over de doop, die al redelijk zonder waarde is, maar over het Avondmaal.
Maar die discussie is al eens gevoerd.

[huisman]

Het gaat bij de doop ook niet over het geloof. Dat is een onzekere grond. Onzeker in die zin dat je bij geloofstwijfel ook aan de grond van doop kunt twijfelen. En dan geeft een sacrament geen zekerheid.

Het gaat in de doop over Gods beloften. Die zijn vast en zeker. De sacramenten zijn er om bij geloofstwijfel naar te kijken. God wil dan zeggen: IK was de Eerste. En als je het niet kunt geloven, dan kun je daarop terugvallen. Maar ik moet toegeven, door de doperse manier waarop tegen de doop wordt aangekeken, kan de doop geen versterking meer zijn. Maar zo is het van de beginne niet geweest. Volgens bv de HC zijn sacramenten tekenen en zegelen van God ingesteld om de belofte van het Evangelie des te beter te verstaan. (Voor de letterlijke tekst zelf even lezen)

Maar als we gaan twijfelen of Gods beloften wel waar zijn, tja, wat is dan nog als Evangelie aan te merken? Je hebt het dan niet dan krijg je ook niets. Dus gaan we zitten navelstaren: voel ik wat of juist niet, ken ik wat of juist niet, weet ik wat of juist niet. En is de conclusie ik heb het wel (of juist weer niet, maar dat is teken dat je het wel hebt), dan heb je het ook en wat wordt er dan nog versterkt? Een prettig gevoel misschien. Maar dan gaat het allang niet meer over de doop, die al redelijk zonder waarde is, maar over het Avondmaal.
Maar die discussie is al eens gevoerd.

Mee eens...wie het vatten kan vatte het.

[Gian]

Waar ik tegen ageer, is de theorie die vervolgens om de kinderdoop heen gemaakt wordt, als zou een ongelovig gedoopt kind door zijn doop tóch een 'streepje voor' hebben bij God: voor hem/haar zou het Evangelie dan 'persoonlijk' bedoeld zijn, voor een ongedoopte niet. En nee, de doop is dus ook geen 'waardecheque'.

Dan heb je een probleem met de beloften. Alle OT beloften zijn gegeven in het verbond. Tenzij je het OT wil afschrijven, zal je toch een zekere verbondsvisie moeten hebben, om het OT voor vandaag-de-dag nog relevant te houden.

Genesis 15 spreekt over 'die uit uw lijf voortkomen'. Daar behoorde ook de Nakomeling bij.

Wij verkrijgen de belofte alleen door geloof. Wij zijn geen lijfelijke nakomelingen, wij behoren tot het geestelijke zaad. Wij erven de beloften niet door natuurlijke vererving, maar door geloof, omdat Abraham een 'Vader van de gelovigen' genoemd wordt.
En de specifieke belofte van het NT is de belofte van de Geest. (Hand.2)

Duidelijker kan toch niet?

[memento]

Waar ik tegen ageer, is de theorie die vervolgens om de kinderdoop heen gemaakt wordt, als zou een ongelovig gedoopt kind door zijn doop tóch een 'streepje voor' hebben bij God: voor hem/haar zou het Evangelie dan 'persoonlijk' bedoeld zijn, voor een ongedoopte niet. En nee, de doop is dus ook geen 'waardecheque'.

Dan heb je een probleem met de beloften. Alle OT beloften zijn gegeven in het verbond. Tenzij je het OT wil afschrijven, zal je toch een zekere verbondsvisie moeten hebben, om het OT voor vandaag-de-dag nog relevant te houden.

Genesis 15 spreekt over 'die uit uw lijf voortkomen'. Daar behoorde ook de Nakomeling bij.

Wij verkrijgen de belofte alleen door geloof. Wij zijn geen lijfelijke nakomelingen, wij behoren tot het geestelijke zaad. Wij erven de beloften niet door natuurlijke vererving, maar door geloof, omdat Abraham een 'Vader van de gelovigen' genoemd wordt.
En de specifieke belofte van het NT is de belofte van de Geest. (Hand.2)

Duidelijker kan toch niet?

Dat is inderdaad de baptistische visie, die zegt: Het verbond is opgericht met de gelovigen, alle beloften uit het OT worden nu slechts de gelovigen toegezegd.

In het OT zijn alle beloften gegeven aan het verbondsvolk Israël. Wie zegt dat nu het verbond alleen met de ware gelovigen is opgericht, moet dus zeggen: Voor de onbekeerde heb ik geen beloften vanuit het OT. Of je moet de beloften uit het OT loskoppelen van het verbondskader waarin ze gegeven zijn (iets wat in praktijk veel baptisten doen), maar de vraag is of je daarmee de Schrift wel recht doet.

[Afgewezen]

Dat is inderdaad de baptistische visie, die zegt: Het verbond is opgericht met de gelovigen, alle beloften uit het OT worden nu slechts de gelovigen toegezegd.

In het OT zijn alle beloften gegeven aan het verbondsvolk Israël. Wie zegt dat nu het verbond alleen met de ware gelovigen is opgericht, moet dus zeggen: Voor de onbekeerde heb ik geen beloften vanuit het OT. Of je moet de beloften uit het OT loskoppelen van het verbondskader waarin ze gegeven zijn (iets wat in praktijk veel baptisten doen), maar de vraag is of je daarmee de Schrift wel recht doet.

Maar heeft het zin om dit soort strikte onderscheidingen te hanteren? Moeten we precies weten vanuit welk verbondskader iets gezegd wordt? En zoals gezegd, ook jij trekt de lijnen van het OT niet strikt door: pascha --> avondmaal.

[Gian]

Of het baptistisch is weet ik niet precies. Ik geloof niet dat er met Nieuw-testametische gelovigen een verbond opgericht is. Mi worden er alleen met Israel verbondssluitingen gedaan.
Ik geloof dat de gelovigen van onze tijd pas deel krijgen aan de verbondsbeloften door het geloof. Daarmee is er mi nog geen verbond gesloten met de gelovigen van onze tijd. Door het geloof worden we deelgenoot van de beloften. Ik kan er niets anders van maken. Ik kan met de beste wil niet in de bijbel vinden dat er met ons een verbond gesloten is. Wij zijn geen natuurlijk zaad, Christus wel. Wij delen in Christus door het gelooof. Wij zijn en blijven ook fundamenteel iets anders dan het verbondsvolk, nl Gemeente. Ook de Jood/Israeliet die in onze tijd tot geloof komt behoort bij de Gemeente omdat er geen onderscheid is, en de Jood niet meer apart staat door de muur van afscheiding (wet).
Zolang we niet beseffen wat het unieke van de Gemeente is, is er ook geen plaats voor het onderscheid.
De Gemeente is uniek, huis van God, bruid van het lam en het mystieke Lichaam van Christus, gebouwd op het fundament van profeten en apostelen.

[Afgewezen]

Of het baptistisch is weet ik niet precies. Ik geloof niet dat er met Nieuw-testametische gelovigen een verbond opgericht is. Mi worden er alleen met Israel verbondssluitingen gedaan.

Of het baptistisch is of niet, is ook niet ter zake. Laten we maar eens stoppen met die etikettenplakkerij. De vraag is of het Bijbels is. En dat geloof ik niet:

2 Kor. 6:16 Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder hen wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een Volk zijn.
17 Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen.
18 En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige.
7:1 Dewijl wij dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.

Let met name eens op het onderstreepte gedeelte in de tekst: is dat niet dé verbondsbelofte? En gaat het hier niet over de gemeente?